Share

บทที่ 462

Penulis: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
สิ่งที่กู้หว่านเยว่คิดก็คือ ครั้งนี้มู่หรงอวี้พาคนมาจำนวนมาก วางสายลับไว้ในหมู่บ้านสือหานเรียบร้อยแล้ว

หากนางและซูจิ่งสิงเดินเข้าหมู่บ้านไปอย่างหยิ่งยโส คนของมู่หรงอวี้ย่อมต้องค้นพบพวกเขาแน่นอน

ถ้าให้อวิ๋นมู่พาผู้เฒ่าอวิ๋นเข้าหมู่บ้านไปก่อน แล้วนางกับซูจิ่งสิงค่อยเดินตามเข้าไปเงียบๆ คงจะดีกว่า

ด้วยวิธีนี้ ศัตรูก็จะอยู่ในที่สว่าง ส่วนพวกเราก็จะอยู่ในที่มืด ลงมือกระทำการง่ายกว่า

“พอเจ้าไปถึงบ้านของหัวหน้าหมู่บ้านก็บอกเขาว่าเจ้าเป็นคนของเขา หัวหน้าหมู่บ้านย่อมปล่อยให้เจ้าเข้าไปแน่นอน”

อวิ๋นมู่ถูกคำว่า “คนของข้า” ทำให้สั่นไหว จากนั้นเขาก็พยักหน้าอย่างรวดเร็ว

“ได้เลย ข้าฟังเจ้า”

ในเมื่อกู้หว่านเยว่เตรียมการไว้เช่นนี้ นางย่อมต้องมีเหตุผลของนาง อวิ๋นมู่จึงเลือกที่จะเชื่อฟังโดยดี

กู้หว่านเยว่พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ แล้วหันไปขอให้ชิงเหลียนและหงเจาพาพวกเขาไปหาหัวหน้าหมู่บ้านโจว

หลังจากนั้น นางและซูจิ่งสิงพร้อมกับฉู่เฟิง ก็แอบเข้าไปในหมู่บ้านสือหานอย่างเงียบๆ

ทั้งสองเดินเท้ากลับบ้าน

ในเวลานี้ บ้านมุงจากหลังเดิมที่ตีนเขาด้านหลังถูกรื้อ แทนที่ด้วยบ้านอิฐเป็นที่เรียบร้อย

กู้หว่านเยว่ตาม
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2152

    เมื่อพูดถึงเรื่องนี้สีหน้าชิงเหลียนเปลี่ยนไปเล็กน้อย“ช่วงก่อน ฮูหยินผู้เฒ่าฟู่เคยมาหนึ่งครั้ง แต่ว่าอยู่ในจวนองค์หญิงใหญ่เพียงครึ่งวัน ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น จึงกลับไปด้วยความโมโห หลังจากนั้นไม่เคยมาอีกเลยเพคะ”กู้หว่านเยว่คาดเดาว่ายัยเด็กจิ่นเอ๋อร์น่าจะได้สติแล้ว รู้ว่าจะปล่อยให้คนอื่นมารังแกโดยไม่มีสาเหตุอีกต่อไปไม่ได้ จึงไล่ยายแก่นั่นไปซะระหว่างพูดคุยกันทั้งสองมาถึงตำหนักบรรทม กู้หว่านเยว่นวดขมับ“เจ้าออกไปก่อนเถอะ ไปแจ้งพวกท่านพ่อท่านแม่ แล้วก็พวกจิ่นเอ๋อร์ว่าพวกเรากลับมาแล้ว”ชิงเหลียนพยักหน้า แล้วรีบจากไปทันทีกู้หว่านเยว่เข้าไปพักผ่อนในตำหนัก ตำหนักบรรทมแห่งนี้มีคนมาปัดกวาดทุกวัน การตกแต่งและภายในห้องเหมือนกับตอนนางจากไปยามค่ำ นางนอนหลับสนิท ในที่สุดก็ตื่นขึ้นมา เพียงเงยหน้าก็มองเห็นซูจิ่งสิงกำลังตรวจฎีกาอยู่หน้าโต๊ะ“ท่านพี่ ท่านมาตั้งแต่เมื่อใด?”กู้หว่านเยว่นวดขมับตั้งแต่ตั้งครรภ์ ความระแวดระวังตัวของนางลดต่ำลงมาก ถึงขนาดไม่สังเกตว่ามีคนเข้ามาในห้องซูจิ่งสิงหันมองนางแวบหนึ่ง “เจ้าตื่นแล้วหรือ?”“อยู่ที่นี่มาสักพักแล้ว เห็นว่าเจ้านอนหลับอยู่จึงไม่ได้รบกวน

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2151

    กู้หว่านเยว่รู้สึกสนใจ สนใจ สนใจอย่างยิ่งเมื่อนึกถึงสีหน้าซูจื่อชิงเมื่อครู่ที่เหมือนท้องผูก รวมถึงทิศทางที่หญิงสาวผู้นี้จากมา กู้หว่านเยว่พอจะเข้าใจแล้ว “นี่ก็คือเรื่องยุ่งยากที่จื่อชิงบอกหรือ?”ชิงเหลียนก้มหน้า “เพคะ”กู้หว่านเยว่กระเดาะลิ้น “ดังนั้นหญิงสาวผู้นี้ถูกมอบให้จื่อชิง?”ชิงเหลียนพยักหน้า “ท่านอ๋องให้นางอยู่ในวังหลังเพคะ”กู้หว่านเยว่หมดคำพูด ในใจก่นด่าซูจื่อชิงไปแล้วหนึ่งยกเจ้าเด็กเวรคนนี้ไม่มีปัญญาจัดการปัญหา เลยให้คนมาอยู่ในวังหลัง รอให้นางกลับมาจัดการ ช่างเพ้อเจ้อเสียจริงกู้หว่านเยว่มองดูคนตรงหน้า “ผู้ตรวจการเกลือทางใต้ นามว่าหวังฉงสินะ? เจ้าคือบุตรสาวคนโตของหวังฉงหรือ?”กู้หว่านเยว่จำได้ว่า หวังฉงอายุไม่เกินสี่สิบ มากสุดก็สามสิบเจ็ดสามสิบแปดหวังโหรวเจาอึ้งไปครู่หนึ่ง แล้วเอ่ยอย่างโมโห “เจ้าเป็นใคร? ถึงขนาดกล้าเรียกชื่อเต็มของท่านพ่อ”นางเคยเห็นพระชายาผู้สำเร็จราชการแทน หน้าตาไม่ใช่อย่างนี้แน่นอน อีกอย่างต่อให้เป็นพระชายาผู้สำเร็จราชการแทน ก็ควรเรียกพ่อนางว่าใต้เท้าหวังตกลงหญิงสาวตรงหน้าโผล่มาจากไหน เหตุใดจึงไร้มารยาทเช่นนี้ ถึงขนาดกล้าเรียกชื่อเต็มของพ่

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2150

    ช่วงนี้ทางใต้อากาศไม่ค่อยดี อุทกภัยเกิดขึ้นบ่อยครั้ง เขามัวแต่จัดการน้ำท่วม แต่เขาไม่รู้วิธีควบคุมน้ำท่วมเท่าใดนัก บัดนี้เวลาผ่านไปร่วมครึ่งเดือน เมื่อเห็นผลลัพธ์การควบคุมน้ำท่วมมีเพียงน้อยนิด จึงปวดเศียรเวียนเกล้าอย่างมากซูจื่อชิงคิดแต่จะช่วยพี่ใหญ่ปกครองบ้านเมือง เพื่อยืนยันให้พี่ใหญ่เห็น ว่าเขาไม่ใช่คนไร้ประโยชน์หนึ่งปีที่ผ่านมาฝนตกต้องตามฤดูกาลปกครองมาอย่างดี แต่ครึ่งปีมานี้ทางใต้ดันเกิดอุทกภัยบ่อยครั้งเช้านี้ซูจื่อชิงยังกังวล หากเขาปกครองบ้านเมืองจนเละเทะวุ่นวาย กลับมาพี่ใหญ่ต้องต่อว่าเขาแน่นอน“ลำบากแล้ว” ซูจิ่งสิงตบบ่าซูจื่อชิงเบา ๆ สองพี่น้องสบตากันแวบหนึ่ง ต่างเข้าใจความหมายของอีกฝ่าย คำพูดที่เหลือไม่จำเป็นต้องเอ่ยกู้หว่านเยว่ถอนใจ “ดูท่าคนเราทำงานไม่ได้จริง ๆ จื่อชิง เจ้าดูราวกับเป็นตาแก่น้อยคนหนึ่ง”ซูจื่อชิงไม่รู้จะร้องไห้หรือหัวเราะ “พี่สะใภ้ใหญ่ ท่านอย่าล้อข้าเล่นเลย หากเป็นห่วงน้องจริง ไม่สู้ให้พี่ใหญ่รีบให้ข้าเป็นท่านอ๋องเจ้าสำราญเถอะ”ความร่ำรวยและอำนาจเหมือนหมอกควันที่พัดผ่าน อำนาจสูงสุดก็ใช่ว่าจะควบคุมได้ง่าย ทุกวันมีฎีกาที่ตรวจไม่หมด มีงานที่จัดการไม่หม

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2149

    เกาเจี้ยนฝืนหยุดฝีเท้า ซูจิ่งสิงพูดมามีเหตุผล เขาจะทำให้สถานการณ์แย่ลงไม่ได้“สวรรค์โปรดคุ้มครอง ขอให้ยางเอ๋อร์ปลอดภัย”เขาพนมมือเข้าหากัน อธิษฐานในใจเงียบ ๆไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าใด ในที่สุดด้านในก็มีเสียงร้องไห้ดังขึ้นขณะเดียวกันประตูห้องที่ปิดสนิทถูกเปิดออกอีกครั้ง ร่างเกาเจี้ยนสั่นสะท้าน รีบวิ่งเข้าไปกู้หว่านเยว่ล้างมืออยู่ข้างใน หมอตำแยอุ้มเด็กน้อยที่ถูกห่อหุ้มด้วยผ้าห่อตัว ใบหน้ายิ้มแย้ม “ยินดีกับท่านแม่ทัพ ขอแสดงความยินดีกับท่านแม่ทัพ ที่ได้ลูกชาย”“เป็นเด็กชายหรือ?”เกาเจี้ยนเผยความผิดหวังชั่วครู่ แต่เมื่อเห็นเด็กน้อยที่จ้ำม่ำตัวขาวน่ารัก ก็เผยรอยยิ้มออกมาอีกครั้ง“เด็กผู้ชายก็ดี ต่อไปข้าจะสอนวรยุทธ์ทั้งหมดให้เขา เราทั้งสองคนจะได้ช่วยกันปกป้องอายาง”ซูจิ่งสิงยื่นหัวไปมองแวบหนึ่ง แอบบ่นในใจว่าน่ารักสู้จ้านจ้านตอนเด็กไม่ได้ แล้วสอบถาม “ตั้งชื่อหรือยัง?”เกาเจี้ยนส่ายหน้าอย่างอึกอัก ก่อนคลอดปรมาจารย์แพทย์บอกว่าต้องเป็นลูกสาวแน่นอน เขากับลั่วยางจึงคิดชื่อเด็กหญิงมาเป็นกระบุง ไม่ได้คิดชื่อเด็กชายไว้เลยสักชื่อ“รอให้ยางเอ๋อร์ตื่นแล้ว ค่อยให้นางคิดเถอะ” ลั่วยางเป็นคนคลอดล

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2148

    เกาเจี้ยนรีบเอ่ยอย่างร้อนใจ “พระนางฮองเฮา ข้าไม่มีเวลาพูดกับท่านแล้ว ยางเอ๋อร์คลอดยาก ท่านรีบตามข้าไปจวนลั่วสักครั้งเถอะ”“ยังมีเวลาอีกหนึ่งเดือนกว่าจะคลอดไม่ใช่หรือ?” กู้หว่านเยว่ปาดเหงื่อนางคำนวณเวลากลับมาแล้ว แต่นึกไม่ถึงว่าลั่วยางจะคลอดก่อนเกาเจี้ยนอยู่ข้างหน้านำทางไปด้วยอธิบายไปด้วย “หมอเองก็บอกว่าเดือนหน้าถึงจะคลอด แต่ใครจะไปคิดเมื่อคืนหลังกินข้าวเสร็จจู่ ๆ นางก็ปวดท้อง จากนั้นไม่นานน้ำคร่ำก็แตกแล้ว”กู้หว่านเยว่คำนวณเวลาอยู่สักครู่ ทันใดนั้นก็ตระหนักถึงความรุนแรงของปัญหา“อย่าเดินเลย ขี่ม้าไปดีกว่า ไม่อย่างนั้นจะไม่ทันการ”ระหว่างที่พูด นางหันหลังกลับ ปลดเชือกของม้าที่ผูกติดกับรถม้า ต่อมากระโดดขึ้นหลังม้า แล้วขี่ม้ามุ่งหน้าไปจวนลั่วอย่างรวดเร็ว“พระนางฮองเฮา!” เกาเจี้ยนตะโกนเสียงดัง แล้วรีบตามไปสีหน้าซูจิ่งสิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ทำอะไรกู้หว่านเยว่ไม่ได้ จึงได้แต่ตามไปโดยดียังดีที่ระหว่างทางไม่พบคนสัญจรไปมา กู้หว่านเยว่มาถึงหน้าจวนลั่วอย่างราบรื่น“ท่าน พระนางฮองเฮา...”พ่อบ้านตรงประตูรู้จักกู้หว่านเยว่ หลังจากได้เห็นนาง สีหน้าตื่นตระหนกจนเตรียมจะคุกเข่าลง กู้หว่า

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2147

    ซูจิ่งสิงไม่รู้ว่าลูกชายแอบบ่นอยู่ในใจ จึงก้มหน้า “กลับไป พ่อก็สอนวรยุทธ์ให้เจ้าได้”จ้านจ้านกระพริบตาอย่างบ้าคลั่ง “ท่านพ่อลำบากแล้ว จ้านจ้านไม่อยากให้ท่านเหน็ดเหนื่อย”ซูจิ่งสิงก้มหน้ามองเขาชั่วครู่ ต่อมาตบฝ่ามือไปที่หน้าผากของเขาหนึ่งที“พูดจาเหลวไหล ช่างเถอะ เช่นนั้นเจ้าอยู่ที่ตงโจวก็แล้วกัน”ซูจิ่งสิงและกู้หว่านเยว่ล้วนเป็นพ่อแม่ที่เคารพความคิดของลูก สำหรับความคิดของจ้านจ้าน ขอเพียงไม่เกี่ยวพันถึงเรื่องชั่วร้าย พวกเขาทั้งสองจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวมากนักในอนาคตถ้าจ้านจ้านมีหญิงสาวที่ชื่นชอบ ทั้งสองเลือกที่จะสนับสนุน“ขอบพระทัยเสด็จพ่อเสด็จแม่”จ้านจ้านทำหน้าเชื่อฟัง“ระหว่างทางเสด็จพ่อเสด็จแม่ก็ต้องระวังตัวด้วยนะ”วันนั้น กู้หว่านเยว่กับซูจิ่งสิงออกเดินทางเลย ตอนทั้งสองนั่งเฮลิคอปเตอร์ ผ่านหมู่บ้านซิงซิงอีกแล้วเวลาสั้น ๆ เพียงหนึ่งเดือน หมู่บ้านซิงซิงเปลี่ยนแปลงไปมากเมื่อมองลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ กู้หว่านเยว่มองเห็นอย่างชัดเจน ด้านหลังหมู่บ้านซิงซิงป่าถูกตัดออกไปผืนใหญ่ถนนคอนกรีตคดเขี้ยวจากหมู่บ้านซิงซิง ทอดไปสู่ส่วนลึกของป่าซิงโต้วเนื่องจากการสร้างถนนที่นี่ ไม่เพียงมี

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status