ชีวิตนักศึกษาฝึกงาน...ฉันต้องได้ตื่นเต้นที่จะได้เจอรุ่นพี่ที่ทำงาน ต้องมีโมเมนต์รุ่นพี่พาไปเลี้ยงข้าว ต้องมีคนมาจีบ ต้องเป็นเด็กน้อยน่ารักในที่ทำงาน แล้วนี่อะไรกัน...ผัวที่บ้าน แต่ดันเป็นท่านประธานที่ฝึกงานเนี่ยนะ บ้าไปแล้วแน่ ๆ เหอะ! “บี๋ไม่งอนนะครับ” “ทำไมทำแบบนี้ ก็หนูบอกให้เบ๊บเก็บเรื่องของเราเป็นความลับไง” “โธ่...บี๋ ก็พี่คิดถึง” “ไว้ไปคิดถึงที่บ้านค่ะ ไม่ใช่ที่ทำงานอย่างนี้ หนูมาฝึกงานนะคะ เป็นนักศึกษาฝึกงาน เบ๊บอย่าลืมสิคะ” “โธ่ บี๋ แล้วบี๋จะให้พี่ทนเห็นไอ้อาร์ตแผนกไอที มันจีบบี๋หรือไง” “เขาไม่ได้จีบ เขาแค่สอนงาน” “ไม่รู้ ๆ เมียพี่ พี่หวง ไม่ปก ไม่ปิดมันแล้ว ไม่ต้องมีเลยความลับบ้า ลับบออะไรเนี่ย” “เบ๊บ ถ้าเบ๊บดื้อ หนูจะย้ายที่ฝึกงานแล้วนะ”
View Moreชีวิตนักศึกษาฝึกงาน...ฉันต้องได้ตื่นเต้นที่จะได้เจอรุ่นพี่ที่ทำงาน ต้องมีโมเมนต์รุ่นพี่พาไปเลี้ยงข้าว ต้องมีคนมาจีบ ต้องเป็นเด็กน้อยน่ารักในที่ทำงาน แล้วนี่อะไรกัน...ผัวที่บ้าน แต่ดันเป็นท่านประธานที่ฝึกงานเนี่ยนะ บ้าไปแล้วแน่ ๆ เหอะ!
“บี๋ไม่งอนนะครับ”
“ทำไมทำแบบนี้ ก็หนูบอกให้เบ๊บเก็บเรื่องของเราเป็นความลับไง”
“โธ่...บี๋ ก็พี่คิดถึง”
“ไว้ไปคิดถึงที่บ้านค่ะ ไม่ใช่ที่ทำงานอย่างนี้ หนูมาฝึกงานนะคะ เป็นนักศึกษาฝึกงาน เบ๊บอย่าลืมสิคะ”
“โธ่ บี๋ แล้วบี๋จะให้พี่ทนเห็นไอ้อาร์ตแผนกไอที มันจีบบี๋หรือไง”
“เขาไม่ได้จีบ เขาแค่สอนงาน”
“ไม่รู้ ๆ เมียพี่ พี่หวง ไม่ปก ไม่ปิดมันแล้ว ไม่ต้องมีเลยความลับบ้า ลับบออะไรเนี่ย”
“เบ๊บ ถ้าเบ๊บดื้อ หนูจะย้ายที่ฝึกงานแล้วนะ”
หญิงสาวว่าอย่างมีโมโห จบกัน หมดกัน ชีวิตนักศึกษาฝึกงานหกเดือนของฉัน ...อีประธานบ้า อีประธาน...เฮ้อ ไม่มีคำไหนจะพูดจริง ๆ นอกจากทำหน้างอไม่พอใจใส่ท่านประธานที่อยู่ตรงหน้า
ฉัน...นักศึกษาชั้นปีที่สี่ของมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง ตอนนี้กำลังฝึกงานบวกกับการทำสหกิจทั้งหมดคือหกเดือน ใครจะคิดว่าประธานบริษัทที่ฉันมาฝึกงานดันเป็นผัวที่บ้าน
แล้วฉันไปเป็นเด็กท่านประธานได้อย่างไรนั้น ต้องบอกว่าเรื่องมันยาว อยากฟังไหมคะ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง...
นิยายในซีรีส์ 1. ท่านประธานบานบุรี โดย Sitha 2. My baby ฉันคือเด็กท่านประธาน โดย ไรท์แฟร์ หรือ กาแฟหอมกรุ่น (คือเรื่องนี้) 3. ท่านประธานซาตานคลั่งรัก โดย Nidchynoi 4. ผัวลับท่านประธาน โดย หญิงเพียว ( Pure Evil) 5. คลั่งรักฉบับท่านประธาน โดย แพรสีนิ ********** ซื้อผ่านเวบจะถูกกว่า IOS นะคะ ********* ไฟล์ผ่านการพิสูจน์อักษรมาแล้วแต่หากใครเจอคำผิดทักเฟสบุ๊ค กาแฟหอมกรุ่น นักเขียน เพื่อติดต่อรับของที่ระลึกได้นะคะถ้าทุกคนอยากฟัง ฉันก็จะเล่าให้ฟังค่ะ เรื่องมันก็มีอยู่ว่ากาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...เฮ้ย! ไม่ใช่ เมื่อเจ็ดปีที่แล้ว พ่อกับแม่ของฉัน ท่านไปดูดวงกับหมอดูชื่อดังมา แล้วหมอดูทักว่ามองไม่เห็นลูกสาวของท่านเลย หรือพูดง่าย ๆ คืออายุขัยของฉันกำลังจะหมด
ทางเดียวที่จะแก้หายนะครั้งนี้ได้คือต้องเปลี่ยนจากลูกสาวเป็นลูกชาย ซึ่งจะทำให้ครอบครัวและตัวฉันเจริญยิ่ง ๆ ขึ้นไป พ่อกับแม่มีเหรอจะไม่เชื่อในเมื่อท่านคือสายมูตัวจริงเสียงจริงเสียด้วย
เคล็ดลับความสำเร็จของพ่อกับแม่ไม่มีความลับอะไร มีแค่มูและคิดว่าของที่ทำขายให้เหมือนขายให้ตัวเอง ทำให้ได้สามดี หนึ่งราคาดี สองใช้ดี สามสวยดี เท่านี้ชีวิตก็ดี๊ดีแล้ว
“หนาวไหมครับบี๋”“ไม่ค่ะ ได้ยินเสียงคลื่นแล้วรู้สึกดีจัง” แพรพลอยยิ้มให้เขาท่ามกลางแสงจันทร์“ได้ยินเสียงบี๋รู้สึกดีจัง” คนได้หวานไม่อายคลื่นไม่อายดาวนั่งลงพาเมียรักขี่หลัง“หวานตลอด ไม่มีใครเกิน” แพรพลอยถูแก้มของตัวเองกับแก้มของเขา แขนทั้งสองข้างยังคงกอดคอเขาแน่น“แก่แล้วเดี๋ยวเมียไม่รัก” คนบอกว่าตัวเองแก่ เดินให้น้ำทะเลเซาะเท้าของตัวเองเล่น ชายหาดตอนกลางคืนแบบนี้จะมีแม่ปูลูกปูเดินกันเยอะแยะเต็มชายหาด แสงดาวแสงเดือนเต็มฟากฟ้า“เบ๊บ รักหนูตอนไหนคะ” คำถามที่เธอชอบถาม คำตอบเขาที่เธอชอบฟังที่สุด“รักตั้งแต่หนูข่มขืนพี่แล้ว คนอะไรบังคับให้เลียอยู่ได้ เลียไปเลียมาติดกลิ่นเฉย”“อ้าว ทำไมตอบแบบนี้ล่ะ ไม่เห็นเหมือนทุกทีเลย” แพรพลอยโวยวายเพราะก่อนหน้านี้ที่ถามเขาจะตอบว่ารักตั้งแต่เธอนอนหลับในโรงภาพยนตร์“ถามทุกทีตอบเหมือนกัน หนูก็ไม่ตื่นเต้นสิ เปลี่ยนคำตอบบ้างหนูจะได้ถามบ่อย ๆ” เสียงหัวเราะของคนทั้งคู่ดังเป็นระยะ ๆ เขายังพาเธอย่ำเท้าไปข้างหน้าบนผืนทรายจริง ๆ ชีวิตคนเราไม่ได้มีอะไรมากมาย กิน ขี้ ปี้ นอนเท่านั้น แต่ส่วนมากที่คนเรามีปัญหา ทุกวันนี้ปัญหาครอบครัวหรือปัญหาความรักส่วนมากมาจากการนอกใ
อีกสองเดือนต่อมาสุภาษิตไทยที่ว่า มีลูกกวนตัว มีผัวกวนใจนั้น แพรพลอยคิดว่าควรจะเปลี่ยนเป็นมี มีผัวกวนทั้งตัว กวนทั้งใจ ตลอดสองเดือนมานี้คุณเบ๊บของเธอเขาไม่หยุดไม่หย่อนที่จะกินเธอเลยในช่วงแรกหลังจากแผลเข้าที่เข้าทาง เธอเข้าใจว่าเขาทำเพราะอดอยากมานาน ที่ไหนได้หลังจากนั้นเขายังตั้งหน้าตั้งตาทำไม่หยุด เวลาลูกนอนเขารีบเข้ามากวน แต่ที่น่าโมโหสำหรับเธอคือเรื่องที่ตัวเองให้ความร่วมมือกับเขาไม่ว่าครั้งไหน“เบ๊บ รีบหน่อยคะเดี๋ยวเราสาย” วันนี้ครอบครัวของคุณสามีจะพากันไปเที่ยวทะเลหัวหิน บ้านพักตากอากาศของครอบครัวมีอยู่ที่นั่น และตอนนี้ต้องออกจากกรุงเทพแล้ว แต่เขายังไม่ยอมออก ไม่ใช่สิ เข้า ๆ ออก ๆ อยู่นี่แหละ“ไม่ต้องห่วง หัวหินใกล้ ๆ นมบี๋โคตรอร่อย” นั่นไงเป็นแบบนี้อีกแล้ว“อย่าแย่งลูก อื้อ อย่าควงเสียว” เธอทั้งร้องห้ามร้องครางไม่รู้จะห้ามอะไรก่อนดี ห้ามไม่ให้เขาดูดนมเธอแรงแย่งลูกกิน หรือห้ามเขาควงเอวเพราะเธอเสียวจนเกินไปเกือบชั่วโมงหลังจากนั้น กว่าที่ทั้งสองจะได้ออกจากกรุงเทพมหานคร เธอค้อนคนที่นอนหลับทันทีที่ขึ้นรถ เขาหลับไปพร้อมลูกชายวัยสามเดือน ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่พาเด็กชายตัวน้อยมาทะเลย
“หวานมากบี๋” คำชมของเขาแสนหวานเสมอ เขาโน้มตัวลงมาจูบเธอ แบ่งปันกลิ่นความเป็น ‘เธอ’ ให้ได้ลิ้มรส เขาถูไถตัวตนหยอกล้อกับยอดเกสรสีสด จนเธอสั่นระริกไปอีกครั้ง ลมหายใจแรงของทั้งคู่บ่งบอกถึงความตื่นเต้น ทุกอย่างจะเหมือนเดิมไหม ในเมื่อเธอเลือกการคลอดด้วยวิธีธรรมชาติ“อื้อ/อ่า” เสียงร้องครางของทั้งคู่ดังขึ้นพร้อมกัน ความรู้สึกแจ่มชัดจนทุกรูขุมขนจนตั้งชัน ความคับแน่นไม่ต่างจากครั้งแรก เพราะห่างหายการสอดใส่มาถึงสองเดือน“เสียวมากบี๋ พี่จะแตกแล้ว” ความรัดแน่นของเธอทำเอาชายหนุ่มร้องครางบอกไม่ไหวแล้ว เขากำลังจะแตกพ่ายเพียงแค่สอดใส่และขยับไม่กี่ครั้ง“เบ๊บ ไม่ไหวเหมือนกัน..อื้อเสียว” เสียงของแพรพลอยเองก็กระท่อนกระแท่นไม่ต่างจากสามี เพราะความเสียวที่ได้รับ ทั้งสองปลดปล่อยอย่างสุขสมทั้งสองนอนหายใจหอบแรง เพราะความเสียวซ่านและความตื่นเต้นที่ห่างหายไปนานเกือบสองเดือน เขาลุกไปดูลูกอีกห้องแล้วกลับมาอีกครั้ง“อุ้มแตงไหม” ท่านี้ทำเธอจุกจนตาเหลือกมาแล้ว แต่ความสุขซาบซ่านที่ผ่านไปไม่นานยังแผ่ซ่านอยู่ในตัวเธอ เมื่อเขาถามขึ้นมาเธอพยักหน้ารับแทบจะทันที เขานั่งลงตรงขอบเตียง อุ้มเธอไว้บนตักสอดใส่ทุกอย่างเข้าหากั
“อาชวิน อ่านว่า อาด-ชะ-วิน ผู้มีความซื่อสัตย์ ภาษาอังกฤษเขียน “Artchawin” ชื่อเล่นน้องอาร์ต” แพรพลอยอ่านตามคำพูดของอาจารย์หมอแท้ส่งมาให้ผู้เป็นสามี“น้องอาร์ต” เสียงของเธอแหบลงเล็กน้อยเพราะน้ำตาที่เริ่มไหลออกมาจากดวงตาคู่หวาน เด็กชายตัวน้อยที่เธอเฝ้าอุ้มท้องมาทั้งหมดสามสิบเก้าสัปดาห์เด็กชายคนนี้คือลูกของเธอกับเขาผู้ชายที่เธอรัก ไม่น่าเชื่อว่าความรักที่มีกับลูกจะมากมายและไม่มีเงื่อนไข“บี๋ร้องทำไมครับ” อรรถพรเข้ามาโอบภรรยาอย่างปลอบโยน“ดีใจค่ะ ไม่คิดว่าเราจะมีลูกกันจริง ๆ” เธอสวมกอดเขา หลายต่อหลายครั้งที่เอาแต่ใจหลายต่อหลายครั้งที่สร้างเรื่องปวดหัว แต่ไม่มีสักครั้งที่เขาจะปล่อยมือจากเธอ“ขอบคุณบี๋มากเลยนะครับ ลำบากมากเลยตั้งหลายเดือน” เขารู้ว่าการท้องลูกสักคนนั้นต้องใช้ทั้งกำลังกาย กำลังใจ แม่ต้องอุ้มท้องตั้งเก้าเดือน ร่างกายต้องเปลี่ยนแปลงมากมาย และฮอร์โมนในร่างกายก็เปลี่ยนแปลง แม้แต่ไม่สบายก็ไม่สามารถกินยาบางประเภทได้น้ำหนักที่ต้องเพิ่มขึ้นเกือบสิบห้ากิโลกรัมนั้นอีก หลังจากนี้ชีวิตของคุณแม่ต้องต่อสู้กับภาวะจิตใจหลังคลอด ทุกอย่างดูยากเย็นมากสำหรับผู้ชายอย่างเขา แต่ไม่อยากเชื่อว่าผู
หมอจริง ๆ เขามีแบ่งการรักษาอย่างไร หมอดูเขาก็มีแบ่งความเชี่ยวชาญเหมือนกัน หรือว่าสองครอบครัวนี้ไม่รู้ ถึงได้เรียกหาอาจารย์หมอแท้ทุกกรณี อาจารย์หมอแท้ได้แต่ถอนหายใจ อย่างไรเสียเรื่องนี้เขาก็ต้องทำ อย่างที่เขาได้พูดกันไว้ว่า ครั้งแรกมักยากเสมอ ครั้งต่อไปจะฟินเอง เอาวะไหน ๆ จะมีครั้งแรกแล้วก็ต้องทำให้ดีเช้าวันอาทิตย์สดใส ในขณะที่ทุกคนกำลังนอนหลับพักผ่อนด้วยความสบายเพราะวันนี้เป็นวันพักผ่อนแต่คงไม่ใช่ของอาจารย์หมอแท้ ที่ต้องตื่นขึ้นมารับสายของใครบางคน บางคนที่บอกว่าให้เวลาเขาสองอาทิตย์ “คุณอรรถมีอะไรครับโทรมาแต่เช้าเลยครับ” “คลอดแล้วครับ คลอดแล้วครับลูกชายผม” เสียงของคุณพ่อมือใหม่กำลังตื่นเต้น เมื่อเวลาเช้าของวันก่อนหน้านี้แค่ไม่กี่นาทีลูกชายตัวน้อยของเขาและแพรพลอยคลอดออกมาด้วยน้ำหนักตัวสามพันเจ็ดร้อยสิบกรัม “คลอดก่อนกำหนดไปหลายวันเลยนะครับ ยินดีด้วยนะครับ” อาจารย์ถึงกับกุมขมับ เพราะชื่อที่คิดไว้ยังไม่มีสักชื่อเลย อย่างน้อยตอนนี้รู้แล้วว่า เด็กชายตัวน้อยเกิดวันอาทิตย์เวลาตกฟากก็ได้มาแล้ว เด็กผู้ชาย เกิดวั
“หือ” อาจารย์หมอแท้ถึงกับครางในลำคอ ดวงของทั้งสองคนนี้เป็นดวงเนื้อคู่ ไม่อยากจะเชื่อ ว่าทั้งคู่จะเป็นคู่กันได้ คนหนึ่งอยู่ต่างประเทศและเป็นคนเมืองกรุง อีกคนเป็นสาวเหนือ แต่เมื่อดวงสมพงษ์กันแล้วสักวันเขาและเธอคงได้เจอกัน อาจารย์หมอแท้คิดอย่างนั้น เรื่องนี้อาจารย์หมอแท้จะไม่ยุ่งให้เขาทั้งสองได้เดินตามความต้องการของสวรรค์ ปัจจุบัน อาจารย์หมอแท้นั่งมองหน้าสองหนุ่มสาว ทั้งสองแนะนำตัวว่าชื่อ อัด-ถะ-พอน “ตามที่แม่แจ้งอาจารย์ไว้ ผมกับน้องอยากมาให้อาจารย์ตั้งชื่อลูกคนแรกของเราให้หน่อย เราทั้งสองได้รักกันเพราะชื่อที่อาจารย์แนะนำเลยนะครับ” อรรถพรผู้เป็นสามีอธิบายเพราะกลัวอาจารย์หมอแท้จะไม่ยอมตั้งชื่อให้ เพราะได้ฟังมาหลายต่อหลายคนแล้วว่าอาจารย์หมอแท้ไม่ตั้งชื่อให้ใคร “อาจารย์ต้องขอบคุณมากที่ทั้งสองให้เกียรติอาจารย์มากขนาดนี้” ถ้าอาจารย์หมอแท้รู้เหตุผลว่าไม่มีใครยอมตั้งชื่อลูกหรือหลานเพราะคิดไม่ออก เลยต้องผลักภาระใหญ่หลวงนี้มาฝากไว้กับตน “ผมกับครอบครัวต่างหากครับที่ต้องขอบคุณที่อาจารย์สละเวลาตั้งชื่อให้เด็กน้อยตาดำ ๆ ที่อยู่ในท้องของน้อ
Comments