ติดตั้งทีวี

ฉางเล่ยกับพ่อที่ยกตู้เย็นไปไว้ในครัว พวกเขาลองเสียบปลั๊กดูก็พบว่าตู้เย็นนี้ดีจริง ๆ ถึงแม้ว่าที่นี่จะไม่มีบ่อน้ำแช่อาหารเหมือนบ้านเก่า แต่พอมีตู้เย็นเครื่องนี้แล้ว การเก็บอาหารสดก็ไม่มีปัญหาอีกต่อไป

“ลูกสะใภ้ดีกับบ้านเราจริง ๆ นะอาเล่ย ต่อไปแกต้องดูแลเธอให้ดี ๆ ล่ะ” พ่อฉางบอกลูกชาย เขากลัวว่าฉางเล่ยจะไม่รู้วิธีดูแลภรรยา

“ผมทราบครับพ่อ เธอดีกับพวกเรามาก ผมจะไม่ทำให้เธอต้องเสียใจแน่ครับ” ฉางเล่ยรับปากพ่อของเขาอย่างหนักแน่น

“ลูกคิดได้ก็ดีแล้ว ไปดูทีวีที่เมี่ยวจินซื้อมากันเถอะ พ่อไม่รู้ว่าจะยกไปไว้ที่ไหน”

“ผมว่าเราไปถามเมี่ยวจินก่อนดีกว่าไหมครับพ่อ เผื่อว่าเราต้องทำโต๊ะวางขึ้นมาสักตัวหนึ่งจะได้รีบทำกัน ไม้ยังเหลืออีกมาก” ฉางเล่ยบอก

“ก็ดีเหมือนกันนะ ไปกันเถอะ” ฉางชิงหยูพยักหน้ารับคำลูกชาย

สองพ่อลูกออกจากห้องครัวพร้อมกันเพื่อสอบถามซูเมี่ยวจินซึ่งกำลังติดราคาเครื่องใช้ไฟฟ้าที่ซื้อมาอยู่ในร้าน

ฉางเซียงจูกลับมาถึงบ้านก็เห็นหลังพ่อกับพี่ชายกำลังเดินเข้าร้าน เธอรีบจอดจักรยานและนำกระเป๋าเข้าร้านไปด้วยทันที เมื่อเห็นว่าในร้านมีเครื่องใช้ไฟฟ้าวางอยู่บนชั้นวางหลายอย่าง ฉางเซียงจูก็อดที่จะนึกชื่นชมพี่สะใภ้คนเก่งของเธอไม่ได้ ครอบครัวที่เคยยากจนของเธอ ไม่คิดว่าจะมีวันหนึ่งที่สามารถเปิดร้านค้าได้

“ภรรยา ทีวีจะให้ตั้งไว้ที่ไหนครับ” ฉางเล่ยเดินไปถามซูเมี่ยวจิน

“เรามีเก้าอี้ว่างอยู่หรือเปล่าคะ” ซูเมี่ยวจินนึกถึงเก้าอี้ที่สามีทำให้ลูกค้านั่งรอ

“มีอยู่หลายตัวครับ คุณจะให้วางบนเก้าอี้เลยเหรอ” ฉางเล่ยอยากทำโต๊ะใหม่มากกว่า

“หรือคุณจะให้หาโต๊ะมาวางล่ะคะ ฉันยังไงก็ได้ค่ะ อ้อ! กล่องที่วางอยู่นั่นเป็นเสาสัญญาณกับสายต่อระหว่างเสากับทีวีนะคะ คุณแกะออกมาจากกล่องแล้วเอาเสาไปตั้งไว้ที่สูง ๆ หน่อย ทีวีจะได้รับสัญญาณที่ส่งมาชัดเจนขึ้น” ซูเมี่ยวจินไม่ลืมที่จะบอกวิธีการติดตั้งทีวีให้ฉางเล่ยฟัง

“ตกลงครับ ผมกับพ่อจะทำโต๊ะวางทีวีสักตัว เสร็จแล้วพวกเราค่อยติดตั้งทีวีทีหลังนะครับ” ฉางเล่ยคิดว่าทำโต๊ะใหม่จะดีกว่า

“ได้ค่ะ เอาตามที่คุณว่าก็ได้ รบกวนคุณกับพ่อเหนื่อยสักหน่อยนะคะ” ซูเมี่ยวจินยิ้มตอบฉางเล่ย เธอกำลังวุ่นกับการติดราคาเครื่องใช้ไฟฟ้าอยู่ เลยไม่อยากจู้จี้เรื่องการติดตั้งและวางทีวีที่ซื้อมานัก

“ไม่เหนื่อยครับ คุณทำงานต่อเถอะ ผมกับพ่อจะไปทำโต๊ะไม่นานก็เสร็จ” ฉางเล่ยเห็นภรรยายุ่งอยู่จึงชวนพ่อออกไปทำโต๊ะวางทีวีสักตัวที่ลานหลังบ้าน

ฉางเซียงจูที่เพิ่งเอากระเป๋าขึ้นไปเก็บบนห้องเปลี่ยนรองเท้าและลงมาช่วยแม่ขายของที่หน้าร้าน ตอนนี้นักเรียนจากโรงเรียนมัธยมของเธอมาออกันอยู่ที่ตู้ขายนาฬิกาเต็มไปหมด ฉางเซียงจูไม่คิดว่าจะมีคนสนใจนาฬิกาในร้านของเธอมากขนาดนี้ คงเพราะรูปแบบนาฬิกาที่น่ารักและราคาถูก ถึงได้ทำให้ทุกคนอยากได้ไปใส่อวดกันบ้าง

“เซียงจูช่วยแม่เอานาฬิกาใส่กล่องให้ลูกค้าด้วยนะลูก” หลิวเอ้อหลิงเห็นลูกสาวเดินมาหาก็เรียกให้มาช่วยทันที ตอนนี้เธอกำลังทอนเงินให้ลูกค้าอยู่

“ได้ค่ะแม่” ฉางเซียงจูรีบเข้าไปช่วยแม่ทำงานพร้อมรอยยิ้ม

ซูเมี่ยวจินเห็นเด็ก ๆ มาซื้อนาฬิกาที่ร้านหลายคนก็พยักหน้าอย่างพอใจ ดีที่วันนี้เธอเลือกนาฬิกาสำหรับเด็กมัธยมมาทั้งหมด ถ้านาฬิกาพวกนี้ขายหมดในวันสองวันข้างหน้า กำไรที่เธอจะได้ก็ไม่ต่ำกว่า 500 หยวนแล้ว นับว่าการลงทุนครั้งนี้ไม่เสียเปล่าเลยทีเดียว ส่วนเครื่องใช้ไฟฟ้าพวกนี้คงต้องรอให้เธอติดราคาเสร็จก่อน ตอนนี้ซูเมี่ยวจินติดราคาไปเกือบหมดแล้ว มีเด็กบางคนมาเดินดูวิทยุสีสดใสหลายคน พวกเขาเห็นราคาที่เธอติดอยู่ที่ 60 หยวนจากราคาต้นทุนที่ซื้อมา 30 หยวน จึงเกิดความสนใจไม่น้อย

“พี่สาวคะ วิทยุนี่ใช้งานยังไงเหรอคะ” เด็กสาวคนหนึ่งเห็นซูเมี่ยวจินอยู่ไม่ไกลจึงถามขึ้นอย่างสนอกสนใจ

“วิทยุเครื่องนี้ใช้ถ่านจ๊ะ น้องเปิดตรงนี้นะ แล้วเอาเสายืดออกมา หมุนหาคลื่นตรงนี้” 

ซูเมี่ยวจินสาธิตวิธีการใช้งานวิทยุ จากนั้นไม่นาน เสียงละครในวิทยุก็ดังออกมาให้ทุกคนในร้านได้ยิน ซูเมี่ยวจินยังบอกวิธีปรับเสียงดังเบาให้ลูกค้าทราบ เมื่อคนอื่น ๆ ได้ยินเสียงละครในวิทยุ พวกเขารีบมามุงดูกันอย่างตื่นเต้น พอเห็นว่าราคาวิทยุเท่ากับราคานาฬิกา หลายคนก็คุยกันว่าจะขอเงินพ่อแม่มาซื้อสักเครื่องเอาไว้ฟังข่าวและละครในวิทยุ ซูเมี่ยวจินได้ยินลูกค้าพูดแบบนี้ก็ยิ้มบางออกมา เธอไม่คิดว่าเด็ก ๆ จะชอบฟังวิทยุขนาดนี้ เสียดายที่เธอซื้อมาน้อยไปหน่อย

“พี่สาว หนูเอาวิทยุเครื่องนี้ค่ะ รบกวนพี่สาวคิดเงินให้ด้วยนะคะ” เด็กสาวตรงหน้าเปลี่ยนใจจากนาฬิกามาซื้อวิทยุกลับไปให้ทุกคนที่บ้านฟัง

“ได้ค่ะ น้องรอพี่เอาวิทยุไปใส่กล่องให้สักครู่นะ” ซูเมี่ยวจินรับเงินมา 60 หยวน ดีที่เด็กคนนี้ไม่ได้ต่อรองราคา คงเพราะราคาที่เธอตั้งไว้ไม่สูง จึงทำให้เด็ก ๆ ไม่กล้าต่อรองราคาเหมือนตอนซื้อนาฬิกา

ซูเมี่ยวจินใช้เวลาไม่นานก็นำวิทยุที่ใส่กล่องแล้วใส่ถุงออกมาให้ลูกค้าที่ยืนรออยู่พร้อมรอยยิ้มตื่นเต้น

“ขอบคุณที่มาอุดหนุนที่ร้านนะคะ โอกาสหน้าเชิญพ่อแม่มาดูของที่ร้านได้ค่ะ พี่จะหาซื้อเครื่องใช้ไฟฟ้าที่จำเป็นอย่างอื่นมาเพิ่มอีก” ซูเมี่ยวจินบอกลูกค้าสาวน้อย

“ได้ค่ะพี่สาว หนูจะบอกพ่อกับแม่ว่าที่อำเภอเรามีร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้าราคาถูก”

ซูเมี่ยวจินพยักหน้ายิ้มรับคำ ก่อนที่ลูกค้าจะออกจากร้านไปพร้อมวิทยุเครื่องใหม่ของเธอด้วยความดีใจ บ้านของเด็กคนนี้อยู่ไม่ไกลจากร้านสักเท่าไหร่ เธอจึงเดินกลับไปพร้อมเพื่อนที่มาด้วยกันอีกสองคน เพื่อนสองคนของเธอยังเก็บเงินได้ไม่พอที่จะซื้อของในร้าน แต่พวกเขามาดูก่อนเพื่อจะได้เก็บเงินมาซื้อทีหลัง

ฉางเล่ยกับฉางชิงหยูใช้เวลาไม่นานก็ทำโต๊ะวางทีวีเสร็จ พวกเขาช่วยกันยกเข้าไปตั้งในร้านใกล้กับห้องน้ำ จากนั้นจึงนำทีวีเครื่องใหม่มาตั้งเอาไว้บนโต๊ะ สองพ่อลูกคุยกันว่าจะเอาเสาไปตั้งบนชั้นสองเพื่อที่จะได้รับสัญญาณดีกว่าวางเอาไว้ชั้นล่าง ฉางเล่ยมองดูสายต่อระหว่างเสาสัญญาณกับทีวีซึ่งยาวพอที่เขาจะลากขึ้นไปติดบนชั้นสองพอดีก็บอกให้พ่อเขาจับสายเอาไว้ใกล้กับทีวี ส่วนตัวเองก็เดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสองพร้อมกับอุปกรณ์ติดตั้งเสาเข้ากับผนังนอกหน้าต่างชั้นสอง

ด้วยความชำนาญของฉางเล่ย เขาใช้เวลาไม่ถึง 20 นาทีก็ติดตั้งเสาสัญญาณเสร็จและเดินลงมาด้านล่าง

“พ่อครับ ลองเสียบสายเข้ากับด้านหลังทีวีดูสิครับ” ฉางเล่ยบอกพ่อที่ยังยืนจับสายอยู่

“ตกลง” ฉางชิงหยูพยักหน้ารับคำลูกชาย จากนั้นจึงเสียบปลายสายเข้ากับรูด้านหลัง

ฉางเล่ยเห็นว่าพ่อเสียบเสร็จแล้ว เขาจึงนำปลั๊กไฟไปเสียบเข้ากับเต้าซึ่งอยู่หน้าห้องน้ำเพื่อทดลองเปิดดูว่าทีวีเครื่องนี้ใช้งานได้หรือเปล่า ซูเมี่ยวจินกลัวว่าสามีจะไม่รู้วิธีการหาคลื่นทีวี เธอจึงเดินมาช่วยจัดการให้พวกเขา

“ค่อย ๆ หมุนตรงนี้หาสัญญาณนะคะ ถ้าภาพฉายแล้วก็หยุดได้ ตรงนี้เป็นที่ปรับเสียงให้ดังเบา คุณลองปรับหาคลื่นหลาย ๆ ช่องดูก็ได้ค่ะ ที่ร้านบอกว่าตอนนี้สัญญาณทีวีมีช่องข่าว ช่องละครและช่องอื่น ๆ ประมาณ 7 ช่องได้” ซูเมี่ยวจินที่ถามเจ้าของร้านในมณฑลมาก่อนบอกสามีกับพ่อสามีที่กำลังมองทีวีอย่างสนใจ

“ตกลงครับ ถ้าอย่างนั้นผมหาช่องละครเอาไว้ให้ทุกคนดูก่อนดีกว่า” ฉางเล่ยเข้าไปลองหมุนหาสัญญาณช่องตามที่ภรรยาทำให้ดู

“ได้ค่ะ พวกคุณลองดูเถอะ ฉันจะไปดูลูกค้าช่วยแม่กับน้องสาวสักหน่อย ตอนนี้คนในโรงงานคงกำลังเลิกงานแล้ว น่าจะมีลูกค้าเข้าร้านอีกเยอะเลย” ซูเมี่ยวจินมองนาฬิกาบนผนังก็เห็นว่าถึงเวลาเลิกงาน หลายคนอาจอยากได้พัดลมเพื่อนอนหลับสบายในช่วงกลางคืนก็เป็นได้ ถึงราคาจะดูสูงสักหน่อย แต่เทียบกับการซื้อนาฬิกาที่ราคาใกล้เคียงกัน เธอคิดว่าพวกเขาน่าจะซื้อพัดลมมากกว่า

ฉางเล่ยกับฉางชิงหยูพยักหน้ารับคำซูเมี่ยวจิน พวกเขากำลังสนุกกับการหาช่องละครให้ทุกคนในครอบครัวได้ดู นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขามีทีวี จะไม่ให้ทั้งสองตื่นเต้นก็คงเป็นไปไม่ได้