ตอนที่ 9.ปฐวินก็ห้ามปากตัวเองไม่ทันอีกแล้วเมื่อเขามองไปนอกรถพบว่าย่านนี้เป็นเขตก่อสร้างคอนโดหรูซี่งมีแคมป์คนงานก่อสร้างปลูกสร้างอยู่ในพื้นที่การก่อสร้างซึ่งขณะนี้มีคนงานหนุ่มๆ บางคนกำลังตั้งวงเหล้ากันอยู่“มันเรื่องของฉัน หากต้องนั่งรถกับคนปากเสียฉันก็ไม่ขอทน... อุ๊บ...”ปากก็ต่อล้อต่อเถียงกับเขาทั้งที่ตอนนี้เธอรู้สึกท้องไส้ปั่นป่วนและวิงเวียนไปหมดราวกับว่าโลกหมุนกลับด้านเสียอย่างนั้นทั้งยังรู้สึกว่าศีรษะเธอมันหนักอึ้งจนแทบจะประคองตัวอยู่ไม่ไหว จนทำให้เธอต้องหลับตาลงพิงกับพนักพิงเบาะหนังหรูหรานั้นเสียก่อนที่จะมีอาการที่เรียกว่า หัวทิ่ม ให้อับอายขายขี้หน้า...“ฉะ ฉันอยากอ้วก...” ในที่สุดเธอก็พูดออกมาเสียงแผ่วเมื่อท้องไส้และลำคอมันเริ่มจะไม่ไหว ไอ้ที่ดื่มๆ เข้าไปมันกำลังจะหาทางออกเสียแล้ว“เฮ้ยๆ นี่เธออย่าเพิ่งนะ ให้ฉันจอดรถก่อน ห้ามอ้วกใส่รถฉันนะ”พูดจบชายหนุ่มก็รีบจอดรถเลียบข้างทางตรงที่มีไฟสว่างและไม่เปลี่ยวมากทันทีแล้วเดินลงมาเปิดประตูรถแล้วประคองร่างบางลงมาข้างนอกซึ่งพอออกมาจากรถคันหรูได้อังศณาก็โก่งคออาเจียนจนหมดไส้หมดพุงทันที...ปฐวินเข้ามาลูบหลังลูบไหล่หาน้ำให้เธอบ้วนปากแล้วยัง
ตอนที่ 10. “เฮอะ... นี่หนึ่งในมารยาของเธอรึเปล่านี่ ดูชัดๆ สิว่าที่นี่มันที่ไหนแม่เมรีขี้เมา” เขาบอกพลางกอดอกมองเธอด้วยท่าทางเหมือนผู้ใหญ่มองเด็กเกเร อังศณาก็มองรอบๆ กายอย่างพยายามพิจารณาว่ามันที่ไหนกันแน่ แต่เท่าที่รู้ที่นี่มันไม่คุ้นตาเธอเลยแม้แต่น้อย...“เป็นไงล่ะ คุ้นมั้ย แล้วรู้รึยังว่าตัวเองน่ะถูกหิ้วมาที่ไหน หรือถูกหิ้วบ่อยจะที่ไหนก็ได้”“อย่ามาดถูกกันนะ...”“อ้อ นี่ขนาดเมายังจะมีศักดิ์ศรี...”น้ำเสียงหมิ่นๆ นั้นทำให้อังศณาเลือดขึ้นหน้า หญิงสาวพยุงกายลึกขึ้นอย่างทุกลักทุเลแล้วเท้าสะเอวมองเขาอย่างเอาเรื่องตอนนี้เธอรู้สึกเพียงอย่างเดียวว่า เดือด เดือดสุดๆ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน... “จะมากไปแล้วนะคุณ คุณมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันฉอดๆ ทั้งที่เราไม่รู้จักกัน ผู้ชายอะไรปากจัดชะมัด แล้วนี่มายุ่งวุ่นวายกับฉันขนาดนี้แสดงว่าคุณสนใจฉันมากล่ะสิ ฉันจะบอกให้นะ ฉันน่ะไม่ได้อยากมีความสัมพันธ์กับใครแค่คนเดียวแบบตลอดไปหรอกนะ มันไม่สนุกแต่ถ้าจะสนุกชั่วคราวล่ะก็ได้ ว่าไงล่ะสนใจจะสนุกกันมั้ยล่ะคิดว่าอย่างฉันนี่มีเสน่ห์พอจะทำให้คุณเกิดอารมณ์อยากจะมีเซ็กซ์ด้วยมั้ยละ ฮ้า...”หญิงสาวผู
ตอนที่ 11 . “เธอไม่ควรทำแบบนี้...” เหมือนจะเป็นสุภาพบุรุษ แต่แท้จริงแล้ว เขาพยามข่มกลั้นไม่ให้ซาตานในร่างออกมาขย้ำแม่นางเนื้อหอมผมหอมขี้เมาคนนี้มากกว่า... “ทำไมคะ คุณไม่อยากนอนกับฉันหรือ น่า... นอนกับฉันแค่ครั้งเดียว รับรองคุณจะติดใจ ฉันน่ะยังสดยังใหม่อยู่น้า ลองแล้วติดใจ คิวไม่ว่างขึ้นมาจะหาว่าสวยแล้วไม่เตือน...”โอ้... คุณพระ นี่เธอพูดอะไรออกไป ช่างร้อนแรงดุจหญิงกร้านโลกเต็มขั้นเสียจริง แต่ตอนนี้อังศณาไม่คิดอะไรนอกจากจะทำตามหัวใจฝ่ายมืดดำเรียกร้อง... ลองดูสิว่าการมีสัมพันธ์กับผู้ชายแค่ชั่วข้ามคืนนี้มันจะเป็นเช่นไรความร้อนแรงและโชกโชนประสบการณ์ที่ผู้หญิงพวกนั้นพูดถึงมันเป็นอย่างไรกัน ทำไมผู้ชายถึงได้ชอบกันนัก..เมื่อคิดได้ดังนั้น อังศณาก็ใช้แขนเรียวของตนโน้มลำคอแกร่งลงมาให้ชิดใบหน้าของตนและประกบริมฝีปากลงบนกลีบปากหนาของเขาอย่างร้อนรนเมื่อถูกจู่โจมด้วยนางสมันน้อยที่ไม่ประสา มีหรือที่นักล่าตัวฉกาจจะปล่อยมือจากเนื้อนวลที่แสนหอมหวานนี้ไป ปฐวินเผยอปากรับเรียวลิ้นเงอะงะแล้วสอดลิ้นร้อนของตนเข้าไปในโพรงปากสาวทันที ชายหนุ่มบดเคล้าริมฝีปากหยักสวยของตนกับเรียวปากอวบอิ่
ตอนที่ 12. “อื้อ เจ็บๆๆ ออกไปได้โปรด...” เสียงเล็กๆ ที่ลอดเล็ดออกมาจากลำคอแห้งผากพร้อมด้วยหยาดน้ำใสปริ่มซึมตรงหางตาที่ปิดสนิท ริมฝีปากอิ่มขบกันอย่างข่มกลั้นความเจ็บร้าวราวร่างจะแตกปริทำให้ปฐวิน ถึงกับอึ้ง มึนงงเหมือนถูกค้อนปอนด์ทุบหนักๆ ลงบนหัว แต่เขาก็มาไกลเกินกว่าจะหยุดกลางคันเสียแล้ว...“เรามาไกลเกินจะหยุดแล้วคนสวย อีกแค่นิดเดียวมันจะไม่เจ็บอีกต่อไป นางจ๋า โอ้วพระเจ้า แน่นอะไรอย่างนี้...”ปฐวินทั้งปลอบโยนเธออย่างอ่อนโยนอย่างที่ไม่เคยได้ปลอบหญิงสาวคนไหนมาก่อน ทั้งสูดปากด้วยความเสียวกระสันเมื่อความคับแน่นบีบรัดกายแกร่งของเขาจนแทบขยับไม่ได้ในขณะที่ความร้อนระอุโจมตีเขาจนปวดหนึบไปทั้งกาย...ชายหนุ่มโอ้โลมหญิงสาวที่กระถดร่างหนีด้วยความอ่อนหวานซ่านทรวงอีกครั้ง ก่อนจะโหมไฟสวาทเร่าร้อนที่ถูกจุดขึ้นมาไปให้ถึงฝั่งฝันเมื่อรับรู้ถึงความพร้อมของหญิงสาวที่ครางครวญแอ่นกายเสียดสีกับร่างแกร่งของตน ปฐวินสอดเสยโยกกายอย่างร้อนแรงเมื่อความอ่อนนุ่มบีบดรัดและเสียดสียั่วเย้าให้เขาจับจูงเธอไปย่ำแดนสวาท และเขาก็พาเธอไปยังดินแดนแห่งนั้นได้อย่างงดงาม...บทที่3. คืนร้ายหัวใจผูกพันอีกครั้ง...
ตอนที่ 13.เมื่ออึ้งไปพักใหญ่และได้ทบทวนเหตุการณ์เมื่อคืนนี้ อังศณาถึงกับอึ้งและรู้สึกอับอายที่ความน้อยเนื้อต่ำใจความรู้สึกสูญเสียสิ่งที่หวงแหน ศักดิ์ศรีที่มีน้อยนิดถูกเหยียบย่ำเพราะความเขลาเมามาย ทำให้เธอทำเรื่องที่น่าละอายเหลือเกิน แล้วความผิดปกติของร่างกายที่เกิดนี้อีก ยิ่งทำให้เธออยากแทรกแผ่นดินหนี ความรู้สึกและสิ่งที่คิดว่าตนเองหลงละเมอเมื่อคืนนี้มันไม่ใช่ความฝัน แต่มันคือความจริงที่น่าละอายที่สุดในชีวิต... “ก็ไปสิ ฉันไม่ได้ห้ามนี่” คนพูดก็พูดไปแต่ไม่ยอมละอ้อมแขนแกร่งที่เลื่อนมาโอบกอดเธอไว้อย่างเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ “คุณก็ถอยออกไปสิ...” เธออับอายเกินกว่าจะพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น และพยายามไม่มองอกกว้างที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเป็นลอนสวยนั้น ยิ่งใบหน้าของเขายิ่งไม่อยากมอง สิ่งที่เธอควรจะทำในตอนนี้คือไปให้พ้นจากที่แห่งนี้ให้เร็วที่สุด.เพราะหากช้าแม้แต่วินาทีเดียวเธออาจจะไม่เหลือศักดิ์ศรีใดๆ ไว้ให้ภูมิใจเลย... “โอเค ไม่แกล้งแล้ว แต่ว่าเธอลุกขึ้นไหวเหรอเมื่อคืนเธอร้อนแรงใช่เล่นนะ ทำฉันเสียหมดแรง เอาเป็นว่าเดี๋ยวฉันบริการอุ้มเธอไปส่งในห้องน้ำดีกว่า...”ว่า
ตอนที่ 14. “เป็นเพื่อนของนางหรือพ่อหนุ่ม ทำไมยายไม่เคยเห็นหน้าเลยล่ะ...”คุณยายอังกาบ ถามชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาแต่งกายภูมิฐานอย่างสงสัยเพราะตั้งแต่เล็กจนโตอังศณาไม่เคยพาเพื่อนผู้ชายมาเยี่ยมเยียน ยิ่งคนหน้าตาหล่อเหลาดูผู้ดิบผู้ดีอย่างชายหนุ่มตรงหน้ายิ่งไม่เคยเห็น... “เอ่อ... ผมชื่อปฐวินครับ คุณยายอาจจะไม่เคยเห็นผมเพราะผมจะอยู่ต่างประเทศเสียส่วนใหญ่ครับ นี่ก็เพิ่งกลับมา บังเอิญว่าผมเป็นเพื่อนสนิทกับแฟนของแจ็กเกอร์รีนอีกทีน่ะครับคุณยาย”ปฐวินตอบไหลลื่นไม่มีสะดุดและนึกชื่นชมหญิงชราที่ยังคงดูสดชื่นสดใสและแข็งแรงแม้จะประเมินจากสายตาแล้วนางคงอายุไม่น้อยกว่าเจ็ดสิบปีแน่นอน... “อ๋อ... เพื่อนร็อบแฟนจีจี้นี่เอง ยายชื่ออังกาบนะจ๊ะ แหม... คนกันเองทั้งนั้น งั้นก็อยู่กินข้าวกลางวันด้วยกันก่อนสิคุณหากไม่มีธุระอะไร” คุณยายอังกาบเอ่ยชวนชายแปลกหน้าที่เดินตามหลังหลานสาวซึ่งวิ่งเข้าบ้านไปด้วยรอยยิ้มละไมและชายหนุ่มก็ยกมือไหว้นางอย่างนอบน้อมสง่างาม... ยายอังกาบเพิ่งกลับมาจากจำศีลที่วัดและกำลังจะปิดประตูรั้วบ้านหลังเล็กของตน ก็เห็นหลานสาวกลับบ้านมาพร้อมกับชายหนุ่มรูปหล่อท
ตอนที่ 15. “ฉันมีสองตัวเลือกให้เธอนะนาง ข้อแรกฉันจะบอกความจริงกับยายของเธออย่างน้อยๆ ฉันก็น่าจะรับผิดชอบต่อเรื่องที่เกิดขึ้นบ้าง เธออาจจะได้ค่าทำขวัญเล็กๆ น้อยๆ จากฉันเพราะฉันคงแต่งงานยอมรับเธอออกหน้าออกตาไม่ได้แน่ๆ เพราะฉันไม่ชอบการผูกมัด ส่วนข้อสองก็คือ ฉันจะไม่บอกเรื่องนี้กับยายของเธอ แต่เธอต้องมาเป็นผู้หญิงของฉัน โดยที่เราจะไม่เปิดเผยว่าเรามีความสัมพันธ์กันยังไง ความสัมพันธ์ของเราจะเป็นความลับต่อไป และหากเธอเป็นห่วงเรื่องค่าเลี้ยงดูไม่ต้องห่วงเลยเพราะคนอย่างปฐวินเลี้ยงผู้หญิงของเขาดีทุกคน...”ชายหนุ่มพูดอย่างเห็นแก่ตัวและแสนจะเลือดเย็นนักในความคิดของอังศณา เพราะไม่ว่าจะข้อไหน เธอก็เสียเปรียบเขาอยู่ดี...“คุณทำแบบนี้ทำไม ทำไมต้องเป็นฉัน คนอย่างคุณจะหาผู้หญิงที่ไหนก็ได้มาบำเรอความสุขของตัวเอง ทำไมต้องเป็นฉัน... ฉันไม่ต้องการข้อเสนอใดๆ จากคุณ กลับไปซะแล้วอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีกเข้าใจรึยัง...”ดวงตากลมโตมองเขาอย่างโกรธเกรี้ยว นัยน์ตาแดงเรื่อเพราะพยายามกลั้นน้ำตาแห่งความอดสูเอาไว้ ในขณะที่คนฟังยิ้มร้ายกาจ...“ก็เพราะฉันสนใจและยังติดใจเธออยู่ยังไงล่ะคนสวย... เอาล่ะ วันนี้ฉัน
ตอนที่ 16.จนถึงขนาดนี้อังศณายังคงหยิ่งจองหองอวดดีอย่างที่สุด แม้จะนอนเคียงข้างเขาในค่ำคืนที่เร่าร้อนแต่เธอก็ยังคงสงวนท่าทีและไม่เคยเอาอกเอาใจเขาเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เคยผ่านมา แต่จะอย่างไรก็ตามเธอก็เป็นของเขาเป็นนางบำเรอของเขาล่ะน่า เจ้าหล่อนจะหยิ่งไปได้สักกี่น้ำเมื่อเขามีหมากตัวใหม่เข้ามาให้เล่นสนุกกับเธอ... ชายหนุ่มคิดอย่างคนที่เคยได้และชินกับการครอบครองทุกอย่างที่ตนอยากได้...“สวัสดีครับคุณยาย วันนี้เป็นไงบ้างครับ...”“สวัสดีจ้ะคุณวิน ก็เรื่อยๆ ล่ะค่ะ แต่ยายไม่ได้เป็นไรมากหรอก ยายนางน่ะวิตกเกินไป ดูสิวุ่นวายกันไปหมด”ผู้สูงวัยรับไหว้แขกประจำบ้านที่นางเองก็ไม่อยากจะคิดเข้าข้างตนเองว่าเขาสนใจหลานสาวคนเดียวของตน แต่เขาก็ดูสูงส่งเกินไป นางกลัวว่าหลานสาวจะเจ็บปวดหากสิ่งที่นางคิดนั้นเป็นจริง...“คุณยายน่าจะได้ย้ายไปพักห้องพิเศษนะครับ น่าจะสะดวกกว่าจะได้หายเร็วๆ”“คุณยายคะ กินข้าวนะคะจะได้กินยาแล้วนอนพักมากๆ จะได้หายเร็วๆ ได้กลับบ้านเราเร็วๆ ไงคะ”อังศณาตัดบทอย่างไม่สนใจและไม่ยอมให้เขาเข้ามาวุ่นวายกับเธอและยาย ซึ่งท่าทางของเธอทำให้ปฐวินไม่พอใจลึกๆ แต่ก็ทำได้เพียงยิ้มให้ผู้สูงวัยอย่างอ่
ตอนที่ 69. ตอนอวสาน“โอ้ว... / อา...”หนุ่มสาวร้องครางออกมาพร้อมกันเมื่อกายประสานเป็นหนึ่ง ปฐวินโยกกายไหวระรัวทั้งเร็วและแรงตามอารมณ์ปรารถนาที่คุโชนจนเรือนผมยาวสยายของเธอพลิ้วกระจายไปทั้งแผ่นหลังชื้นเหงื่อ บางส่วนก็พลิ้วไหวตามแรงกระแทกกระทั้นอันร้อนแรง ยิ่งทำให้ปฐวินเร่งเร้าจังหวะให้แรงขึ้นๆ เร็วขึ้นๆ อังศณาก็ตอดรัดแก่นกายของเขาอย่างรุนแรงจนในที่สุดเขาก็ครางหนักๆ ออกมาพร้อมทั้งแหงนเงยใบหน้าไปด้านหลังด้วยความเสียวซ่านสุดใจ“เป็นไงบ้างจ๊ะเมียจ๋า มีความสุขมั้ย...”เขาถามเสียงหอบพร่าซึ่งคำตอบของอังศณาก็มีเพียงเสียงลมหายใจหอบกระเส่ากับใบหน้าแดงก่ำแต่ดวงตาฉ่ำปรือนั้นมีแววแห่งความสุขสมปิดไม่มิด...“นางจ๋า อีกครั้งได้ไหม...”เป็นคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบและแก่นกายแกร่งที่ยังสอดประสานอยู่ในกลีบดอกไม้บางนั้นก็ยังไม่ได้ถอดถอนออกมา เมื่อเขาเคลื่อนไหวร่างกายอังศณาก็ต้องครางออกมาเบาๆ ด้วยความเสียวรัญจวนอีกครั้งปฐวินรั้งร่างบางขึ้นมาแล้วจับเรียวขาเสลาให้โอบรัดรอบสะโพกสอบทำให้เธอต้องโอบแขนเรียวรอบลำคอแกร่งสบตากับเขาด้วยความซ่านสุข ปฐวินลุกจากเตียงกว้างพาเธอเดินไปยังโต๊ะอ่านหนังสือมุมห้องติดกับระเบียงก
ตอนที่ 68.ปฐวินอุ้มร่างกลมปุ๊กลุกของน้องน่านที่กำลังมองเขาตาแป๋วขึ้นมาแล้วเขาก็ต้องอุทานออกมาเบาๆ เมื่อรู้สึกว่ามีอะไรอุ่นๆ เปียกๆ พุ่งมาใส่ร่างเปลือยเปล่าของตน และเมื่อก้มมองก็พบเจ้าตัวเล็กของเขานั่นเองที่ปัสสวะใส่เขาพร้อมกับหัวเราะเอิ๊กอ๊ากทำเสียงอ้อแอ้กับผู้เป็นพ่ออย่างชอบใจ อังศณาหัวเราะสามีเบาๆ แล้วรับร่างกลมป้อมของน้องน่านมากินนมในขณะเดียวกันเธอก็เช็ดก้นนุ่มๆ ของลูกน้อยไปด้วย ปฐวิน รีบไปชำระล้างตัวแล้วรีบกลับมาดูลูกชายตัวน้อยที่กำลังดื่มกินนมจากอกแม่ด้วยความหลงใหลและปลาบปลื้มยินดี... ซึ่งมันเป็นภาพที่ทรงพลังและให้ความรู้สึกอบอุ่นอ่อนหวานที่สุดสำหรับเขา...ปฐวินเดินเข้าไปหาภรรยาในห้องนั่งเล่นแสนสบายก็พบว่าอังศณากำลังให้นมลูกอยู่กับคุณยายอังกาบและมารดาของตน ชายหนุ่มยิ้มกว้างเมื่อเห็นทั้งมารดากับภรรยาของเขานั้นเข้ากันได้ดีเป็นปี่เป็นขลุ่ย จนบางทีเขารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นส่วนเกิน ซึ่งภาพที่มารดาของเขากับอังศณาคุยกันด้วยความรักเอาใจใส่กันนั้นมันเป็นภาพที่งดงามที่สุด... คนที่เขารักที่สุดในชีวิตรักใคร่กลมเกลียวกันไม่มีปัญหาแม่ผัวกับลูกสะใภ้อย่างที่นึกกลัว...“ทำไมวันนี้กลับเร็วล่ะลูก
ตอนที่ 67.พูดไปมือร้ายกาจก็ปลดสายเสื้อนอนแบบสายเดี่ยวเล็กๆ นั้นออกจากบ่ามนแล้วก้มลงปิดปากช่างค้านนั้นด้วยจุมพิตเร่าร้อนทันที...“อุ้ย อื้มมม...” เสียงค้านหายไปในลำคอเมื่อเรียวลิ้นร้อนกวาดไล้ตวัดรัดรึงดูดดื่มเสาะหาความหวานจากเรียวปากบางด้วยความเสน่หาซึ่งเธอเองก็ไม่อาจจะปฏิเสธว่าลึกๆ แล้วก็ต้องการเขาเช่นกัน...อังศณาลูบไล้บ่าแกร่งด้วยความวาบหวามในอกเมื่อริมฝีปากร้ายกาจนั้นครอบครองยอดอกสีหวานของเธออย่างหิวกระหายทั้งมือหนาก็ฟอนเฟ้นอกอวบใหญ่ด้วยความเสน่หา เคล้นคลึงสะโพกกลมมนหนักๆ สร้างความซ่านกระสันให้แก่ร่างงามที่บิดส่ายเสียดสีกับร่างแกร่งของเขาอย่างเร่าร้อน เรียวขาเสลายกขึ้นเสียดสีกับต้นขาแกร่งเกี่ยวกระหวัดรัดรอบเอวสอบยั่วยวนให้เขาแนบชิดเธอมากขึ้นกว่าเดิม...“โอ.. นางจ๋า หวานเหลือเกินคนดี...”“พี่วินขา... อื้อออ...” หญิงสาวครางกระเส่าเมื่อปากร้อนๆ ของเขาเลื่อนเคลื่อนย้ายมาตามผิวเนื้อละมุนข้างสะเอวบางละเรื่อยมายังหน้าท้องเรียบเนียนเหมือนว่าที่ตรงนี้ไม่เคยมีสิ่งมีชีวิตน้อยๆ อยู่ในนั้น...“หวานที่สุด...” ปฐวินยังคงหลงใหลอยู่กับผิวเนื้อนวลปลั่งของภรรยาสาวและไม่ละเลยที่จะเชยชิมเธอทั่วทั้งร่า
ตอนที่ 66.“ค่ะ ไปทำอาหารสิคะ น้องน่านหลับแล้วนางจะได้ไปกินข้าว” เธอบอกเขาด้วยความขวยเขิน แม้จะให้นมลูกต่อหน้าเขามาหลายครั้งแต่เธอก็ยังรู้สึกขัดเขินทุกทีที่เขาจ้องมอง ก็สายตาของเขามันร้อนแรงแทบจะแผดเผาเธอนี่สิ...“อืม.. แต่พี่ว่าก่อนกินข้าวนางอาบน้ำก่อนดีไหม พี่จะช่วยถูหลังให้”“ไม่เอาค่ะ... ไม่ต้องมาเจ้าเล่ห์กับนางเลยค่ะ ไปทำอาหารได้แล้ว”“ครับที่รัก... คุณแม่จอมบงการ...”เขาพูดเสียงเนือยๆ พร้อมกับหอมแก้มเธอหนักๆ ก่อนจะเดินออกไปจากห้องแต่ไม่วายส่งตาหวานฉ่ำสื่อความหมายชัดเจนในดวงตาว่าเขาต้องการอะไรอังศณาค้อนเขาหน้าแดงแล้วหน้าแดงอีก... “คนหื่น...” หญิงสาวต่อว่าเขาอุบอิบคนเดียวแต่ใบหน้านวลเต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข...อังศณามองคนที่พาลูกไปนอนที่เตียงเด็กด้วยความอ่อนโยนทะนุถนอมอย่างรักใคร่สุดซึ้ง น้องน่านซึ่งตอนนี้อายุได้หกเดือนแล้วเริ่มกินนอนเป็นเวลารู้หลับรู้ตื่น เรียกได้ว่าเลี้ยงง่ายเลยทีเดียว ยิ่งอยู่กับคุณปู่คุณย่าและคุณยายทวดแล้ว น้องน่านนั้นเป็นดังแก้วตาดวงใจเลยทีเดียว เด็กน้อยรู้กินรู้นอนและรู้ออดอ้อนคนแก่ให้หลงได้ไม่ยากเย็นเลย ซึ่งคุณปู่คุณย่านั้นรักน้องน่านมาก และช่วยเธอเลี
ตอนที่ 65.“เดี๋ยวครับคุณหมอ...” หมอโตมรเดินผ่านเคาน์เตอร์รับยาหลังจากตรวจคนไข้เสร็จแล้วก็คิดว่าจะแวะเข้าไปเยี่ยมอาการของอังศณากับลูก แต่ก็ต้องหยุดตามเสียงร้องเรียกของใครคนหนึ่ง“อ้าวคุณวิน วันนี้คุณก็พานางกับลูกกลับบ้านได้แล้วสินะ ผมว่าจะเข้าไปเยี่ยมอยู่พอดีเลยครับ...”หมอโตมรมองใบหน้าหล่อเหลาของปฐวินที่ผู้ชายด้วยกันยังนึกอิจฉาด้วยความรู้สึกที่เป็นมิตรขึ้น ซึ่งดูจากท่าทางของปฐวินแล้วหมอโตมรก็วางใจได้ทันทีว่า อังศณาจะได้พบกับความรักอันยิ่งใหญ่ของผู้ชายคนนี้ และมั่นใจว่าปฐวินจะดูแลเธอกับลูกเป็นอย่างดีอย่างแน่นอน...“ขอบคุณมากนะครับหมอโตมร” น้ำเสียงนั้นดูเก้อๆ ไปแต่มันทำให้ปฐวินดูเป็นคนอ่อนโยนขึ้นมากกว่าเดิมหลายเท่าตัว“ผมทำตามหน้าที่ครับ อีกอย่างผมก็รักนาง...”“อะไรนะ...” จากน้ำเสียงนุ่มนวลเมื่อครู่ของปฐวินกลายเป็นเสียงเข้ม ใบหน้าแดงจัดขึ้นมาทันที หมอโตมรยิ้มบางๆ ในแบบของเขา“ผมหมายถึง ผมรักนางในฐานะน้องสาว และเจ้าตัวเล็กนั่นก็เหมือนหลานของผม ไม่มีอะไรมากกว่านั้นหรอกครับ ผมรู้ดีว่าผมจะอยู่ในฐานะอะไรสำหรับนาง นางรักคุณมาก และนางรักผมในฐานะพี่ชายเท่านั้น...”“รู้ตัวก็ดีแล้ว... แต่ผมก็ต้อ
ตอนที่ 64.“นาง...” อังศณามองใบหน้าหล่อเหลาที่มีร่องรอยความอิดโรยของเขาด้วยความสับสน ระคนตื่นเต้นยินดีกับชีวิตที่กำเนิดจากเลือดเนื้อเชื้อไขของเธอกับเขา อีกทั้งความอบอุ่นที่เธอได้รับจากคนตรงหน้าทำให้ความขุ่นข้องหมองใจที่มีก่อนหน้านั้นหายไปสิ้น...“นางจ๋า รู้ไหมว่าพี่หัวใจแทบสลายที่เห็นนางล้มไปต่อหน้า หากนางเป็นอะไรไปพี่จะไม่ให้อภัยตัวเองเลยที่ไม่สามารถดูแลลูกเมียของตัวเองได้ และพี่เสียใจที่ทำให้เกิดเรื่องแบบนี้...”“มันไม่ใช่ความผิดพี่วินนี่คะ และนางกับลูกก็ปลอดภัยแล้ว...” หญิงสาวบอกและยิ้มบางๆ ให้เขา“นางจ๋า... พี่มีอีกอย่างที่ตั้งใจจะให้นางมานานแล้ว แต่เพราะพี่เป็นคนโง่เขลาและขี้ขลาดมัวแต่กลัวสารพัดทำให้เกิดเรื่องร้ายๆ ขึ้นและก็เกือบจะสายเกินไปที่พี่จะได้บอกนางว่า พี่รักนางเหลือเกิน คนดียกโทษให้กับความงี่เง่าของพี่ได้ไหมที่รัก... และได้โปรดแต่งงานกับพี่วินเถอะนะครับ เพราะพี่คงมีชีวิตอยู่ไม่ได้หากไม่มีนางกับลูก พี่รักนาง พี่รักลูกของเรา แต่งงานกับพี่นะคนดี...”ปฐวินเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่นมั่นคงพลางหยิบกล่องกำมะหยี่สีแดงที่เขาเก็บถนอมสิ่งที่อยู่ข้างในไว้ให้เธอมาแสนนาน ชายหนุ่มเปิดกล่อ
ตอนที่ 63.โรบินพูดด้วยภาษาไทยชัดเจนด้วยสีหน้าเหี้ยมเกรียม... ใครว่าคนที่มีบุคลิกอบอุ่นอ่อนโยนเช่นเขาจะไม่มีมุมเหี้ยมๆ เช่นนี้ เพราะบนเส้นทางธุรกิจของเขาก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ การมีเขี้ยวเล็บติดตัวมันก็คือสิ่งที่ต้องมี โรบินชักปืนออกมาจากเสื้อสูทเนื้อดีของตน จ่อมายังหน้าผากมันเยิ้มด้วยเหงื่อของคนขี้ขลาดอย่างจักรกริช ด้วยแววตาท่าทางที่ทำให้จักรกริชขนลุกเกรียวหนาวไปทั้งไขสันหลัง“จีจี้ตามวิลล์กับนางไป ทางนี้ผมจัดการเอง...”โรบินบอกภรรยาซึ่งแจ็กเกอร์รีนก็เดินแกมวิ่งตามหลังปฐวินที่อุ้มอังศณาไปยังรถยนต์ที่มีคนขับมารอแล้วอย่างรวดเร็ว ขณะเดียวกันชายฉกรรจ์หลายคนก็กรูเข้าไปในบ้าน แจ็กเกอร์รีนมองตามอย่างงุนงง เธอจำได้ว่าหนึ่งในชายเหล่านั้นมีคนของโรบินรวมอยู่ด้วยหลายคนทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วชนิดที่ว่าแจ็กเกอร์รีนเองก็ยังงงๆ กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่เธอไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนักเมื่อตอนนี้ห่วงเพื่อนรักมากกว่า เพราะอังศณาอาจจะคลอดก่อนกำหนด...“หยุดเดินบ้างก็ได้นะลูกปัด เดี๋ยวพื้นโรงพยาบาลเขาจะสึกไปเสียก่อน...”คุณปัทมาเดินไปเดินมาอยู่หน้าห้องคลอดอย่างกระวนกระวายใจจนคุณวิลเลี่ยมต้องออกปากให้นางหยุ
ตอนที่ 62.“ครับ... ไม่คิดเลยนะครับว่าจะมาเจอกันในสถานการณ์แบบนี้”ปฐวินพูดเสียงเย็นชาปรายตามองคุณลินดาเพียงเล็กน้อยเพราะเขากำลังจับจ้องมองคนที่รักไม่วางตากลัวว่าชายร่างสูงใหญ่คนนั้นจะทำร้ายเธอ“ผมว่าพวกคุณปล่อยตัวคนของเราดีกว่าแล้วมาเจรจากันดีๆ พวกเราไม่ต้องการให้เกิดอันตรายหรือเสียหายใดๆ ทั้งสิ้น”โรบินพูดขึ้นเพื่อให้คนเหล่านั้นได้ลดคามตึงเครียดลงและเพื่อถ่วงเวลาไว้ก่อน“พูดง่ายๆ ก็ดี... ผมเองก็ไม่อยากมีเรื่อง เฮ้ย พวกมึงเอามีดลงก่อน...”จักรกริชซึ่งคิดวิเคราะห์แล้วว่าหากจะดันทุรังเขาจะต้องเสียลาภก้อนใหญ่ไปแน่ๆ ซึ่งการที่ปฐวินมาถึงที่นี่ได้ นั่นแสดงว่ามันไม่ธรรมดา เขาควรจะเลือกเอาเงินไว้ก่อนแล้วค่อยหาทางหนีเอาตัวรอด เพราะเมื่อถึงขั้นนี้แล้วจักรกริชมั่นใจได้เลยว่า ชายหนุ่มซึ่งรินนภาหมายปองนั้นไม่มีทางปล่อยให้เขาลอยนวลแน่ๆ ดังนั้นมันจะต้องมีแพะคอยรับบาปแทนเขา... คนที่ทำชั่วโดยสันดานเริ่มคิดวางแผนหนีไปพร้อมกับเงินที่คิดว่าตนจะได้ในเวลาอันใกล้นี้“ปล่อยตัวนางก่อนได้ไหม ดูท่าทางเธอจะไม่ไหวแล้ว”ปฐวินเริ่มกังวลเมื่อเห็นใบหน้าซีดเซียวลงอย่างเห็นได้ชัดของอังศณาทั้งเธอยังนิ่วหน้าเหมือนเจ็บปว
ตอนที่ 61.จักรกริชคิดอย่างคนละโมบและเต็มไปด้วยความชั่วร้าย เรื่องพวกนี้เขาทำมานักต่อนักแล้ว และตอนนี้คุณลินดาไม่รู้ว่าเขากำลังหนีการจับกุมของตำรวจด้วยข้อหาการค้าประเวณีและยาเสพติดอยู่ พอดีรู้ว่ารินนภากลับมาเมืองไทยจึงหวนกลับมาหาสองแม่ลูกนี้อีกครั้ง และเขาเองก็ยังมีไม้เด็ดที่จะบีบบังคับให้รินนภาทำงานให้เขาได้อีกนานด้วย และเขาก็ไม่ผิดหวังเลยสักนิดเมื่อคุณลินดายังคงเป็นผู้หญิงแก่โง่ๆ บ้าตัณหาที่หลอกได้ง่ายอยู่เช่นเดิม...“แล้วจักรจะให้พี่ทำอย่างไรก็บอกมา” คุณลินดาพูดเหมือนเหนียมอายจักกริชก็ยิ้มกริ่มด้วยความพอใจ“พี่ก็เป็นคนถ่ายคลิปสิครับ หรือถ้าพี่อยากจะแจมกับเราก็ค่อยเปลี่ยนกันถ่ายวีดีโอ สนุกนะครับคุณพี่ได้เปลี่ยนบรรยากาศแบบเซ็กซ์หมู่ด้วยตื่นเต้นดีออก... แล้วคุณพี่จะสนุกจนลืมเซ็กซ์แบบเดิมๆ ไปเลย แล้วผมกับคุณพี่ก็ยังมีเงินใช้แบบสบายๆ ด้วย เสร็จงานคราวนี้เราไปฮาวายกันนะครับคุณพี่ ผมรู้นะว่าคุณพี่อยากจะไปอวดหุ่นเป๊ะเวอร์แบบนี้ที่ฮาวาย...”จักรกริชเอ่ยด้วยน้ำเสียงหื่นกระหายพลางลูบไล้ต้นขาของคุณลินดาเพื่อสร้างอารมณ์ร่วม ซึ่งมันก็ทำให้ผู้ที่มักมากเช่นคุณลินดาหลงคล้อยตามได้ไม่ยาก “ก็ได้ๆ แต่