บทที่ 18 ความทุกข์ใจของท่านตาเล็ก

อวี่เทียนหมิงนั่งมองหลานสาวที่พบเมื่อเจ็ดปีก่อน ไม่นึกว่าข่าวที่ได้ยินอีกครั้งจะพาให้เขาเจ็บปวดใจเช่นนี้

“อาชิงเอ้ย เจ้าสบายดีรึ” น้ำเสียงสั่น ๆ ของท่านน้าเล็กทำให้ชุยชิงชิงน้ำตาคลอ ตอนนั้นหากนางฟังคำเตือนของท่านน้ากับท่านแม่ นางจะมีจุดจบเช่นนี้หรือ เพราะนางดื้อรั้นเองแท้ ๆ

“ท่านน้า...!” อวี่เทียนหมิงเห็นเสียงสั่นเครือของหลานสาวที่ตนรักก็เจ็บปวดใจ นางคงใช้ชีวิตในตระกูล

ฟู่เฉียนได้ไม่ดีนัก

“เอาเถอะ เรื่องก็ผ่านมาแล้ว เจ้าก็ยังเป็นหลานรักของน้าเช่นเดิมนั่นแหละ มาวันนี้ข้าจะถือโอกาสมาบอกเจ้าว่า ข้าจะย้ายไปเจียงซูอยู่ที่นั่นเลย หากว่าเจ้าลำบากยากเข็ญสิ่งใด ก็ไปหาน้าก็แล้วกัน” อวี่เทียนหมิงถือโอกาสบอกข่าวนี้แก่หลานสาว เขาต้องการไปสงบจิตใจที่นั่นในช่วง

บั้นปลายชีวิต

จื่อเถาที่ถือถ้วยข้าวต้มมาให้ท่านตาเล็ก ทำให้ได้ยินเข้าพอดี จึงอยากรู้ว่าเหตุใดท่านตาเล็กถึงได้จะไปอยู่ที่เจียงซูเสียเล่า

“ท่านตามีปัญหาอะไรหรือไม่เจ้าคะ ถึงย้ายที่อยู่” จื่อเถารู้ว่าคนแก่ติดที่จะตายไป หากไม่จำเป็นจะไม่ยอมย้ายไปอยู่ที่อื่นแน่นอน ยิ่งห่างบ้านไกลเมืองอีกด้วย

อว