LOGINShare
บทที่ 260
Last Updated:
2025-05-24 21:37:27
Latest chapter
ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม บทที่ 264
“เจ้ามัน... จะรังแกกันเกินไปแล้ว!” หมอหลวงแซ่หูกล่าวพลางกุมหน้าอกหอบหายใจหนักหน่วงมองกลุ่มชายชราอายุเกินครึ่งร้อยพากันกุมหน้าอกหอบหายใจราวกับจะขาดห้วงไปทุกชั่วขณะ เยว่อวิ๋นที่เพิ่งนึกได้ว่าตนเพิ่งสร้างบ้านใหม่ จึงจำใจปิดปากสงบคำตัวเองลงบ้าง ด้วยเกรงว่าบ้านใหม่ของครอบครัวจะมีตาแก่ที่ไหนไม่รู้มานอนตา
ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม บทที่ 263
คำว่าขอร้องนี้ทำให้เจียหมิงฮ่องเต้ถึงกับต้องขบพระทนต์แน่น หลังจากรู้ว่าอาการของโอรสเกิดจากการถูกพิษไม่ใช่โรคทางร่างกายอย่างที่ราชครูเคยบอก พระองค์ก็สืบค้นเรื่องราวในอดีตมาโดยตลอด น่าเสียดายที่เวลาผ่านมานานหลายปี หลักฐานต่างๆ ถูกเก็บกวาดไปจนแทบไม่มีเหลือแล้ว“ถ้าหากว่าเราไม่ไปขอร้องเขาให้ช่วย เจ้าว่า
ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม บทที่ 262
วันต่อมาหลังจากหลีจวินฟื้นคืนได้สติ เจ้าตัวก็สามารถกินอาหารใช้ชีวิตได้เหมือนปกติเหมือนเช่นที่เคยเป็น ดุจว่าคนที่กระอักเลือดจนสลบไสลไม่รู้สึกตัวก่อนหน้านี้ไม่ใช่ตนเองกระนั้น ทว่านี่ก็พอทำให้โจวหนีและพรรคพวกหายใจเข้าออกโล่งขึ้นบ้างนิดหน่อยส่วนเหตุใดถึงบอกว่านิดหน่อยน่ะหรือนั่นก็เพราะว่าเจ้านายของพวก
ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม บทที่ 261
“เจ้าหมายความว่าแท้จริงแล้ว องค์ชายไม่ได้ป่วยเพราะร่างกายอ่อนแอตั้งแต่กำเนิดงั้นหรือ อาการเหล่านั้นทั้งหมดเกิดจากถูกวางยาพิษงั้นหรือ” โจวหนีถามอย่างงุนงง “ในเมื่อองค์ชายไม่ได้ป่วย แล้วยาที่ทรงเสวยมาตลอดเหล่านั้นเล่า”คำถามที่กล่าวออกมานั้นไร้คำตอบ เยว่อวิ๋นไม่ได้พูดอะไร ทว่าในใจนางก็บังเกิดความกังขา
ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม บทที่ 260
“ไม่ใช่ว่าให้เจ้าคอยอารักขาอยู่หรือ เหตุใดอาการป่วยขององค์ชายถึงกำเริบได้กัน!”โจวหนีถามน้ำเสียงกร้าว ดวงตาแดงก่ำเต็มไปด้วยเส้นเลือดฝอยถลึงมองดุดัน ขณะสองมือขยุ้มคอเสื้อสือจิ่วจนฝ่ายหลังหายใจไม่ได้สือจิ่วเม้มริมฝีปากแน่นไม่โต้แย้ง เขาเองก็ไม่เข้าใจ ทั้งๆ ที่ตนก็เฝ้าดูองค์ชายตลอดแท้ๆ เหตุใดจึงเกิดเร
ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม บทที่ 259
คราวก่อนท่านหมอจางก็บอกไว้แล้วว่าอาการขององค์หญิงใหญ่ต่อให้หาหมออีกกี่คนก็ไร้ค่า เพราะพระองค์ไม่ได้ป่วยกายแต่ป่วยที่ใจต่างหากหรูไต้ได้ฟังก็สะอื้นให้ออกมาคำหนึ่ง “นี่ถ้าหากว่า… ท่านชายน้อยยังอยู่ละก็…”“หุบปาก!” ฉิงฮวนตวาดเสียงต่ำ ดวงตาถลึงดุดัน “ท่านชายน้อยเป็นคนที่เจ้าพูดถึงได้หรือไร” อีกอย่างถ้าอ
ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม บทที่ 258
เยว่อวิ๋นพยายามมองหาแววล้อเล่นจากใบหน้าหล่อเหลาของสามี ทว่ากลับเห็นเพียงรอยยิ้มไม่รู้ร้อนรู้หนาวเท่านั้น นางจึงตระหนักได้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้พูดเล่นหญิงสาวหรี่นัยน์ตาลงแคบ ริมฝีปากเม้มเป็นเส้นตรง ก่อนจะตะโกนร้องเรียกโจวหนีเสียงลั่น หลังจากนั้นไม่นานรถม้าคันใหญ่หรูหราก็แล่นออกจากบ้านไปภายในรถม้าคนทั้งส
ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม บทที่ 257
เห็นว่าคนใต้ร่างมีท่าทีเหม่อลอย เซี่ยฉงอวิ๋นจึงเริ่มยื่นอุ้งมือมารออกไปอีกครั้ง “ไม่จำเป็นหรอก อาอวิ๋นไม่จำเป็นต้องฝืนใจทำอะไรแบบนั้นเพื่อข้า” เขาพอแยกแยะสายตาคนออก คนแซ่กู้นั่นชื่นชมภรรยาเขาก็จริงแต่ไร้เจตนาไม่ดี และการร่วมมือกับอีกฝ่ายก็ทำให้ภรรยาเขาไม่ต้องเหน็ดเหนื่อยจนเกินไปด้วย“อีกอย่าง หากเจ้
ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม บทที่ 256
งานเลี้ยงวันนี้เริ่มต้นด้วยความวุ่นวายทว่าจบลงอย่างชื่นมื่นเยว่อวิ๋นส่งฝูซีกับกลุ่มของเขากลับไปก่อน พอไม่มีเจ้าสำนักคอยกล่าววาจาเชือดเฉือน บรรดาศิษย์ของสถานศึกษาที่ติดตามซุนไฉมาก็ค่่อยๆ พากันทยอยขอตัวลากลับเยว่อวิ๋นยังคงทำหน้าที่เจ้าของงานผู้มีิอัธยาศัยอันดี นางไม่เพียงทำเป็นไม่ได้ยินคำถามของพวกเข
You may also like
ทัณฑ์อสุรา
เพลงมีนา12.0K viewsทั่วทั้งใต้หล้าข้ายอมสยบเพียงนาง
ชวี่เหว่ย7.3K viewsปีศาจน้อยของแม่ทัพคลั่งรัก
ชาไทยเย็น10.9K viewsบุรุษมากเล่ห์เช่นท่านหาใช่สามีข้า
ไฉ่เลี่ยงหรง15.9K viewsเกิดใหม่ชาตินี้เป็นดรุณีร้ายกาจ
ฝ้ายสีคราม1.3K viewsข้าร้ายกว่าที่ท่านคิด
อักษรามณี82 viewsฮูหยินแม่ทัพใหญ่..สายลุย
กระต่ายหยก3.6K viewsเว่ยซือหง สตรีเหนือชะตา เล่ม 1
รอยหยัก - หนิงอัน779 views
