All Chapters of จอมใจมหาโจร : Chapter 1 - Chapter 5

“ที่นี่ที่ไหนกัน...” สายตาหวาดหวั่นกวาดมองไปรอบๆ พลางดิ้นพรวดหลังจากรู้สึกตัวและพบว่าตัวเองถูกมัดมือมัดเท้าอย่างแน่นหนา และนอนอยู่บนพื้นกระดานในสถานที่อันไม่คุ้นเคยความหวาดกลัวเกาะกินถึงขั้วหัวใจ ความเจ็บปวดตามเนื้อตัวลามระบมจนต้องสกัดกลั้นลมหายใจเพื่อบรรเทาในบางครั้ง เธอหายใจแรง และพยายามขยับไปสำรวจความผิดปกติที่ตัวเองกำลังเผชิญโดยไม่รู้ที่มาที่ไปย้อนนึกกลับไปก็จำได้เพียงว่าเธอไปซื้อของในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งตามปกติ และเอาของมาเก็บไว้กระโปรงหลังรถจากนั้นทุกอย่างก็ดับวูบลง ราวกับว่าความทรงจำถูกตัดตอนไปอย่างน่าพิศวง “ช่วยด้วยค่ะ...ช่วยด้วย!!” เสียงของเธอแหบแห้งแต่ก็ยังพยายามตะโกนขอความช่วยเหลือ สายตาสั่นไหวมองไปรอบๆ ห้องสี่เหลี่ยมที่ตัวเองถูกขังเอาไว้ ซึ่งมันถูกสร้างขึ้นด้วยไม้ไผ่ หญิงสาวรู้ได้โดยสัญชาตญาณ ว่าเธอไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ที่ดีแน่นอนมันเกิดอะไรขึ้น...นั่นคือสิ่งที่หัวใจตั้งคำถามและแม้จะทบทวนเท่าไหร่ก็ไม่อาจหาคำตอบได้ปัง! ใบหน้าตื่นตระหนกหันขวับมาตามเสียงประตูที่ถูกผลักเปิดเข้ามาอย่างไม่เบาแรง จนบานประตูซึ่งทำจากไม้ใฝ่นั้น กระแทกเข้ากับฝาผนังร่างใหญ่กำยำใช้ผ้า

“ว้าย! ฉันเจ็บนะไอ้บ้า!!” ปลายกระบอกปืนนั้นสะกิดตรงสาบเสื้อสีขาวที่บัดนี้เปื้อนรอยคราบสกปรกเต็มไปหมด ร่องกระดุมถูกสะกิดจนแยกห่างหลุดลุ่ยทีละเม็ด หญิงสาวได้แต่ก้มมองความอัปยศของตัวเองด้วยอาการสั่นเทา หากโดนลิงตัวนั้นกัดตายไปเสียคงดีกว่า“เธอยังต้องเจ็บอีกเยอะ...มาเรียม”“นี่มันกลางป่า...แกอย่าทำอะไรบ้าๆ นะ” เธอประท้วงเสียงสั่น ปลายกระบอกปืนเลื่อนขึ้นมาตรงเนินอกขาวผ่อง แล้วกดลึกจนจมเนื้อแล้วลากลงมาจนผิวสล้างเป็นรอยแดงช้ำ หญิงสาวขยับถอยหลังหลบเลี่ยงการคุกคามแต่เขากลับกระตุกปืนทำให้เธอกลัวจนชะงักและนิ่งอยู่อย่างนั้น ลมหายใจแรงกระตุ้นให้ทรวงอกกระเพิ่มเป็นจังหวะ“กรี๊ด! นี่แก!”“สวย...ไม่หยอก” ดวงตาเข้มวาววับพร้อมรอยยิ้มแขยะร้าย เมื่อบราตัวสวยถูกเขาใช้ปลายปืนเซาะเข้าตรงร่องแล้วกระชากทิ้งจนอกอวบสะพรั่งไร้ซึ่งพันธนาการ เธอรีบใช้มือกอดปกปิดเอาไว้ แต่มันก็ไม่พ้นจากสายตาของเขาอยู่ดีชายหนุ่มเดินเข้าหาร่างเล็กที่นั่งกอดตัวเองซ่อนความสาวที่เปลือยเปล่า เขานั่งยองตรงหน้าของเธอวางปืนลงแล้วไม่รีรอที่จะโน้มใบหน้าเขาหากลิ่นหอมอันเย้ายวนจากผิวกายสาว ลมหายใจอุ่นร้อนกระทบต้นคอขาวสะอาดของเธอ มาเรียมเบี

“อา...ขนาดตรงนี้ยังหอม” แดนสรวงตั้งใจกดใบหน้าลงตรงเนินเนื้ออูมเร้นลับ หนวดแข็งๆ ของเขาทิ่มแทงทะลุชั้นในตัวจิ๋วสัมผัสถูกไปกับความบอบบางของวัยสาว มือของเธอที่ผลักไสเขาไม่มีแรงพอจะหยุดยั้งอันตรายที่กำลังคืบคลานครอบงำอยู่ทุกขณะ ริมฝีปากหนาค่อยๆ จูบตรงขอบแพนตี้แล้วกัดลากร่นลงมาจนแพเส้นไหมบางๆ โผล่พ้นให้เห็น ใจของเขาเต้นแรงพอๆ กับจังหวะการหายใจที่หนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ สองมือใหญ่จับมั่นตรงต้นขากึ่งสะโพกผายแล้วยกขึ้นสูงในขณะที่ฝากฝังใบหน้าซุกลงระหว่างใจกลางของเธอมาเรียมหวีดร้องเสียงหลง...สองขายกขึ้นหนีบศีรษะของเขา แต่เหมือนเป็นการอำนวยให้ชายหนุ่มสามารถสัมผัสสู่ระหว่างขาได้ง่ายดายยิ่งขึ้น ลิ้นสากอุ่นชิ้นลากผ่านผิวผ้าลงมาถึงร่องเนื้อ ซุกตวัดละเลงเลียส่วนนั้นจนเปียกชื้น...“อย่า!”“อืม...แค่ลิ้นยังสั่นขนาดนี้ ถ้าเป็นดุ้นใหญ่ๆ ของฉันเธอคงดิ้นพล่านเพราะความเสียวสินะมาเรียม หึ หึ” กลิ่นกรุ่นของวัยแรกสาวอบอวลลสะกดให้ภมรหนุ่มลุ่มหลง เขาตวัดลิ้นคายความชื้นพร่างพรมปรนเปรอซอกเนื้อนุ่มบอบบางนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเปียกฉ่ำ เธอเกร็งตัวแข็งทื่อ มือที่ผลักไสจิกกำผมดกหนาของเขา น้ำตายิ่งจะไหลปริ่มพร้อมเสียงสะ