แชร์

ดวงใจอนันต์ - 22

ผู้เขียน: Priyada
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-11-29 03:58:50

อนันต์ตอบสั้น ๆ ก่อนหมุนตัวจากไป เขาไม่ต้องการขยายความเรื่องนี้ไปมากกว่านี้ เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้มันเพียงพอที่จะทำให้โอปอลเจ็บปวดมากพอแล้ว แค่แม่ของเขารู้เรื่องราวทั้งหมด ก็นับว่าโอปอลเสียหน้ามากเกินไป ความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขาอาจไม่ดี แต่เขาเองก็รู้ดีว่าเธอยังทำดีต่อแม่ของเขาอยู่มาก เขาจึงยังคงเคารพสิ่งนั้น

“แม่ครับ อยู่อีกสักคืน พรุ่งนี้เช้าค่อยกลับ ผมจะให้ไอ้โปรดมันหาคนขับรถให้” อนันต์เอ่ยเสียงอ่อน เดินเข้ามาหาแม่พร้อมกับท่าทีอ้อน ๆ

คุณกานดาถอนหายใจเฮือกใหญ่ ความเหนื่อยล้าจากเรื่องราวที่เกิดขึ้นทำให้นางไม่อยากกดดันลูกชายมากไปกว่านี้ “ก็ดี”

“แม่ไม่โกรธผมนะ” อนันต์เริ่มอ้อนเหมือนเด็กน้อยที่เคยถูกแม่ดุ เขารู้ดีว่าแม่ไม่พอใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น โดยเฉพาะเรื่องที่เขาไม่ได้บอกความจริงเกี่ยวกับโอปอล แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะขอความเห็นใจจากแม่

“โกรธ” คุณกานดาตอบเสียงหนักแน่นตามจริง ดวงตาของนางยังคงมองลูกชายด้วยความรักผสมกับความผิดหวัง “แต่มันเป็นชีวิตของลูก แม่ไปบังคับไม่ได้ เรื่องงานอยากย้ายก็ย้าย ไม่อยากย้ายก็ตามใจ” นางพูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นลง แม้จ

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ดวงใจของมาโปรด + ดวงใจอนันต์   ดวงใจอนันต์ - ตอนพิเศษ

    หลายปีก่อนที่อนันต์จะได้พบกับมุกดา ผู้หญิงที่เขารักและรู้สึกอบอุ่นใจเมื่ออยู่ใกล้ แต่ก่อนหน้านั้น ชีวิตของเขาถูกปกคลุมด้วยเงาอดีตที่เขาไม่เคยเปิดเผยให้ใครรู้ โดยเฉพาะช่วงเวลาที่เขายังอยู่กับโอปอล ความรักครั้งแรกที่เขาคิดว่ามันคือทั้งหมดของชีวิตเมื่อหลายปีก่อน อนันต์ยังเป็นนักศึกษาแพทย์ที่ทุ่มเทและมุ่งมั่น เขาเป็นคนเงียบ ๆ ไม่ค่อยมีเพื่อนมากนัก แต่วันหนึ่ง เขาได้พบกับโอปอล หญิงสาวที่เข้ามาทำให้ชีวิตของเขาเปลี่ยนไป โอปอลเป็นคนสนุกสนาน มีชีวิตชีวา และเป็นที่รักของเพื่อน ๆ ทุกคน อนันต์มองเธอจากระยะไกลอยู่นาน จนกระทั่งวันหนึ่ง โอปอลเดินเข้ามาหาเขา“เธอชื่ออนันต์ใช่ไหม?” โอปอลถามด้วยรอยยิ้มที่ทำให้เขาใจเต้นแรง“ใช่...เธอรู้จักฉันด้วยเหรอ?” อนันต์ถามด้วยความแปลกใจ“แน่นอนสิ เธอเป็นคนเดียวที่นั่งอ่านหนังสือตลอดเวลาในห้องสมุด ไม่มีใครไม่รู้จักเธอหรอก” โอปอลหัวเราะเบา ๆ “เราควรจะรู้จักกันไว้บ้างนะ”จากวันนั้นเป็นต้นมา โอปอลเข้ามาในชีวิตของอนันต์อย่างที่เขาไม่เคยคาดคิด พวกเขาเริ่มใช้เวลาร่วมกันมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นการนั่งอ่านหนังสือในห้องสมุดด้วยกัน หรือการไป

  • ดวงใจของมาโปรด + ดวงใจอนันต์   ดวงใจอนันต์ - บทส่งท้าย

    พิธีส่งมอบเครื่องมือทางการแพทย์เสร็จสิ้นท่ามกลางรอยยิ้มดีใจของชาวบ้านในพื้นที่ พ่อเลี้ยงมาโปรดไม่ได้อยากถูกถ่ายรูป แต่ต้องทำเพื่อแสดงให้เห็นว่าทำทุกอย่างโปร่งใส และถือโอกาสนี้อวดไพลิน ภรรยาคนสวยไปพร้อมกัน นอกจากการส่งมอบเครื่องมือการแพทย์แล้ว ยังมีบริการตรวจสุขภาพฟรีอีกด้วย ชาวบ้านทำอาหารมารับประทานร่วมกัน จากงานเล็ก ๆ จึงกลายเป็นงานใหญ่ของหมู่บ้านทันทีแต่ดูเหมือนจะไม่ได้มีคู่รักแค่คู่เดียว หมออนันต์ก็ขยันส่งสายตาหวานเยิ้มให้มุกดาที่ยืนถ่ายรูปคู่กับคนในครอบครัว ตั้งแต่ประกาศตัวคนรัก อนันต์ก็เดินหน้าเข้ามาสวัสดีพ่อแม่ของมุกดาอย่างเปิดเผย แรก ๆ ทั้งสองก็ตกใจอยู่บ้างไม่คิดว่าระดับเพื่อนพ่อเลี้ยงมาโปรดจะมาสนใจลูกสาวของตน แต่เมื่อเห็นว่าหมออนันต์มีความจริงใจก็ปล่อยให้หนุ่มสาวได้ลองศึกษาดูใจกันส่วนชัย พี่ชายของมุกดา เขาเป็นพี่ชายที่คนทั้งไร่รู้ว่าหวงน้องสาวมากกว่าพ่อแม่ด้วยซ้ำ แต่ในเมื่อพ่อเลี้ยงมาโปรดเรียกไปพูดคุยให้ยอมเปิดทางให้เพื่อนซี้ก็ต้องจำใจยอมให้น้องสาวคบกับหมอหนุ่ม แต่ก็ยังอยู่ในสายตาของเขา แต่เพราะอายุของชัยน้อยกว่าหมออนันต์ เจอหน้ากันทีไร ชัยก็เป็นฝ่ายยกมือไหว้

  • ดวงใจของมาโปรด + ดวงใจอนันต์   ดวงใจอนันต์ - 25

    “ให้ตายสิ!”มุกดาถอนหายใจยาว แล้วหยิบแว่นตาส่งให้หมออนันต์ ใบหน้ายังดูนิ่งเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น “ไม่เป็นไรนะคะคุณหมอ”“ผม...ผมไม่เป็นไร...มะ....เมื่อกี้...คุณมุกเตะผู้ชายคนนั้น...” อนันต์ยังคงอึ้ง สรรหาคำพูดไม่ถูก เขายกมือแตะมุมปากตัวเองที่ยังเจ็บเล็กน้อยจากแรงกระแทกเมื่อสักครู่“ก็เขาเริ่มก่อน มุกแค่ป้องกันตัวเอง” เธอทำหน้านิ่ง “กลัวหรือคะ คุณพ่อสอนค่ะ มุกกับพี่ชายเป็นมวยทั้งคู่”อนันต์ส่ายหน้าไปมา รู้สึกเขินอย่างบอกไม่ถูก แล้วยกมือลูบท้ายทอยแก้เก้อ “อุตส่าห์จะมาช่วยแต่กลายเป็นคนถูกช่วยเสียเอง”“เรื่องแค่นี้มุกจัดการได้ค่ะ” เธอยิ้มดีใจที่เขาไม่ได้กลัวเธอ คนทั้งไร่กลัวเธอทั้งนั้น บางคนยังแซวว่าไม่กล้าเอาเธอเป็นเมียเพราะกลัวท่าจระเข้ฟาดหางของเธอนี่แหละไม่กี่นาทีรปภ.คนเดิมก็กลับมาพร้อมคนอื่น มุกดาสั่งการทันที และให้พนักงานผู้หญิงช่วยประคองโอปอลขึ้น โอปอลเริ่มได้สติเห็นอนันต์กับมุกดายืนคุยกันด้วยท่าทีสนิทสนมเอาใจใส่ น้ำตาก็ไหลออกมาราวกับเด็กน้อยคนหนึ่ง“มันจบแล้วจริง ๆใช่ไหมคะ” เสียงของโอปอลแหบพร่าสั่นสะอื้น เธอเอ่ยถามทั้งที่รู้คำตอบในใจดี

  • ดวงใจของมาโปรด + ดวงใจอนันต์   ดวงใจอนันต์ - 24

    เสียงโทรศัพท์มือถือของมุกดาดังขึ้น เธอให้คำแนะนำกับนักท่องเที่ยวที่เข้ามาเช็กอินรอบดึกเพราะเครื่องบินดีเลย์เรียบร้อยแล้วจึงล้วงมือไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับสาย“คุณมุกครับ ผม รปภ.ที่ลานจอดรถนะครับ”“ค่ะ มีอะไรคะ”“ผมเห็นลูกค้าวีไอพีของคุณมุกอยู่กับคุณฉัตรภพครับ ท่าทางเมามายแต่เหมือนจะออกไปข้างนอก ผมส่งรูปให้ดูนะครับ”มุกดาขมวดคิ้วทำหน้าเครียดเมื่อเห็นภาพโอโปอลถูกฉัตรภพโอบกอดอย่างกับคนรัก เธอไม่มีหน้าที่ไปก้าวกายเรื่องส่วนตัวของโอปอล แต่ผู้ชายอย่างฉัตรภพไว้ใจไม่ได้ เธอตัดสินใจทันที“ช่วยรั้งไว้หน่อยค่ะ มุกกำลังไป”มุกดาหันไปสั่งงานกับเพื่อนร่วมงานแล้วสาวเท้าเร็ว ๆ เดินไปทางลานจอดรถทันที จึงไม่ทันสังเกตว่ามีชายหนุ่มสวมแว่นตาเพิ่งลงมาจากลิฟต์และยกมือเรียกเธอ เขาได้แต่มองแผ่นหลังเธออย่างงุนงงแล้วสาวเท้าเดินตามไปเมื่อออกมาพ้นอาคาร มุกดาก็เดินเร็ว ๆ จนเกือบจะเป็นวิ่งไปที่ลานจอดรถที่รปภ.แจ้งไว้ เธอเห็นฉัตรภพประคองร่างอ่อนปวกเปียกของโอปอลอยู่ โดยมีรปภ.ประจำลานจอดรถยืนอยู่ใกล้ ๆ แต่ก็ไม่กล้าเข้าไปยุ่ง“คุณโอปอล” มุกดาร้องทักทันที เส

  • ดวงใจของมาโปรด + ดวงใจอนันต์   ดวงใจอนันต์ - 23

    ชั้นล่างของโรงแรมมีร้านอาหารกึ่งผับ บรรยากาศที่ผ่อนคลายเหมาะสำหรับการดื่มกินฟังเพลงและแดนซ์ ที่บาร์โอปอลกำลังนั่งดื่มคนเดียว สายตาไหววูบด้วยอารมณ์ขุ่นมัว เธอดื่มเพื่อหวังดับไฟแค้นในใจที่กำลังสุมทรวงเธอลงทุนขนาดนี้มาเพื่อได้ความผิดหวังหรือ?ไม่! คนอย่างโอปอลจะยอมเจ็บฝ่ายเดียวได้อย่างไรแก้วแล้วแก้วเล่าผ่านมือเธอไป หญิงสาวกลายเป็นจุดสนใจของชายหนุ่มนักท่องราตรีที่มักมองหาเหยื่อที่นั่งดื่มเพียงลำพัง เช่นเดียวกับฉัตรภพ ชายหนุ่มผู้เชี่ยวชาญเรื่องการล่า เขามองเธอด้วยความสนใจ ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มจนหมด ก่อนจะเรียกพนักงานเสิร์ฟมาถามไถ่ เมื่อมั่นใจว่าหญิงสาวมาคนเดียว เขาจึงเดินตรงเข้าไปหา“สวัสดีครับ ขอนั่งด้วยคนได้ไหม”เสียงทุ้มต่ำของฉัตรภพทำให้โอปอลเงยหน้าขึ้นมองด้วยสายตาเบื่อหน่าย แต่แอบแฝงด้วยความเยาะเย้ยในใจ ผู้ชายตรงหน้าแม้จะดูดี แต่ก็ยังห่างไกลจากภาพของหมออนันต์ที่เธอเคยหมายปอง ทว่าท่ามกลางคนในร้านนี้ เขากลับเป็นคนที่ดูดีที่สุด เธอไม่ได้ต้องการอะไรมากนัก แค่คนมาเป็นเพื่อนดื่มระบายความอัดอั้นก็พอ“ถ้าไม่อนุญาตจะนั่งไหมล่ะคะ” เสียงของโอปอลเย้ายวนเ

  • ดวงใจของมาโปรด + ดวงใจอนันต์   ดวงใจอนันต์ - 22

    อนันต์ตอบสั้น ๆ ก่อนหมุนตัวจากไป เขาไม่ต้องการขยายความเรื่องนี้ไปมากกว่านี้ เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้มันเพียงพอที่จะทำให้โอปอลเจ็บปวดมากพอแล้ว แค่แม่ของเขารู้เรื่องราวทั้งหมด ก็นับว่าโอปอลเสียหน้ามากเกินไป ความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขาอาจไม่ดี แต่เขาเองก็รู้ดีว่าเธอยังทำดีต่อแม่ของเขาอยู่มาก เขาจึงยังคงเคารพสิ่งนั้น“แม่ครับ อยู่อีกสักคืน พรุ่งนี้เช้าค่อยกลับ ผมจะให้ไอ้โปรดมันหาคนขับรถให้” อนันต์เอ่ยเสียงอ่อน เดินเข้ามาหาแม่พร้อมกับท่าทีอ้อน ๆคุณกานดาถอนหายใจเฮือกใหญ่ ความเหนื่อยล้าจากเรื่องราวที่เกิดขึ้นทำให้นางไม่อยากกดดันลูกชายมากไปกว่านี้ “ก็ดี”“แม่ไม่โกรธผมนะ” อนันต์เริ่มอ้อนเหมือนเด็กน้อยที่เคยถูกแม่ดุ เขารู้ดีว่าแม่ไม่พอใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น โดยเฉพาะเรื่องที่เขาไม่ได้บอกความจริงเกี่ยวกับโอปอล แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะขอความเห็นใจจากแม่“โกรธ” คุณกานดาตอบเสียงหนักแน่นตามจริง ดวงตาของนางยังคงมองลูกชายด้วยความรักผสมกับความผิดหวัง “แต่มันเป็นชีวิตของลูก แม่ไปบังคับไม่ได้ เรื่องงานอยากย้ายก็ย้าย ไม่อยากย้ายก็ตามใจ” นางพูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นลง แม้จ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status