Share

บทที่ 306

Author: มู่เหลียนชิง
“ถึงตอนนั้นก็ไปด้วยกันนะ”

“อืม” เจียงเหยียนเชินพยักหน้า

อีกด้านหนึ่ง ฟู่เฉินก็ได้รับบัตรเชิญจากคุณสวีและภรรยาเหมือนกัน

เดิมทีเขาวางแผนที่จะพาสวีจือหรูไปร่วมงาน จะได้อวดความสัมพันธ์และระดับของพวกเขา

“จือหรู คุณสวีและภรรยาจัดงานเลี้ยงทางธุรกิจและเชิญเราไปร่วมงานด้วย”

ฟู่เฉินถือบัตรเชิญ พูดกับสวีจือหรู

“คุณอยากไปไหม?”

“อยากไปอยู่แล้วสิคะ” สวีจือหรูยิ้มและกล่าวขึ้น

“นี่เป็นโอกาสดี จะได้รู้จักกับเพื่อนๆ ทางธุรกิจตั้งมากมาย”

“งั้นก็โอเค” ฟู่เฉินกล่าว “งั้นถึงตอนนั้นเราก็ไปด้วยกันนะ”

“อืม” สวีจือหรูพยักหน้า “อาเฉิน คุณดีจริงๆ เลย”

เธอซบอยู่ในอ้อมแขนของฟู่เฉิน รอยยิ้มแห่งความสุขปรากฏขึ้นบนใบหน้า

ทว่าเมื่อฟู่เฉินได้รู้ว่าหนิงหนานเสว่ก็จะไปเข้าร่วมงานเลี้ยงด้วย ภายในใจก็มีอารมณ์ที่ซับซ้อนผุดขึ้นมา

“อะไรนะ? หนิงหนานเสว่ก็จะไปด้วยเหรอ?”

ฟู่เฉินขมวดคิ้วและถาม

“ครับ ประธานฟู่” เลขาเฉินตอบ

“คุณสวีและภรรยาเชิญเธอไปด้วยเหมือนกันครับ”

ฟู่เฉินไม่ได้พูดอะไร สีหน้าของเขาไม่ค่อยดีนัก

เขาไม่รู้ว่าทำไม แต่เมื่อนึกถึงภาพที่หนิงหนานเสว่กับเจียงเหยียนเชินไปร่วมงานเลี้ยงด้วยกัน เขาก็รู้สึกไม่สบ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 313

    “ประธานสวี คุณนายสวีชมเกินไปแล้วค่ะ” หนิงหนานเสว่กล่าวอย่างถ่อมตน“ฉันแค่ชงแบบมั่ว ๆ เท่านั้นเองค่ะ”“ประธานหนิงต่างหากที่ถ่อมตัวเกินไป” ประธานสวีกล่าว“การชงมั่ว ๆ ไม่สามารถชงออกแบบนี้ได้หรอก มันต้องใช้ทักษะและเทคนิคพอสมควร”“นั่นสิ หนานเสว่” คุณนายสวีกล่าวด้วยความรู้สึกชื่นชมสุดขีด“ฝีมือการชงชาของคุณน่าทึ่งจริง ๆ จนฉันแทบอยากจะขอฝากตัวเป็นศิษย์เลยล่ะ”“คุณนายสวีล้อเล่นแล้วค่ะ” หนิงหนานเสว่ก้มหน้าลงพลางคลี่ยิ้ม “ความสามารถอันน้อยนิดของฉัน จะไปถูกตาต้องใจคุณได้ยังไงกันคะ?”“หนานเสว่ คุณอย่าถ่อมตัวเลย” คุณนายสวีมองน้ำชาในถ้วยพลันรู้สึกชื่นชมหนิงหนานเสว่มากขึ้น“ฝีมือการชงชาของคุณดีจริง ๆ ฉันชื่นชมคุณอย่างมาก”“ขอบคุณสำหรับคำชมนะคะคุณนายสวี”หนิงหนานเสว่กล่าวด้วยน้ำเสียงจริงใจสวีจือหรูยืนอยู่ข้างๆ มองหนิงหนานเสว่กับคุณสวีและภรรยาที่กำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ในใจของเธอรู้สึกริษยามากขึ้นไปอีกเธอไม่คิดว่าฝีมือการชงชาของหนิงหนานเสว่จะยอดเยี่ยมขนาดนี้ จนถึงขั้นได้รับคำชื่นชมจากคุณสวีและภรรยาเดิมทีเธอคิดที่จะใช้โอกาสนี้ทำให้หนิงหนานเสว่อับอาย แต่กลับกลายเป็นว่าทำให้หนิงหนานเ

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 312

    “ขอบคุณค่ะ” หนิงหนานเสว่กล่าว“เมื่อก่อนตอนที่ประธานหนิงดูแลอาเฉิน ก็มักจะแต่งตัวแบบนี้หรือคะ?”สวีจือหรูเอ่ยปากถามขึ้นมาอย่างไม่ทันตั้งตัว น้ำเสียงของเธอแฝงไปด้วยความรู้สึกอยากลองเชิงเธอจงใจพูดถึงเรื่องราวในอดีตที่หนิงหนานเสว่เคยดูแลฟู่เฉิน อยากจะสื่อเป็นนัยว่าหนานหนิงเสว่เคยอยู่ในสถานะต่ำต้อยมาก่อน หนิงหนานเสว่ฟังเจตนาแฝงในคำของสวีจือหรูออก เธอคลี่ยิ้มเล็กน้อย พลางกล่าวขึ้นว่า“คุณสวีก็พูดเกินไปค่ะ เมื่อก่อนตอนที่ฉันเป็นภรรยาของฟู่เฉินก็ทำตามหน้าที่เท่านั้นเองค่ะ”“งั้นเหรอคะ?” สวีจือหรูกล่าวด้วยน้ำเสียงแฝงความได้ใจเล็กน้อย“ฉันยังนึกว่าประธานหนิงจะถนัดการเสิร์ฟน้ำมากเสียอีก เพราะยังไงเสียการดูแลคนก็เป็นเรื่องที่ต้องใช้ทักษะอย่างหนึ่ง”เธอจงใจพูดเน้นคำว่า “เสิร์ฟน้ำ” เป็นพิเศษ เพื่อต้องการให้หนิงหนานเสว่รู้สึกอับอาย“คุณสวีพูดถูกค่ะ การดูแลคนเป็นเรื่องที่ต้องใช้ทักษะจริง ๆ”หนิงหนานเสว่กล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง“แต่ฉันถนัดทำการค้ามากกว่า”“อ้อ งั้นเหรอคะ?” จือหรูกล่าวด้วยน้ำเสียงเจือด้วยความดูแคลน“ถ้าอย่างนั้นวันนี้ประธานหนิงต้องแสดงความสามารถเต็มที่หน่อยนะคะ เพราะที

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 311

    ในงานเลี้ยงค็อกเทล เสียงเพลงอันไพเราะลอยละล่องอยู่ในบรรยากาศ เหล่าแขกเหรื่อต่างชนแก้วกันพลางหัวเราะและพูดคุยอย่างสนุกสนานแสงนวลตาจากโคมไฟระย้าคริสตัลสาดส่องไปทั่ว ทำให้ทั่วบริเวณโถงจัดเลี้ยงดูหรูหราตระการตาหนิงหนานเสว่และเจียงเหยียนเชินปรากฏตัวที่กลางฟลอร์เต้นรำ ทั้งคู่สบตาและยิ้มให้กัน ก่อนจะเริ่มเต้นรำเจียงเหยียนเชินโอบเอวหนิงหนานเสว่อย่างแผ่วเบา พร้อมพาเธอเต้นรำไปทั่วบริเวณของฟลอร์ท่วงท่าการเต้นรำของหนิงหนานเสว่พลิ้วไหวและสง่างาม ราวกับผีเสื้อที่กำลังเริงระบำเธอสวมชุดราตรีสีม่วงอ่อน ชายกระโปรงพลิ้วไหวไปตามจังหวะการเคลื่อนไหว เปรียบดั่งดอกไวโอเลตที่กำลังผลิบานทั้งคู่เคลื่อนไหวประสานกันอย่างรู้ใจ ทุกท่วงท่าล้วนเปี่ยมไปด้วยความงดงามท่วงท่าในการเต้นรำของพวกเขาดึงดูดสายตาทุกคน จนกลายเป็นจุดสนใจของงานเลี้ยง ไม่ไกลจากตรงนั้น ฟู่เฉินมองตามหนิงหนานเสว่อย่างไม่ละสายตาเมื่อเขามองเธอที่กำลังเต้นรำอยู่ในอ้อมแขนของเจียงเหยียนเชิน ด้วยใบหน้าของเธอเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข เขาจึงเกิดความรู้สึกริษยาและผิดหวังอย่างบอกไม่ถูก“อาเฉิน คุณกำลังมองอะไรอยู่เหรอคะ?”เสียงของสวีจือหร

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 310

    “ฉันแค่คิดว่า ผู้หญิงน่ะ ควรให้ความสำคัญกับครอบครัวมากกว่า” สวีจือหรูกล่าว น้ำเสียงแฝงไปด้วยความได้ใจเล็กน้อย “ยังไงซะ การดูแลสามีแล้วก็ลูกๆ ก็เป็นหน้าที่ของผู้หญิง”“ความคิดของคุณสวีโบราณมากเลยนะคะ” หนิงหนานเสว่กล่าวพร้อมกับยิ้มออกมา “แต่ว่า ฉันไม่ได้คิดแบบนั้น”“อ้อ งั้นประธานหนิงคิดว่าผู้หญิงควรเป็นยังไงเหรอคะ?” สวีจือหรูถาม น้ำเสียงแฝงไปด้วยความจิกกัดเล็กน้อย“ฉันคิดว่า ผู้หญิงควรยืนด้วยลำแข้งของตัวเอง แสวงหางานและความฝันของตัวเอง” หนิงหนานเสว่พูด น้ำเสียงหนักแน่นเด็ดขาด “ไม่ใช่เกาะผู้ชายจนกลายเป็นภาระของผู้ชาย”“เหอะๆ ความคิดของประธานหนิงนี่เป็นเอกลักษ์จริงๆ เลยนะคะ” สวีจือหรูยิ้มเยาะ “แต่ว่า ฉันกลับคิดว่า ผู้หญิงที่แข็งแกร่งเกินไปน่ะไม่ดีหรอก”“ถ้าความแข็งแกร่งไม่ดี งั้นความอ่อนแอดีกว่าเหรอคะ?” หนิงหนานเสว่ถามกลับ “คุณสวี คุณคิดว่าคุณอยู่ประเภทไหนเหรอคะ?”“ฉัน...” สวีจือหรูอ้ำอึ้งไปชั่วคราว ไม่รู้จะตอบอย่างไรดี“พอได้แล้ว จือหรู หยุดพูดได้แล้ว” ฟู่เฉินที่อยู่ข้างๆ ทนดูต่อไปไม่ไหวจึงพูดขึ้น “ทุกคนล้วนมีทางเลือกของตัวเอง เราควรเคารพกับทางเลือกของคนอื่น”“อาเฉิน ฉันแค่...” ส

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 309

    หนิงหนานเสว่พูดอย่างเรียบเฉย สายตากวาดไปยังฟู่เฉินและสวีจือหรู“บังเอิญจริงๆ เลยนะ”“ประธานฟู่ ช่วงนี้บริษัทเป็นยังไงบ้างครับ?” เจียงเหยียนเชินมองไปที่ฟู่เฉินและถาม“ก็ได้อยู่” ฟู่เฉินกล่าว น้ำเสียงเย็นชา“งั้นก็ดีครับ” เจียงเหยียนเชินยิ้ม แต่ไม่ได้พูดอะไรอีกบรรยากาศดูอึดอัดเล็กน้อย“มา ทุนท่านเชิญดื่มด้วยกันครับ!” ประธานสวียกแก้วเหล้าขึ้นมา“ขอให้ความร่วมมือของพวกเราดียิ่งขึ้นไปอีก!”“ชนแก้ว!” ทุกคนยกแก้วขึ้นพร้อมกันและดื่มจนหมดแก้วงานเลี้ยงยังคงดำเนินต่อไป หนิงหนานเสว่และเจียงถิงเฉินกลายเป็นจุดสนใจของผู้คนหลายคนเอื้อมสูงเข้ามาพูดคุยกับพวกเขา หวังว่าจะสร้างสัมพันธ์ความร่วมมือกับพวกเขาได้ฟู่เฉินมองภาพนี้ ภายในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย“อาเฉิน คุณคิดอะไรอยู่น่ะ?” เสียงของสวีจือหรูขัดจังหวะความทรงจำของฟู่เฉิน“ไม่มีอะไรหรอก” ฟู่เฉินได้สติ ฝืนยิ้มออกมา“งั้นเราไปทางนั้นกันดูไหม?”“ได้” สวีจือหรูพยักหน้าอย่างเชื่อฟังเธอควงแขนฟู่เฉินแน่น ราวกับกลัวว่าเขาจะหนีไปทั้งสองเดินฝ่าฝูงชนไป โดยจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่สามารถทำตัวให้เข้ากับบรรยากาศที่คึกคักนี้ได้จิตใจของฟู่

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 308

    เมื่อกลับมาถึงที่รถ สวีจือหรูยังคงจมอยู่กับความสุขในการเลือกชุดราตรี“อาเฉิน คุณว่าเราจะเป็นคู่ที่ดึงดูดสายตามากที่สุดในงานเลี้ยงไหมคะ?” เธอถามด้วยความตื่นเต้น“แน่นอนสิ” ฟู่เฉินกล่าว น้ำเสียงของเขาดูเหม่อลอยเล็กน้อย“งั้นก็ดีค่ะ” สวีจือหรูพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ“อาเฉิน คุณดีจริงๆ เลยนะ ยังมาเลือกชุดเป็นเพื่อนฉันด้วย” เธอซบอยู่ในอ้อมแอนของฟู่เฉิน ใบหน้าปรากฎรอยยิ้มแห่งความสุขขึ้นฟู่เฉินไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่ลูบหลังเธอของเบาๆแต่ภาพของหนิงหนานเสว่กลับยังคงตราตรึงอยู่อย่างต่อเนื่องอยู่ในหัวของเขาไม่ไปไหนในวันงานเลี้ยง เหล่าคนที่มีชื่อเสียงจากหลากหลายวงการมารวมตัวกัน สถานที่จัดงานได้มีการตกแต่งอย่างยิ่งใหญ่อลังการ บรรยากาศอบอุ่นและหรูหราการมาถึงของหนิงหนานเสว่และเจียงเหยียนเชินได้สร้างความฮือฮาขึ้นหนิงหนานเสว่สวมชุดราตรีสีม่วงอ่อน ดูสง่างามและเปล่งประกายไปทั่วทุกสารทิศเจียงเหยียนเชินสวมชุดสูทสีดำ ดูหล่อเหลาและสง่าผ่าเผย ทั้งยังมีเสน่ห์ ทั้งสองยืนเคียงข้างกัน ราวกับคู่ที่สมบูรณ์แบบ กลายเป็นจุดสนใจของทั้งงาน“ประธานหนิง ประธานเจียง ยินดีต้อนรับ!” คุณสวีและภรรยากล่าวต้อน

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status