Share

บทที่ 1835

Penulis: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
องค์ชายรองกวาดตามองรอบด้าน “อยากให้ข้าตอบเจ้าดีๆ แล้วล่ะก็ นั่นก็ต้องให้ข้าดูว่าตอนนี้ข้าปลอดภัยหรือไม่...ช้าก่อน ที่นี่ที่ไหน เหตุใดไม่ใช่หอว่านเซียน?”

มองรอบด้านแล้วน่าจะเป็นห้องลับ นอกจากเครื่องมือทรมาน ก็ไม่มีของสิ่งอื่นอีก

องค์ชายรองงุนงงไป

เขาจำได้ว่าเมื่อครู่เขากำลังโต้คารมกับน้องห้าฉีเยว่ เหตุใดเวลาเพียงชั่วพริบตาก็มาอยู่ในสถานที่ที่ไม่รู้จักแล้วเล่า?

ยิ่งไปกว่านั้นสตรีผู้นี้เป็นใคร?

“เจ้าไม่ใช่คนของแคว้นโยวหลาน!”

กู้หว่านเยว่กระตุกยิ้ม “เจ้ากลับฉลาด แต่ข้าต้องถามคำถามของข้าให้จบก่อน”

ระหว่างสนทนา ยาพูดความจริงในร่างกายองค์ชายรองกำลังทำงาน สายตาของเขาค่อยๆ เลื่อนลอย เสียงกลายเป็นเครื่องจักร

กู้หว่านเยว่ยื่นมือออกไปโบกต่อหน้าเขา “เจ้าชื่อว่าอะไร?”

“เป่ยหมิงฉีอวี้”

เป่ยหมิงฉีอวี้เอ่ยตอบอย่างว่าง่าย

“ชื่อเองก็ยากแยกชายหญิง” กู้หว่านเยว่บ่นออกมาหนึ่งประโยค

หยิบปิ่นออกมาอันหนึ่ง “เจ้าดู เจ้าจำปิ่นอันนี้ได้หรือไม่?”

เป่ยหมิงฉีอวี้ก้มหน้าลงมองแวบหนึ่ง จากนั้นพยักหน้า “จำได้ ปิ่นอันนี้ใส่ไว้บนศีรษะข้าวันนี้”

“จำได้ก็ดี”

กู้หว่านเยว่เก็บปิ่นไม้ ในเมื่อปิ่นไม้นี้เป็นของเสด
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2260

    อีกอย่าง เดิมทีต้าฉีก็ไม่สันทัดเรื่องการทำศึกบนน้ำ อยากหาแม่ทัพที่สามารถทำศึกบนทะเล ก็หาไม่ได้จริงๆนี่คือผลลัพธ์ที่ซูจิ่งสิงผ่านการตรึกตรองมาอย่างดีแล้ว“ส่งคนอื่นไปข้าไม่วางใจ มีเพียงต้องไปเองเท่านั้น”เพียงครู่เดียวกู้หว่านเยว่ก็เข้าใจวิธีการของซูจิ่งสิง จึงพยักหน้า“ท่านอยากนำทัพเอง ข้าสนับสนุนท่าน”“จริงหรือ?”“ถูกต้อง ถึงตอนนั้นข้าจะไปพร้อมกับท่าน”ซูจิ่งสิงทำหน้าตึงทันที ที่เขานำเรื่องนี้ออกมาหารือกับกู้หว่านเยว่อย่างจริงจัง ก็เพราะไม่อยากให้นางไปด้วยกัน“เจ้ากำลังตั้งท้อง ครั้งนี้ไปแคว้นอู๋วั่งกับข้าก็เสี่ยงอันตรายมากแล้ว ข้าปล่อยให้เจ้าออกทะเลไม่ได้”กู้หว่านเยว่ก้มหน้าลง ใช้มือลูบท้องน้อยตัวเองเบา ๆไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อใดที่ท้องน้อยเริ่มนูนขึ้น รออีกครึ่งเดือนเมื่อทุกอย่างเตรียมพร้อม เกรงว่าท้องคงใหญ่กว่านี้มิน่าล่ะซูจิ่งสิงถึงไม่วางใจให้นางตามไปด้วยแต่กู้หว่านเยว่ก็ไม่วางใจให้ซูจิ่งสิงไปคนเดียวเหมือนกัน“ตอนท้องจ้านจ้านพวกเราก็กำลังทำศึกเช่นกัน ตอนนั้นไม่ได้รู้สึกว่าไม่เหมาะสม ทำไมบัดนี้ถึงใส่ใจนัก”ใบหน้าซูจิ่งสิงเผยความเสียใจเป็นเพราะตอนท้องจ้านจ้าน เขาไ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2259

    ซูจื่อชิงตบหน้าผากตัวเอง รู้สึกว่าตัวเองชักจะผิดปกติแล้วแต่เมื่อคิดดูให้ละเอียด หากวันหนึ่งพี่ใหญ่ไม่ต้องการเขาแล้วจริง ๆ ในใจเขาคงจะเสียใจไม่น้อยเมี่ยชิงหว่านเห็นเขาใจลอย จึงยกน้ำชาเข้ามาปลอบใจ “ท่านเองก็เหลือเกิน ช่วงก่อนยังบ่นว่างานราชการรัดตัว กดดันจนท่านหายใจไม่ออก”“ตอนนี้ฮ่องเต้กับพระนางฮองเฮากลับมาแล้ว ท่านจะได้มีเวลาพัก กลับมาโกรธเคืองอยู่ตรงนี้หรือ?”ซูจื่อชิงรับน้ำชาไป แล้วพยุงเมี่ยชิงหว่านให้นั่งลง“ข้าโกรธตัวเอง โกรธที่เหตุใดตัวข้าถึงไร้ประโยชน์เช่นนี้ ที่ไม่มีวิธีแบ่งเบาภาระพี่ใหญ่”เมี่ยชิงหว่านเดาได้แต่แรก“เรื่องในวังข้าก็ได้ยินมาบ้าง แต่ฮ่องเต้บอกแล้วไม่ใช่หรือ เรือรบที่ท่านสร้างใช่ว่าจะใช้ประโยชน์ไม่ได้เลย”ซูจื่อชิงพยักหน้า“แต่ข้ามักรู้สึกว่าไม่ได้ช่วยอะไรพี่ใหญ่ จึงรู้สึกเสียใจ”คนเป็นสามีภรรยากัน เมี่ยชิงหว่านย่อมเข้าใจเขา“ท่านทำเต็มที่แล้ว จะเอาไปเทียบกับฮ่องเต้ทุกเรื่องไม่ได้ แต่ขอแค่ทำแล้วไม่รู้สึกผิด ใครจะสามารถทำได้สมบูรณ์แบบไปเสียทุกเรื่องล่ะ?”เหตุผลเหล่านี้ซูจื่อชิงล้วนเข้าใจดี“ข้ารู้แล้ว ขอบคุณฮูหยินที่ชี้แนะข้า”“ท่านเป็นสามีของข้า พวก

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2258

    วันนี้เมื่อนึกขึ้นมาได้จึงรู้สึกว่าคนผู้นี้อาจเป็นคนเก่ง ดังนั้นจึงอาจหาญแนะนำใต้เท้าโจวพูดจบในคราวเดียว หน้าผากมีเหงื่อผุดซึมออกมาแล้ว จึงรีบใช้ชายแขนเสื้อเช็ด“ตอนนี้คนผู้นั้นอยู่ที่ใดหรือ?”ไม่ว่าอีกฝ่ายจะมีความสามารถนี้หรือไม่ อย่างไรก็ต้องเรียกมาพบก่อนลองสอบถามดูก่อนเผื่อสามารถสร้างเรือรบที่ออกทำศึกสงครามได้ ก็ไม่ถือว่าสูญเสียคนมีความสามารถไปโดยเปล่าประโยชน์ ขณะเดียวกันก็คลี่คลายสถานการณ์คับขันได้ด้วยใต้เท้าโจวรีบกล่าว “คนผู้นี้มีนามว่าฟางเฉียน เป็นเถ้าแก่ทำการค้าเรียบชายฝั่ง ตอนนี้คาดว่าน่าจะยังอยู่ในลี่สุ่ยที่กระหม่อมเคยรับราชการพ่ะย่ะค่ะ”ซูจิ่งสิงพยักหน้า เรื่องนี้จัดการไม่ยาก แค่ให้คนไปพาตัวอีกฝ่ายมาก็ได้แล้ว“ในเมื่อเจ้ารู้จักเถ้าแก่ฟางคนนี้ ถ้าอย่างนั้นเรื่องนี้ขอมอบให้เจ้าไปจัดการ ใต้เท้าโจว เราหวังว่าเจ้าจะออกเดินทางวันนี้ แล้วพาคนผู้นั้นกลับมาภายในเจ็ดวัน”ซูจิ่งสิงเอ่ยด้วยสีหน้าเรียบเฉย ใต้เท้าโจวนึกไม่ถึงว่าซูจิ่งสิงจะเห็นด้วยกับข้อเสนอแนะของตัวเอง จึงดีใจโดยพลัน รีบคุกเข่าลง“ฝ่าบาทโปรดวางใจ กระหม่อมจะไม่ทำให้พระองค์ผิดหวัง จะนำคนผู้นั้นกลับมาอย่างปลอดภั

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2257

    เรือรบที่ซูจื่อชิงนำผู้ใต้บัญชาสร้างขึ้น ซูจิ่งสิงดูมาแล้ว แต่กลับมีปัญหาต้าฉีไม่สันทัดเรื่องสร้างเรือรบ ยิ่งไม่เคยทำศึกบนทะเลมาก่อนเรือรบที่ซูจื่อชิงพาผู้ใต้บัญชาสร้างขึ้น แม้จะดูยิ่งใหญ่อลังการมาก อานุภาพดูรุนแรง แต่กลับมีข้อบกพร่องที่อันตรายถึงชีวิตนั่นคือมีทุกสิ่งมารวมกัน เป็นเรือสารพัดประโยชน์ แต่ก็ไม่มีสิ่งใดโดดเด่นเลยอีกทั้งตัวเรือที่ออกแบบมีแกนกลางของเรือสูงเกินไป ทำให้ลงน้ำได้ไม่ลึก หากเจอลมพายุจะพลิกคว่ำได้ง่าย ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ออกรบไม่ได้เด็ดขาดเหล่าขุนนางต่างไม่เข้าใจ “ฝ่าบาท เรือรบนี้มีสิ่งใดไม่ถูกต้องพ่ะย่ะค่ะ?”ซูจิ่งสิงอธิบาย “เราเคยเห็นเรือรบของแคว้นอู๋วั่ง เล็กกะทัดรัด ปราดเปรียวอย่างมาก หากเรือรบของเราปะทะกับเรือรบของพวกเขา เกรงว่าคงไม่มีทางชนะ”เมื่อได้ยินซูจิ่งสิงอธิบายเช่นนี้ ใจของพวกเขาจมดิ่งไปกว่าครึ่ง“ตามที่ฝ่าบาทอธิบาย หากเรือรบของพวกเราปะทะกับเรือของพวกเขา น่าจะไม่มีทางชนะจริงๆ”“ทหารของพวกเราไม่เคยทำศึกบนทะเลมาก่อน ส่วนเรื่องเรือรบก็ไม่มีความรู้เลยสักนิด ไม่ต่างจากคนตาบอดจุดตะเกียงข้ามคลอง”เดิมซูจื่อชิงเตรียมการพร้อมแล้ว แต่นึกไม่ถึงว

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2256

    ตอนเช้าเพิ่งตื่นมา พวกเขาสองคนก็รออยู่ด้านนอก เขากับกู้หว่านเยว่ยังไม่ได้กินอาหารเช้า“พวกเจ้าสองคนออกไปก่อน” ซูจิ่งสิงเห็นคนทั้งสองมองหน้ากันไปมา มีตาหามีแววไม่ จึงทำหน้าเข้มแล้วไล่แขกซูจื่อชิงถึงได้รู้สึกตัว แล้วยิ้มอย่างเขินอาย “พี่ใหญ่กับพี่สะใภ้ใหญ่ยังไม่ได้กินอาหารเช้าสินะ? ถ้าอย่างนั้นน้องขอตัวลาไปก่อน ไว้ตอนบ่ายค่อยกลับมา”ซูจิ่งสิงพยักหน้า กู้หว่านเยว่ที่อยู่ข้างกันเห็นทั้งสองคนรีบจากไป จึงหันมองซูจิ่งสิงอย่างจนปัญญา“ดุเหลือเกิน”ซูจิ่งสิงกอดเอวกู้หว่านเยว่ ทำหน้าอาลัยอาวรณ์“ตอนนี้เรารู้แล้วว่าอะไรคือฮ่องเต้ไม่ว่าราชการตอนเช้าแล้ว”กู้หว่านเยว่ยื่นนิ้วมือออกมาแตะปลายจมูกซูจิ่งสิง“ฮ่องเต้พูดอย่างนี้ อยากเป็นทรราชหรือเพคะ”ซูจิ่งสิงกระแอมหนึ่งเสียง สีหน้าเปลี่ยนเป็นขึงขังไม่น้อยเขาย่อมไม่เป็นทรราชก็แค่พูดเล่นไปอย่างนั้นเอง“ไปกินอาหารเช้าก่อน กินอาหารเช้าเสร็จแล้วข้าจะไปจัดการธุระ เจ้าพักอยู่ในตำหนักให้ดี”เมื่อนึกถึงฎีกาที่กองพะเนินเหมือนภูเขา ซูจิ่งสิงขมวดคิ้วแน่นกู้หว่านเยว่พยักหน้า พอดีอาหารเช้าเป็นสิ่งที่นางชอบทั้งนั้น จึงกินอย่างเอร็ดอร่อยไปหนึ่งมื้อ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2255

    ซูจิ้งได้เห็นภาพนี้ ความกังวลในใจลดลงไม่น้อยเขากังวลมาตลอดว่าซูจื่อชิงจะไม่รู้จักแยกแยะ แต่ดูจากตอนนี้ ลูกชายรู้จักแยกแยะมากกว่าผู้ใดเมื่อการทารข้าวฉันท์ครอบครัวจบลง กู้หว่านเยว่กับซูจิ่งสิงกลับไปในวัง ทั้งสองคนเดินทางติดต่อกัน ยามวิการก็ไม่อยากจัดการเรื่องใดอีก จึงพักผ่อนโดยตรงหลังนอนหลับเต็มอิ่ม เช้าวันรุ่งขึ้น ซูจื่อชิงมารออยู่ข้างนอกตั้งแต่เช้าตรู่ นอกจากนี้คนที่มาขอเข้าเฝ้ายังมีเว่ยเฉิง“องค์ชายน้อยล่ะ?”สายตาเว่ยเฉิงตัดพ้อ สอนได้แค่ไม่กี่วัน นักเรียนก็หายไปแล้วกู้หว่านเยว่ยิ้มแล้วให้ทั้งสองคนนั่ง “จ้านจ้านยังไม่กลับมา ยังอยู่ที่ราบแห่งความโกลาหล”เว่ยเฉิงถอนหายใจ แล้วกุมขมับอย่างจนปัญญา “เอาเถอะ เอาเถอะ ขอให้ตอนที่องค์ชายน้อยกลับมาอย่าลืมสิ่งที่กระหม่อมเคยสอนก็พอ”กู้หว่านเยว่สีหน้าขึงขัง “รอให้ได้พบเขา ข้าจะบอกเขาแทนราชครู ว่าท่านคิดถึงเขา”ใบหน้าเว่ยเฉิงแดงเถือก “กระหม่อมไม่ได้หมายความเช่นนั้น เพียงแต่เป็นห่วงว่าองค์ชายน้อยจะลืมทำการบ้าน แต่องค์ชายอายุยังน้อย ชอบเที่ยวเล่นก็เป็นเรื่องปกติ”เว่ยเฉิงไม่รู้เลย ที่จ้านจ้านยังอยู่ที่ราบแห่งความโกลาหลไม่ใช่เพื่อเที่

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status