“ไอ้นี่! เล่นของสูง...แฮะ” จอนนี่ร้องออกมา
“Ha..Ha...Ha” เหล่ามาชิกที่เหลือต่างหัวเราะชอบใจ
ก็อก ก็อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้งพร้อมเอียน ผู้จัดการก็ก้าวเข้ามาพร้อมปิดประตู
“ขอโทษ...ผมติดประชุมพึ่งเสร็จเลยให้นีน่าแวะเข้ามาแนะนำตัวกับพวกคุณก่อน” แล้วสายตาก็กวาดมองไปทั่วห้องเพื่อมองหาหญิงสาวที่เอ่ยนามออกไป
“เธอออกไปจัดการอาหารเที่ยงให้พวกเรา” ปีเตอร์ตอบข้อสงสัยจากสายตาของเอียน
“อืม!...ดี...ผมดีใจที่พวกคุณโอเคกับเธอ เธอเป็นเด็กดีและขยันมาก” เอียนพยักหน้ารับรู้พร้อมให้รายละเอียดเกี่ยวกับตัวหญิงสาวเพิ่ม
“นีน่า...มีแฟนหรือคนรักเหรอยัง?” สตีฟที่เงียบอยู่นานถามขึ้น พร้อมชายตาแอบไปมองนักร้องนำของวง เห็นว่ากำลังก้มหน้า แต่ท่าทางนิ่งๆแบบนั้น เขารู้ได้ทันทีว่าคงตั้งใจฟังคำตอบอยู่
“ฮา ฮา ฮา เป็นคำถามที่ดีสตีฟ แต่ผมไม่แน่ใจในเรื่องนี้ มันเรื่องส่วนตัวของเธอ...แต่เท่าที่รู้จักเธอมากว่าสองสัปดาห์ ผมไม่เคยเห็นใครที่นี่ที่เธอจะสนิทเป็นพิเศษ เพราะเท่าที่รู้คือเธอทำงานสองที่ คือที่ร้านอาหารอิตาเลี่ยนกับที่นี่และไปเรียน เพราะฉะนั้นเสียใจด้วยนะ ผมไม่รู้จริงๆพวกคุณคงต้องสังเกตและถามเธอเอง...”
“เฮ้ย!!!...” สตีฟร้องอย่างเสียดาย “ว่าแต่ว่าคุณเอียน มีอะไรเหรอเปล่าครับ” ถามต่อทันที
“ไม่มีอะไร...พวกคุณซ้อมต่อเถอะ ผมไม่กวนแล้ว แค่เข้ามาดูความเรียบร้อย...ถ้างั้นผมขอตัว” ก่อนจะเดินออกจากห้องเอียนหันกลับมาพูด“ ผมลืมบอก นีน่าเขาจะมีเรียนด้วย เดี๋ยวพวกคุณถามกันเองนะ เพราะเธอมีหน้าที่ดูแลพวกคุณกับห้องนี้” พูดจบก็เดินออกจากห้องไป ทุกคนเพียงพยักหน้ารับทราบไม่มีใครกล่าวอะไรกันอีก ต่างก็ซ้อมเพลงกันต่อจนกว่ามื้อเที่ยงจะพร้อม
เมื่อทุกคนจัดการอาหารมื้อเที่ยงเรียบร้อยวันนี้เป็นอาหารอิตาเลี่ยนจากข้อมูลที่ได้รับจากเอียน คงเดากันได้ทันทีว่ามาจากร้านที่เธอเคยทำงาน หลังจากเสร็จแล้วทุกอย่างต่างก็กลับไปทำหน้าที่ของตัวเอง กลุ่มศิลปินก็เข้าไปในส่วนของการซ้อม ส่วน หนูนาหลังจากเก็บทุกอย่างเรียบร้อยเธอก็มานั่งที่โซฟา เพื่อรอรับคำสั่งว่าใครต้องการอะไร เธอไม่เคยเห็นการซ้อมดนตรีกันมาก่อนและอีกสามวันศิลปินกลุ่มนี้ต้องออกงาน พวกเขาซ้อมเพลงที่จะไปเล่นและมีมุขน่ารักกล่าวทักทายแฟนเพลงบรรยากาศเป็นไปอย่างสบายๆ เพราะพวกเขาเหล่านี้ร่วมงานรู้จักกันมาหลายปีแล้วนั่นเอง หนูนานั่งดูมาได้สักพัก ไหนๆก็ไหนๆไม่มีใครเรียกใช้เธอก็เลยตัดสินใจหยิบ MacBook ในกระเป๋าออกมา
“ขอปั่นนิยายเรื่องใหม่ส่งโครงเรื่องไปที่เมืองไทยสักหน่อยดีกว่า” คิดได้ดังนั้นเธอหยิบหูฟังเสียบและเปิดเพลงฟัง ขณะปั่นนิยายมันเป็นวิธีการสร้างสมาธิของเธอในการเขียน แต่คราวนี้เป็นอัลบั้มเพลงของกลุ่มศิลปินในห้องแห่งนี้ เพราะเธอจะเขียนโดยบุคลิกตัวละครที่จะโลดแล่นในนิยายของเธอคือพวกเขา “จังหวะรักมาเฟีย (Mafia’s Rhythms Of Love)” คือชื่อของเรื่องผลงานชิ้นนี้
อิริยาบทของเธอนั้นไม่ได้รอดพ้นสายตาชายหนุ่มที่ถูกตั้งฉายาเลย ตอนนี้เขาเห็นเธอนั่งกับพื้นวาง MacBook กับโต๊ะกลางที่บริเวณโซฟา ขมวดคิ้วเล็กน้อย เพราะเขากลับอยากรู้ว่าเธอกำลังทำอะไร...
“เป็นอะไรว๊ะ! ทำไมถึงอยากรู้ว่าตอนนี้เธอกำลังฟังอะไร คิดอะไร ทำอะไร” เพราะอยู่ๆแววตาของเธอก็เปลี่ยนไปดูจริงจังขึ้น
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน ทุกคนในห้องก็ต่างทำหน้าที่ของตัว จนเวลาล่วงมาพอหันไปดูนาฬิกาก็เป็นเวลาหนึ่งทุ่มแล้ว เป็นไรอัลที่เอ่ยกับสมาชิกในวง
“...วันนี้เอาเท่านี้ก่อนนะ พรุ่งนี้สายๆ เรามาซ้อมกันอีกรอบ”
หนูนาแทบจะไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้ปีเตอร์เดินออกจากห้องซ้อมแล้ว มานั่งที่โซฟาใกล้เธอที่สุด และก้มหน้ามาเกือบใกล้หน้าเธอแต่จ้องไปที่หน้าจอ MacBook ว่าเธอกำลังทำอะไร ซึ่งเป็นภาษาที่เขาอ่านไม่ออก แต่ก็พอเดาได้ไม่ยากว่าเป็นภาษาไทย เพราะตัวอักษรคล้ายๆกับที่ปักไว้ตรงหน้าอกตุ๊กตาพวงกุญแจที่ขโมยของเธอมา ซึ่งเขาไปหาคำตอบของบทความนั้นมาแล้วจึงเอ่ยถามเธอว่า “หนูนา...กำลังทำอะไรเหรอ?”
ทันทีที่ได้ยินเสียงและสัมผัสได้ถึงไอร้อนที่ใกล้ตัวมาก หนูนาก็หันไปด้วยความตกใจ ทำให้ตอนนี้หน้าเธอกับปีเตอร์ห่างกันแค่คืบ ซึ่งเขาหันหน้ามารอเธอก่อนอยู่แล้ว พอเห็นหน้านักร้องหนุ่มใกล้ๆทำเอาหนูนาลืมหายใจ ตาโตจ้องเขาตาไม่กะพริบจน ปีเตอร์ต้องบอก “หายใจด้วยสิ” พร้อมกับยิ้มที่มุมปากเมื่อเห็นอาการของหนูนา “น่ารักแฮะ” คิดในใจ
“อืม...กำลัง...เขียน...นิยาย...ส่ง...สำนักพิมพ์....” หนูนาตอบแบบตะกุกตะกัก เพราะต้องเตือนตัวเองให้หายใจไปด้วย พร้อมกับค่อยๆถอยหน้าออกห่างทีละนิด
“หนูนา...เขียนนิยายด้วยเหรอเนี่ย!!...ว่าแต่เรื่องเกี่ยวกับอะไร ขออ่านด้วยได้มั้ย?”
“อือ!...คือ...” จะให้บอกได้อย่างไรก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับเขา น่าอายตายเลย
“ไม่ได้ค่ะ...เป็นความลับเพราะยังเขียนไม่เสร็จ...คือ หนูนา...พึ่งเริ่มเปิดเรื่องใหม่เมื่อครู่เอง...คงให้คุณทราบและอ่านไม่ได้...เพราะมันเป็นภาษาไทยหนูนาเขียนส่งสำนักพิมพ์ที่ไทย” อธิบายด้วยความลืมตัวเผลอแทนตัวว่า ‘หนูนา’ ตามคำเรียกของนักร้องนำอย่างลืมตัว...
ปีเตอร์ค่อยๆ เคลื่อนฝังใบหน้าไปที่กุหลาบงามทันที ลิ้นของเขาทำงานอย่างไม่รีรอ หนูนาร้องครางออกมาอย่างลืมอาย ตอนนี้หนูนาเกิดความรู้สึกบางอย่างแบบที่ชีวิตนี้ยังไม่เคยรู้สึกเลย ลิ้นของปีเตอร์สอดใส่เข้าไปในโพรงสาวเข้าๆออกๆไปเรื่อยๆ สลับกับเลียไปรอบๆกลีบกุหลาบ ปีเตอร์ยังคงทำแบบนั้น ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ เสียงครางของ หนูนาออกมาตลอดไม่ขาดช่วง เพราะความเสียวซ่านจุดของสงวนของเธอนั้นมันทำให้หนูนาเหมือนล่องลอยไปตามปุยเมฆขึ้นสู่สวรรค์ที่เธออยากได้และต้องการมันอย่างไม่มีทางปฎิเสธได้เลย“พีท...กรี้ดดดดดดดดดด” หนูนาร้องเรียกชื่อเขากับกรีดร้องอย่างมีความสุข ซึ่งมาพร้อมกับธารน้ำไหลออกมาจากช่องสวาทนั้น ปีเตอร์ดูดดื่มกินไม่ให้เล็ดลอดออกจากปากเขาเลย พร้อมกลืนลงคออย่างกับคนที่หลงอยู่กลางทะเลทรายและได้พบกับโอเอซิสหนูนาได้แต่หอบหายใจเหมือนคนหมดแรงทั้งๆที่เธอแค่นอนดิ้นไปกับสัมผัสจากลิ้นของเขาบริเวณโพรงสาวของเธอแท้ๆ จังหวะการหายใจที่แรงขึ้นของ หนูนาทำให้หน้าอกของหนูนากระเพื่อมขึ้นลงดูแล้วเซ็กส์ซี่มากในสายตาของเขา ปีเตอร์ขยับค่อยๆวางขาหนูนาลง และโน้มตัวทาบทับหนูนาไปก
“อึ้ย!...” หนูนาร้องออกมาทันทีเมื่อผิวสัมผัสกับน้ำ ปีเตอร์ค่อยๆปล่อยให้ หนูนายืนด้วยตัวเองใต้สายน้ำทั้งเขาและเธอ แต่เขาก็ยังคงจูบเธอต่อไปและไล่ลงมาที่คออีกครั้ง และมือข้างหนึ่งก็คว้ากับข้อมือของเธอให้ยกขึ้นเหนือศีรษะและดันตัวเธอพิงกับผนัง ส่วนอีกมือก็ลดลงมาลูบคลำเบาๆบริเวณของสงวนของเธอค่อยๆแหวกกลีบดอกไม้งามออกที่มันปิดสนิทอย่างเบามือ ในขณะที่ปากก็ทำหน้าที่บดจูบริมฝีปากสลับกันไปมากับซอกคอ ส่วนมือข้างหนึ่งก็ยังล็อกข้อมือเธอไว้ ในขณะมือด้านล่างก็ทำหน้าที่ของมันไปอย่างชำนาญ ต่อจากนั้นเขาก็ค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปในของสงวนอย่างช้าๆและเบาๆ สอดเข้าไปเพียงหนึ่งนิ้วรับรู้ได้ว่าข้างในชุ่มฉ่ำและคับแคบมาก นี้ขนาดแค่นิ้วเดียวหนูนาก็ครางออกมา กระสับกระส่าย และมันคับแคบมากพร้อมกับมันตอดรัดนิ้วเขาด้วย แล้วถ้าเป็นตัวตนของเขามันจะรู้สึกดีแค่ไหนนะ ปีเตอร์ขยับนิ้วเข้าออก จากช้าๆก็เร่งความเร็วมากขึ้นเมื่อหนูนาเริ่มคุ้นเคยอ้าร์สสส อ้าร์ส หนูนาครางออกมากับความรู้สึกใหม่ที่พึ่งเกิดขึ้นครั้งแรก เหมือนกับว่าเธอกำลังล่องลอยบนท้องฟ้าที่อบอุ่น ปีเตอร์เมื่อเห็นหนูนาเริ่มคุ้น
ปีเตอร์หยุดสูดดมซอกคอหนูนาและดึงเสื้อกล้ามปราการด่านเกือบสุดท้ายออกจากหนูนา เผยให้เห็นหน้าอกของเธอที่ตอนนี้มีรอยแดงที่เกิดจากการ กระทำของเขาเมื่อสักครู่ ปีเตอร์กลับลงไปครอบครองมันอีกครั้งโดยไร้ปราการป้องกันใดๆ เนื้อแนบเนื้อดูดกัดยอดเกสรสลับไปมากับมือที่ทั้งบีบทั้งเคล้นตามอารมณ์ อาร์ส อาร์สสส หนูนาแหงนหน้าขึ้นและครางออกมาอย่างไม่รู้จะปลดปล่อยความรู้สึกเสียวซ่านแบบนี้ได้อย่างไร เพราะการทำแบบนี้ของปีเตอร์สร้างความเจ็บเล็กน้อย แต่สร้างความรู้สึกซ่านเสียวให้เธอมากกว่า จนหนูนาจิกเล็บลงบนไหล่ของเขาจนเกิดรอยตามแรงอารมณ์ที่ต้องการระบายความซ่านเสียวนี้ ถึงแม้ช่วงล่างจะมีกางเกงตัวจิ๋วกั้นความเป็นหญิงของเธอและความเป็นชายของเขา แต่การเสียดสีระหว่างกันจากการขยับของเธอเข้าหาแบบไม่รู้ตัว ทำให้บริเวณดอกกุหลาบงามของหนูนาชื้นแฉะอย่างไม่รู้ตัว “พีท...หนูนาไม่ไหวช่วยหนูนาด้วย” หนูนาทนไม่ไหวต้องร้องขออย่างลืมควา
“ใช่!อาบน้ำกัน” ปีเตอร์เมื่อเดินมาถึงห้องน้ำที่อยู่ในห้องนอนก็ค่อยๆวาง หนูนาให้หันหน้ามาเผชิญหน้ากับเขา และภารกิจต่อมาก็ดำเนินการทันที เอื้อมมือไปถอดเสื้อตัวนอกของหนูนาออก หนูนาหัวใจเต้นแรงมากและตื่นเต้นมาก“ก็มันยังไม่เคย”ปีเตอร์ถอดเสื้อตัวนอกของเขาออกเช่นกัน ตอนนี้ท่อนบนทั้งเขาและเธอยังมีเสื้อกล้าม แต่หนูนามากกว่าปีเตอร์หนึ่งชิ้นคือบราเซียอีกหนึ่งด่าน และจู่ๆเขาก็หันไปทางกระจกหยิบแปรงสีฟันของหนูนาบีบยาสีฟันให้และส่งให้เธอ และต่อจากนั้นก็ของเขา ปีเตอร์อยากให้หนูนาได้ผ่อนคลาย เพราะเธอดูตื่นเต้นมาก ขยายเวลาให้เธออีกสักนิด “อีกนิดเดียวเท่านั้น” ปีเตอร์บอกกับตัวเองเมื่อภารกิจการแปรงฟันผ่านไปอย่างเชื่องช้าและยาวนานมากสำหรับ ปีเตอร์ แต่สำหรับหนูนามันช่างจบเร็วเสียจริงๆ “ขอแปรงอีกสักรอบได้มั้ยเนี่ย...ก็คนมันยังไม่...” ยังคิดต่อไม่ทันจบ...ปีเตอร์ใช้แขนข้างหนึ่งโอบรอบเอวเธอไว้อีกมือเชยคางเธอขึ้น เพราะเธอ ก้มหน้าตลอดเวลา ไม่ยอมมองสบตาเขาเลย ปีเตอร์ค่อยๆโน้ม
“ใช้ได้...และก็มีความสามารถในการเต้นรำบ้าง แล้วฝึกสเต็ปเพิ่มให้อีกนิดหน่อยผมว่าไม่น่าจะใช้เวลานานมาก” พอลให้ความเห็นในเชิงวิเคราะห์ “อะ...ไร...คะ?” หนูนาทำหน้างงๆ “นักแสดงนำหญิงมิวสิควีดีโอเพลง Angel คือนีน่า” สตีฟเป็นฝ่ายพูดชี้แจงต่อข้อสงสัยของเธอ “อะไรนะคะ!!!!” หนูนาร้องออกไปอย่างตกใจมาก เกือบเท่ากับตอนที่ได้ยิน ปีเตอร์บอกรักในไอพอดเลย “นีน่า...เอ่อ...นีน่าทำไม่ได้หรอกค่ะ” การแสดงในชีวิตเคยซะที่ไหน ขนาดงานที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เธอยังมีหน้าที่ในการขนของเป็นคนเบื้องหลังอย่างชัดเจน แล้วนี่ให้เป็นนางเอกมิวสิคเพลงของนักร้องชื่อดังขนาดนี้หรือเธอหลับอยู่ ใช่! มันอาจจะไม่ใช่เรื่องจริงตั้งแต่แรกคิ
“HAPPY BIRTH DAY” ทันทีที่หนูนาผลักประตูเข้าไปในห้องสตูดิโอ ซึ่งถือว่ามันเป็นสถานที่ทำงานของเธอ สมาชิกในวงครบทุกคน และเพิ่มสมาชิกอีกสองคนเป็นสาวต่างชาติที่สวยงามกันคนละแบบ “สาวน้อยจะไม่เอ่ยอะไรสักนิดหรือ?” ไรอัลเดินเข้ามา “อืม...ขอบคุณค่ะ ทุกคน” พูดออกไปน้ำตาก็มาคลออยู่ที่ดวงตา และเลยไปสบตากับทุกคนไปเรื่อยๆรวมถึงสองสาวที่ตอนนี้เธอยังไม่รู้จักแต่ก็ได้รับรอยยิ้มจากคนทั้งคู่ “Hi...นีน่าเธอน่ารักมากแบบที่จอนนี่เล่าให้ฟังจริงๆด้วย ฉันแคทรีนยินดีที่ได้รู้จัก เธอต้องเป็นสาวน้อยมหัศจรรย์แน่ๆ” ขณะที่พูดก็เหลือบตาไปมองที่ปีเตอร์เป็นการสื่อความหมายในสิ่งที่พูดกับนีน่า “ค่ะ!...ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” หนูนาตอบกลับออกไปเช่นกันและรู้สึกชอบ แคทรีน เพราะรับรู้ได้ว่าเธอเป็นคนน่ารักช่างเหมาะกับจ