บทที่ 2

“ถ้าฉันเป็นเมียบอส จะรับเธอเป็นพนักงานประจำ” ฟังถึงประโยคนี้ของเจ้ติ๊กกี้ ฉันคิดว่าบางทีเราไล่บุคลากรที่ดี แต่เป็นภัยกับชีวิตคู่ของพวกเราออกบ้างก็น่าจะดี แต่ก็อย่างว่าเจ้เขาไม่รู้ว่าฉันคือเด็กท่านประธาน

“เจ้พูดแล้วห้ามคืนคำนะคะ งานยิ่งหายาก ๆ อยู่ ถ้าเจ้เป็นแฟนบอสอย่าลืมรับแพรเป็นพนักงานประจำตามที่พูดไว้ด้วยล่ะ” นั่นคือคำพูดที่ฉันต้องพูดออกไป เอาใจเจ้เขาหน่อยยังไม่อยากเปิดเผยความลับนี้ ตั้งแต่มาฝึกงานสัปดาห์แรกหรอกนะ

“อีกี้ มึงไปหลอกน้องมันทำไม” ระหว่างที่พูดกันอยู่สองคน อีกเสียงก็ดังขึ้น ไม่ใช่ใครที่ไหน นั่นคือพี่ลิลลี่ หัวหน้าฝ่ายบัญชี ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทเจ้ติ๊กกี้ เขาสนิทกันจนเรียกอี แต่แอบเรียกกันแค่ตอนอยู่กับคนที่สนิท หรือ ตอนเที่ยงและนั่งกินข้าวด้วยกันเท่านั้นนะ ไม่อย่างนั้น ‘คนอื่นได้ยินมันจะไม่งาม’ คำพูดที่เจ้ติ๊กกี้เฝ้าสอนฉัน มันไม่งามตั้งแต่คิดจะเอาบอสทำผัวแล้วค่ะเจ้

“อีลี่ กูไม่ได้หลอกน้องนะยะ ก็ช่วงนี้บอสมาที่ห้องทำงานกูบ่อยมาก ก็อย่างว่าแหละ ในเมื่อใจมันรุ่มร้อนเพราะความคิดถึง บอสคงทนไม่ได้ที่จะแอบมามองหาฉันอย่างนี้”

“อีกี้ตื่นค่ะ ตื่น! บอสเป็นของส่วนรวม มึงคิดจะอมของบริษัทหรือไง” ‘อมของบริษัท’ เดี๋ยวนะเจ้ นั่นบอสของเจ้ก็จริง แต่ผัวหนูนะคะ หนูอมได้คนเดียวไหม ฉันอยากจะร้องกรี๊ด พี่ผู้จัดการพวกนี้นอกจากกินเงินเดือนของบริษัทแล้ว ยังจ้องจะกินเจ้าของบริษัทอีก

เห็นไหมคะ ถ้าเรื่องที่ฉันเป็นเด็กท่านประธานไม่เป็นความลับ ฉันจะได้รู้อะไรสนุก ๆ แซ่บ ๆ  แบบนี้ไหม ไม่มีทางหรอกจริงไหม เรื่องสนุก ๆ แบบนี้จะพลาดได้ไง เตรียมตัวไว้เลยเบ๊บคืนนี้โดนอมแน่ เฮ้ย! คืนนี้โดนดีแน่

ก่อนเปิดเทอมปีหนึ่งเทอมหนึ่ง

“ชั้นสี่สิบห้านะคะ ห้อง 452 คีย์การ์ดค่ะ” ในตอนนั้นฉันรับคีย์การ์ดมาจากพนักงานฝ่ายต้อนรับ ตรงไปยังลิฟต์แตะคีย์การ์ด ลิฟต์แก้วพาฉันไปยังชั้นที่สี่สิบห้า ห้อง 452 อยู่ติดทางเดินริมโน้น คอนโดชั้นนี้มีเพียงไม่กี่ห้องสินะดูจากจำนวนประตูที่อยู่ห่าง ๆ กัน อย่างที่บอกว่าพ่อของฉันชอบความหรูหรา

“ในที่สุดก็ได้อยู่คนเดียวเสียที” ทันทีที่เปิดประตูห้องเข้ามา โอ้แม่เจ้า ห้องนี้ถูกตกแต่งไว้แบบที่ฉันชอบเลย แนวมินิมอล เรียบหรูดูแพง ปกติพ่อจะเน้นจัดเต็มมากกว่า แต่ไม่คิดว่าพ่อจะเลือกสีนี้ให้ สงสัยโครงการเขาคงบังคับให้พ่อแต่งห้องออกมาแนวนี้มั้ง ช่างเถอะ ว่าแล้วฉันก็รีบเข้าไปอาบน้ำ ขออาบน้ำให้ชื่นใจก่อนแล้วกัน เพราะมีทำอะไรที่ตัวเองอยากทำอีกเยอะ

“นี่คือที่สุดที่อยากทำ” ฉันยืนมองอ่างอาบน้ำตีฟองเหมือนในทีวี พร้อมทั้งแก้วไวน์ ใช่ค่ะ นั่นคือไวน์ที่แพงที่สุดที่แอบจิ๊กพ่อมา ด้วยความที่ฉันเป็นคุณหนู นี่เป็นครั้งแรกที่ร่างกายฉันจะได้รับแอลกอฮอล์เข้าร่างกาย

“ดีนะที่ห้องมีแก้วไวน์ด้วย สงสัยคอนโดจะแถมให้” เมื่อทุกอย่างสวยงามดังอ่างอาบน้ำของแม่สาวสุดเซ็กซี่ อย่างนี้แหละที่อยากทำ ฉันไม่ใช่คนเรียบร้อยอย่างที่พ่อกับแม่อยากให้เป็น ฉันอยากแต่งตัวเซ็กซี่ อยากแซ่บไม่อยากเชย

ชุดนักศึกษาที่พ่อกับแม่สั่งตัดไว้ให้เรียบร้อย ใช่ค่ะ มันเรียบร้อยมาก เพราะเรียบร้อยมากไง ฉันเลยจะเตรียมด้วยตัวเอง เหลือเวลาอีกหลายวัน ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น

เพื่อนที่ฉันจะเลือกคบน่ะเหรอ...พ่อสั่งว่ายังไงนะ

“ลูกเลือกคบเพื่อนที่ตั้งใจเรียนนะลูก ดูคนที่นั่งหน้าห้อง แต่งตัวเรียบร้อยถูกระเบียบ” ในตอนนั้นฉันยิ้มรับคำที่พ่อสอน แต่ที่ฉันจะเลือกคบน่ะเหรอ

“ใครแซ่บสุดในห้องฉันจะเลือกเธอเป็นเพื่อนฉัน”

น้ำอุ่น ๆ ฟองนุ่ม มองเห็นวิวข้างนอกหน้าต่างชั้นนี้ไม่มีใครบังเลยมันดีจริง ๆ ไหนลองจิบไวน์สิ ครั้งแรกของฉันเลยนะเนี่ย

“อร่อย ต้องอมเหรอไม่ต้องก็ได้มั้ง แบบนี้ก็อร่อยดี” ไม่คิดว่าไวน์แดงราคาแพงมันจะอร่อยอย่างที่พ่อชอบ ตอนแรกว่าจะกินแค่แก้วเดียว เอาอีกแก้วก็แล้วกัน

“ดีจังได้มาอยู่คนเดียวไม่ต้องวุ่นวาย” ถึงฉันจะเป็นลูกคนเดียวแต่ที่บ้านบอกเลยว่าคนเยอะมาก นับดูก็น่าจะเกือบสิบคน ไม่สิบคนไหวได้ยังไง ปู่ ย่า พ่อ แม่ หลาน พี่เลี้ยง ลูกของพี่เลี้ยง พี่คนขับรถทั้งสาม ใช่ค่ะฟังไม่ผิด คนขับรถที่บ้านมีถึงสามคน เพราะมีทั้งคนขับรถของพ่อ ของแม่ และของปู่กับย่า

ทั้งหมดอยู่ไม่ไกลจากบ้านฉัน ตื่นเช้ามาคนก็เต็มบ้านแล้ว ยังไม่นับรวมพี่ ๆ แม่บ้านอีก แล้วแบบนี้จะหาความเป็นส่วนตัวได้จากไหน

“และวันนี้ก็มาถึง ดื่มให้กับอิสรภาพของชีวิตเฟรชชี่ปีหนึ่ง”