Share

บทที่ 1834

Author: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
เขาหันหน้าไปพูดยิ้มๆ กับกู้หว่านเยว่ “ก็แค่ทำให้ท่านมาเสียเที่ยวแล้ว เดิมทีอยากพาท่านมารับชมความคึกครื้น”

“ก็เหมือนที่สหายชุยอวี้พูด สามารถได้ยินเพลงไพเราะเช่นนี้ได้ ไม่นับว่าขาดทุน”

“ใช่แล้ว พวกยังจะไปกินข้าวที่ร้านอาหารทางด้านหน้า ท่านจะไปด้วยกันหรือไม่” ชุยอวี้เอ่ยถามยิ้มๆ

เขาและกู้หว่านเยว่พูดคุยกันถูกคอ อยากผูกมิตรเป็นสหาย

“ไม่จำเป็น ข้ายังมีธุระเล็กน้อย ขอตัวก่อน ครั้งหน้ามีโอกาสค่อยพบกัน”

กู้หว่านเยว่ประกบมือให้สองสามคน หันหลังจากไป จนกระทั่งถึงบริเวณไร้ผู้คน นางเทเลพอร์ตเข้าไปในหอว่านเซียน พบห้องขององค์ชายรองภายในหอว่านเซียนแล้วจึงผลุบเข้าไป

“หลังผ่านวันนี้ไปอย่าได้มาหอว่านเซียนอีก หาไม่แล้วทางฝั่งเสด็จพ่อและเสด็จแม่ ข้าก็ยากจะอธิบายแทนเจ้าได้” เป็นเสียงของเป่ยหมิงโยวหลาน

กู้หว่านเยว่สบถเสียงเย็น เป่ยหมิงโยวหลานตัวดี ครั้งก่อนหลังออกจากวัดเจ้าชักดาบหันใส่ข้า ข้ายังไม่ได้เอาคืนเจ้าเลยนะ วันนี้จะสั่งสอนเจ้าสักหน่อย

นางเป่าผงยาใส่เป่ยหมิงโยวลาน

จู่ๆ เป่ยหมิงโยวหลานก็รู้สึกสันหลังเย็นวาบขึ้นมา เขากวาดตามองรอบด้าน พูดอย่างรังเกียจ “แม้ว่าหอว่านเซียนนี้เป็นสถานที่ขายศิลปะไม่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1840

    หมอเทวดาไอกระแอมหนึ่งเสียง “ไว้ข้าค่อยจ่ายยาช่วยปรับจิตใจให้สงบก็แล้วกันเขาต้องรีบเผ่นแนบก่อน ไม่อยากได้ยินความลับอะไรจากที่นี่กู้หว่านเยว่ดูเหตุการณ์ไม่นาน ก็นำแผ่นกระเบื้องกลับมาวางตามเดิมอย่างเบามือที่สุด จากนั้นก็ลงจากหลังคาอย่างเงียบเชียบที่สุดหลังจากกลับมายังเส้นทางปกติแล้ว ก็บังเอิญเจอกับนางกำนัลน้อยสองสามคนกำลังจับกลุ่มคุยกันพอดีกู้หว่านเยว่เดินออกมาจากดงดอกไม้ สร้างความตกใจให้พวกนางไม่น้อย“ใครกัน?”“ข้าคือลูกศิษย์ของหมอเทวดาเผย ออกมาชมแสงจันทร์ แต่กลับหลงทาง ไม่รู้ว่าพวกพี่สาวจะช่วยนำทางข้าได้หรือไม่” กู้หว่านเยว่กล่าวอย่างสุภาพและอ่อนโยนนางกำนัลเหล่านี้ต่างรู้จักหมอเทวดาเผย ครั้นได้ยินกู้หว่านเยว่บอกว่านางคือลูกศิษย์ของหมอเทวดาเผย ก็วางใจ“ที่แท้ก็ศิษย์เอกของหมอเทวดาเผยนี่เอง เป็นพวกเราเองที่มีตาหามีแววไม่”นางกำนัลหนึ่งในนั้นเอ่ยว่า “ข้ารู้ที่อยู่ของหมอเทวดาเผย เชิญคุณชายตามข้ามาเถอะ”“เช่นนั้นคงต้องรบกวนพี่สาวแล้วล่ะ”นางกำนัลทั้งสองคนเดินนำทาง กู้หว่านเยว่พูดคุยกับพวกเขาไปเรื่อยเปื่อย“ข้ามาแคว้นโยวหลานเป็นครั้งแรก ในแคว้นโยวหลานแห่งนี้มีดอกไม้มากมายจริง ๆ”

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1839

    เพียงแต่ทันทีที่บุรุษวัยกลางคนเดินรุดหน้าเข้าไปถึง สตรีผู้นั้นก็ยกมือตบอย่างเต็มแรง“อย่าเข้ามา บอกว่าอย่างเข้ามา......”“อ๊าก!”เล็บมือของสตรีผู้นั้นยาวมาก บนหน้าของบุรุษจึงเกิดเป็นบาดแผลเลือดซิบเขาร้องโอดครวญเสี่ยงต่ำน้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยความโกรธเคือง “ข้าให้พวกเจ้าตัดเล็บให้ราชินีแล้วไม่ใช่หรือ เหตุใดถึงยังไว้ยาวเช่นนี้อยู่อีก?”“ฝ่าบาททรงระงับโทสะ”เหล่านางกำนัลต่างตัวสั่นงันงก พากันคุกเข่าลงพื้นเวลานี้ กู้หว่านเยว่ที่มองเหตุการณ์อยู่ด้านบนก็เข้าใจสถานะของคนเหล่านั้นในทันที ที่แท้สตรีที่กำลังคลุ้มคลั่งผู้นี้ก็คือราชินีแห่งแคว้นโยวหลาน ส่วนบุรุษที่ยืนอยู่ด้านข้างก็คือราชาแห่งแคว้นโยวหลาน“มิน่าล่ะ พวกเขาถึงไม่อยากให้หมอผีของแคว้นโยวหลาน แต่ไปตามหมอเทวดาจากข้างนอกมาแทน”กู้หว่านบ่นงึมงำเหมือนอาการป่วยนี้ ต่อให้อยู่ในยุคปัจจุบันก็ยังไม่มีวิธีการรักษาที่ดี นับประสาอะไรกับยุคโบราณที่การแพทย์ยังล้าหลังเช่นนี้คาดว่าหมอผีของแคว้นโยวหลานคงจะหมดหนทางกับอาการป่วยของราชินีแล้ว ภายใต้ความจนปัญญาของเขา คงทำได้แค่เรียกหมอเทวดาเผยที่เลื่องลือว่าเป็นหมอแห่งปาฏิหาริย์เข้ามาแทนกู้

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1838

    นางจำได้ว่าเมื่อครู่ในขณะที่นางกำลังคุยกับพี่รอง รบเร้าให้พี่รองร้องเพลงให้นางนั้น ในช่วงพริบตาเดียว จู่ ๆ นางก็เป็นลมล้มลงไปกองกับพื้น?เมื่อพลิกตัวกลับมา ก็พบว่าพี่รองล้มลงไปกองกับพื้นเช่นกันสายลมที่เย็นเยียบได้พัดโชยผ่าน หนาวเหน็บจนทำให้ฉีเยว่ตัวสั่นสะท้าน รีบตะเกียกตะกายลุกขึ้นมาจากพื้น“พี่รอง พี่รอง ท่านรีบฟื้นสิ!”หลังจากเรียกอยู่หลายครั้ง เป่ยหมิงฉีอวี้กลับยังคงนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นไร้ปฏิกิริยาตอบสนองในที่สุดฉีเยว่ก็พบบางอย่างผิดปกติหลังจากตรวจสอบอย่างละเอียดหนึ่งรอบ ก็พบว่าเป่ยหมิงฉีอวี้โดนทำร้ายจนหน้าบวมช้ำนางรีบลุกขึ้นยืนและมองไปทางกระจกที่อยู่ข้างกาย พบว่าสตรีที่ปรากฏตัวอยู่ในกระจกนั้นยังมีใบหน้าปกติ“โชคดี ๆ ข้าไม่ได้โดนทำร้าย ดูท่าพี่รองจะเจอกับศัตรูคู่อาฆาต...... หลายวันมานี้เขาไปทำอะไรข้างนอก ทำไมถึงได้มีศัตรูที่น่ากลัวเพียงนี้ .... โดนทำร้ายจนหน้าตาปูดบวมไม่เหลือชิ้นดี”ฉีเยว่แขวะอยู่หลายประโยคครั้นเห็นคุณชายรองยังไม่มีท่าทีจะฟื้น นางจึงเริ่มร้อนใจขึ้นมา“ใครก็ได้ ใครก็ได้......”หลังจากนั้นไม่นาน สาวใช้กลุ่มหนึ่งก็พรวดพราดเข้ามาในห้อง ฉีเยว่จึงสบถด่าออ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1837

    “ดูท่าทางท่านอาจารย์คงจะอยู่ในแคว้นโยวหลานอย่างสุขสบายทีเดียว แม้แต่รถม้าที่นั่งก็ยังหรูหราถึงเพียงนี้”กู้หว่านเยว่ยิ้มเย้าแหย่ ทำให้หมอเทวดาเผยถึงกับต้องกลอกตาใส่นาง“นั้นมันแน่นอนอยู่แล้ว ไม่เห็นแก่ความน่าเชื่อถือของหมอเทวดาหน่อยหรือ”กู้หว่านเยว่คลี่ยิ้ม “พูดเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร?”“ราชินีแห่งแคว้นโยวหลานประชวรด้วยโรคประหลาดชนิดหนึ่ง มีเพียงข้าที่สามารถรักษาได้ บัดนี้แคว้นโยวหลานยกให้ข้าเป็นแขกผู้ทรงเกียรติไปแล้ว”หมอเทวดาเผยลูบเคราอย่างลำพองใจและยังถือโอกาสเรียกค่าตรวจไปไม่น้อยอีกด้วย“ดูท่าหลังจากนี้หมอเทวดาจะต้องอยู่ในพระราชวังแคว้นโยวหลานนานเลยทีเดียว” กู้หว่านเยว่มองหาที่นั่งที่สบายที่สุด“องค์หญิงน้อย ท่านอย่าพยายามหลอกถามข้าเลย จะประจำอยู่ในพระราชวังต่อหรือไม่นั้นข้าตอบไม่ได้ ข้าเป็นคนรักอิสระ อยู่นานสุดครึ่งปีก็จากไปแล้ว”หมอเทวดาเผยมีทักษะการแพทย์สูง โด่งดังไปทั่วที่ราบแห่งความโกลาหลหากรักษาอาการประชวรให้กับราชวงศ์ได้จริง ๆ อาจจะทำเงินได้มหาศาลไปแล้ว คงไม่มานั่งเก็บเศษเหรียญเหล่านี้หรอกซึ่งเขาก็ไม่ได้อยากยุ่งเกี่ยวกับราชวงศ์เท่าไหร่นักกู้หว่านเยว่พยักห

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1836

    เมื่อสายตาของหมอเทวดาเผยได้เลื่อนมาหยุดที่เผยหยวน ก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ ก่อนจะขยี้ตา จากนั้นก็หมุนตัววิ่งออกไปกู้หว่านเยว่รีบสาวเท้าพุ่งออกไปข้างหน้าสองก้าว ตามมาด้วยเสียงประตูปิดดัง ‘ปัง’นางกะพริบตาอย่างเจ้าเล่ห์ “ท่านอาจารย์ เหตุใดพอเห็นศิษย์แล้วถึงหนีกระเจิงเช่นนั้นล่ะ?”หมอเทวดาเผยเบะปาก “จะลูกศิษย์หรือไม่นั้นไม่สำคัญ แต่เจ้าไม่ใช่ลูกศิษย์ของข้าเสียหน่อย หากไม่หนี จะรอให้เจ้าจับไปทำไส้เกี๊ยวอย่างนั้นหรือ?”กู้หว่านเยว่หัวเราะฮ่า ๆ เสียงดัง “แม้ว่าอายุของหมอเทวดาเผยจะมากแล้ว แต่สายตากลับยังดีอยู่ แม้แต่เผยหยวนก็ยังแยกไม่ออก คาดไม่ถึงว่าท่านจะมองออกตั้งแต่แวบแรก”หมอเทวดาเผยตะลึงงันทันทีที่ได้ยินเสียงของกู้หว่านเยว่ “ท่านคือองค์หญิงน้อยใช่หรือไม่?”กู้หว่านเยว่พยักหน้า “หมอเทวดาเผยยังจำข้าได้ใช่หรือไม่?”“จำได้สิ” เมื่อครู่หมอเทวดาเผยคิดว่ามีคนชั่วช้าสามานย์แอบอ้างตนเป็นศิษย์ของเขา จึงได้รีบเผ่นหนีตอนนี้เขาจำได้แล้วว่าคนที่อยู่ตรงข้ามคือกู้หว่านเยว่ และก็ไม่ได้หวาดกลัวถึงขนาดนั้นแล้วว่าแล้วก็นั่งอยู่ในห้องเสียเลย จากนั้นก็รินน้ำชาให้ตัวเองหนึ่งจอก คลายความตกใจ“องค์หญิงน้อ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1835

    องค์ชายรองกวาดตามองรอบด้าน “อยากให้ข้าตอบเจ้าดีๆ แล้วล่ะก็ นั่นก็ต้องให้ข้าดูว่าตอนนี้ข้าปลอดภัยหรือไม่...ช้าก่อน ที่นี่ที่ไหน เหตุใดไม่ใช่หอว่านเซียน?”มองรอบด้านแล้วน่าจะเป็นห้องลับ นอกจากเครื่องมือทรมาน ก็ไม่มีของสิ่งอื่นอีกองค์ชายรองงุนงงไปเขาจำได้ว่าเมื่อครู่เขากำลังโต้คารมกับน้องห้าฉีเยว่ เหตุใดเวลาเพียงชั่วพริบตาก็มาอยู่ในสถานที่ที่ไม่รู้จักแล้วเล่า?ยิ่งไปกว่านั้นสตรีผู้นี้เป็นใคร?“เจ้าไม่ใช่คนของแคว้นโยวหลาน!”กู้หว่านเยว่กระตุกยิ้ม “เจ้ากลับฉลาด แต่ข้าต้องถามคำถามของข้าให้จบก่อน”ระหว่างสนทนา ยาพูดความจริงในร่างกายองค์ชายรองกำลังทำงาน สายตาของเขาค่อยๆ เลื่อนลอย เสียงกลายเป็นเครื่องจักรกู้หว่านเยว่ยื่นมือออกไปโบกต่อหน้าเขา “เจ้าชื่อว่าอะไร?”“เป่ยหมิงฉีอวี้”เป่ยหมิงฉีอวี้เอ่ยตอบอย่างว่าง่าย“ชื่อเองก็ยากแยกชายหญิง” กู้หว่านเยว่บ่นออกมาหนึ่งประโยคหยิบปิ่นออกมาอันหนึ่ง “เจ้าดู เจ้าจำปิ่นอันนี้ได้หรือไม่?”เป่ยหมิงฉีอวี้ก้มหน้าลงมองแวบหนึ่ง จากนั้นพยักหน้า “จำได้ ปิ่นอันนี้ใส่ไว้บนศีรษะข้าวันนี้”“จำได้ก็ดี”กู้หว่านเยว่เก็บปิ่นไม้ ในเมื่อปิ่นไม้นี้เป็นของเสด

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status