ตอนที่6 พันธมิตรของปลากริม

            เช้าวันรุ่งขึ้น บรรยากาศในบ้านไม้หลังเก่าของค่ายมวยสิงหราชดูเปลี่ยนไป ความเงียบเหงาและท้อแท้ที่เคยปกคลุมจางหายไปจนเกือบหมดสิ้น

            เหลือไว้เพียงความกระตือรือร้นและความหวังที่ส่องประกายอยู่ในแววตาของทุกคนในครอบครัว เงินจำนวนห้าบาทห้าสิบสตางค์ที่ได้มาเมื่อวานอาจจะดูไม่มากสำหรับบางคน แต่สำหรับพวกเขาแล้ว มันคือสมบัติล้ำค่าและเป็นทุนก้อนแรกที่จะเปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง

            หลังจากมื้อเช้าแสนง่ายที่อิ่มหนำกว่าทุกวันด้วยห่อหมกที่เหลือจากเมื่อวานกับปลาทอดฝีมือแม่ เชฟปลากริมก็เรียกประชุมครอบครัวทันทีถึงเรื่องการทำขนมจากที่เมื่อวานเด็กหญิงได้พูดไว้กำลังจะเริ่มต้นขึ้น

            "แม่จ๋า พ่อจ๋า...ตอนที่คุณยายกระถินมาหาหนูในฝัน ท่านบอกว่าท่านจะให้ของวิเศษหนูมาช่วยทำขนมให้ครอบครัวเราด้วยนะจ๊ะ"

            คำพูดของลูกสาวทำให้คนทั้งคู่มองหน้ากันอย่างประหลาดใจ "ของวิเศษเหรอลูก?"

            ปลากริมพยักหน้าหงึกหงัก เธอแสร้งทำเป็นหลับตาตั้งสมาธิอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะยื่นมือเล็ก ๆ ไปด้านหลังแล้วทำท่าเหมือนหยิบบางอย่างมาจากอากาศว่างเปล่า

            เมื่อเธอยื่นมือกลับมาอีกครั้ง ในอุ้งมือน้อย ๆ นั้นก็ปรากฏพิมพ์กดขนมที่ทำจากสแตนเลสเงาวับเป็นรูปดอกไม้สวยงามหลายขนาด ซึ่งเป็นของที่เธอหยิบออกมาจากมิติส่วนตัวนั่นเอง

            "นี่ไงจ๊ะ! ของวิเศษของคุณยาย!"

            สิงห์กับบัวเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง พวกเขาไม่เคยเห็นของใช้ในครัวที่มีลักษณะแบบนี้มาก่อน มันดูทันสมัยและแตกต่างจากทุกสิ่งทุกอย่างในบ้านอย่างสิ้นเชิง

            "นะ...นี่มันอะไรกันลูก" บัวถามเสียงสั่นเอื้อมมือมาแตะพิมพ์กดนั้นอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ

            "พิมพ์กดรูปดอกไม้จ้ะแม่ คุณยายบอกว่าถ้าเราใช้เจ้านี่กดลงไปบนกล้วย กล้วยบวชชีของเราก็จะเป็นรูปดอกไม้สวยงาม ไม่มีใครเหมือนและไม่เหมือนใครอย่างแน่นอน"

            สิ้นคำอธิบายของลูกสาว สองสามีภรรยาก็ยิ่งทึ่งและขนลุกซู่ไปพร้อม ๆ กัน นี่ไม่ใช่แค่ความสามารถที่ติดตัวมา แต่เป็นถึง ของวิเศษที่แม่ต่างภพตามความเข้าใจของคนทั้งคู่ส่งมาเพื่อช่วยลูกหลาน

            ความเชื่อมั่นในตัวลูกสาวพุ่งสูงขึ้นไปอีกหลายเท่าตัวจากนั้นปฏิบัติการในครัวก็เริ่มต้นขึ้นอย่างคึกคัก พ่อรับหน้าที่ขูดมะพร้าวจากมะพร้าวที่ไปหามาได้ ส่วนแม่รับหน้าที่คั้นกะทิ ทางด้านปลากริมก็ทำหน้าที่เป็นเชฟใหญ่นำกล้วยห่ามมาหั่นเป็นแว่น แล้วใช้พิมพ์วิเศษตามที่พ่อแม่เรียกกดลงไปทีละชิ้น ๆ จนได้กล้วยรูปดอกไม้ออกมาอย่างง่ายดายและสวยงามสมบูรณ์แบบทุกชิ้น

            เมื่อนำไปทำกล้วยบวชชีผลลัพธ์ที่ได้จึงน่าตื่นตาตื่นใจยิ่งกว่าเดิม...ในน้ำกะทิสีขาวข้นหอมหวานมันมีดอกไม้ทำจากกล้วยลอยละล่องอยู่เต็มหม้อ เป็นภาพที่สวยงามน่ากินจนแม้แต่ผู้ใหญ่ยังต้องร้อง "ว้าว"

            พ่อกับแม่มองผลงานตรงหน้าด้วยความภาคภูมิใจระคนอัศจรรย์...ดูเหมือนว่าของขวัญจากคุณยายกระถินชิ้นนี้กำลังจะกลายเป็นเครื่องมือชิ้นสำคัญที่จะเปลี่ยนชีวิตอันแสนยากลำบากของครอบครัวพวกเขาอย่างสิ้นเชิงต่างจากเดิม

            ซึ่งทั้งสิงห์และบัวยังไม่รู้ว่ายังมีอีกหลายอย่างที่พวกเขายังต้องอ้าปากค้าง แต่ปลากริมไม่ได้คิดจะเฉลยออกมาทั้งหมดในคราวเดียว

            หลังจากได้กล้วยบวชชีหม้อใหญ่หอมกรุ่นมาแล้วหนึ่งหม้อ ในระหว่างที่ทุกคนกำลังชื่นชมผลงานอยู่นั้นเอง กลิ่นหอมเย็นอันเป็นเอกลักษณ์ก็ลอยมาก่อนตัว

            ปลากริมรู้ได้ทันทีว่า "พี่สาว" จอมจ้อของเธอกำลังจะปรากฏตัว และดูเหมือนว่าครั้งนี้หล่อนจะเรียนรู้บทเรียนมาจากครั้งก่อนหน้าแล้วเพราะส่งกลิ่นมาแต่ไกลไม่ได้โผล่พรวดพราดออกมาตรงหน้าเหมือนคราวแรก ด้วยเพราะกลัวจะถูกเด็กวัยหกขวบบ่นเอาอีก

          หอม...หอมเหลือเกินหนูน้อย น่ากินยิ่งนัก เสียงหวานใสของแม่นางตานีดังขึ้นในความคิดของเด็กหญิง

            ปลากริมแอบกลอกตาไปมา พี่สาวอยากกินหรือจ๊ะ

          ใช่จ้ะ หนูน้อยถ้าเจ้าตักขนมถ้วยนั้นมาไหว้ข้าสักหน่อยนะ ข้ามีของดีจะตอบแทน

            ข้อเสนอที่มาพร้อมกับกลิ่นหอมยั่วน้ำลายทำให้ปลากริมสนใจขึ้นมาทันที

          ของดีอะไรหรือพี่สาว? เธอถามกลับในใจ

          ถ้าเจ้าไหว้ข้าด้วยของอร่อย ๆ แบบนี้บ่อย ๆ นะ เสียงของนางตานีฟังดูตื่นเต้น ข้าจะช่วยทำให้กล้วยของข้าออกผลเยอะ ๆ เลย ทั้งเครือใหญ่ ทั้งลูกโต! อีกทั้งรวมถึงใบตองด้วยจะให้เขียวสวยทนทานนานกว่าใครทั้งหมด! ไม่เพียงแค่นั้นนะ...ข้าจะไปบอกเพื่อนสาวของข้าที่เป็นนางกวักอยู่ที่ศาลเจ้าในตลาดให้มาช่วยเรียกลูกค้าให้ด้วย ดีหรือไม่!

            ข้อเสนอที่พ่วงโปรโมชั่นการตลาดเสร็จสรรพทำให้ปลากริมถึงกับนิ่งไปชั่วครู่...ทะลุมิติมาไม่พอ ยังต้องมาทำข้อตกลงทางธุรกิจกับผี

            แถมยังมีเรื่องส่งต่อดีลไปให้ฝ่ายการตลาดที่เป็นนางกวักอีกเหรอเนี่ย! ปลากริมยิ่งฟังก็ยิ่งรู้สึกปวดหัวกับความวุ่นวายที่ดูจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ แต่คิดไปคิดมาก็คุ้มค่า...คุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม! ในเมื่อมีผีอยากจะเสนอตัวเข้ามาช่วยถึงขนาดนี้ทำไมเธอจะไม่ให้ช่วยเสียล่ะ แค่แลกกับขนมถ้วยเล็ก ๆ เท่านั้นเอง งานนี้มีแต่กำไรล้วน ๆ ไม่ขาดทุน

            เมื่อตัดสินใจได้แล้ว ปลากริมก็หันไปพูดกับแม่ด้วยน้ำเสียงไร้เดียงสา

            "แม่จ๋า...ก่อนเราจะชิมกัน หนูขอตักกล้วยบวชชีไปไหว้คุณยายกระถินที่ดงกล้วยก่อนได้ไหมจ๊ะ ท่านจะได้ช่วยคุ้มครองเรา ให้เราค้าขายดี ๆ"

            นี่คือการใช้ข้ออ้างเรื่องคุณยายกระถินให้เป็นประโยชน์อย่างสูงสุด เมื่อบัวได้ยินดังนั้นก็ยิ้มออกมาด้วยความปลื้มใจ "ดีแล้วลูก คิดดีทำดีแล้วนะเรา ไปเถอะลูก ไปไหว้ท่านเถอะ ท่านจะได้อวยพรให้เรา"

            ปลากริมพยักหน้ารับ เธอตักกล้วยบวชชีรูปดอกไม้ใส่กระทงใบตองขนาดพอเหมาะอย่างสวยงามแล้วเดินตรงไปยังดงกล้วยหลังบ้าน ในความคิดก็ได้ยินเสียงแม่นางตานีหัวเราะคิกคักอย่างมีความสุข

            ดูเหมือนว่าพันธมิตรทางธุรกิจคนแรกของเชฟใหญ่ปลากริมผู้นี้จะไม่ใช่คน...แต่เป็นถึงผีนางตานีเจ้าถิ่นนั่นเอง  ปลากริมเดินนำกระทงใบตองที่ใส่กล้วยบวชชีรูปดอกไม้อย่างงดงามไปวางลงอย่างนอบน้อมที่โคนต้นกล้วยตานีที่ใหญ่ที่สุดในดงกล้วยหลังบ้าน

            "คุณยายกระถินจ๋า...พี่สาวนางตานีจ๋า...ปลากริมเอาขนมมาไหว้จ้ะ ขอให้ท่านช่วยคุ้มครองครอบครัวเราให้ทำมาค้าขายขึ้นด้วยนะจ๊ะ" เด็กหญิงพนมมือเล็ก ๆ แล้วเอ่ยเสียงเบา

            สิ้นคำพูดร่างโปร่งแสงของแม่นางตานีก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า นางยิ้มกว้างอย่างพออกพอใจ กระทงขนมที่วางอยู่บนพื้นพลันส่องประกายสีเขียวอ่อน ๆ วาบหนึ่งก่อนจะเลือนหายไป เป็นสัญญาณว่านางได้รับเครื่องเซ่นนั้นแล้ว

          ขอบน้ำใจเจ้ามากนะหนูน้อย ช่างหอมหวานชื่นใจเสียจริง เสียงหวานกังวานดังขึ้นในความคิดของปลากริม เจ้าไม่ต้องห่วง สัญญาต้องเป็นสัญญา เดี๋ยวพี่สาวจะไปจัดการธุระให้เดี๋ยวนี้เลย!

            พูดจบร่างของแม่นางตานีก็กลายเป็นลมหมุนสีเขียวตองอ่อนพัดหายวับไปจากตรงนั้นทันที ทิ้งให้ปลากริมยืนทึ่งอยู่คนเดียว