เมื่อสติเริ่มกลับมาเกือบปกติ ก่อนจะออกจากห้องก็ไม่ลืมที่จะเก็บเตียงให้เรียบร้อย และค่อยๆแง้มประตูแอบมองว่าข้างนอกมีใครบ้าง แต่ทุกอย่างว่างเปล่าไม่มีใคร จึงค่อยๆเดินออกมาตรงที่โซฟา เธอเห็นเป้พร้อมพวงกุญแจวางไว้ข้างๆ แต่มีบางสิ่งหายไป คือ ตุ๊กตาที่แทนตัวเธอที่นีออนทำให้ก่อนเดินทางมาอเมริกา มันหายไป แต่ลูกกุญแจอยู่ครบ หนูนาคงต้องเก็บความสงสัยไว้ก่อน เพราะตอนนี้เธอต้องรีบออกจากที่นี่ เพราะอีกสองชั่วโมงเธอมีเรียนถึงเที่ยง และช่วงบ่ายเธอต้องมารายงานตัวกับกลุ่มศิลปิน ที่ต่อจากนี้เธอต้องเข้ามาดูแลพวกเขาตามหน้าที่
หนูนาไม่รู้ตัวเลยว่าพฤติกรรมท่าทางทุกอย่างของเธอ อยู่ในสายตาของใครบางคนที่ซ่อนตัวไม่อยากให้เธอได้เห็น และเมื่อเธอออกจากห้องไปปีเตอร์ก็เดินออกมาพร้อมที่ในมือมีตุ๊กตาที่ขโมยมาจากพวงกุญแจของเธอ
“บ้าหรือเปล่าว๊ะเรา นี่ถ้าเธอรู้คงคิดว่าเราโรคจิตแน่ๆ ที่โดนขโมยทั้งตุ๊กตาและ...จูบ” คิดไปก็ยิ้มกับตัวเองแบบที่ไม่เคยยิ้มมาก่อนเลยในความรู้สึกดีแบบนี้ และออกจากห้องไป โดยทิ้งระยะเวลาให้เธอล่วงหน้าไปก่อน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูนำพร้อมกับประตูที่ถูกผลักเข้ามา อย่างไม่ต้องรอเสียงขออนุญาตต่อบุคคลภายในห้อง เพราะเป็นธรรมเนียมรู้กันอยู่แล้ว เมื่อมีไฟดวงเล็กๆสว่างที่หน้าประตู แสดงว่ามีเจ้าของห้องกลุ่มศิลปินกำลังทำงานอยู่ หนูนาค่อยๆเดินเข้าไปพร้อมปิดประตูเบาๆ และกวาดสายตามองไปรอบๆ ตอนนี้ทุกคนในวงอยู่ที่ตำแหน่งเครื่องดนตรีของแต่ละคน ทุกคนหยุดกิจกรรมทุกอย่าง และหันมามองที่สาวเอเชียร่างบางที่ยืนอยู่ใกล้ประตู ด้วยสีหน้าที่บอกความรู้สึกกันไปคนละแบบ
สำหรับหนูนาทราบดีอยู่แล้วว่าใครเป็นใคร เพราะพวกเขาคือกลุ่มศิลปินที่ดังมาก และไหนจะโปสเตอร์รูปพวกเขาที่ติดตามฝาผนังในห้องนี้อีก ถึงแม้ว่าเธอพึ่งจะรู้จักพวกเขาในนามเมื่อสองอาทิตย์ก่อน แต่พอมาเห็นตัวจริงไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกอย่างไร ถึงแม้เธอจะเป็นนักเขียนนิยายก็ตาม
“สวัสดีค่ะ! ฉันนีน่าค่ะ พวกคุณเรียกฉันเหมือนกับที่คนที่นี่เรียกได้เลย...คิดว่าพวกคุณคงพอจะทราบแล้วว่าฉันมีหน้าที่ดูแลพวกคุณที่นี่...”เงียบ!!!หลังจากที่หนูนาพูดจบก็ยังเกิดความเงียบภายในห้อง หนูนาเห็นสายตาของทุกคนที่ยังจ้องมาที่เธอโดยไม่มีใครได้เอ่ยอะไรเลย
“ฮะ..แอ้ม!”เสียงกระแอมของนักร้องนำดังขึ้นมา เพื่อทำลายความเงียบที่กำลังสร้างความอึดอัดให้สาวน้อยเพียงหนึ่งเดียวในห้องนี้ เรียกสติเพื่อนๆเขาที่ยังจ้องเธอตาไม่กะพริบกัน ซึ่งเขารู้สึกไม่ชอบสักเท่าไหร่ และทันทีที่ได้ยินเสียงนั้นหนูนามองตามต้นตอของเสียงเช่นเดียวกับคนอื่นๆ
“อืม...สวัสดีครับ ผมไรอัลเป็นตัวแทนของทุกคนยินดีต้อนรับครับ และหลังจากนี้รบกวนด้วยครับ” ไรอัลเป็นผู้กล่าวทักทายและต้อนรับหนูนาอย่างเป็นทางการและให้เกียรติสาวน้อยเพียงหนึ่งเดียว ณ ห้องแห่งนี้ และทุกคนก็กล่าวทักทายพร้อมแนะนำชื่อตัวเอง และคนสุดท้าย..
“ปีเตอร์...เรียกว่า ‘พีท’ แล้วกัน” หลังจากสิ้นเสียงไร้อารมณ์ของปีเตอร์เหล่าสมาชิกในวงได้หันและย้ายสายตามาที่ปีเตอร์ อย่าง งงๆ และอึ้งๆด้วยความประหลาดใจ เพราะต่างคนคงคิดไปทางเดียวกันว่าหญิงสาวตรงหน้าคง...ซึ่งทุกคนเข้าใจความหมายกันชัดเจนแค่เพียงสบตากันเอง
“พูดยาวแฮะ...” พอลพึมพำเบาๆและหันไปขยิบตากับไรอัล
หนูนาหันมายิ้มพยักหน้ารับกับคำทักทายกลับพร้อมแนะนำชื่อของทุกคนและจนมาถึงคนสุดท้ายนักร้องนำ ที่แนะนำตัวกับเธอแบบเย็นชาไร้ซึ่งรอยยิ้มหนูนาหุบยิ้มทันทีเมื่อได้สบตาคุณชายชาเย็น แต่แล้วจู่ๆเธอก็กลับยิ้มอีกครั้งทั้งใบหน้า เพราะทันทีที่เธอได้เห็นตัวจริงพร้อมกับได้ยินน้ำเสียงของเขาครั้งแรกพร้อมตั้งฉายาให้เพียงหนึ่งเดียวในกลุ่ม ไอเดียร์นิยายเรื่องใหม่ก็เกิดขึ้นทันทีซึ่งรอยยิ้มและแววตาของหนูนาไม่ได้รอดพ้นไปจากสายตาของปีเตอร์ได้เลย
“น่าจับมาชิมจริงๆ” เขาคิดได้ทันทีที่เห็น โดยไม่รู้ถึงเหตุผลเลยว่าการที่เธอแสดงสีหน้าและอารมณ์แบบนั้นเกิดจากอะไร เธอกำลังคิดอะไรอยู่ ซึ่งเขาอยากรู้จริงๆ อะไรในความคิดของเธอถึงทำให้เธอดูสดใสน่ามองมากมายขนาดนี้ ตาจ้องตากันจนไม่รู้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน
พอล ละ จากเครื่องดนตรีประจำตำแหน่ง เดินตรงมาที่ “นีน่าพวกเราคงไม่ออกไปหาอะไรกิน...มื้อเที่ยงรบกวนนีน่าช่วยจัดการให้ด้วย ได้มั้ย?”
หนูนาตื่นจากภวังค์ไอเดียร์ที่มันพุ่ง “ เดี๋ยวคืนนี้จะไปปั่นโครงเรื่องเสนอสำนักพิมพ์”คิดได้ดังนั้น “ค่ะ...พวกคุณอยากทานอะไรกัน เดี๋ยวนีน่าจัดการให้...”
“ได้ทุกอย่างครับ พวกเราทานง่ายๆ แต่พีทแพ้ถั่วครับ”
“ค่ะ....รับทราบค่ะ...รอสักครู่นะคะ”
“OH!…WOW…” ทันทีที่หนูนาออกจากห้องไป เสียงเหล่าสมาชิกในวงก็ร้องออกมาแทบจะพร้อมกัน ยกเว้นปีเตอร์ที่แสดงสีหน้าไม่ค่อยพอใจกับเพื่อนร่วมวง เพราะรู้สึกหวงเธออย่างไม่เข้าใจตัวเอง
“ผู้หญิงไทยว่ากันว่าสวยแล้ว แต่นีน่าพ่วงด้วยความน่ารักน่าทะนุถนอมมาก…ว่ามั้ย พีท” จอนนี่พูดขึ้นมาพร้อมถามปีเตอร์ด้วยแววตาเจ้าเล่ห์สื่อความหมายบางอย่าง
“ไม่รู้สิ...คงต้องไปถามแคทรีนดูนะ” คำตอบของปีเตอร์ ทำเอาจอนนี่หุบยิ้มทันที
ปีเตอร์ค่อยๆ เคลื่อนฝังใบหน้าไปที่กุหลาบงามทันที ลิ้นของเขาทำงานอย่างไม่รีรอ หนูนาร้องครางออกมาอย่างลืมอาย ตอนนี้หนูนาเกิดความรู้สึกบางอย่างแบบที่ชีวิตนี้ยังไม่เคยรู้สึกเลย ลิ้นของปีเตอร์สอดใส่เข้าไปในโพรงสาวเข้าๆออกๆไปเรื่อยๆ สลับกับเลียไปรอบๆกลีบกุหลาบ ปีเตอร์ยังคงทำแบบนั้น ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ เสียงครางของ หนูนาออกมาตลอดไม่ขาดช่วง เพราะความเสียวซ่านจุดของสงวนของเธอนั้นมันทำให้หนูนาเหมือนล่องลอยไปตามปุยเมฆขึ้นสู่สวรรค์ที่เธออยากได้และต้องการมันอย่างไม่มีทางปฎิเสธได้เลย“พีท...กรี้ดดดดดดดดดด” หนูนาร้องเรียกชื่อเขากับกรีดร้องอย่างมีความสุข ซึ่งมาพร้อมกับธารน้ำไหลออกมาจากช่องสวาทนั้น ปีเตอร์ดูดดื่มกินไม่ให้เล็ดลอดออกจากปากเขาเลย พร้อมกลืนลงคออย่างกับคนที่หลงอยู่กลางทะเลทรายและได้พบกับโอเอซิสหนูนาได้แต่หอบหายใจเหมือนคนหมดแรงทั้งๆที่เธอแค่นอนดิ้นไปกับสัมผัสจากลิ้นของเขาบริเวณโพรงสาวของเธอแท้ๆ จังหวะการหายใจที่แรงขึ้นของ หนูนาทำให้หน้าอกของหนูนากระเพื่อมขึ้นลงดูแล้วเซ็กส์ซี่มากในสายตาของเขา ปีเตอร์ขยับค่อยๆวางขาหนูนาลง และโน้มตัวทาบทับหนูนาไปก
“อึ้ย!...” หนูนาร้องออกมาทันทีเมื่อผิวสัมผัสกับน้ำ ปีเตอร์ค่อยๆปล่อยให้ หนูนายืนด้วยตัวเองใต้สายน้ำทั้งเขาและเธอ แต่เขาก็ยังคงจูบเธอต่อไปและไล่ลงมาที่คออีกครั้ง และมือข้างหนึ่งก็คว้ากับข้อมือของเธอให้ยกขึ้นเหนือศีรษะและดันตัวเธอพิงกับผนัง ส่วนอีกมือก็ลดลงมาลูบคลำเบาๆบริเวณของสงวนของเธอค่อยๆแหวกกลีบดอกไม้งามออกที่มันปิดสนิทอย่างเบามือ ในขณะที่ปากก็ทำหน้าที่บดจูบริมฝีปากสลับกันไปมากับซอกคอ ส่วนมือข้างหนึ่งก็ยังล็อกข้อมือเธอไว้ ในขณะมือด้านล่างก็ทำหน้าที่ของมันไปอย่างชำนาญ ต่อจากนั้นเขาก็ค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปในของสงวนอย่างช้าๆและเบาๆ สอดเข้าไปเพียงหนึ่งนิ้วรับรู้ได้ว่าข้างในชุ่มฉ่ำและคับแคบมาก นี้ขนาดแค่นิ้วเดียวหนูนาก็ครางออกมา กระสับกระส่าย และมันคับแคบมากพร้อมกับมันตอดรัดนิ้วเขาด้วย แล้วถ้าเป็นตัวตนของเขามันจะรู้สึกดีแค่ไหนนะ ปีเตอร์ขยับนิ้วเข้าออก จากช้าๆก็เร่งความเร็วมากขึ้นเมื่อหนูนาเริ่มคุ้นเคยอ้าร์สสส อ้าร์ส หนูนาครางออกมากับความรู้สึกใหม่ที่พึ่งเกิดขึ้นครั้งแรก เหมือนกับว่าเธอกำลังล่องลอยบนท้องฟ้าที่อบอุ่น ปีเตอร์เมื่อเห็นหนูนาเริ่มคุ้น
ปีเตอร์หยุดสูดดมซอกคอหนูนาและดึงเสื้อกล้ามปราการด่านเกือบสุดท้ายออกจากหนูนา เผยให้เห็นหน้าอกของเธอที่ตอนนี้มีรอยแดงที่เกิดจากการ กระทำของเขาเมื่อสักครู่ ปีเตอร์กลับลงไปครอบครองมันอีกครั้งโดยไร้ปราการป้องกันใดๆ เนื้อแนบเนื้อดูดกัดยอดเกสรสลับไปมากับมือที่ทั้งบีบทั้งเคล้นตามอารมณ์ อาร์ส อาร์สสส หนูนาแหงนหน้าขึ้นและครางออกมาอย่างไม่รู้จะปลดปล่อยความรู้สึกเสียวซ่านแบบนี้ได้อย่างไร เพราะการทำแบบนี้ของปีเตอร์สร้างความเจ็บเล็กน้อย แต่สร้างความรู้สึกซ่านเสียวให้เธอมากกว่า จนหนูนาจิกเล็บลงบนไหล่ของเขาจนเกิดรอยตามแรงอารมณ์ที่ต้องการระบายความซ่านเสียวนี้ ถึงแม้ช่วงล่างจะมีกางเกงตัวจิ๋วกั้นความเป็นหญิงของเธอและความเป็นชายของเขา แต่การเสียดสีระหว่างกันจากการขยับของเธอเข้าหาแบบไม่รู้ตัว ทำให้บริเวณดอกกุหลาบงามของหนูนาชื้นแฉะอย่างไม่รู้ตัว “พีท...หนูนาไม่ไหวช่วยหนูนาด้วย” หนูนาทนไม่ไหวต้องร้องขออย่างลืมควา
“ใช่!อาบน้ำกัน” ปีเตอร์เมื่อเดินมาถึงห้องน้ำที่อยู่ในห้องนอนก็ค่อยๆวาง หนูนาให้หันหน้ามาเผชิญหน้ากับเขา และภารกิจต่อมาก็ดำเนินการทันที เอื้อมมือไปถอดเสื้อตัวนอกของหนูนาออก หนูนาหัวใจเต้นแรงมากและตื่นเต้นมาก“ก็มันยังไม่เคย”ปีเตอร์ถอดเสื้อตัวนอกของเขาออกเช่นกัน ตอนนี้ท่อนบนทั้งเขาและเธอยังมีเสื้อกล้าม แต่หนูนามากกว่าปีเตอร์หนึ่งชิ้นคือบราเซียอีกหนึ่งด่าน และจู่ๆเขาก็หันไปทางกระจกหยิบแปรงสีฟันของหนูนาบีบยาสีฟันให้และส่งให้เธอ และต่อจากนั้นก็ของเขา ปีเตอร์อยากให้หนูนาได้ผ่อนคลาย เพราะเธอดูตื่นเต้นมาก ขยายเวลาให้เธออีกสักนิด “อีกนิดเดียวเท่านั้น” ปีเตอร์บอกกับตัวเองเมื่อภารกิจการแปรงฟันผ่านไปอย่างเชื่องช้าและยาวนานมากสำหรับ ปีเตอร์ แต่สำหรับหนูนามันช่างจบเร็วเสียจริงๆ “ขอแปรงอีกสักรอบได้มั้ยเนี่ย...ก็คนมันยังไม่...” ยังคิดต่อไม่ทันจบ...ปีเตอร์ใช้แขนข้างหนึ่งโอบรอบเอวเธอไว้อีกมือเชยคางเธอขึ้น เพราะเธอ ก้มหน้าตลอดเวลา ไม่ยอมมองสบตาเขาเลย ปีเตอร์ค่อยๆโน้ม
“ใช้ได้...และก็มีความสามารถในการเต้นรำบ้าง แล้วฝึกสเต็ปเพิ่มให้อีกนิดหน่อยผมว่าไม่น่าจะใช้เวลานานมาก” พอลให้ความเห็นในเชิงวิเคราะห์ “อะ...ไร...คะ?” หนูนาทำหน้างงๆ “นักแสดงนำหญิงมิวสิควีดีโอเพลง Angel คือนีน่า” สตีฟเป็นฝ่ายพูดชี้แจงต่อข้อสงสัยของเธอ “อะไรนะคะ!!!!” หนูนาร้องออกไปอย่างตกใจมาก เกือบเท่ากับตอนที่ได้ยิน ปีเตอร์บอกรักในไอพอดเลย “นีน่า...เอ่อ...นีน่าทำไม่ได้หรอกค่ะ” การแสดงในชีวิตเคยซะที่ไหน ขนาดงานที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เธอยังมีหน้าที่ในการขนของเป็นคนเบื้องหลังอย่างชัดเจน แล้วนี่ให้เป็นนางเอกมิวสิคเพลงของนักร้องชื่อดังขนาดนี้หรือเธอหลับอยู่ ใช่! มันอาจจะไม่ใช่เรื่องจริงตั้งแต่แรกคิ
“HAPPY BIRTH DAY” ทันทีที่หนูนาผลักประตูเข้าไปในห้องสตูดิโอ ซึ่งถือว่ามันเป็นสถานที่ทำงานของเธอ สมาชิกในวงครบทุกคน และเพิ่มสมาชิกอีกสองคนเป็นสาวต่างชาติที่สวยงามกันคนละแบบ “สาวน้อยจะไม่เอ่ยอะไรสักนิดหรือ?” ไรอัลเดินเข้ามา “อืม...ขอบคุณค่ะ ทุกคน” พูดออกไปน้ำตาก็มาคลออยู่ที่ดวงตา และเลยไปสบตากับทุกคนไปเรื่อยๆรวมถึงสองสาวที่ตอนนี้เธอยังไม่รู้จักแต่ก็ได้รับรอยยิ้มจากคนทั้งคู่ “Hi...นีน่าเธอน่ารักมากแบบที่จอนนี่เล่าให้ฟังจริงๆด้วย ฉันแคทรีนยินดีที่ได้รู้จัก เธอต้องเป็นสาวน้อยมหัศจรรย์แน่ๆ” ขณะที่พูดก็เหลือบตาไปมองที่ปีเตอร์เป็นการสื่อความหมายในสิ่งที่พูดกับนีน่า “ค่ะ!...ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” หนูนาตอบกลับออกไปเช่นกันและรู้สึกชอบ แคทรีน เพราะรับรู้ได้ว่าเธอเป็นคนน่ารักช่างเหมาะกับจ