ตอนที่ 12

"ไม่แรงไปหน่อยเหรอวะ ไอ้พายุ" ไอ้วิน

"ใช่ มันเหมือนประจานน้องเลยนะเว้ย" ไอ้เหนือ

"ระวังเขาจะเกลียดมึงเข้าไส้ ด่าเขาไว้เยอะ" ไอ้ดิน ไอ้เชี่ยนี่ก็ปากหมาฉิบ แต่ทุกอย่างผมก็มีเหตุผลของผม ทุกสิ่งที่ออกจากปากคนเราออกไปแล้ว มีเหตุผลเสมอ แต่มันคืออะไรก็สุดรู้

"พวกมึงจะบ่นเพื่อ?" ผมยักคิ้วถามพวกมันนิ่ง ๆ

จริง ๆ สิ่งที่ผมทำไปเมื่อครู่ มันอาจจะดูรุนแรงสำหรับรุ่นน้อง แต่ทุกอย่างที่ผมทำ มันก็มีเหตุผล

เมื่อวานเด็กปีสองพวกไอ้ก้องมาบอกว่า เด็กรุ่นนี้ดื้อ แล้วก็มีนาวเด็กปีสองบริหารและคนอื่น ๆ มาบอกกับพวกผมว่ารุ่นน้องพูดด้วยไม่ได้ ติดเล่น ดื้อ บอกไม่ฟัง และเอารุ่นพี่ไปนินทาจนสนุกปาก งานที่สั่งก็ไม่เสร็จ กีฬาก็ไม่ซ้อม นี่เลยเป็นที่มาของการว้ากน้องวันนี้ครับ แต่ผมก็ผิด!!!

ที่ผมบอกว่าผมผิดก็เพราะว่าผมด่าน้ำมนต์ เหมือนเป็นการประจานเธอ แต่ก็ดีเธอจะได้รู้ตัวซะบ้างว่าควรทำอะไร นี่อะไรผ่านมาสองอาทิตย์น้องไม่เคยเข้าหาผมเลย ไม่เคยคิดที่จะหาวิธีมาถามมาคุยกับผม ไม่มี! ซึ่งผมก็ไม่อะไรถ้าไม่ติดว่าคนอื่นจะต้องเดือดร้อนไปกับเธอด้วย มันดูเหมือนให้เธอแบกรับภาระไว้คนเดียว ซึ่งจริง ๆ แล้วผมต้องการให้เธอมีความรับผิดชอบ เพร