เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 5 หนูนาที่น่ารักของผม
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-30 17:23:11ปีเตอร์รับฟังและพยักหน้า พร้อมรอยยิ้มกับแววตาบ่งบอกความดีใจอย่างชัดเจนที่หนูนาแทนตัวเองกับเขาว่า ‘หนูนา’ โดยที่เธอเป็นไปตามธรรมชาติไม่รู้ตัวสักนิด และยิ่งได้มองหน้าเธอใกล้ๆอีกครั้ง แต่เป็นครั้งแรกที่เธอไม่ได้หลับหนูนามีดวงตาที่กลมโต ขนตางอนยาวอย่างธรรมชาติรับกับดวงตา จนเขาอยากจะจับมาชิมและจูบปากอิ่มที่ช่างเจรจานี้จริงๆ พร้อมกลิ่นหอมอ่อนๆที่น่าจะมาจากกลิ่นแป้งบวกกลิ่นสาวช่างน่าหลงใหลนักจนไม่อยากถอยห่างจากเธอเลย
สมาชิกในกลุ่มต่างก็เดินมาที่เธอเพื่อที่จะมากล่าวคำลา และก็เดินออกจากห้องไป “พีท นายยังไม่กลับเหรอ?” และเป็นไรอัลที่หันมาถาม
“อืม...สักพัก...บาย” พูดเพียงแค่นั้นและกล่าวลา โดยสายตาไม่ได้หันมองคู่สนทนาด้วยเลย
“บาย...” ไรอัลกล่าวลาพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ “บาย..นีน่า”
“บาย...” หนูนากล่าวพร้อมยิ้มน่ารักส่งให้ไรอัล ทำให้ปีเตอร์ที่เห็นถึงกับหน้าตึงใส่ทั้งสองอย่างลืมตัว
“เอ่อ!...คือคุณจะกลับตอนไหนคะ?” ทันทีที่ไรอัลเดินออกไป หนูนาก็หันมามองนักร้องหนุ่มที่เหลือเพียงหนึ่งเดียว
“ถามทำไม...” ปีเตอร์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เนื่องจากอารมณ์ยังค้างกับสถานการณ์เมื่อครู่
“เป็นอะไรของเขา ถามดีๆอยู่ๆก็มาทำน้ำเสียงไม่พอใจใส่ยังไงไม่รู้” หนูนาคิดแต่ตอบกลับไปว่า “คือฉันจะต้องรอปิดห้องค่ะถ้าพวกคุณไม่ใช้ห้องแล้ว” พอได้ฟังคำตอบของเธอทำให้ปีเตอร์ที่อารมณ์ค้างอยู่เมื่อกี้นี้เพิ่มความขุ่นมัวมากไปอีก เพราะจากตอนแรกแทนตัว ‘หนูนา’ เป็น ‘ฉัน’ ทำให้ปีเตอร์ขบกรามแน่นและลุกจากตรงนั้น คว้าเสื้อโค้ชแล้วก็เดินออกจากห้องไปเลย
“การกระทำแบบนั้นคงหมายถึง กลับแล้วสินะ” หนูนาบ่นกับตัวเองและมองอย่างไม่เข้าใจ หรือว่าศิลปินอารมณ์ต้องแปรปรวนแบบนี้
ปีเตอร์ตอนนี้นั่งอยู่ในรถแต่ยังไม่เคลื่อนรถออกจากที่จอดรถของตึกด้วยความรู้สึกที่หงุดหงิด
“ทำไมถึงหงุดหงิดแบบนี้ว่ะ..” บ่นกับตัวเองอย่างไม่เข้าใจตัวเองหรือว่าจะคิดถึงเจซี เพราะเขากับเจซีไม่ได้เจอกันมากว่าสองเดือนกว่า เพราะเขาต้องไปทัวร์คอนเสิร์ต พอเขากลับมาเธอก็ต้องไปเดินแบบที่ฝรั่งเศษอีกสามสัปดาห์ได้แต่คุยโทรศัพท์กันบ้างเวลาว่างที่ไม่ตรงกันจึงไม่ค่อยได้คุย ทั้งเขาและเธอต่างก็ชินเพราะรู้จักคบหากันมากว่าสิบปี ถ้าเป็นคู่อื่นคงแต่งงานไปแล้ว แต่ระหว่างเขากับเธอต่างก็ไม่มีใครเร่งรัดใคร หรือแสดงความต้องการที่จะอยากแต่งงานใช้ชีวิตครอบครัวกัน
แต่ความรู้สึกของเขาที่เป็นอยู่นี้ เกิดขึ้นกับผู้หญิงที่เขาพึ่งเจอได้แค่สองวัน เมื่อนั่งทบทวนแต่ก็ยังหาคำตอบกับความรู้สึกนี้ไม่ได้ จึงตัดสินใจปล่อยมันไปและขับรถอออกไป ด้วยความรู้สึกที่ค้างคา....
เช้าของอีกวันของหนูนารถไฟใต้ดินเป็นยานพาหนะที่เธอใช้เดินทางจากหอพักไปสตูดิโอเหมือนอย่างทุกวัน นิวยอร์กเป็นเมืองใหญ่ที่สุดในสหรัฐอเมริกาความเจริญมากที่สุด เมืองที่ไม่เคยหลับไหลซึ่งเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจรวมถึงบันเทิง แต่สำหรับหนูนาตั้งแต่เธอได้เป็นสมาชิกเมืองที่ไม่เคยหลับใหลชีวิตต้องดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดต้องประหยัดและต้องหางานที่สามารถเรียนไปด้วยได้นั้นเวลาในแต่ละวันของเธอก็ไม่พออยู่แล้ว เธอมีเป้าหมายในชีวิตสำหรับเด็กกำพร้าที่ไม่รู้จักพ่อแม่ เติบโตมาในสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ได้บั่นทอนชีวิต กับเป็นแรงกระตุ้นให้เธอต้องเติบโตมาอย่างคนมีคุณภาพ และปัจจุบันเธอก็สามารถมาเรียนต่อระดับปริญญาโทที่อเมริกา อีกสองปีเท่านั้นเธอบอกกับตัวเองว่าเธอต้องทำให้ได้
หนูนาเมื่อมาถึงสตูดิโอก็จัดการงานตามหน้าที่ แต่วันนี้เธอได้หอบหิ้วถุงอาหารมื้อเช้าสำหรับกลุ่มศิลปิน
“ไม่แน่ใจว่าปกติพวกเขากินอะไรเป็นมื้อเช้า เอาน่า!...ถือซะว่ากองทัพต้องเดินด้วยท้อง มี ดีกว่าไม่มีอะไรเลย” คิดได้แบบนั้นก็จัดวางทุกอย่างที่โต๊ะกลางตรงมุมโซฟาที่ทั้งเธอและกลุ่มศิลปินชอบมานั่งพักผ่อนและนั่งคุย เพราะมุมนี้จะอยู่ริมห้องใกล้หน้าต่างเห็นวิวแห่งนครนิวยอร์ก และหยิบกระดาษเขียนอะไรบางอย่างวางไว้ที่โต๊ะและคว้าเป้ออกจากห้องไป
“WOW!!!!” ทันทีที่ปีเตอร์ผลักประตูสตูดิโอเข้ามาก็ได้ยินเสียงของพอล กับเห็น ไรอัล ยืนกอดอกมองบางสิ่งที่วางอยู่และกระดาษ...............
“สวัสดีตอนเช้าค่ะ นีน่าขอโทษค่ะ เมื่อวานไม่ได้แจ้งให้ทราบว่าช่วงสายวันนี้ มีเรียน ขออนุญาตนะคะ ถ้าหากพวกคุณต้องการทานมื้อเที่ยงที่นี่ รบกวนแจ้งให้ทราบได้ที่..XXX..ตามเบอร์นี้นะคะ ทานอาหารเช้าให้อร่อยนะคะ
นีน่า”
หลังจากที่อ่านแล้วปีเตอร์นั่งลงทันที และเริ่มจัดการกับอาหารตรงหน้าไม่ได้พูดอะไรกับสองหนุ่มที่ยืนมองพฤติกรรมของเขาอย่างงงๆ แต่ก็นั่งลงและจัดการกับอาหารเช่นเดียวกัน แต่เมื่อสองคนเริ่มให้ความสนใจกับอาหารตรงหน้าปีเตอร์ก็หยิบกระดาษโน้ตโดยที่อีกสองหนุ่มไม่ทันสังเกตและเป็นที่สนใจเลย
ในห้องเรียนของหนูนา จู่ๆโทรศัพท์ของหนูนาก็สั่นเป็นสัญญาณข้อความเข้า “พวกเรารอมื้อเที่ยงจากหนูนา ตามสบาย”ข้อความเพียงเท่านี้ หนูนาก็รู้ได้ทันทีว่ามาจากใคร แต่ที่ทำให้หนูนาจ้องตาไม่กะพริบคือคำว่า ‘หนูนา’เป็นภาษาไทย ครั้งแรกที่ได้ยินจากปากของนักร้องนำของวง และนี้ก็เป็นข้อความอีกได้แต่เก็บความสงสัยไว้ก่อนและบ่นกับตัวเอง “ไม่ได้...ไม่ได้.!! ตั้งใจเรียนซิยายหนูนา”
เมื่อจบชั่วโมงหนูนาก็รีบเก็บของ และกล่าวลาขอตัวกับเพื่อนร่วมคลาสต่างชาติอีกหลายคน ไม่มีใครที่นี่ทราบว่าเธอทำงานที่ค่ายเพลงดังของที่นี่ และเธอก็ไม่คิดจะบอกให้ชีวิตต้องวุ่นวาย ทุกคนทราบเพียงว่าเธอมีงานพาร์ทไทม์เท่านั้น
บทล่าสุด
จังหวะรักมาเฟีย บทที่ 23 ความรู้สึกบางอย่างแบบที่ชีวิตนี้ยังไม่เคยรู้สึกเลย
ปีเตอร์ค่อยๆ เคลื่อนฝังใบหน้าไปที่กุหลาบงามทันที ลิ้นของเขาทำงานอย่างไม่รีรอ หนูนาร้องครางออกมาอย่างลืมอาย ตอนนี้หนูนาเกิดความรู้สึกบางอย่างแบบที่ชีวิตนี้ยังไม่เคยรู้สึกเลย ลิ้นของปีเตอร์สอดใส่เข้าไปในโพรงสาวเข้าๆออกๆไปเรื่อยๆ สลับกับเลียไปรอบๆกลีบกุหลาบ ปีเตอร์ยังคงทำแบบนั้น ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ เสียงครางของ หนูนาออกมาตลอดไม่ขาดช่วง เพราะความเสียวซ่านจุดของสงวนของเธอนั้นมันทำให้หนูนาเหมือนล่องลอยไปตามปุยเมฆขึ้นสู่สวรรค์ที่เธออยากได้และต้องการมันอย่างไม่มีทางปฎิเสธได้เลย“พีท...กรี้ดดดดดดดดดด” หนูนาร้องเรียกชื่อเขากับกรีดร้องอย่างมีความสุข ซึ่งมาพร้อมกับธารน้ำไหลออกมาจากช่องสวาทนั้น ปีเตอร์ดูดดื่มกินไม่ให้เล็ดลอดออกจากปากเขาเลย พร้อมกลืนลงคออย่างกับคนที่หลงอยู่กลางทะเลทรายและได้พบกับโอเอซิสหนูนาได้แต่หอบหายใจเหมือนคนหมดแรงทั้งๆที่เธอแค่นอนดิ้นไปกับสัมผัสจากลิ้นของเขาบริเวณโพรงสาวของเธอแท้ๆ จังหวะการหายใจที่แรงขึ้นของ หนูนาทำให้หน้าอกของหนูนากระเพื่อมขึ้นลงดูแล้วเซ็กส์ซี่มากในสายตาของเขา ปีเตอร์ขยับค่อยๆวางขาหนูนาลง และโน้มตัวทาบทับหนูนาไปก
จังหวะรักมาเฟีย บทที่ 22 ความทรมานของปีเตอร์
“อึ้ย!...” หนูนาร้องออกมาทันทีเมื่อผิวสัมผัสกับน้ำ ปีเตอร์ค่อยๆปล่อยให้ หนูนายืนด้วยตัวเองใต้สายน้ำทั้งเขาและเธอ แต่เขาก็ยังคงจูบเธอต่อไปและไล่ลงมาที่คออีกครั้ง และมือข้างหนึ่งก็คว้ากับข้อมือของเธอให้ยกขึ้นเหนือศีรษะและดันตัวเธอพิงกับผนัง ส่วนอีกมือก็ลดลงมาลูบคลำเบาๆบริเวณของสงวนของเธอค่อยๆแหวกกลีบดอกไม้งามออกที่มันปิดสนิทอย่างเบามือ ในขณะที่ปากก็ทำหน้าที่บดจูบริมฝีปากสลับกันไปมากับซอกคอ ส่วนมือข้างหนึ่งก็ยังล็อกข้อมือเธอไว้ ในขณะมือด้านล่างก็ทำหน้าที่ของมันไปอย่างชำนาญ ต่อจากนั้นเขาก็ค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปในของสงวนอย่างช้าๆและเบาๆ สอดเข้าไปเพียงหนึ่งนิ้วรับรู้ได้ว่าข้างในชุ่มฉ่ำและคับแคบมาก นี้ขนาดแค่นิ้วเดียวหนูนาก็ครางออกมา กระสับกระส่าย และมันคับแคบมากพร้อมกับมันตอดรัดนิ้วเขาด้วย แล้วถ้าเป็นตัวตนของเขามันจะรู้สึกดีแค่ไหนนะ ปีเตอร์ขยับนิ้วเข้าออก จากช้าๆก็เร่งความเร็วมากขึ้นเมื่อหนูนาเริ่มคุ้นเคยอ้าร์สสส อ้าร์ส หนูนาครางออกมากับความรู้สึกใหม่ที่พึ่งเกิดขึ้นครั้งแรก เหมือนกับว่าเธอกำลังล่องลอยบนท้องฟ้าที่อบอุ่น ปีเตอร์เมื่อเห็นหนูนาเริ่มคุ้น
จังหวะรักมาเฟีย บทที่ 21 ถอดเสื้อให้ผม...นางฟ้าของผม
ปีเตอร์หยุดสูดดมซอกคอหนูนาและดึงเสื้อกล้ามปราการด่านเกือบสุดท้ายออกจากหนูนา เผยให้เห็นหน้าอกของเธอที่ตอนนี้มีรอยแดงที่เกิดจากการ กระทำของเขาเมื่อสักครู่ ปีเตอร์กลับลงไปครอบครองมันอีกครั้งโดยไร้ปราการป้องกันใดๆ เนื้อแนบเนื้อดูดกัดยอดเกสรสลับไปมากับมือที่ทั้งบีบทั้งเคล้นตามอารมณ์ อาร์ส อาร์สสส หนูนาแหงนหน้าขึ้นและครางออกมาอย่างไม่รู้จะปลดปล่อยความรู้สึกเสียวซ่านแบบนี้ได้อย่างไร เพราะการทำแบบนี้ของปีเตอร์สร้างความเจ็บเล็กน้อย แต่สร้างความรู้สึกซ่านเสียวให้เธอมากกว่า จนหนูนาจิกเล็บลงบนไหล่ของเขาจนเกิดรอยตามแรงอารมณ์ที่ต้องการระบายความซ่านเสียวนี้ ถึงแม้ช่วงล่างจะมีกางเกงตัวจิ๋วกั้นความเป็นหญิงของเธอและความเป็นชายของเขา แต่การเสียดสีระหว่างกันจากการขยับของเธอเข้าหาแบบไม่รู้ตัว ทำให้บริเวณดอกกุหลาบงามของหนูนาชื้นแฉะอย่างไม่รู้ตัว “พีท...หนูนาไม่ไหวช่วยหนูนาด้วย” หนูนาทนไม่ไหวต้องร้องขออย่างลืมควา
จังหวะรักมาเฟีย บทที่ 20 เริ่มที่อาบน้ำด้วยกัน
“ใช่!อาบน้ำกัน” ปีเตอร์เมื่อเดินมาถึงห้องน้ำที่อยู่ในห้องนอนก็ค่อยๆวาง หนูนาให้หันหน้ามาเผชิญหน้ากับเขา และภารกิจต่อมาก็ดำเนินการทันที เอื้อมมือไปถอดเสื้อตัวนอกของหนูนาออก หนูนาหัวใจเต้นแรงมากและตื่นเต้นมาก“ก็มันยังไม่เคย”ปีเตอร์ถอดเสื้อตัวนอกของเขาออกเช่นกัน ตอนนี้ท่อนบนทั้งเขาและเธอยังมีเสื้อกล้าม แต่หนูนามากกว่าปีเตอร์หนึ่งชิ้นคือบราเซียอีกหนึ่งด่าน และจู่ๆเขาก็หันไปทางกระจกหยิบแปรงสีฟันของหนูนาบีบยาสีฟันให้และส่งให้เธอ และต่อจากนั้นก็ของเขา ปีเตอร์อยากให้หนูนาได้ผ่อนคลาย เพราะเธอดูตื่นเต้นมาก ขยายเวลาให้เธออีกสักนิด “อีกนิดเดียวเท่านั้น” ปีเตอร์บอกกับตัวเองเมื่อภารกิจการแปรงฟันผ่านไปอย่างเชื่องช้าและยาวนานมากสำหรับ ปีเตอร์ แต่สำหรับหนูนามันช่างจบเร็วเสียจริงๆ “ขอแปรงอีกสักรอบได้มั้ยเนี่ย...ก็คนมันยังไม่...” ยังคิดต่อไม่ทันจบ...ปีเตอร์ใช้แขนข้างหนึ่งโอบรอบเอวเธอไว้อีกมือเชยคางเธอขึ้น เพราะเธอ ก้มหน้าตลอดเวลา ไม่ยอมมองสบตาเขาเลย ปีเตอร์ค่อยๆโน้ม
จังหวะรักมาเฟีย บทที่ 19 “เป็นของผมนะ หนูนา”
“ใช้ได้...และก็มีความสามารถในการเต้นรำบ้าง แล้วฝึกสเต็ปเพิ่มให้อีกนิดหน่อยผมว่าไม่น่าจะใช้เวลานานมาก” พอลให้ความเห็นในเชิงวิเคราะห์ “อะ...ไร...คะ?” หนูนาทำหน้างงๆ “นักแสดงนำหญิงมิวสิควีดีโอเพลง Angel คือนีน่า” สตีฟเป็นฝ่ายพูดชี้แจงต่อข้อสงสัยของเธอ “อะไรนะคะ!!!!” หนูนาร้องออกไปอย่างตกใจมาก เกือบเท่ากับตอนที่ได้ยิน ปีเตอร์บอกรักในไอพอดเลย “นีน่า...เอ่อ...นีน่าทำไม่ได้หรอกค่ะ” การแสดงในชีวิตเคยซะที่ไหน ขนาดงานที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เธอยังมีหน้าที่ในการขนของเป็นคนเบื้องหลังอย่างชัดเจน แล้วนี่ให้เป็นนางเอกมิวสิคเพลงของนักร้องชื่อดังขนาดนี้หรือเธอหลับอยู่ ใช่! มันอาจจะไม่ใช่เรื่องจริงตั้งแต่แรกคิ
จังหวะรักมาเฟีย บทที่ 18 ปาร์ตี้
“HAPPY BIRTH DAY” ทันทีที่หนูนาผลักประตูเข้าไปในห้องสตูดิโอ ซึ่งถือว่ามันเป็นสถานที่ทำงานของเธอ สมาชิกในวงครบทุกคน และเพิ่มสมาชิกอีกสองคนเป็นสาวต่างชาติที่สวยงามกันคนละแบบ “สาวน้อยจะไม่เอ่ยอะไรสักนิดหรือ?” ไรอัลเดินเข้ามา “อืม...ขอบคุณค่ะ ทุกคน” พูดออกไปน้ำตาก็มาคลออยู่ที่ดวงตา และเลยไปสบตากับทุกคนไปเรื่อยๆรวมถึงสองสาวที่ตอนนี้เธอยังไม่รู้จักแต่ก็ได้รับรอยยิ้มจากคนทั้งคู่ “Hi...นีน่าเธอน่ารักมากแบบที่จอนนี่เล่าให้ฟังจริงๆด้วย ฉันแคทรีนยินดีที่ได้รู้จัก เธอต้องเป็นสาวน้อยมหัศจรรย์แน่ๆ” ขณะที่พูดก็เหลือบตาไปมองที่ปีเตอร์เป็นการสื่อความหมายในสิ่งที่พูดกับนีน่า “ค่ะ!...ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” หนูนาตอบกลับออกไปเช่นกันและรู้สึกชอบ แคทรีน เพราะรับรู้ได้ว่าเธอเป็นคนน่ารักช่างเหมาะกับจ
บางทีคุณอาจจะชอบ
