LOGIN
“นักเรียนทั้งหมดเคารพธงชาติ แถวตรง ประเทศไทย รวมเลือดเนื้อเป็นชาติเชื้อไทย...........................”
เสียงผู้นำร้องและเสียงขานรับของเด็กๆ ตั้งแต่ชั้นอนุบาลไปจนถึงชั้นมัธยมศึกษาปีที่สามดังขึ้นอย่างพร้อมเพรียงกัน เช้านี้ไม่มีอะไรแปลกใหม่สำหรับโรงเรียนรัฐบาลแห่งนี้ แต่วันนี้เป็นการเริ่มต้นใหม่ของคุณครูสาวสวยที่เพิ่งย้ายมาประจำอยู่ที่นี่
สาวสวยที่มีรูปร่างสมส่วน สูงราว165เซนติเมตร มีผมยาวสีดำขลับ เรียบตรง ผิวกายขาวเนียน ใบหน้ารูปไข่ขาวใสไร้ริ้วรอยให้ระคายเคืองสายตา ดวงตากลมโต ขนตางอนยาวเป็นแพ ปากบางแต่งแต้มด้วยลิปมันเพื่อไม่ให้ริมฝีปากแห้งจนอาจดูไม่งาม
ด้วยความที่ตนเองเป็นครูและเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับนักเรียนใบหน้างามจึงถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางบางเบาเท่านั้น ชุดเครื่องแบบสีกากีที่ทำให้ครอบครัวของเธอภาคภูมิใจถูกรีดเรียบกริบแลดูเรียบร้อย ใบหน้าหวานมีรอยยิ้มงดงามที่ใครได้มองก็รู้สึกประทับใจอยากที่จะยิ้มตามไปด้วยประดับอยู่
“สวัสดีค่ะนักเรียนทุกคนวันนี้ครูมีเรื่องที่จะแจ้งให้ทราบ โดยเฉพาะนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่1 ห้อง1/2 หลังจากที่ครูประจำชั้นคนเดิมเพิ่งลาออกไปหลังจากจบภาคเรียนที่1 ตอนนี้เข้าสู่ภาคเรียนที่2แล้ว ทางโรงเรียนได้มีคุณครูคนใหม่มาสอนแทนแล้วค่ะ ขอเสียงปรบมือให้คุณครูเจ้าขา เอกดำรงกุล ขอเชิญคุณครูเจ้าขามาแนะนำตัวให้เด็กๆ ได้รู้จักกันหน่อยค่ะ”
เสียงของคุณครูประชาสัมพันธ์เช้านี้เกริ่นบอกนักเรียนขณะที่เคารพธงชาติเรียบร้อยแล้ว คุณครูคนใหม่ยิ้มแย้มให้เด็กๆ ที่มองมาที่เธอเป็นตาเดียวกัน เธอเดินด้วยท่วงท่างดงามไปหาครูฝ่ายประชาสัมพันธ์แล้วยกมือไหว้อย่างสวยงาม ก่อนที่จะรับไมค์มาจากมือของคุณครูท่านนั้น
“สวัสดีค่ะนักเรียนโรงเรียนXXXทุกคน คุณครูชื่อ เจ้าขา เอกดำรงกุล จบการศึกษาปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยศิลปากร คณะครุศาสตร์ เอกประถมศึกษา เกียรตินิยมอันดับสอง คุณครูจะมาเป็นครูประจำชั้นคนใหม่ของเด็กๆ ห้องป1/2 และจะมาเป็นครูสอนประจำวิชาภาษาอังกฤษของระดับชั้นประถมศึกษาปีที่1-3 คุณครูขอฝากเนื้อฝากตัวกับนักเรียนทุกคนด้วยนะคะ หวังว่าทุกครั้งที่เราเจอกันเราจะทักทายสวัสดีกันนะ วันนี้คุณครูขอให้เด็กๆ ทุกคนตั้งใจเรียนและมีความสุขกับการเรียนค่ะ ขอบคุณค่ะ”
คุณครูสาวเอ่ยจบ นักเรียนทุกคนทุกระดับชั้นก็ปรบมือต้อนรับคุณครูคนใหม่ดังสนั่นแถว หลังจากแนะนำตัวเสร็จคุณครูคนสวยก็เดินกลับไปคุยกับคุณครูอาวุโสท่านอื่น พอเลิกแถวนักเรียนก็เดินกันอย่างเป็นระเบียบเพื่อกลับเข้าห้องเรียนของตน ห้องป.1/2 เสียงคุยกันจ้อกแจ้กจอแจของเด็กเล็กๆ ดังสนั่นไปทั่วทั้งห้อง จับใจความสำคัญไม่ได้เนื่องจากเด็กๆ ยังเล็กกันอยู่ คุณครูคนสวยเดินเข้าห้องมาพร้อมกับสื่อการเรียนการสอนที่อยู่ในมือ
“สวัสดีจ้าเด็กๆ” เสียงหวานใสกังวานเรียกความสนใจจากเด็กน้อยในห้องทันที
“นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ” เด็กหญิงตัวน้อยน่ารักคนหนึ่งลุกขึ้นกล่าว ซึ่งดูแล้วสาวน้อยน่าจะเป็นหัวหน้าห้อง
“สวัสดีค่ะ/ครับ คุณครู” เด็กนักเรียนตัวน้อยทั้งหมดยืนตรงพนมมือก่อนที่จะกล่าวทักทายสวัสดีดังไปทั่วห้อง
“เอาล่ะ นั่งลงได้จ้ะ” คุณครูสาวบอกเหล่านักเรียนตัวน้อยด้วยรอยยิ้ม
“สวัสดีค่ะ เด็กๆ พวกเรารู้จักคุณครูกันแล้วใช่ไหมเอ่ย ทีนี้ตาครูทำความรู้จักพวกเราทุกคนหน่อยนะ เริ่มจากหัวหน้าห้องก่อนเลยจ้ะ”
คุณครูสาวยืนอยู่หน้าห้องก่อนที่สายตาจะจับจ้องไปที่เด็กผู้หญิงผมเปียที่มีใบหน้า น่ารักราวกับตุ๊กตา สาวน้อยส่งยิ้มกลับก่อนที่จะลุกขึ้นยืนแล้วแนะนำตัวกับคุณครูประจำชั้นคนใหม่
“สวัสดีค่ะ หนูชื่อเด็กหญิง พิชญ์สินี เสสกุล ชื่อเล่นน้องน้ำหวานค่ะ” สาวน้อยน่ารักที่คาดว่าน่าจะเป็นหัวหน้าห้องแนะนำตัวด้วยรอยยิ้ม
“สวัสดีจ้ะน้องน้ำหวาน คนต่อไปค่ะ” คุณครูเจ้าขาเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้ม
“สวัสดีค่ะ หนูชื่อเด็กหญิง สุวิมล จันตี ชื่อเล่นน้องมนค่ะ” สาวน้อยหน้าหวานคนที่สองแนะนำตนเอง
“สวัสดีครับ ผมชื่อเด็กชายกวีพัฒน์ เอกพงศ์ ชื่อเล่นน้องวีครับ” หนุ่มน้อยหน้ามนแนะนำตัวถัดมา
“สวัสดีครับ ผมชื่อเด็กชายรพีพงษ์ เอกพงศ์ ชื่อเล่นน้องพีครับ”
หนุ่มน้อยหน้าตาคล้ายๆ กันเอ่ยแนะนำตนเองบ้าง คุณครูสาวมองหน้าเด็กชายทั้งสองอย่างพยายามแยกใบหน้าเด็กทั้งคู่ ก่อนรอยยิ้มงามจะปรากฏบนใบหน้างาม เด็กชายสองคนเป็นฝาแฝดกันก็จริงแต่ดูมีบุคลิกที่ต่างกันอยู่พอสมควร คนแรกจะดูนิ่งๆ แต่คนที่สองจะดูช่างคุยหน่อย จนถึงเด็กคนสุดท้าย ห้องป.1/2 ห้องนี้มีนักเรียนทั้งหมด25คน เจ้าขาใช้การจดจำใบหน้าของเด็กๆ คนที่โดดเด่นเธอก็มักจะจำได้ขึ้นใจอย่างเช่นสองเด็กหญิงคนที่หนึ่งกับสองและเด็กชายฝาแฝดทั้งสอง
“วันนี้คุณครูเจ้าขาจะยังไม่สอน แต่อยากลองทดสอบภาษาอังกฤษของพวกเราก่อนว่ามีระดับไหน น้องน้ำหวานคะ มารับใบงานไปแจกให้เพื่อนๆ ค่ะ”
คุณครูสาวเอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้ม เด็กหญิงตัวน้อยรีบลุกตามคำสั่งของคุณครู นำกระดาษA4ที่เป็นใบงานไปแจกให้เพื่อนๆ จนครบทุกคน
“คุณครูจะให้นักเรียนลากเส้นจับคู่ง่ายๆ ก่อนนะคะ”
ครูสาวหันไปหยิบปากกาเมจิกเขียนลงบนไวท์บอร์ดเพื่อให้เด็กๆ ได้ดูเป็นตัวอย่าง เด็กๆ รู้สึกสนุก เพราะคุณครูคนก่อนไม่ได้มีกระดาษแบบนี้มาให้ได้ลองขีดเขียน เด็กน้อยทั้งยี่สิบห้าคนขานรับทราบก่อนที่จะเริ่มลงมือทำ
คุณครูสาวเดินดูตามโต๊ะแล้วยิ้มออกมาอย่างพอใจ โดยเฉพาะน้องน้ำหวาน น้องมน และสองแฝดที่ดูจะรู้มากกว่าเด็กคนอื่นๆ ในวัยเดียวกัน และยังมีเด็กในห้องอีกหลายคนที่ยังทำไม่ได้และบางคนก็ทำได้ดี
เธอให้ทดสอบเพื่อที่เธอจะได้รู้ว่าเด็กคนไหนควรจะปรับปรุงและเพิ่มเติมอะไรเข้าไปให้ พอใกล้จะหมดคาบสอนเด็กน้อยหัวหน้าห้องก็เดินเก็บผลงานของเพื่อนทุกคนมาส่งให้คุณครูคนสวย
หนุ่มหล่อในชุดสบายๆ สวมเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวกางเกงยีนขายาวสีเข้ม รองเท้าหนังขัดมันกำลังเปิดประตูรถเมอซิเดสเบนซ์ของตนลงไปยืนรอรับหลานสาวตรงจุดรับเด็กนักเรียนซึ่งไม่สามารถนำรถเข้าไปจอดได้
เขาปฏิบัติหน้าที่แทนผู้เป็นบิดาและมารดาของหลานสาวมาร่วมสี่ปีแล้ว ตั้งแต่อุบัติเหตุร้ายที่พรากพ่อแม่ของหลานสาวตัวน้อยและผู้ที่เป็นพี่ชายและพี่สะใภ้ของเขาไปอย่างไม่มีวันกลับ เขาต้องทำหน้าที่นี้แทนทุกอย่าง ทำให้เขาไม่คิดจะมีแฟนสักที เพราะอยากที่จะเลี้ยงดูและใส่ใจหลานสาวคนเดียวให้ดีก่อน
“คุณอาณดลขา..............”
เสียงหวานเจื้อยแจ้วดังมาจากกลุ่มเด็กนักเรียนที่เดินต่อแถวกันมา พอใกล้ถึงตัวคุณอาสุดหล่อ สาวน้อยก็ตรงไปหายกมือไหว้สวัสดีและโอบกอดอาหนุ่มที่นั่งยองๆ รออยู่ด้วยความรัก ชีวิตนี้หนูน้อยเหลือเพียงคุณปู่คุณย่าและคุณอาดลเท่านั้นเพราะมารดาของเธอก็เป็นเด็กกำพร้าเช่นกัน หนุ่มหล่อรวบตัวหลานมากอดไว้ด้วยความรักเช่นกัน
“วันนี้เรียนเป็นยังไงบ้างครับ” คุณอาคนหล่อเงยหน้าถามหลานสาวตัวน้อยก่อนจะจูงมือพากันเดินไปที่รถ
“วันนี้น้องน้ำหวานเรียนสนุกมากเลยค่ะ อ้อ ตอนนี้ห้องน้ำหวานมีคุณครูประจำชั้นคนใหม่แล้วนะคะ ชื่อคุณครูเจ้าขา คุณครูเจ้าขาของน้องน้ำหวานสวยมากเลยค่ะ ยิ้มทีนี่ทำให้น้องน้ำหวานรู้สึกมีความสุขจังเลยค่ะ น้องน้ำหวานชอบเวลาที่เห็นครูเจ้าขายิ้ม”
หลานสาวตัวน้อยยังตั้งใจเล่าเรื่องราวของคุณครูประจำชั้นคนใหม่ให้คุณอาสุดหล่อฟังอย่างมีความสุขและไม่รู้จักเบื่อแม้ว่ารถจะเคลื่อนตัวออกจากโรงเรียนมาไกลมากแล้วก็ตาม ทำให้คุณอาสุดหล่อนั้นเริ่มสนใจ และแอบจินตนาการตามคำพูดของหลานสาว
ชักอยากจะเห็นตัวจริงแล้วสิ ว่าคุณครูเจ้าขาของน้องน้ำหวานที่ว่าสวย และรอยยิ้มของเธอทำให้หลานสาวเค้ามีความสุข นี่จะมีหน้าตาเป็นเช่นไร หลานสาวตัวน้อยยังเล่าเรื่องการเรียนของตนให้คุณอาหนุ่มฟังไม่หยุด เธอรักเขาเหมือนกับเป็นพ่อแท้ๆ เพราะตั้งแต่เธอโตมาคุณอาของเธอก็เป็นทุกอย่างให้เธอ
ห้องคลอด“โอ๊ย........พี่ดล เจ้าขาเจ็บ.............” เสียงหวานร้องขึ้นด้วยความเจ็บ“อดทนหน่อยนะคะ พี่จะอยู่กับเจ้าขาตลอด ไม่ต้องกลัวนะคะ”ณดลปลอบภรรยาทั้งที่ใจเขาก็กลัวอยู่ไม่น้อย เจ้าขาถูกพาไปขึ้นเตียงเตรียมคลอด สูตินรีแพทย์เข้ามาตรวจเช็กปากมดลูกก็พบว่าคุณแม่พร้อมแล้วจึงสั่งให้เจ้าขาเบ่ง“เอาล่ะค่ะคุณแม่ น้องอยากจะออกมาเห็นหน้าคุณพ่อคุณแม่แล้วนะคะ สูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วเบ่งนะคะ เบ่งเหมือนเราเบ่งอุจจาระนะคะ” เสียงนุ่มนวลของสูตินรีแพทย์ดังขึ้น เจ้าขาพยักใบหน้างามที่เริ่มซีดเซียวขึ้นลงก่อนที่จะมองหน้าสามีที่ซีดไม่ต่างกัน“ฮึบ.....อื้อ.........................ฮึบอื้อ.............”“เบ่งอีกค่ะคุณแม่ สูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วเบ่งออกมาอีกค่ะ น้องเอาหัวลงแล้วค่ะ” เสียงสูตินรีแพทย์ดังขึ้น เจ้าขาเบ่งอีกสองสามครั้ง“กรี๊ด............................................” เจ้าขากรีดร้องอีกครั้งก่อนที่ร่างเล็กๆ ขาวอมชมพูที่ร่างกายเต็มไปด้วยเลือดและคราบไขจะออกมาจากทางช่องคลอดด้วยฝีมือของสูตินรีแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ“อุแว๊.......อุแว๊........อุแว๊..............” เสียงเล็กแผดดังขึ้นเต็มห้องพยาบาลสร้างความยินด
หลังจากที่รู้ตัวว่าภรรยาสาวตั้งครรภ์ ณดลก็คอยดูแลประคบประหงมเจ้าขาเป็นพิเศษ แต่เขาก็ไม่ลืมที่จะเอาใจใส่หลานสาวคนสวยเช่นดังเดิม ความน่ารัก เอาใจใส่และความเสมอต้นเสมอปลายของสามีทำให้คุณครูสาวนั้นรู้สึกโชคดีเป็นที่สุด เธอคิดไม่ผิดจริงๆ ที่เลือกเขามาเป็นคู่ชีวิต“พี่ดลขา หนูอยากทานกุ้งเผา” เจ้าขาที่กำลังตั้งครรภ์ได้ห้าเดือนแล้วเอ่ยขึ้นขณะที่กำลังนอนอยู่บนเตียงกับสามีหนุ่ม“เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ไปซื้อกุ้งแม่น้ำมาเผาให้นะคะ ว่าแต่หนูจะลาหยุดเมื่อไหร่คะ ดูสิน้องเจ้าขุนโตขึ้นทุกวันแล้วนะคะ”ณดลบอกก่อนที่จะเอ่ยถามภรรยาสาวเสียงนุ่มแล้วเอาหูของตนไปแนบที่หน้าท้องของภรรยาสาวที่ตอนนี้หน้าท้องยื่นออกมาให้ได้มองเห็นไม่มากเท่าไหร่ด้วยเป็นท้องแรกและท้องสาว“น้องเจ้าขุนครับ รอก่อนน้า เดี๋ยวพรุ่งนี้คุณพ่อจะไปซื้อมาเผาให้สดๆ เลยนะครับ” ณดลคุยกับบุตรชายที่กำลังอยู่ในท้องของภรรยาสาวด้วยเสียงสอง เจ้าขามองไปที่สามียิ้มๆ ก่อนที่จะใช้มือบางลูบไปที่ผมนุ่มของเขาอย่างอ่อนโยน“ขอบคุณนะคะพี่ดล ขอบคุณที่พี่ให้ความรักและดูแลหนูกับลูกของเราเป็นอย่างดี”เสียงหวานเอ่ยขึ้นพร้อมกับน้ำตาที่คลอเต็มดวงตาคู่สวย ณดลเงยหน้าขึ้นมามอง
“อ่ะ...แอว๊ะ.........อ้วก”ยังพูดไม่ทันขาดคำหญิงสาวก็อาเจียนออกมาแบบไม่มีอะไรเลยอีกครั้งจนณดลอดที่จะสงสัยในอาการของภรรยาสาวไม่ได้“ทานอะไรไม่สะอาดหรือเปล่าคะ พี่ว่าวันนี้ไปหาหมอดีกว่า อย่าปล่อยให้เป็นนานเลย”ณดลถามก่อนที่จะชวนไปพบแพทย์ด้วยความเป็นห่วง เข้าขาไม่ขัดข้องเพราะดูจากอาการแบบนี้เธอไม่เคยเป็นมาก่อน สองสามีภรรยาจึงอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อมกัน ก่อนที่ณดลจะลงไปทำอาหารเช้าให้สองสาวและตัวเขา ส่วนเจ้าขาก็เดินเข้าไปปลุกน้องน้ำหวานที่ห้องของเธอ“เชิญค่ะ เจ้าหญิงทั้งสอง อาหารเช้าพร้อมแล้ว ที่รักของหนูเป็นข้าวต้มนะ” ณดลเลื่อนเก้าอี้ให้สองสาวได้นั่งก่อนที่จะเอ่ยเชิญทั้งสองสาว เจ้าขาและน้องน้ำหวานส่งยิ้มให้ก่อนที่จะยกมือไหว้ขอบคุณก่อนที่เจ้าขาจะตักข้าวต้มเข้าปาก หญิงสาวก็รู้สึกถึงกลิ่นเหม็นกระเทียมเจียว ร่างบางรีบลุกพรวดขึ้นจากโต๊ะก่อนที่จะวิ่งเข้าไปในห้องน้ำชั้นล่างที่อยู่ไม่ไกลจากห้องรับประทานอาหารมากนัก ทั้งณดลและน้องน้ำหวานรีบวิ่งตามไปดูด้วยความเป็นห่วง ป้าชื่นมองตามไปด้วยสายตาแปลกใจก่อนที่จะเดินเข้าไปหยิบยาดมที่กล่องยาสามัญประจำบ้านมาส่งให้ณดล“แอว๊ะ.......อ้วก...........” เจ้าขาพ
ขณะที่ณดลพยายามสอดใส่ท่อนเอ็นร้อนของตนเข้าไปในโพรงสวาทของภรรยาสาว เขาก็ต้องพบกับความยากลำบากเพราะความคับแน่น ถึงแม้จะผ่านนิ้วเรียวและลิ้นร้อนของเขามาแล้ว แต่มันก็ไม่ขยายพอที่จะรับท่อนเอ็นของเขาที่มีขนาดเกินมาตรฐานของชายไทย“อ๊ะ.......จะ...เจ็บค่ะ” เสียงหวานครางลอดออกมาจากริมฝีปากที่กำลังถูกครอบครองอยู่“ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาตินะคะ อย่างเกร็ง ปลดปล่อยอารมณ์ไปพร้อมกันกับพี่นะคะ”ณดลผละริมฝีปากออกก่อนที่จะกดจูบลงไปอีกครั้ง นิ้วเรียวสอดใส่เข้าไปในโพรงสวาทของเธออีกคราเขาระรัวนิ้วเข้าออกจนเจ้าขารู้สึกว่าตัวเองล่องลอยอีกครั้งจนมีน้ำรักออกมาเปรอะนิ้วของณดล มือหนาจับท่อนเอ็นร้อนของตนไปจ่อที่ปากทางอีกครั้งก่อนที่จะค่อยๆ กดและดันมันเข้าไปจนสุด“อ๊าย.............”เสียงหวานครางยาว เธอมีความรู้สึกทั้งเจ็บทั้งเสียวปนเปกันไปหมด อยากที่จะห้ามเขาแต่อีกใจก็มีความต้องการอยากให้เขากระแทกเข้ามาข้างในของเธอให้แรงขึ้น“อืม.............อย่าเพิ่งขยับนะคะ เดี๋ยวจะเจ็บกว่านี้”เสียงทุ้มครางบอกภรรยาสาวก่อนที่เขาจะค่อยๆ จะขยับสะโพกเข้าออกเป็นจังหวะเนิบนาบจนค่อยๆ เร่งจังหวะได้ในที่สุด เจ้าขารู้สึกแปลกประหลาดแต่ม
หลังจากที่เสร็จพิธีตามที่โบราณปฏิบัติต่อๆ กันมา เจ้าบ่าวและเจ้าสาวก็ถูกทิ้งให้อยู่ด้วยกันตามลำพัง ซึ่งก่อนที่จะออกไปน้องน้ำหวานได้กระซิบทวงถามคำสัญญาของคุณอาคนสวย ซึ่งเจ้าขาก็ได้แต่ยิ้มเขินให้กับหลานสาว“พี่ว่าเราไปอาบน้ำกันก่อนดีไหมคะ วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันเลย” ณดลเอ่ยถามขณะที่ทั้งคู่ยังนั่งอยู่บนเตียงด้วยกัน“อาบด้วยกันหรอคะ” เจ้าขาเอ่ยถามด้วยความตกใจ“ก็ดีนะพี่ว่าประหยัดเวลาดี” ณดลตอบก่อนที่จะมองหน้าภรรยาสาวด้วยความเจ้าเล่ห์“พี่ณดล ไม่ต้องเลยค่ะ เจ้าขาขออาบก่อนแล้วพี่ค่อยอาบ ตกลงตามนี้นะคะ”เจ้าขารีบบอกสามีนิตินัยก่อนที่ตนเองจะรีบเข้าไปในห้องน้ำและล๊อคกลอนประตูทันที ณดลได้แต่มองก่อนที่จะหัวเราะออกมาด้วยความขำปนเอ็นดู‘ยังไงคืนนี้ก็หนีไม่พ้นแล้วครับ’ ชายหนุ่มคิดในใจ ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงที่เจ้าขาเข้าไปอาบน้ำก่อนที่จะออกมาในชุดคลุมของโรงแรม“เจ้าขาเสร็จแล้วค่ะ เชิญพี่ณดลไปอาบต่อได้เลยค่ะ”เจ้าขาบอกเขาอย่างเขินๆ เมื่อเห็นมัดกล้ามของสามีทางนิตินัยและกำลังจะเป็นสามีทางพฤตินัยในอีกไม่ช้านี้ ณดลไม่ได้ตอบอะไรก่อนที่จะกระโดดลงจากเตียงแล้วก็กดจมูกโด่งของตนลงบนแก้มนุ่มของภรรยาสาวหนักๆ หนึ่
หลังจากที่ครอบครัวของทั้งเจ้าบ่าวและเจ้าสาวนั้นกล่าวคำขอบคุณและอวยพรให้คู่บ่าวสาวแล้ว พิธีกรเลยกล่าวดำเนินการในพิธีต่อไป“เอาล่ะครับมาถึงตาเจ้าบ่าวเจ้าสาวของเราบ้าง ช่วยเล่าเรื่องราวที่ทำให้ทั้งสองได้พบได้เจอและได้รักกันให้ครอบครัวเพื่อนๆ และแขกผู้มีเกียรติฟังสักหน่อยนะครับ เริ่มที่เจ้าบ่าวเชฟสุดหล่อของเราก่อนเลยแล้วกันครับ”สิ้นเสียงของพิธีกรเสียงปรบมือจากเพื่อนๆ ของณดลก็ดังขึ้นทันที จะมีใครบ้างที่ไม่อยากรู้ว่าคนที่ไม่เคยมีแฟนมาก่อนแบบเขามีวิธีจีบคุณครูคนสวยคนนี้มาเป็นแฟนจนได้มาแต่งงานกันได้ยังไง“ฮิ้วๆๆๆๆๆ วี๊ดวิ้วๆๆๆๆ .......”“ครับ ขอบคุณเสียงโห่จากเพื่อนๆ ครับ” ณดลเอ่ยขึ้นมายิ้มๆ“ก่อนอื่นเลยผมอยากจะบอกว่าผมตกหลุมรักน้องเจ้าขา เจ้าสาวคนสวยของผมตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เห็นเธอยืนส่งยิ้มให้กับนักเรียนที่หน้าโรงเรียนแล้วครับ ผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อนแล้วก็ได้ยินหลานสาวคนสวยของผมเล่าเรื่องคุณครูของเธอให้ฟังบ่อยๆ อ้อ ทุกคนคงรู้แล้วใช่ไหมครับว่าเจ้าสาวของผมเป็นครูประจำชั้นของหลานสาวผมมาก่อน ผมก็หาวิธีพิสูจน์ใจตัวเองอยู่หลายครั้งครับ แต่ใจมันก็บอกเลยว่าต้องจีบเธอคนนี้มาเป็นภ







