ดวงใจของมาโปรด - 26

“ก็บอกว่าเพลินไม่เป็นไรไงคะ” ไพลินหัวเราะ “ถ้าเรามัวแต่ใส่ใจกับเรื่องแบบนี้ เราก็หัวเสียเปล่า ๆ เพลินไม่ได้เป็นอะไรก็คือไม่ได้เป็นอะไร บางทีคนนั้นก็อาจจะไม่รู้ก็ได้ว่าชนเพลินก็ได้ค่ะ”

“เรามันก็เป็นเสียแบบนี้แหละนะ ต้องทำให้อาเป็นห่วง ไม่รู้จักสู้คนเสียบ้าง”

“รู้ได้ยังไงคะว่าเพลินไม่สู้คน” เธอทำปากยื่นใส่เขา

“อย่ามาทำเป็นพูดเลย ไม่อย่างนั้น วันนี้เสื้อจะเลอะแบบนี้เหรอ” เขาชี้ไปที่รอยเปื้อนบนเสื้อเธอ หญิงสาวถอนหายใจ

“ช่างมันเถอะค่ะ แค่รอยเปื้อน แต่อย่างน้อยก็ทำให้เรารู้นิสัยที่แท้จริงของใครบางคน”

“ถ้ามีอะไรก็บอกอาได้”

“มีอะไรก็ไม่บอกหรอกค่ะ กลัวอาโปรดไปมีเรื่องกับคนอื่น”

“นี่เป็นห่วงอาหรือเป็นห่วงคู่กรณีกันแน่”

“ก็เป็นห่วงอาโปรดแหละค่ะไม่อยากให้อาโปรดมีปัญหา แต่คิดอีกที ใครมีเรื่องกับอาโปรดคนนั้นคงน่าห่วงกว่า อีกอย่างเพลินจัดการปัญหาของเพลินได้ แค่นี้ เพลินก็รบกวนอามากแล้ว”

“ก็บอกแล้วว่าไม่ได้รบกวนอะไรเราน่ะคิดมากไปเอง” เขาหัวเราะ “มาเถอะ ถ้างั้นเราไปขึ้นรถด้วยกัน”

มาโปรดคว้ามือเล็กมากุมไว้ มือของเขาหยาบกร้านในขณะที