Share

บทที่ 123

Author: มู่เหลียนชิง
“แกคิดจะไล่ฉันงั้นเหรอ? ไม่มีทาง!”

“ฉันจะบอกแกให้นะ ถ้าไม่ให้ของของตระกูลฟู่กับฉัน ฉันจะไม่ไปไหนเด็ดขาด!”

แม่ฟู่แค่นเสียงเย็นชาแล้วนั่งลงบนโซฟาที่อยู่ด้านข้างทันที จากนั้นก็จ้องมองหนิงหนานเสว่อย่างดุร้าย

เมื่อเห็นดังนั้น หนิงหนานเสว่คิดแค่เพียงว่าน่าหัวเราะ พลางโบกมือ “งั้นคุณก็ตายอยู่ที่นี่เถอะ!”

เมื่อพูดจบก็ลากกระเป๋าเดินทางแล้วหันหลังเดินจากไปอย่างรวดเร็ว เดิมทีเธอก็ต้องการจะไป และต้องการย้ายบ้านอยู่แล้ว ในเมื่อเธอยินดีเป็นสุนัขเฝ้าประตู งั้นก็นั่งอยู่ที่นี่ไปแล้วกัน

เมื่อเห็นหนิงหนานเสว่บอกว่าจะไปก็ไป แม่ฟู่ถึงกับไม่กล้าเชื่อสายตาของตัวเอง เธอโกรธจนหน้าซีดขาว โทรศัพท์หาฟู่เฉินในทันที “ถ้าแกไม่กลับมา ฉันจะแขวนคอตายที่หน้าประตูฟู่ซื่อกรุ๊ป!”

สำหรับแม่ของตัวเองคนนี้ จริง ๆ แล้วฟู่เฉินไม่มีความรู้สึกอะไรมากนัก ที่มีมากก็คงเป็นความเบื่อหน่าย

หลังจากที่ได้ยินคำพูดเหล่านี้ในตอนนี้ สีหน้าก็ยิ่งย่ำแย่มากขึ้น อารมณ์ไม่ดีเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ก็ยังคงจำเป็นต้องขับรถกลับไป

เมื่อมองเห็นแม่ฟู่ที่นั่งอยู่บนโซฟา ฟู่เฉินก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย “เกิดเรื่องอะไรขึ้นครับ?”

“แกว่ายังไงล่ะ? พ่อแกเป็นโ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 417

    อีกด้านหนึ่ง สวีจ้าวเริ่มเร่งรัดสวีจือหรูให้รีบควบคุมฟู่เฉินเอาไว้ให้อยู่หมัด เพื่อที่จะได้ยึดกุมทรัพย์สินของฟู่ซื่อกรุ๊ปได้อย่างสะดวก ภายนอกเธอรับปากสวีจ้าว แต่ในใจกลับมีแผนของตนเองสิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่แค่เพียงทรัพย์สินของฟู่ซื่อกรุ๊ป เธอยังต้องการฟู่เฉินด้วย เธอต้องการให้ฟู่เฉินไปจากเธอไม่ได้ราคาหุ้นของฟู่ซื่อกรุ๊ปราวกับว่าวที่สายขาด ตกลงมาอย่างต่อเนื่อง บรรยากาศภายในห้องทำงานอึดอัดจนทำให้หายใจไม่ออกฟู่เฉินจ้องมองดูตัวเลขที่น่าสะเทือนใจบนหน้าจอคอมพิวเตอร์อย่างไม่ละสายตา คิ้วขมวดมุ่น ขมับเต้นตุบ ๆ เขารู้สึกไร้พลังอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน อาณาจักรธุรกิจที่เคยภาคภูมิใจ ตอนนี้กลับสั่นคลอนจนเกือบจะล้ม ราวกับสามารถพังทลายได้ตลอดเวลา ฟู่เฉินกุมมือของสวีจือหรูเอาไว้แน่น รู้สึกถึงความอบอุ่นของฝ่ามือเธอ เขาสูดหายใจลึก พยายามทำให้ตนเองสงบลง “จือหรู ผมรู้ว่าคุณสนับสนุนผมมาตลอด ผมรู้สึกขอบคุณคุณมากจริง ๆ ”สวีจือหรูอิงแอบอยู่ในวงแขนของฟู่เฉิน รอยยิ้มอย่างมีความสุขปรากฏอยู่บนใบหน้า เธอพูดอย่างแผ่วเบาที่ข้างหูของฟู่เฉิน “อาเฉิน คุณเป็นคนที่ฉันรักที่สุดตลอดไป ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันก็จ

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 416

    “เสี่ยวหลี่ ตรวจสอบช่องโหว่ทางการเงินของฟู่ซื่อกรุ๊ปอย่างชัดเจน และตอนนี้พวกเขาก็หมดสภาพเรียบร้อยแล้ว”หนิงหนานเสว่กำลังนั่งอยู่ในห้องทำงาน พลางมองไปยังรายงานที่อยู่ในมือ ใบหน้าปรากฏรอยยิ้มที่มั่นใจในตนเอง“หนิงหนานเสว่ เธอคิดจะทำยังไง?” ซ่งซือหลี่นั่งอยู่ตรงข้ามกับหนิงหนานเสว่ หมุนปากกาในมือไปพลาง ถามเธอไปพลาง“ฉันต้องการให้ฟู่เฉินได้ลิ้มรสชาติของความสิ้นหวัง” หนิงหนานเสว่กล่าวอย่างเย็นชา สายตาของเธอฉายแววเย็นเยียบ“ดูเหมือนว่าครั้งนี้เธอคิดจะเอาจริงแล้วสินะ” ซ่งซือหลี่กล่าวด้วยรอยยิ้ม “งั้นฉันจะตั้งหน้าตั้งตารอแล้วกัน”ในงานเลี้ยงการกุศล หนิงหนานเสว่ได้พบกับฟู่เฉินอีกครั้งเธอสวมชุดราตรีสีแดง แลดูสง่างามและสูงส่ง เมื่อเทียบกับฟู่เฉินที่อยู่ในชุดสูทรองเท้าหนังทว่าท่าทางเหนื่อยล้ากลับแตกต่างอย่างสิ้นเชิง“ประธานฟู่ ไม่เจอกันนานนะคะ” หนิงหนานเสว่เดินเข้ามาหา ใบหน้าประดับด้วยรอยยิ้มจาง ๆ นำเสียงสงบ ฟู่เฉินมองดูรอยยิ้มที่เชื่อมั่นในตนเองของหนิงหนานเสว่ รู้สึกไม่พอใจอยู่บ้าง เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า “ประธานหนิง ดูเหมือนว่าช่วงนี้เธอจะสุขสบายดีสินะ”“ต้องขอบคุณประธานฟู่ ฉันสุขสบายดี

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 415

    หนิงหนานเสว่กลับมาถึงบ้าน เจียงเหยียนเชินเตรียมอาหารเย็นมากมายไว้ให้เธอเรียบร้อยแล้วทั้งสองคนอยู่ท่ามกลางบรรยากาศที่อบอุ่น หารือแผนการในขั้นต่อไปการยื่นขอสินเชื่อธนาคารของฟู่ซื่อกรุ๊ปถูกปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย เหตุผลก็คือสถานการณ์ทางการเงินของฟู่ซื่อกรุ๊ปน่าเป็นห่วง มีความเสี่ยงสูงเกินไปภายในห้องทำงานท่านประธาน ฟู่เฉินโยนเอกสารลงบนโต๊ะอย่างหงุดหงิด เกิดเสียงทึบออกมาเขานวดหว่างคิ้ว พยายามคลายความเหนื่อยล้าหลายวันมานี้ แต่กลับพบว่าทุกอย่างไร้ประโยชน์สวีจือหรูยกนมร้อนเดินเข้ามา แธอสวมชุดนอนสีชมพูอ่อน ดูอ่อนโยนและเป็นกันเอง“อาเฉิน อย่าเหนื่อยเกินไปเลยค่ะ ดื่มนมแล้วพักผ่อนสักหน่อยเถอะ” เสียงของเธออ่อนโยน แฝงไปด้วยความเจ็บปวดใจฟู่เฉินรับนมมา แล้วดื่มไปอึกหนึ่ง ความอุ่นของนมเหมือนจะคลายความหงุดหงิดภายในใจของเขาได้เล็กน้อย“จือหรู ตอนนี้สถานการณ์ของบริษัทย่ำแย่มาก ผมไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี” เขาถอนหายใจ น้ำเสียงเต็มไปด้วยความไร้กำลังสวีจือหรูเดินไปที่ด้านหลังของฟู่เฉิน แล้วนวดไหล่ให้เขาอย่างแผ่วเบา การเคลื่อนไหวของเธอนุ่มนวลและเอาใจใส่“อาเฉิน ไม่ต้องห่วงนะคะ ทุกอย่างจะต้องดีขึ้

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 414

    สวีจ้าวคิดจะฉกฉวยผลประโยชน์ตอนที่ผู้อื่นโชคร้าย ทว่าตอนนี้เพื่อบริษัทแล้ว เขาจำเป็นต้องพิจารณาข้อเสนอของสวีจ้าว“ฉันจะพิจารณาดู” ฟู่เฉินกล่าวอย่างเย็นชา น้ำเสียงแฝงไปด้วยความหงุดหงิดเมื่อสวีจ้าวเห็นดังนั้น ใบหน้าก็เผยรอยยิ้มที่พึงใจฟู่เฉินเดินมาถึงทางตันแล้ว ไม่ช้าก็เร็วคงต้องยอมรับเงื่อนไขของเขาอีกด้านหนึ่ง หนิงหนานเสว่เริ่มแอบสืบสวนสถานการณ์ทางการเงินของฟู่ซื่อกรุ๊ป เธอพบจุดบางอย่างที่น่าสงสัย เงินทุนของฟู่ซื่อกรุ๊ปเคลื่อนไหวอย่างผิดปกติ โครงการจำนวนมากมีการรายงานผลกำไรที่เป็นเท็จวิกฤตของฟู่ซื่อกรุ๊ปร้ายแรงยิ่งกว่าที่เห็นภายนอกอย่างมาก“รุ่นพี่ ฉันตรวจพบบางอย่างที่น่าสนใจค่ะ” หนิงหนานเสว่นำผลการตรวจสอบส่งให้กับเจียงเหยียนเชิน“ทางฉันก็จะรวบรวมข้อมูลภายในบางส่วนของฟู่ซื่อกรุ๊ปไว้ด้วยเหมือนกัน สถานการณ์ของพวกเขาไม่สู้ดีนักจริง ๆ” เจียงเหยียนเชินตอบกลับ“อืม ถึงเวลาแล้วค่ะ” สายตาของหนิงหนานเสว่ฉายแววเย็นเยือก เธอจะไม่ปล่อยฟู่เฉินไปอย่างแน่นอนภายในโรงพยาบาล สวีจือหรูยังคงเล่นบทสะใภ้ยอดกตัญญูต่อหน้าแม่ฟู่อยู่ทุกวันเธอจะมาส่งอาหารที่เตรียมมาอย่างพิถีพิถันให้กับแม่ฟู่ และย

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 413

    หลังจากฟู่เฉินใช้ยาไปได้ชั่วระยะเวลาหนึ่ง ในที่สุดก็ได้รับการยอมรับจากฟู่ซื่อกรุ๊ปห้องทำงานท่านประธานของฟู่ซื่อกรุ๊ป เอกสารที่กองอยู่เป็นภูเขากระจัดกระจายอยู่บนโต๊ะทำงานที่กว้างขวาง ฟู่เฉินขมวดคิ้วมุ่น ดวงตาเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้าเขานวดขมับที่ปวดตึง พยายามทำให้ตนเองมีสติขึ้นมาบ้าง ทว่าช่วงนี้สถานการณ์ของบริษัททำให้เขายากที่จะผ่อนคลายได้อย่างแท้จริงอยู่ ๆ แม่ฟู่ก็ล้มป่วย บวกกับการตัดสินใจที่ผิดพลาดก่อนหน้านี้ ทำให้บริษัทเผชิญกับวิกฤตที่ไม่เคยมีมาก่อน“ประธานฟู่ คุณดื่มกาแฟสักแก้วเถอะค่ะ” สวีจือหรูยกกาแฟร้อนที่มีควันกรุ่น ๆ เดินเข้ามา รอยยิ้มอันอ่อนโยนประดับอยู่บนใบหน้าของเธอ ดวงตาเต็มไปด้วยความกังวล “คุณยุ่งมาทั้งเช้าแล้ว พักผ่อนสักครู่เถอะนะ”ฟู่เฉินเงยหน้าขึ้น พลางมองใบหน้าที่อ่อนโยนของสวีจือหรู ความอบอุ่นพวยพุ่งขึ้นมาในใจเขารับกาแฟ แล้วดื่มไปหนึ่งอึก กาแฟที่มีรสขมเจือไปด้วยความอบอุ่น“จือหรู ขอบคุณนะ” น้ำเสียงของเขาแฝงไปด้วยความซาบซึ้งและเหนื่อยล้า“คุณกับฉันยังจะเกรงใจอะไรกันคะ” สวีจือหรูเดินไปที่ข้างกายของฟู่เฉิน พลางนวดไหล่ให้เขาอย่างแผ่วเบา “ทางคุณป้าฉันจะดูแลให้ดีที

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 412

    “คุณหมอ แม่ผมเป็นยังไงบ้างครับ?” ฟู่เฉินรีบก้าวไปข้างหน้าพลางกล่าวถาม“การผ่าตัดประสบความสำเร็จมากครับ ผู้ป่วยพ้นขีดอันตรายแล้ว” หมอกล่าว “แต่ว่าผู้ป่วยอายุมากแล้ว ร่างกายค่อนข้างอ่อนแอ ต้องการนอนโรงพยาบาลเพื่อสังเกตอาการอีกสักระยะ”เมื่อฟู่เฉินได้ยินคำพูดของหมอ ในที่สุดก็คลายความวิตกกังวลลงเขาถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก รู้สึกหมดแรงไปหมดทั้งร่าง“ขอบคุณครับหมอ ขอบคุณพวกคุณ” ฟู่เฉินพูดด้วยความซาบซึ้ง“นี่เป็นสิ่งที่พวกเราควรทำครับ” หมอกล่าว “ญาติสามารถเข้าไปดูผู้ป่วยได้แล้ว แต่ว่าอยากรบกวนการพักผ่อนของผู้ป่วยนะครับ”ฟู่เฉินพยักหน้า เดินเข้าไปในห้องผู้ป่วยแม่ฟู่นอนอยู่บนเตียงอย่างสงบ สีหน้าซีดขาว บนศีรษะมีผ้าก๊อซหนา ๆ พันอยู่ฟู่เฉินมองดูท่าทางที่อ่อนแอของแม่ฟู่ ในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดและตำหนิตนเอง“แม่ ผมขอโทษ ทั้งหมดเป็นความผิดของผม ผมไม่ควรยั่วโมโหแม่” ฟู่เฉินกุมมือของแม่ฟู่เอาไว้ พลางกล่าวอย่างแผ่วเบา “แม่จะต้องหายเร็ว ๆ นะครับ ต่อไปผมจะไม่ทำให้แม่โกรธอีกแล้ว”เหมือนแม่ฟู่จะได้ยินคำพูดของฟู่เฉิน น้ำตาหยดหนึ่งไหลลงมาจากหางตาไม่กี่วันต่อมา ฟู่เฉินเฝ้าอยู่ภายในโรงพยาบาล

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status