Share

บทที่ 1794

Author: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
เมื่อครึ่งปีก่อน พวกเขายังคงเป็นฝ่ายถูกกระทำอยู่ร่ำไป

ถูกเป่ยตี้เหยียบย่ำอยู่ใต้ฝ่าเท้า ดิ้นรนอย่างทุกข์ทรมาน ไร้ซึ่งความสามารถที่จะต่อต้านโดยสิ้นเชิง

ทำได้เพียงมองดูบ้านเกิดเมืองนอนถูกรุกราน

เวลาผ่านไปไม่นาน ตอนนี้สถานการณ์กลับพลิกผันไปอย่างสิ้นเชิง

ในอดีต แคว้นเป่ยตี้ยิ่งใหญ่และอยู่เหนือกว่า บัดนี้กลับต้องหมอบคลานอยู่แทบเท้าของพวกเขา ส่งมอบป้ายคำสั่งเจ้าเมืองและยอมจำนน

น่าอัศจรรย์ยิ่งนัก!

องค์ชายเจ็ดเดินตามหลังกู้หว่านเยว่อย่างสั่นเทา แค่ถูกนางปีศาจผู้นี้มองเพียงแวบเดียว ก็กลัวว่าตนเองจะตายเสียแล้ว

“ทะ ท่านคิดจะจัดการกับพวกเราอย่างไร?”

นางปีศาจผู้นี้ก็นับว่างดงามจนไม่เหมือนมนุษย์ธรรมดา งดงามเจิดจรัสจนสะกดทุกสายตา

“ข้าจะไม่ทำร้ายราษฎรของเป่ยตี้ ส่วนเจ้า เกรงว่าคงจะต้องถูกกักบริเวณตลอดชีวิตอยู่ที่เมืองหลวงของแคว้นตงโจวแล้ว”

กู้หว่านเยว่โบกมือ “จับตัวองค์ชายเจ็ดไว้ ให้คนนำตัวส่งไปยังเมืองอวิ๋นลู่ มอบให้พี่ใหญ่”

จงหลี่ย่อมจัดการกับเขาอย่างเหมาะสม

หลังจากเมืองหลานซียอมจำนนอย่างเป็นทางการแล้ว กู้หว่านเยว่ก็ได้รวบรวมทหารทั่วไปของเป่ยตี้เข้าร่วมกองทัพของตน ส่วนแม่ทัพที่เป็นภัยคุก
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2004

    องครักษ์ที่อยู่หน้าประตูขวางปรมาจารย์แพทย์ไว้ สีหน้าเต็มไปด้วยความจนใจตาเฒ่าผู้นี้ช่างไร้มารยาทนัก!ฮองเฮายังไม่ได้อนุญาตให้เข้าไปเลยกู้หว่านเยว่รีบเอ่ยขึ้น “รีบให้ปรมาจารย์แพทย์เข้ามา อย่าได้ล่วงเกินท่านผู้เฒ่า”เหล่าองครักษ์ที่ขวางทางอยู่จึงรีบแยกออกไปสองข้างทาง ปรมาจารย์แพทย์จัดเสื้อผ้าของตนเองพลางเบ้ปาก กล่าวอย่างไม่พอใจ “ข้าก็มาตั้งหลายครั้งแล้ว ถือเป็นคนคุ้นเคยกันหมดแล้ว ยังจะมาขวางอีก ไร้มารยาทเสียจริง”องครักษ์หลายคนมีสีหน้าลำบากใจปรมาจารย์แพทย์อารมณ์ขึ้น ๆ ลง ๆ โกรธง่ายหายเร็ว พอพูดจบก็รีบวิ่งตรงไปยังกู้หว่านเยว่ทันทีสีหน้าเต็มไปด้วยความยินดี“เจ้าเด็กแสบ ไม่เจอกันสองปี ในที่สุดก็ได้เจอเจ้าแล้ว พอข้าได้ยินข่าวเจ้าก็รีบกลับมาทันที เจ้ายังเหมือนเมื่อสองปีก่อนไม่มีเปลี่ยน ยังคงงดงามเช่นเคย”กู้หว่านเยว่กระแอมหนึ่งครั้ง ก่อนจะเปิดโปงอย่างไม่ไว้หน้า“ท่านผู้เฒ่าได้ยินข่าวของข้า หรือว่าได้ยินข่าวเรื่องสมุนไพรกันแน่ถึงได้รีบร้อนมาขนาดนี้”ปรมาจารย์แพทย์กระแอมออกมา กล่าวเก้อเขิน “โธ่เอ๊ย เจ้าเด็กแสบคนนี้ ยังพูดตรงไปตรงมาเหมือนเดิม ทำให้คนอื่นลำบากใจเสียจริง”ขณะพูดก็รี

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2003

    “เสด็จแม่ ท่านจะออกไปข้างนอกอีกแล้วหรือ?”จ้านจ้านเม้มริมฝีปากน้อย ๆ สีหน้าเต็มไปด้วยความน้อยใจ ดวงตากลมโตที่คลอไปด้วยน้ำตาทำให้กู้หว่านเยว่ใจอ่อนยวบนางยื่นมือออกไปลูบศีรษะเล็ก ๆ ของจ้านจ้าน “เสด็จแม่กับเสด็จพ่อมีเรื่องต้องไปทำ เมื่อทำเสร็จแล้วจะรีบกลับมาทันที ดีหรือไม่?”จ้านจ้านทรุดตัวลงนั่งกอดต้นขาของกู้หว่านเยว่ไว้แน่น “ลูกจะไปกับเสด็จแม่ด้วยพ่ะย่ะค่ะ”เสด็จแม่เพิ่งจะกลับมาได้ไม่นาน อยู่ได้เพียงสองสามวันก็จะออกไปอีกแล้ว ในใจของจ้านจ้านรู้สึกน้อยใจสองมือเล็ก ๆ ของเขาเขย่าไปมากู้หว่านเยว่รู้สึกจนใจ “เสด็จแม่ต้องออกไปทำเรื่องสำคัญ อาจจะเจออันตราย จะพาเจ้าไปด้วยได้อย่างไร?”จ้านจ้านรีบตบหน้าอกเล็ก ๆ ของตน “ลูกปกป้องตัวเองได้ ถ้าเจออันตรายก็จะรีบไปซ่อนก่อน ไม่เป็นภาระให้เสด็จแม่!”เขาเม้มปากเล็ก ๆ เผยให้เห็นสีหน้าที่ดูน่าสงสาร“ได้โปรด ได้โปรดเถอะ...”กู้หว่านเยว่ใจอ่อนยวบไปหมดแล้วเมื่อลูกชายอ้อนวอนถึงเพียงนี้ การจะปฏิเสธก็ช่างยากเย็นเหลือเกินกู้หว่านเยว่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง อันที่จริงการจะทิ้งจ้านจ้านไว้ในวังคนเดียว นางเองก็รู้สึกอาลัยอาวรณ์มาก หากจะพาจ้านจ้านไปชายแดน

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2002

    นางอยู่ข้างกายกู้หว่านเยว่มานานที่สุด ความคิดบางอย่างจึงได้รับอิทธิพลจากกู้หว่านเยว่อย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงนางหยางได้แต่ยิ้มอย่างจนใจ เมื่อได้ยินคำพูดนั้นก็ไม่ได้โกรธเคืองแต่อย่างใดตอนที่นางได้ยินคำพูดของซูจิ่นเอ๋อร์ครั้งแรก ก็รู้สึกว่าบุตรสาวของตนช่างเลอะเลือนเกินไปแล้ว แต่นางก็เข้าใจดีว่าการสืบทอดตระกูลนั้นสำคัญเพียงใด“เรื่องนี้จะโทษจิ่นเอ๋อร์ก็ไม่ได้ หากสกุลฟู่ต้องการจะหย่านาง ก็สามารถใช้เรื่องไร้ทายาทซึ่งเป็นหนึ่งในเจ็ดข้ออ้างในการหย่าร้างได้ นางเองก็ไม่มีทางเลือก” นางหยางเอ่ยขึ้นตามสัญชาตญาณในใจของนางยังคงเข้าใจซูจิ่นเอ๋อร์ได้ แต่กู้หว่านเยว่กลับส่ายหน้า “จิ่นเอ๋อร์เป็นคนนิสัยเด็ดเดี่ยว ยอมหักไม่ยอมงอ”มิฉะนั้นแล้ว เมื่อก่อนคงไม่ดึงดันที่จะติดตามฟู่หลานเหิง ยอมตายแต่ไม่ยอมหันหลังกลับ เพียงเพื่อจะแต่งงานกับเขาให้ได้คนที่มีนิสัยเช่นนี้ จะเป็นคนที่บอกว่าจะรับอนุภรรยาให้สามีง่าย ๆ ได้อย่างไร“เช่นนั้นมันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”นางหยางถอนหายใจ จับมือกู้หว่านเยว่ไว้พลางเอ่ยขึ้น“ช่างเถิด ไม่ว่าเรื่องราวมันจะเป็นมาอย่างไร ทุกอย่างล้วนเกิดจากการที่จิ่นเอ๋อร์ไม่สามารถตั้งครร

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2001

    ภายในตำหนักเฟิ่งอี๋มีทั้งห้องน้ำชา ห้องหนังสือ ห้องปรุงยา ด้านหลังตำหนักยังมีแปลงสมุนไพรเล็ก ๆ อีกแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นสถานที่ส่วนตัวของกู้หว่านเยว่ที่แห่งนี้คือสถานที่สงบจิตใจของนางหากไม่ได้รับอนุญาตจากนาง ใครก็ห้ามย่างกรายเข้ามาโดยพลการในยามปกติ กู้หว่านเยว่จะปรุงยาและอ่านตำราแพทย์อยู่ที่นี่วันนี้ นางตั้งใจจะนำสมุนไพรที่เก็บมาจากในมิติเมื่อหลายวันก่อนออกมาแปรรูปเสียหน่อยอันที่จริงแล้ว สมุนไพรในมิติสามารถแปรรูปได้โดยอัตโนมัติ แต่ในฐานะแพทย์ กู้หว่านเยว่กลับชอบลงมือทำด้วยตนเองมากกว่า เพื่อที่นางจะได้ไม่ลืมทักษะนี้ไปเพราะไม่ได้ลงมือทำมานาน ทั้งนึ่งต้ม คั่ว บด ไม่รู้ตัวเลยว่าเวลาช่วงบ่ายได้ผ่านพ้นไปแล้วไม่นานนัก เสียงของนางกำนัลก็ดังขึ้นจากนอกประตู “ทูลฮองเฮา ฮูหยินกั๋วกงเข้าวังมาแล้วเพคะ”กู้หว่านเยว่รีบวางของในมือลง พลางนวดต้นคอที่ปวดเมื่อย แล้วออกไปต้อนรับนางหยางด้วยตนเอง“ท่านแม่”“ฮองเฮา” สายตาของนางหยางฉายแววสงสัย “เรียกข้าเข้าวังมาเสียเย็นค่ำ มีเรื่องอันใดหรือ?”นางหยางและซูจิ้งอาศัยอยู่ที่จวนกั๋วกง เข้าวังมาเป็นประจำ แต่โดยปกติแล้วจะมาในช่วงเช้าและกลับในช่วงพลบค่ำ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2000

    เช้าวันนี้ไม่ตรวจเพราะยุ่งเกินไป เพิ่งจะมาว่างตอนนี้ ตั้งใจว่าจะตรวจให้นางอย่างละเอียด ซูจิ่นเอ๋อร์ยื่นมือออกไปอย่างสั่นเทาเมื่อกู้หว่านเยว่วางปลายนิ้วลงไป ใบหน้านางยิ่งเต็มไปด้วยความหวาดกลัว และยังประหม่าจนกลั้นหายใจพลันกู้หว่านเยว่ก็ขมวดคิ้วซูจิ่นเอ๋อร์รีบถาม “เป็นอย่างไรพี่สะใภ้ใหญ่ ข้ายังสามารถมีลูกหรือไม่?”กู้หว่านเยว่พบความผิดปกติบางอย่าง “เหตุใดเจ้าประหม่าเช่นนี้? ฟู่หลานเหิงล่ะ เจ้ากลับเมืองหลวงครั้งนี้ เหตุใดเขาไม่มากับเจ้า?”ซูจิ่นเอ๋อร์ลังเลครู่หนึ่ง “เขามา แต่ แต่อยู่ที่สกุลฟู่ จึงไม่ได้เข้าวังมาด้วยกัน”สีหน้ากู้หว่านเยว่จริงจังขึ้นมาก“เจ้าบอกข้ามาตามตรง เจ้ามีเรื่องปิดบังข้าใช่หรือไม่?”ซูจิ่นเอ๋อร์จะร้องไห้แล้ว นางกล่าวอ้อนวอน “พี่สะใภ้ใหญ่ ได้โปรดท่านบอกข้าเถอะ”กู้หว่านเยว่ปล่อยมือ พลางกล่าวอย่างช่วยไม่ได้ “ภายในร่างกายมีความเย็นสะสมมากเกินไป น่าจะเป็นเพราะเผชิญความหนาวเหน็บอย่างรุนแรงตอนเดินทางไปเจดีย์หนิงกู่ จึงทิ้งอาการไว้จนถึงตอนนี้”“แต่นี่ไม่ได้ยากเกินกว่าจะรักษา ขอแค่ดูแลตัวเองดีๆ และดื่มยาอีกหน่อย ไม่เกินหนึ่งปีก็จะดีขึ้นเอง”เมื่อพูดถึงตรงนี้

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1999

    กู้หว่านเยว่ยังได้ถือโอกาสนี้ถามสถานการณ์ของจิ่นเอ๋อร์ด้วย ลั่วยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ข้าเขียนจดหมายหาอาจารย์ ใช่ว่าเขาจะกลับมาเสมอไป แต่ถ้าเขารู้ว่าท่านมีสมุนไพรหายาก ไม่เกินสามวันก็จะปรากฏตัวในเมืองหลวงแน่นอน”บนใบหน้าของนางปรากฏแววอิจฉาเสี้ยวหนึ่งที่จริงไม่เพียงแค่อาจารย์ ถ้าหากนางได้ยินว่ามีสมุนไพรหายาก ก็จะรีบมาหาเช่นกันสำหรับคนเป็นหมออย่างพวกเขา ของเหล่านี้เป็นสิ่งที่ไม่สามารถปฏิเสธเหมือนกู้หว่านเยว่มองความคิดนางออก“อย่าเพิ่งใจร้อน นอกจากให้อาจารย์ของเจ้า ข้ายังมีสมุนไพรอีกไม่น้อยที่จะให้เจ้าสมุนไพรพวกนี้ล้วนเป็นของที่ข้าเอากลับมาจากที่ราบแห่งความโกลาหลบางส่วนก็แปรรูปแล้ว สามารถเอาไปใช้ได้เลยและบางส่วนยังมีดินติดอยู่ เจ้าสามารถลองเอาไปปลูกดูว่าจะรอดหรือไม่”ลั่วยางคิดไม่ถึงว่าจะมีส่วนของตนเองด้วย รอยยิ้มแห่งความดีใจจึงเปล่งประกายทั่วใบหน้าทันที“พระมเหสี ท่านยังเตรียมของไว้ให้ข้าด้วย?”นางรู้สึกเลื่อมใสในตัวกู้หว่านเยว่มากการถูกคนที่ตนเองเลื่อมใสจดจำ ความรู้สึกเช่นนี้มันวิเศษจงอธิบายไม่ถูกจริงๆกู้หว่านเยว่กะพริบตาปริบๆ “เป็นอย่างไร เจ้าอยากได้หรือไม่อยากได้?

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status