4.ศศิ ภูวดล

เพื่อนที่วาสิฐีฝากมาคือ ศศิ ภูวดล นางงามข่าวฉาวที่เกือบจะเป็นญาติแต่ก็ไม่ใช่ของบ้านเขา

เพชรกลับเข้ามานั่งในห้องทำงานของตนโดยมีใบหน้าโดดเด่นของหญิงสาวที่มาสัมภาษณ์งานติดมาด้วย

ในแวบแรกที่เห็นหญิงสาวทำเอาเพชรอึ้งแปลกใจอยู่ชั่วอึดใจเหมือนกัน แต่ไม่ได้แสดงอาการอะไรเพราะโดยอุปนิสัยเป็นคนค่อนข้างเก็บความรู้สึก ทว่าท่าทางของจารุพงษ์ทำให้เขาต้องกลับมาคิดหนัก

ผู้หญิงที่เคยมีประวัติฉาวอยู่แล้ว แถมมาเจอนักเคลมลูกน้องตัวพ่ออย่างจารุพงษ์ยิ่งทำให้เขารู้สึกไว้ใจไม่ได้

ที่ผ่านมาพนักงานฟรอนท์หลายคนลาออกก็เพราะจารุพงษ์หรือไม่ก็เป็นเรื่องเป็นราวไปถึงป้าของเขา แต่สุดท้ายป้าเขาก็เลือกจะเชื่อใจคนของตัวเองแล้วไล่พนักงานออก

เพชรถอนหายใจ จะโทรไปบ่นวาสิฐีแล้วบอกว่าไม่รับเพื่อนของญาติคนนี้ก็ไม่ได้แล้ว ได้แต่หวังว่าคงไม่มีเรื่องเสียหายอะไรเกิดขึ้นให้เป็นเรื่องเป็นราวกันอีก

แต่มีสิ่งหนึ่งที่เขาสงสัยคือ ผู้หญิงคนนั้นรู้หรือเปล่าว่าบ้านเขามีหุ้นอยู่ที่นี่ด้วย

จากปฏิกิริยาที่เห็นเขาแล้วสะดุดแปลกๆ เหมือนจะจำได้นั่น เธอรู้ว่าเขาเป็นใคร หรือแค่จำได้ว่าเขาเคยช่วยเธอ

“ค่า ศศิผิดเอง ขอโทษค่ะ”

หญิงสาวโทรหาพี่ชายเพราะพอหยิบมือถือมาดูก็เห็นเบอร์เขาโทรมาหลายสาย แล้วก็โดนต่อว่าทันทีเมื่อเธอบอกไปว่าปิดเครื่องแล้วใส่ไว้ในกระเป๋าเดินทาง

“ทำไมต้องปิดด้วย คนติดต่อไม่ได้เป็นห่วงรู้ไหม หรือไม่ก่อนปิดโทรบอกพี่ก่อนก็ได้นี่ว่าถึงแล้ว”

“ศศิก็บอกแล้วไงคะว่าผิดเอง พอดีลืมน่ะค่ะ มัวแต่คิดเรื่องสัมภาษณ์”

“เรากับยายนลินนี่พอกันเลย รายนั้นก็ไม่โทรหาพี่สักสาย ไม่รู้ว่าไปถึงไหนแล้ว”

ปนทบ่นน้องสาวคนเล็กของบ้านที่ขอไปเที่ยวกับเพื่อนก่อนจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศด้วยทุนจากรัฐบาล

คนฟังได้แต่ทำปากยื่นอยู่คนเดียวเพราะพี่ชายไม่เห็น เธอรู้ว่า

อีกฝ่ายไม่พอใจที่แทนที่จะกลับบ้านไปช่วยเขาทำงานแต่เธอกลับเลือกมาอยู่เสียไกลแทน

“แล้วทุกอย่างเรียบร้อยดีใช่ไหม หัวหน้าเป็นยังไง เพื่อนร่วมงานล่ะ ที่พักด้วย ปลอดภัยดีไหม”

“เพิ่งเจอกันเองค่ะ ยังไม่รู้หรอก แต่ที่พักดีมากค่ะเหมือนรีสอร์ต”

“แล้วเขารับเราแบบไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม”

ชายหนุ่มไม่ได้ถามตรงๆ แต่ศศิรู้ว่าอีกฝ่ายกลัวว่าข่าวของเธอก่อนหน้านี้อาจจะทำให้มีปัญหา

“ศศิไม่ได้มีประวัติเสีย หรือโดนไล่ออกนะคะ”

“พี่เข้าใจ”

ปนทเสียงเครียด เธอได้ยินเขาถอนหายใจ

“เอาเถอะ หวังว่าเรื่องพวกนั้นจะไม่ทำให้มีปัญหากับงานตามมา”

“ค่ะ”

“ดูแลตัวเองให้ดี แล้วก็อย่าลืมโทรหาพี่”

“ทุกวันเลยไหมคะ”

หญิงสาวประชดแต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่คิดแบบนั้น

“ดีเลย งั้นแค่นี้ก่อนนะ พี่โทรจี้ยายนลินก่อน”

อีกฝ่ายวางสายไปแล้วศศิได้แต่อ้าปากค้างอยู่คนเดียวแล้วส่ายหน้าอ่อนใจกับพี่ชายที่ทำตัวเหมือนพ่อ

หลังจากฝ่ายบุคคลพาไปรับชุดฟอร์มแล้ว ศศิก็ไปขอกระเป๋าคืนจากพนักงานต้อนรับซึ่งอีกฝ่ายกำลังจะเปลี่ยนกะพอดี ฝ่ายบุคคลจึงฝากให้พาเธอไปยังที่พักด้วยและก็บังเอิญว่าทั้งคู่ได้พักด้วยกันเพราะรูมเมทอีกฝ่ายย้ายออกเมื่อเดือนที่แล้ว ตอนนี้เพื่อนร่วมงานขอไปทานข้าวก่อนเธอจึงมีเวลาส่วนตัว

สาวสวยมองไปรอบห้องที่แม้จะเป็นห้องพักพนักงานธรรมดาแต่ดูราวกับห้องพักของรีสอร์ตทั่วไปพร้อมยิ้มกับตัวเอง

เรื่องคนเธอยังไม่รู้แต่อย่างน้อยบรรยากาศที่นี่ก็ได้ใจเธอไปเต็มๆ และจะว่าไปแล้วก็มีผู้ชายใจดีคนนั้นคนหนึ่งล่ะนะ

=====