บทที่ 12.2 ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ผู้อื่นรังแกคนของข้าได้

เมื่อกู้อิงโม่จากไปแล้ว เมิ่งหว่านชิงก็มานั่งทบทวนเรื่องราวในชาติก่อน

แม้ว่าในชาตินี้มารดาของนางจะไม่ได้แต่งงานกับกู้เฉินโม่ และเปลี่ยนสถานะจากอนุภรรยานายท่านใหญ่กู้เป็นภรรยาเอกของนายท่านรองกู้ แต่บทสรุปสุดท้ายก็คือการแต่งเข้าจวนกู้เหมือนเดิม ที่สำคัญเหลียงฮุ่ยหลินและกู้ฮวาหลันก็ยังคงไม่ยอมปล่อยมือจากพวกนาง

ดังนั้นเรื่องราวต่อจากนี้ไม่ว่าจะยังคงเหมือนเดิม หรือมีการเปลี่ยนแปลงนางจำเป็นต้องเตรียมรับมือให้ดี

"อวี้หรุน เจ้าไปบอกเจียงซินให้เก็บของสำคัญของท่านแม่ใส่กล่องเอาไว้ให้หมด รวมทั้งข้าวของของข้าด้วย"

"เก็บของใส่กล่อง คุณหนูพวกเราจะเดินทางไปไหนหรือเจ้าคะ"

"ย้ายเรือน"

ดวงตาเรียวมองเรือนพักของกู้อิงโม่ที่ทรุดโทรมเต็มที แล้วถอนหายใจยาว บิดาเลี้ยงผู้นี้ในอดีตคงใช้ชีวิตได้ยากลำบากไม่น้อยจริงๆ เช่นนั้นในฐานะบุตรสาวเลี้ยงนางก็ควรจะมอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้เขาสักหน่อย

กู้อิงโม่กลับเรือนมาในช่วงบ่าย ก็พบว่าเมิ่งหว่านชิงนั่งรออยู่ที่โต๊ะหินใต้ต้นสนข้างเรือน เขาส่งของในมือให้สาวใช้นำไปมอบให้กับเสวี่ยชิงเยี่ยน จากนั้นก็ปลีกตัวแยกไปหาคนรอ

"เรื่องสำคัญใดกันจึงทำให้เจ้านั่งรอข้าได้ถึงครึ่งวันเช่นนี้"