Mag-log inShare
ตอนที่ 6 สายตาที่คอยจับจ้อง
Huling Na-update:
2025-08-06 13:42:16“สวัสดีค่ะนายหัวจะมาซื้อของเหรอคะ” พิมพ์พลอยทักทายด้วยความดีใจ
“อยากได้กาวดักหนูสักหน่อยน่ะ หนูที่สวนมันเยอะกำจัดยังไงก็ไม่หมดที่ร้านมีขายไหม” เขาพูดแล้วหันไปมองชายที่เอามือออกจากประตูและกำลังเดินคอตกกลับไปที่ร้านยาดอง
เสียงแซวเงียบสนิททำให้พิมพ์พลอยพอจะรู้ว่าคนพวกนั้นก็คงกลัวนายหัวธนธรรศอยู่บ้าง
“มีค่ะ นายหัวเอากี่กล่องดีคะ”
“เอามาสักสามกล่องนะ”
หญิงสาวเดินไปหยิบกล่องกาวดักหนูและใส่ถุงส่งให้นายหัว
“165 ค่ะ แต่พลอยลดให้นายหัวเหลือ 160 นะคะ”
“ของซื้อของขายไม่ต้องลดก็ได้” นายหัวหนุ่มหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโอนเงินให้กับเธอเต็มตามจำนวนก่อนลดราคา
“ขอบคุณนะคะนายหัว”
“ขอบคุณที่ซื้อของเหรอ” เขามองแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ นายหัวพอจะรู้ว่าเมื่อครู่หญิงสาวคงกลัวที่มีผู้ชายมายืนขวางขณะกำลังจะปิดร้าน
“ขอบคุณที่มาเป็นลูกค้าในเวลาที่พลอยกำลังอยากให้ใครสักคนมาช่วย”
“พวกนั้นทำอะไรคุณบ้าง”
“ไม่ได้ทำอะไรหรอกค่ะ พวกเขาเมาแล้วก็แซวไปตามประสา แต่วันนี้หนักหน่อยที่เขาเดินมาที่ร้านคงเพราะเห็นว่าพลอยอยู่คนเดียว”
“แล้วน้าอัมพรไม่มาช่วยเหรอ”
“พลอยบอกน้าอัมพรว่าไม่ต้องมาก็ได้เพราะตอนนี้พลอยขายคนเดียวคล่องแล้วพลอยเกรงใจน่ะค่ะ”
“กลัวไหม”
“ก็มีบ้างค่ะ แต่พวกเขาก็แค่เมา”
“ผมหวังว่าพวกเขาคงไม่ทำให้คุณกลัวจนกลับกรุงเทพหรอกนะ ถ้ากลับก็น่าเสียดายนะเพราะร้านคุณกำลังไปได้สวยเลย”
“ไม่หรอกค่ะ พวกเขาไม่ได้เมาทุกวัน ถ้าวันไหนเขาตั้งวงพลอยก็แค่ปิดร้านเร็วหน่อยก็แค่นั้นเองค่ะ ปัญหาแค่นี้ไม่ทำให้พลอยกลัวจนกลับหรอกนะคะ”
“เห็นหน้าสวยหวานแบบนี้ก็ใจเด็ดเหมือนกันนะครับ” นายหัวธนธรรศชมก่อนจะเดินขึ้นรถไป
พิมพ์พลอยปิดประตูร้านเรียบร้อยแล้วก็หยิบสมุดบัญชีรายรับรายจ่ายขึ้นมาเปิดออกและจดจ่ออยู่กับการคำนวณตัวเลข เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยเธอก็อาบน้ำเข้านอน
นับตั้งแต่วันนั้นนายหัวธนธรรศแวะเวียนเข้ามาที่ร้านของพิมพ์พลอยบ่อยขึ้น ทุกสองสามวันเขาจะขับรถกระบะคันเดิมมาจอดหน้าร้าน แวะเข้ามาซื้อของเล็กๆ น้อยๆ อย่างน้ำดื่ม กาแฟกระป๋องหรือบางครั้งก็เบียร์เย็นๆ นายหัวหนุ่มมักจะเลือกช่วงเวลาที่ร้านไม่ค่อยมีลูกค้าอย่างช่วงบ่ายๆ หรือไม่ก็เวลาที่เธอกำลังจะปิดร้านเพื่อที่จะได้มีโอกาสพูดคุยกับหญิงสาวให้มากขึ้น
บ่ายวันหนึ่งขณะที่พิมพ์พลอยกำลังจัดของอยู่หลังเคาน์เตอร์ นายหัวธนธรรศก็เดินเข้ามาในร้าน เขาสวมเสื้อเชิ้ตลายตารางกางเกงยีนและรองเท้าผ้าใบ ดูเป็นกันเองกว่าครั้งแรกที่เจอแต่สายตาคมกริบคู่นั้นยังคงจ้องมองเธออย่างไม่วางตา
“วันนี้ลูกค้าเยอะไหมครับ” นายหัวธนธรรศทักทายก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้หินอ่อนหน้าร้าน
“ช่วงเที่ยงก็เยอะค่ะ แต่บ่ายๆ แบบนี้ไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ นายหัวแวะมาทักทายหรือจะซื้ออะไรหรือเปล่าคะ” หญิงสาวรู้สึกว่าช่วงนี้เขาจะมาที่ร้านของเธอบ่อยจนเกินไปแม้ทุกครั้งจะมาซื้อของแต่เธอก็พอมองออกว่านายหัวคนนี้กำลังสนใจเธออยู่
พิมพ์พลอยเลยพยายามจะเว้นระยะห่างไม่ใช่เพราะเขาเป็นคนไม่ดีแต่เป็นเพราะตอนนี้เธอยังไม่พร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่ไม่ว่าจะกับใครก็ตาม
นายหัวธนธรรศก็รู้สึกถึงความเย็นชาที่หญิงสาวแสดงออก เขาไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร บางครั้งพิมพ์พลอยก็ดูยิ้มแย้มทักทายอย่างเป็นกันเองแต่บางครั้งก็เหมือนกับเธอมีอะไรอยู่ในใจ แววตาของเธอมีความเศร้าบนอยู่ที่
“เปิดร้านมานานเท่าไหร่แล้วนะ” เขาพยายามจะชวนเธอคุยให้มากขึ้น
“เกือบเดือนแล้วค่ะ” พิมพ์พลอยตอบวสั้นๆ เธอเงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อยแล้วสบตากับนายหัวธนธรรศเพียงแวบเดียว ก่อนจะก้มหน้าหลบสายตาคมกริบคู่นั้น
เขามองพิมพ์พลอยด้วยแววตาที่อ่านไม่ออก มุมปากของเขาหยักขึ้นเล็กน้อย คล้ายรอยยิ้มแต่ก็ไม่ใช่ เขาดูเหมือนจะสนุกกับการที่เธอพยายามรักษาระยะห่างต่างจากผู้หญิงหลายคนที่พยายามจะเข้าใกล้
“พลอยเตรียมเบียร์xxxไว้ให้ผมสองลังนะครับแล้วก็น้ำแข็งอีกสักสี่ถุงเย็นนี้ลูกน้องผมจะมาเอา”
“ได้ค่ะนายหัว”
“คุณคิดเงินเลย ผมจะจ่ายไว้ก่อน”
“1250 ค่ะสแกนใช่ไหมคะ”
“ครับ ถ้ายังไงผมขอไลน์พลอยไว้หน่อยได้ไหม เผื่อว่าลูกน้องผมจะซื้ออะไรเพิ่มพลอยก็ไลน์บอกผมจะ ผมจะได้โอนมาให้”
หญิงสาวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาให้เขาเพิ่มเพื่อจากนั้นเขาก็ขับรถกลับออกไป
เมื่อถึงเวลาเย็นลูกน้องของเขาก็มาเอาขอที่สั่งไว้ พวกเขาซื้อขนมไปอีกหลายอย่างแต่จ่ายเป็นเงินสดหญิงสาวจึงไม่ได้ไลน์บอกเขา
หลังจากปิดร้านแล้วพิมพ์พลอยก็เดินไปทานอาหารเย็นที่บ้านของน้าอัมพร
พิมพ์พลอยเข้าไปช่วยน้าสาวเตรียมอาหารค่ำอยู่ในครัว กลิ่นหอมของเครื่องแกงลอยคลุ้งไปทั่ว หญิงสาวยังคงคิดถึงเรื่องนายหัวธนธรรศ เธอรู้สึกแปลกๆ กับสายตาที่เขามักจะจ้องมองมาอย่างไม่ละสายตา
"น้าอัมพรคะ วันนี้นายหัวธรรศเขามาสั่งเบียร์ให้คนงานเยอะเลยค่ะ ปกติเขาซื้อจากที่ไหนคะ”
“ส่วนใหญ่ก็ซื้อมาจากในเมืองเพราะซื้อร้านแถวนี้ราคาแพงและมีไม่เยอะ ไม่เหมือนกับร้านของพลอยที่ลงของพวกนี้เยอะหน่อย พลอยมีอะไรหรือเปล่า”
“เปล่าค่ะก็แค่แปลกใจที่เขามาสั่งด้วยตัวเอง เขาชอบมาซื้อของอย่างอื่นด้วยนะคะ”
“นายหัวธรรศก็เป็นแบบนี้แหละลูก เขาเป็นคนชอบช่วยเหลือคนในหมู่บ้าน ใครเปิดร้านใหม่ก็มักจะมาอุดหนุน”
“ค่ะ” เธอแต่ในใจกลับไม่เชื่อคำอธิบายของน้าอัมพรเพราะสายตาของนายหัวธนธรรศมันไม่ใช่แค่มาอุดหนุนธรรมดา
“นายหัวเป็นคนจิตใจดีมีเมตตาเป็นที่รักของทุกคนที่นี่”
“น้าทำงานกับเขามานานแล้วเหรอคะ”
“น้าทำงานที่บ้านนั้นอยู่สองปีก่อนที่นายหัวจะกลับมา”
“นายหัวไปเรียนที่กรุงตั้งแต่เด็ก เขาไปอยู่กับยายที่นั่น แต่พอเรียนจบและคุณยายเสียเขาก็กลับมาช่วยงานพ่อที่นี่”
“เขาอยู่กับพ่อเหรอคะ”
“พ่อเขาเสียไปหลายปีแล้วตอนนี้นายหัวก็อยู่คนเดียว”
“แล้วครอบครัวล่ะคะ ลูกเมียไปไหน”
“ถามอะไรแบบนั้นล่ะ นายหัวธรรศแกน่ะโสดมานานแล้ว แต่ก่อนก็เคยมีแฟนนะ สวยเช้งเลยล่ะ เป็นเจ้าของร้านอาหารอยู่ในตัวเมืองชื่อคุณมัทนา”
“แล้วทำไมถึงเลิกกันล่ะคะ” เธอถามด้วยความอยากรู้
“น้าก็ไม่รู้รายละเอียดหรอกนะลูก แต่เห็นว่าเลิกกันไปนานแล้ว”
พลอยพยักหน้าช้าๆ ในใจรู้สึกคล้ายว่าเขาก็มีเรื่องราวในชีวิตที่ไม่ต่างจากคนทั่วไป และบางทีความเจ็บปวดจากความรักก็อาจจะเป็นสิ่งที่เขาเข้าใจได้ดีที่สุดเช่นกัน
Pinakabagong kabanata
ซ่อมใจด้วยไฟสวาท ตอนที่ 20 หรือแค่คั่นเวลา
ความสัมพันธ์ระหว่างพิมพ์พลอยกับนายหัวธนธรรศนับวันยิ่งพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้นอย่างช้าๆ แต่สม่ำเสมอ แม้จะยังคงอยู่ในสถานะคู่นอนที่พิมพ์พลอยเป็นฝ่ายกำหนด แต่การกระทำของนายหัวธนธรรศกลับบ่งบอกถึงความรู้สึกที่มากกว่านั้น เขาไม่ได้มาแค่ที่ร้านแต่ยังชวนเธอไปทานอาหารค่ำที่บ้านของเขาอยู่หลายครั้ง โดยอ้างว่าให้เธอไปช่วยงานเรื่องบัญชีของสวนปาล์ม ซึ่งพิมพ์พลอยเองก็เต็มใจที่จะช่วยเพราะเธอมีความรู้ด้านนี้อยู่แล้วทุกครั้งที่พิมพ์พลอยไปที่บ้านของนายหัวธนธรรศ น้าอัมพรก็จะคอยมองแล้วยิ้มแต่ไม่พูดอะไร น้าอัมพรเองก็สังเกตเห็นถึงความสัมพันธ์ที่พิเศษระหว่างหลานสาวกับเจ้านายหนุ่มของเธอ แววตาที่นายหัวธนธรรศมองพิมพ์พลอย ความเอาใจใส่ที่เขามีให้ มันไม่ใช่แค่ความสัมพันธ์ในแบบคนรู้จักทั่วไปแต่ดูเหมือนจะมีอะไรที่ลึกซึ้งกว่านั้นมากนัก แต่ด้วยความเป็นผู้ใหญ่และรู้กาลเทศะ น้าอัมพรจึงไม่กล้าที่จะถามตรงๆเพราะเป็นเรื่องส่วนตัวของเจ้านาย เธอจึงเลือกที่จะเฝ้าสังเกตการณ์อยู่ห่างๆ และคิดว่าจะรออีกสักพักค่อยถามพิมพ์พลอยเมื่อเห็นว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองชัดเจนขึ้นวันนี้เป็นวันพุธพิมพ์พลอยไม่ได้เข้าเมืองไปซื้อของเหมือนทุกครั้ง
ซ่อมใจด้วยไฟสวาท ตอนที่ 19 เพราะเครื่องดื่มแก้วนั้น nc
หญิงสาวดิ้นทุรนทุรายร้องขอ นายหัวหนุ่มเองก็กัดฟันกรอดเขาพยายามดันตัวต้นเข้าไปทีละนิด พลางก้มลงจูบหญิงสาวอย่างปลุกเร้า สองมือคลึงขยี้เต้างามปรนเปรอทุกสัดส่วนให้หญิงสาวผ่อนคลาย ก่อนที่จะกระแทกเข้าทีเดียวจนสุดลำ“อ๊ะ!....”พิมพ์พลอยกรีดครางสะดุ้งทั้งเจ็บและจุกไปในคราเดียวกัน“อ่าพลอย มันแน่นมาก ผมขยับนะ”หญิงสาวบิดกายไปมาช่องทางรักของเธอก็บีบรัดจนนายหัวหนุ่มทนไม่ไหวเขาขยับสะโพกกดย้ำในจังหวะตื้นๆ เพื่อให้เธอได้ปรับตัวกับความใหญ่โตของตนเองเขาเริ่มขยับสะโพกเร็วขึ้นไปตามอารมณ์ปรารถนา ยิ่งขยับเท่าไหร่ความคับแน่นก็ตอดรัดมากขึ้น ช่องทางรักของพิมพ์พลอยทั้งตอดทั้งลึกและดูดเขาราวกับข้างในนั้นเป็นสุญญากาศ ธนธรรศขยับสะโพกกดนวดก่อนจะเน้นจังหวะรัวเร็ว“นายหัวแบบนั้นค่ะ แรงๆ เลยค่ะนายพลอยเสียว อื้อ...นายหัวขาพลอยเสียวมาก”พิมพ์พลอยครางเสียงกระเส่า ดวงตาฉ่ำปรือ ใบหน้าแดงก่ำไปด้วยไฟพิศวาสเธอจิกปลายนิ้วลงบนแผ่นหลังของเขาอย่างแรง สองขาก็เกี่ยวรัดสะโพกแกร่งของเขาไว้แน่นไม่ยอมปล่อยหญิงสาวไม่หลงเหลือความอับอายอีกต่อไปแล้ว เธอร้องขอให้เขากระแทกแก่นกายเข้าหาอย่างห้ามไม่อยู่ ทุกจังหวะท่อนเอ็นเข้ามาลึกเธอก็รู้ส
ซ่อมใจด้วยไฟสวาท ตอนที่ 18 คุมตัวเองไม่ได้ nc
นายหัวธรธรรศเข้าใจความต้องการของพิมพ์พลอยเป็นอย่างดีเขายิ้มและเพิ่มแรงบีบที่เต้าอีกข้าง ขณะที่ปากอีกข้างก็ดูดดึงอย่างเร่าร้อนจนควบคุมตัวเองไม่อยู่“อ๊ะ!....อื้อ....”หญิงสาวร้องครางหวาน ร่างกายแอ่นโค้งเข้าหานายหัวหนุ่ม เมื่อเขาดูดดึงแรงขึ้น ความเสียวซ่านก็แล่นพล่านไปทั่วร่างจนหญิงสาวควบคุมตัวเองไม่อยู่ มือเล็กๆ ของเธอกรีดไปบนผิวแน่นของนายหัวธนธรรศจนขึ้นรอยแดง แต่ชายหนุ่มไม่รู้สึกเจ็บเลยสักนิด ความรู้สึกร้อนรุ่มในกายของเขากำลังถูกจุดให้ลุกโชนไปด้วยไฟปรารถนา“ชอบให้ผมกินตรงนี้ไหม”เขาถามเสียงแหบพร่า สอดลิ้นเลียยอดถันอย่างช่ำชอง“พลอยชอบ นายหัวกินนมพลอยนะคะ นายหัวขาพลอยชอบที่สุด”หญิงสาวร้องขอเหมือนคนสติหลุดออกจากร่าง ทุกสิ่งที่แสดงออกมันมาจากจิตใต้สำนึกที่เธอควบคุมมันไม่ได้อีกต่อไป“อื้อ....นายหัว”นายหัวธนธรรศดูดกินเต้าคู่งามของพิมพ์พลอยจนพอใจ ก่อนจะลากปลายลิ้นร้อนลงมายังหน้าท้องน้อยของเธอ เขาดูดดึงขบเม้มผิวขาวเนียนอย่างเมามัน ทุกครั้งที่เขาขบเม้ม พิมพ์พลอยก็ครางสะท้าน เสียงของหญิงสาวช่างไพเราะราวกับเสียงดนตรีที่เขาชอบฟังปากร้อนยังคงขบเม้ม ขณะที่มืออีกข้างที่ว่างก็จับเรียวขาของเธอให้แ
ซ่อมใจด้วยไฟสวาท ตอนที่ 17 ไปโดนอะไรมา nc
“นายหัวคะขับเร็วอีกนิดได้ไหมคะ” พิมพ์รู้สึกว่าตัวเองมีอาการแปลกๆ จึงอยากไปให้ถึงที่พัก“พลอยเป็นอะไรหรือเปล่า เมาใช่ไหม” เขาถามอย่างห่วงใย“ไม่รู้เหมือนกันค่ะ พลอยดื่มไปไม่กี่แล้วเองนะคะไม่น่าจะเมาหรอกค่ะ แต่พลอยรู้สึกร้อนมาก พลอยอยากอาบน้ำค่ะ” หญิงสาวปรับแอร์ในรถให้เย็นลงแต่มันไม่ช่วยอะไรเลยนายหัวธนธรรศรีบเหยียบคันเร่งตามที่เธอบอก ไม่นานทั้งสองก็มาถึงคอนโดของเขาเมื่อประตูห้องเปิดพิมพ์พลอยก็รีบวิ่งเข้าห้องของตัวเองและเปิดฝักบัวอาบน้ำแต่ยิ่งอาบก็กลับยิ่งร่างกายกับร้อนรุ่มขึ้นเรื่อยๆ ไม่เคยมีสักครั้งที่เธอจะเป็นแบบนี้มาก่อน ยิ่งปลายนิ้วสัมผัสลงบนผิวของตัวเอง ความร้อนก็ยิ่งแผดเผาจนรู้สึกเหมือนจะหลอมละลายพิมพ์พลอยคิดว่าสายน้ำคงไม่ช่วยอะไรมากหญิงสาวจึงรีบแต่งตัวและใส่ชุดนอนออกมาหาน้ำเย็นเพื่อดับร้อน“พลอยอาบน้ำแล้วดีขึ้นไหม”“ไม่เลยค่ะตอนนี้พลอยอยากได้น้ำเย็นๆ มากกว่า” พิมพ์พลอยตอบด้วยเสียงที่สั่นพร่า ดวงตาฉ่ำปรือบ่งบอกถึงความทรมาน เธอเดินตรงไปยังตู้เย็น เปิดออกแล้วคว้าน้ำดื่มเย็นเฉียบออกมา แต่เพียงแค่จิบเข้าไปความเย็นนั้นกลับไม่ช่วยอะไรเลยแม้แต่น้อย ความร้อนยังคงคุกรุ่นอยู่ข้างในจนเธอแ
ซ่อมใจด้วยไฟสวาท ตอนที่ 16 อดีตกระตุ้นความรู้สึก
นายหัวธนธรรศขับรถพาพิมพ์พลอยมานั่งดื่มที่ผับของธนัท เพื่อนสนิทของเขาในตัวเมืองกระบี่ บรรยากาศในผับคึกคักไปด้วยเสียงเพลงและผู้คนมากมาย ตั้งแต่กลับมาจากกรุงเทพพิมพ์พลอยก็ไม่ได้มาเที่ยวผับแบบนี้เลยหญิงสาวจึงรู้สึกสนุกและผ่อนคลายบ่อย“พลอยครับ นี่ธนัท เจ้าของผับนี้และเป็นเพื่อนสนิทของผมครับ” นายหัวธนธรรศแนะนำพิมพ์พลอยให้รู้จักกับธนัทชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งใบหน้าคมเข้มที่มีรอยยิ้มเป็นมิตร“สวัสดีค่ะคุณธนัท”“ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณพลอย ได้ยินไอ้ธรรศพูดถึงคุณบ่อยๆ เลยครับ” ธนัทเอ่ยทักทายพร้อมกับยิ้มกว้าง“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะคุณธนัท” พิมพ์พลอยยิ้มรับด้วยรอยยิ้มเป็นมิตร เธอรู้สึกดีใจที่เขาพามาแนะนำให้รู้จักกับเพื่อนของเขา“แล้วนี่นายดิวครับ เพื่อนสนิทอีกคนของผม” นายหัวธนธรรศแนะนำพิมพ์พลอยให้รู้จักกับฐิติธัชช์ครูหนุ่มที่ดูเรียบร้อยกว่าเพื่อนทั้งสองคน“สวัสดีครับคุณพลอย ยินดีที่ได้รู้จักครับ” ฐิติธัชช์ยิ้มทักทายอย่างสุภาพ“สวัสดีค่ะคุณดิว ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ” พิมพ์พลอยรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นเมื่อได้พูดคุยกับเพื่อนๆ ของนายหัวธนธรรศ พวกเขาดูเป็นกันเองและเป็นมิตร ทำให้เธอรู้สึกสบายใ
ซ่อมใจด้วยไฟสวาท ตอนที่ 15 อะไรมีความสุขก็ทำไปเถอะ
หลังจากเหตุการณ์คืนนั้นพิมพ์พลอยก็ยังไม่ได้เจอกับนายหัวธนธรรศเลยแต่เขาและเธอก็ยังคงโทรศัพท์คุยกันอยู่เป็นประจำจนกระทั่งวันอังคารนายหัวก็มาหาเธอที่ร้านในเวลาบ่ายซึ่งเป็นเวลาที่เขารู้ดีว่าไม่มีลูกค้ามากเท่าไหร่ทำให้ได้คุยกับพิมพ์พลอยนานกว่าเวลาปกติซึ่งจะมีลูกค้าเข้ามาแทบจะตลอดเวลา“ทำอะไรอยู่พลอยกินข้าวหรือยัง” คำทักทายธรรมดาแต่ทำให้คนฟังดีใจที่ได้เจอกับเขาอีกครั้ง“สวัสดีค่ะนายหัวพลอยกินข้าวแล้วค่ะ” หญิงสาวรู้สึกประหม่าเล็กน้อยที่ได้เจอกับเขาอีกครั้งแต่ก็พยายามรักษาสีหน้าและท่าทางให้เป็นปกติคำพูดที่บอกเขาว่าเธอกับเขาจะเป็นคู่นอน มันทำให้สถานการณ์ค่อนข้างอึดอัดแต่หญิงสาวก็ตัดสินใจแล้วว่าจะคบกับเขาแบบนี้ไปก่อนเพราะยังกลัวความสัมพันธ์แบบผูกมัด“แล้วนายหัวล่ะคะวันนี้มาซื้ออะไร”“จริงๆ อยากจะมาซื้อแม่ค้านะแต่คงสู้ราคาไม่ไหวหรอก” เขาพูดพลางหัวเราะ“ถึงนายหัวสู้ราคาไหวก็ไม่มีใครขายให้นายหัวหรอกค่ะ”“นั่นสินะ โกรธไหมที่ผมพูดแบบนี้”“ไม่หรอกค่ะพลอยรู้ว่านายหัวพูดเล่น แล้วตกลงที่มาวันนี้มาทำอะไรคะ”“จะชวนเข้าเมืองครับ”“แต่พุธนี้พลอยไม่มีอะไรที่จะต้องซื้อเลยค่ะ” เธอ“ก็ไม่ได้ชวนไปซื้อของสักหน่
Maaari mong magustuhan
ปราบรักร้ายนายมาเฟีย | พายุ x ชะเอม
Aoybabyz22.0K viewsรวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม1
เหมือนแพ26.7K viewsบทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน
เซียงปู้อี๋79.7K viewsดวงใจอันธพาล NC25+
ฅนบนดอย44.1K viewsValentine - เจ้าสาววาเลนไทน์
ภูผาสีน้ำเงิน83 viewsเมียรัก ยอดเสน่หา
สิรี&EVAVY1.7K viewsยอดดวงใจเมียเด็กซ่อนรัก
ปะหนัน354 viewsteat 111
fran007202 views
