บทที่ 328

“ดี งั้นเอาตามนี้” สวีจือหรูพูดขึ้น “จำไว้นะ ต้องทำให้สะอาดเรียบร้อย ห้ามทิ้งหลักฐานอะไรไว้เด็ดขาด”

“ไม่ต้องห่วงหรอกพี่” สวีจ้าวกล่าว “ผมจะไม่ทำให้พี่ผิดหวังแน่นอน”

หนิงหนานเสว่ามาถึงร้านกาแฟ แล้วนั่งลงที่โต๊ะริมหน้าต่างเหมือนเช่นทุกครั้ง

เธอสั่งกาแฟหนึ่งแก้ว แล้วหยิบคอมพิวเตอร์ออกมา เริ่มทำงานทันที

ผ่านไปสักพัก พนักงานเสิร์ฟก็เดินเข้ามา แล้ววางกาแฟหนึ่งแก้วบนโต๊ะของหนิงหนานเสว่

“คุณครับ กาแฟของคุณครับ” พนักงานเสิร์ฟพูดขึ้น

“ขอบคุณค่ะ” หนิงหนานเสว่กล่าว

หลังจากที่พนักงานเสิร์ฟเดินออกไป หนิงหนานเสว่ก็จัดชุดตัวเองให้เรียบร้อย แต่กลับเห็นกระดาษแผ่นหนึ่งถูกกดทับอยู่ใต้กาน้ำชา

หนิงหนานเสว่หยิบกระดาษใบนั้นขึ้นมาอย่างสงสัย พอเปิดดูก็ชะงักไปทันที

นั่นคือ “จดหมายลาตาย” เป็นจดหมายลาตายของสวีจือหรู ในจดหมายลาตายนั้นเต็มไปด้วยความรักที่มีต่อฟู่เฉิน และความเกลียดชังต่อหนิงหนานเสว่ รวมทั้งเหตุผลที่เธอตัดสินใจฆ่าตัวตายเพราะโรคซึมเศร้า

หนิงหนานเสว่าอ่าน “จดหมายลาตาย” จบแล้ว ในใจเต็มไปด้วยความสงสัยและความไม่สบายใจ

“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?” หนิงหนานเสว่พึมพำกับตัวเอง “ทำไมสวีจือหรูต้องเขียน