ログイン共有
7.เซอร์ไพรส์ (1)
最終更新日:
2025-12-15 13:53:06นับจากวันที่เล่นจับปูลมชีวิตเพชรก็กลับมาเคร่งเครียดกับงานเหมือนเดิม และก็ยังแอบสอดส่องพฤติกรรมของจารุพงษ์โดยการให้นภาคอยถามจากอารยาเรื่อยๆ เพราะอีกฝ่ายถูกป้าของเขาสั่งเอาไว้ให้คอยจับตาดูสามีหนุ่มอยู่แล้ว
ตั้งแต่เพชรเข้ามาดูแลคุณพรรณีก็วางมือ เพียงรับรู้และเซ็นเอกสารอนุมัติเป็นหลักโดยนภาจะเอาไปให้ที่บ้าน ทว่าก็ยังมาเข้าฟิตเนสและ
สปาสม่ำเสมอ นานครั้งถึงจะเลยเข้าไปในออฟฟิศเช่นวันนี้
พอคนเป็นหลานชายรู้จากนภาว่าป้าเขากำลังไปที่ไหน ชายหนุ่มก็รีบออกมาจากห้องทำงานของตนทันที
คุณสุพรรณีเป็นสาวใหญ่วัยห้าสิบที่ยังดูดีทุกกระเบียดนิ้ว แม้รูปร่างจะอวบแต่เป็นแบบดูมีน้ำมีนวล ไม่ใช่อ้วนจนเกินงาม จารุพงษ์เดินเคียงคู่มาด้วยอย่างวางมาด พนักงานหลายคนต่างก็ยกมือไหว้ และเมื่อมาถึงหน้า
ฟรอนท์คุณสุพรรณีก็หยุดจ้องมองคนที่หน้าสวยเกินคนอื่นอยู่ครู่หนึ่งหลังจากหญิงสาวยกมือไหว้เพราะปภาภรกระซิบบอกว่าเป็นเจ้าของที่นี่
“ชื่ออะไรน่ะเรา หน้าคุ้นๆ”
“ศศิค่ะ”
ศศิตอบอย่างนอบน้อม สายตาสงบนิ่งมองตอบอย่างไม่วอกแวก
“ฉันต้องเคยเห็นเธอมาก่อนแน่นอน แต่ยังนึกไม่ออกว่าที่ไหน”
คนที่สูงวัยกว่ายังพิศมองคนตรงหน้าพร้อมครุ่นคิดไปด้วย โครงหน้าสวยโดดเด่นจากผมที่ถูกมวยเก็บเรียบร้อยไว้ด้านหลัง หน้าแบบนี้ทำทรงไหนก็เกิด ตาก็คมเรียว ยอมรับเลยว่าสวยกว่าพนักงานทุกคนที่นี่
‘มิน่า...อรอุมาถึงได้บอกว่าจารุพงษ์ดูจะติดใจพนักงานคนใหม่’
เพราะได้ฟังอรอุมาเล่าบ่อยครั้งเวลามาสปาคุณสุพรรณีจึงนึกอยากเห็นหน้าอีกฝ่าย
“รู้จักใครเหรอ ถึงมาทำงานที่นี่ หน้าตาผิวพรรณไม่ใช่คนแถบนี้”
“เอ่อ...”
“คุณเพชรฝากมาครับ”
ศศิยังไม่ทันตอบจารุพงษ์ก็รีบบอกแทน
“หืม? ตาเพชรเหรอ”
คุณสุพรรณีนึกออกแล้วว่าหลานชายเคยบอกว่าวาสิฐีหลานสาวของท่านฝากเพื่อนมาทำงาน
“เพื่อนตีตี้เหรอเธอน่ะ”
“ค่ะ”
นับว่าชื่อของวาสิฐีช่วยศศิได้ไม่น้อย เพราะจากก่อนหน้าที่ถูกมองราวกับประเมินตอนนี้เจ้านายใหญ่ลดสายตาลง ทว่ากลับมีท่าทางสงสัยแทน
“คุณป้าครับ”
เพชรเดินเข้ามาหา เขาไม่จำเป็นต้องไหว้ทักทายเพราะชายหนุ่มเข้าไปหาท่านทุกเช้าก่อนจะออกมาทำงาน และน้อยครั้งที่จะเห็นจารุพงษ์เพราะอีกฝ่ายเข้างานช้ากว่าเขามาก
“ว่าไงตาเพชร เพื่อนตีตี้คนนี้ไม่เห็นพาไปแนะนำกับป้าเลย”
มาถึงคนเป็นหลานก็โดนซักทันที เพชรเหลือบมองไปทางศศิเล็กน้อยก่อนจะตอบป้าของตน
“ตอนแรกผมไม่แน่ใจว่าเขาจะอยู่ได้นานไหมน่ะครับ เลยคิดว่ารอไปก่อนดีกว่า แต่งานก็ยุ่งจนลืม”
คำตอบของอีกฝ่ายทำเอาศศิขมวดคิ้ว เขาไม่เห็นต้องดิสเครดิตเธอต่อหน้าทุกคนขนาดนี้เลย ทว่าก็ยังพยายามวางสีหน้าให้นิ่งเข้าไว้
“ก็นั่นสินะ สวยๆ บอบบาง ดูคุณหนูขนาดนี้ จะไหวเหรอ”
“ศศิทำได้ค่ะ”
หญิงสาวเอ่ยขึ้นเมื่อคุณสุพรรณีหันมาถาม
“ดี ยังไงก็อย่าให้เสียชื่อที่ตีตี้หลานฉันอุตส่าห์ฝากมาล่ะ”
คนเป็นเจ้านายยิ้ม แม้จะไม่ใช่ในแบบเอ็นดู แต่ก็ดูออกว่าพอใจในคำตอบของเธอ
“ว่าแต่เราจะไปไหนเหรอตาเพชร”
เมื่อถูกถามคนที่รีบร้อนออกจากห้องมาอย่างไม่ทันคิดก็สมองว่างไปชั่วขณะ แต่เขาก็หาคำตอบได้เร็วเช่นกัน
“เห็นคุณนภาบอกว่าคุณป้ามาที่นี่ ก็เลยอยากชวนไปดูไซต์งานด้วยกันน่ะครับ คืบหน้าเร็วมาก”
“ก็ดีเหมือนกันนะ ยังไม่เห็นเลยว่าทำอะไรกันไปบ้าง”
คุณสุพรรณีบอกอย่างเห็นด้วย ก่อนจะหันไปบอกกับสามีหนุ่ม
“พงษ์ไปด้วยกันนะ”
“ครับ”
คนถูกสั่งยิ้มรับทั้งที่นึกขัดอยู่ในใจ ขี้เกียจออกไป ร้อนก็ร้อน แถมวันนี้คงอดมาหาเรื่องคุยกับสาวสวยบ่อยๆ แล้วเพราะถ้าถูกสุพรรณีดึงออกไปข้างนอกก็คงทั้งวันที่เขาต้องทำตัวเป็นสามีที่ดี
เพชรเดินตามผู้เป็นป้าออกไปโดยไม่ได้หันมองศศิอีก ขณะนึกบ่นตัวเองในใจที่กลัวจะมีอะไรเกิดขึ้นกับหญิงสาวจนผลุนผลันออกมา
แน่นอนว่าเรื่องที่จารุพงษ์สนใจพนักงานคนใหม่ของตัวเองนั้นใครๆ ก็ดูออก เพราะฉะนั้นไม่แปลกถ้าเรื่องจะรู้ไปถึงหูของป้าเขา
=====
最新チャプター
ดั่งลิขิตร้าย 15.เลือกเดินทางผิด (2)
“นั่นคุณจะไปไหน”“ไปจากที่นี่”ร่างสูงใหญ่กระโดดพรวดก้าวสามก้าวก็ไปถึงหญิงสาวก่อนที่มือบางจะทันได้จับลูกบิดประตู แขนกำยำรวบเอวบางขึ้นอุ้มจนร่างระหงลอยขึ้นทั้งตัว ศศิพยายามดิ้นถีบเท้าไปมาแต่ไม่สามารถหลุดออกจากคนตัวโตกว่าได้“ปล่อยนะ ปล่อยฉัน ฉันจะไปจากที่นี่ ไปจากเกาะนี้”“เราต้องคุยกันก่อน”“ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณอีกแล้ว”“แต่ผมมี”เพชรบอกพร้อมพาร่างสวยกลับมายังเตียงนอนอีกครั้ง แล้วทิ้งตัวลงไปนอนด้วยกัน พอเธอพลิกตัวจะหนีไปอีกด้านเขาก็เท้าแขนขวางเอาไว้ศศิจำต้องหันมาเผชิญหน้ากับชายหนุ่มเมื่อเขาปิดทางหนีของเธอทั้งสองด้าน“คุณได้ในสิ่งที่ต้องการไปแล้ว ยังมีอะไรต้องคุยอีก”“ใช่ ผมได้แล้ว แล้วก็ได้เป็นคนแรกของคุณด้วย”เขาบอกพร้อมจ้องดวงตาคู่สวยนิ่งไม่ไหวติง และเห็นแววตาสั่นไหวจากนัยน์ตาคู่นั้น ก่อนที่เธอจะมองเมินไปทางอื่น“เรามาคุยกันแบบดีๆ ดีกว่าศศิ”เพชรพยายามใช้คำพูดให้ดูซอฟต์ที่สุด เขาเป็นคนผิด ทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจของเธอ พูดอะไรออกไปก็คงทำให้หญิงสาวเจ็บทั้งนั้น“ผู้หญิงหน้าเงินอย่างฉันคุยดีๆ ไม่เป็นหรอก”“ไม่เอาน่า”ชายหนุ่มอดถอนหายใจไม่ได้ ทุกอย่างมันกลับตาลปัตรไปหมด เขาด่าว่า
ดั่งลิขิตร้าย 15.เลือกเดินทางผิด (1)
ก่อนที่คนใต้ร่างเขาจะดึงความรู้สึกนึกคิดกลับมาได้เพชรก็ดันเรียวขาสวยสองข้างให้เปิดสำหรับตนเองพร้อมเบียดลงไปหาอีกฝ่าย นำพาร่างแกร่งโลมไล้สัดส่วนอ่อนไหวที่มีซับในบางขวางกั้นอย่างร้อนแรงเรียกร้องเพื่อให้ตนเองพรักพร้อมสำหรับเพลงใคร่บทนี้สิ่งที่สัมผัสร่างกายเธอทำให้ศศิเผยอปากด้วยความไม่คาดคิด เหงื่อซึมจนท่วมตัว กลัวที่สุดในชีวิต นึกอยากกรีดร้องออกมาแต่กลับกลายเป็นเสียงครวญพร่าแผ่ว อยากพูดอยากห้ามแต่กลับพูดไม่ออก นวลเนื้อตื่นตัวตอบรับการแตะต้องอย่างไม่อาจบังคับได้“คุณเพชร...อย่า...ได้โปรด”ใบหน้าสวยส่ายไปมาบอกถึงความไม่เต็มใจ เสียงพร่าบางเบาถูกเค้นออกมาจากจิตสำนึกส่วนลึก เมื่อรับรู้ถึงการแตะต้องที่มากเกินกว่าผ่านเนื้อผ้า“ไม่...ไม่...”เพชรไม่สนใจฟัง เขาเกี่ยวแพนตี้ชิ้นน้อยให้พ้นทางเพื่อสัมผัสร่างสาวโดยตรง เพียงแตะไล้แผ่วผิวทั้งร่างระหงก็สั่นเทิ้ม แม้แต่เขาเองยังซ่านสยิวจนต้องสูดลมหายใจเข้าปอดอย่างหนักหน่วง กลั้นใจเดินหน้าเต็มขั้นในทันทีเพราะไม่อยากรั้งรออีกต่อไปแล้วเสียงหวีดพร่าตามมาทันควันพร้อมกับความรู้สึกบางอย่างในร่างนุ่มอุ่นที่ทำเอาร่างสูงใหญ่ถึงกับชะงักตัวแข็งทื่อ ตาคมมองร่างสวยท
ดั่งลิขิตร้าย 14.บทพิสูจน์สุดร้อนแรง (2)
“ไม่ใช่สิ ฉันผ่านใครต่อใครมาแล้วตั้งหลายมือ รู้สึกดีจังที่คุณก็จะเป็นคนหนึ่งในนั้น”ท่าทางที่เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือของหญิงสาวทำให้เพชรชะงักไป นึกรังเกียจคนใต้ร่างขึ้นมาวูบหนึ่งจนอยากสะบัดตัวลุกหนีไป แต่เขาต้องการให้บทเรียนกับเธอ อยากให้รู้ว่าร่างกายของเธอไม่ได้ทำให้เขาหลงหรือคลั่งอยากได้เหมือนผู้ชายพวกนั้น หลังจากเขาก้าวลงจากเตียงไปเธอจะกลายเป็นผู้หญิงไร้ค่าคนหนึ่ง ไม่ได้แม้แต่เงินสักบาทจากเขา และเขาก็จะไม่หันมามองเธอซ้ำอีก“ดี แต่อย่าติดใจจนลืมผมไม่ลงก็แล้วกัน”เพชรขยับลงมาใกล้ใบหน้าสวยแล้วพูดต่อเบาๆ“เพราะบอกไว้เลยว่า ผมจะไม่นอนกับคุณเป็นครั้งที่สอง”พูดจบเขาก็เคลื่อนใบหน้าคมมายังลำคอขาวผ่อง“อย่านะคุณเพชร”ศศิพยายามหันหน้าหนีและพลิกตัวให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพราะแขนถูกชายหนุ่มกดเอาไว้ ทว่าเพชรก็ยังแนบริมฝีปากลงมาบนผิวบางข้างลำคอเธอได้ ร่างทั้งร่างของศศินิ่งงันไป รู้สึกร้อนวูบวาบจากจุดที่ปากชายหนุ่มแตะจรดปลายเท้า“อะไรกัน แค่เริ่มต้นเอง อย่าเพิ่งเสร็จไปก่อนซะล่ะ”จบคำหยาบคายนั้นร่างระหงก็เริ่มดิ้นรนพยายามสะบัดตัวให้แรงขึ้น“ปล่อยฉัน คุณรังเกียจฉันจะแตะต้องฉันทำไม”“เพราะคุ
ดั่งลิขิตร้าย 14.บทพิสูจน์สุดร้อนแรง (1)
“คุณเพชรปล่อยฉัน”ศศิโวยวายทุบหลังชายหนุ่มแต่เขาไม่สนใจ พาเธอมาจนถึงรถของตนแล้วจัดการให้หญิงสาวขึ้นรถทางด้านคนขับส่วนเขาตามขึ้นมาเบียดทำให้ศศิต้องขยับไปเบาะด้านข้าง เมื่อเธอจะเปิดประตูเขาก็กดล็อกเสียก่อน“คุณจะไปไหนคะ”เธอถามอีกครั้งเมื่อชายหนุ่มออกรถ ดวงตาคู่สวยเต็มไปด้วยความกังวล ทว่าเพชรไม่ตอบ สีหน้าหน้าเขาดูโกรธจัดและเงียบจนน่ากลัวเพียงไม่กี่นาทีรถคันโตของเพชรก็มาจอดหน้าบ้านหลังใหญ่ ศศิใจหายวาบทันควัน“คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม”แม้จะไม่เคยมาแต่ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเป็นบ้านของเขาเองเพราะอยู่ในบริเวณด้านหลังของรีสอร์ตเพชรไม่ตอบเช่นเคยและไม่ได้หันมามองเธอแต่เขาลงรถ ศศิจึงรีบลงตามตั้งใจจะคุยกับเขาให้รู้เรื่องว่าตกลงจะให้เธอออกใช่หรือไม่ จะได้กลับไปเก็บของและบอกลาปภาภร แต่ร่างสูงใหญ่วนมาหาเธออย่างรวดเร็วแถมยังรวบร่างเธอขึ้นพาดบ่าหนาในทันที หญิงสาวได้แต่อุทานโดยไม่สามารถทำอะไรได้“คุณเพชรปล่อยฉันนะ”เขาทำให้หญิงสาวเริ่มกลัวมากขึ้นเมื่อเข้ามาในบ้านแล้วไม่ได้หยุดที่ห้องรับแขก เพชรพาเธอตรงเข้าไปด้านในกว่านั้น บ้านหลังนี้เป็นบ้านชั้นเดียว และชายหนุ่มก็เข้ามาในห้องหนึ่งที่ทำเอาศศิถึงกับตระหนก“คุ
ดั่งลิขิตร้าย 13.ไล่ออก (2)
คนที่นั่งนิ่งอยู่ในห้องผู้บริหารของสำนักงานเหลือบมองออกไปนอกหน้าต่างที่ความมืดค่อยๆ โรยตัวปกคลุม เธอได้แต่อยู่ในนี้มาหลายชั่วโมงแล้ว แต่ยังดีที่อารยาไม่ได้ปล่อยเธอไว้โดยไม่ใส่ใจ อีกฝ่ายสั่งข้าวมาให้ทั้งกลางวันและตอนเย็น แม้จะไม่รู้สึกหิวสักนิดทว่าอารยาก็คะยั้นคะยอจนศศิต้องฝืนใจทานลงไป แถมยังเอื้อเฟื้อหายามาทาตรงมุมปากที่แตกเพราะแรงตบของจารุพงษ์ให้อีกด้วยหญิงสาวกำลังเครียดและวิตกกังวล เรื่องของตัวเองนั้นพอทำใจได้ว่าสุดท้ายแล้วเธอคงต้องไปจากที่นี่ แต่หญิงสาวอดเป็นห่วงอาการของคุณสุพรรณีไม่ได้ ทว่าก็ทำได้เพียงภาวนาให้ท่านไม่เป็นอะไรมากอยู่ๆ ประตูห้องก็เปิดขึ้น ในตอนแรกศศิเข้าใจว่าเป็นอารยาทว่าร่างสูงใหญ่ที่ปรากฏทำให้เธอนิ่งงันไป ไม่ได้แปลกใจที่เห็นชายหนุ่มเข้ามาเพราะรู้ดีว่านี่เป็นห้องของอีกฝ่าย เธอเห็นป้ายหน้าห้องตั้งแต่ตอนที่เข้ามาแล้วว่าเป็นห้องรองประธานกรรมการเพชรใบหน้าเคร่งเครียด มองร่างระหงที่กำลังลุกขึ้นยืนช้าๆ ด้วยความรู้สึกทั้งรังเกียจและเคืองขุ่นระคนกัน เขาโมโหมากจนจัดการไอ้คนหน้าไม่อายที่ตามไปโรงพยาบาลจนเลือดกบปาก ตั้งใจจะเอาให้ฟันร่วงหมดปากด้วยซ้ำถ้านภาไม่ขอร้องเอาไว้“คุณ
ดั่งลิขิตร้าย 13.ไล่ออก (1)
“ว้าย! ท่านประธานคะ”อารยาเองก็เดินตามมาเช่นกัน หญิงสาวรีบขยับเข้าไปรับร่างของคนเป็นเจ้านายที่ทรุดลงได้ทัน อรอุมาก็รีบเข้าไปช่วยประคองด้วย จารุพงษ์กำลังอึ้งอยู่ก็ตกใจจนนิ่งไปเช่นกันในเวลานั้นร่างสูงใหญ่ก็ขยับกายมาอยู่ด้านหลังของอรอุมาแล้วช่วยพยุงคุณสุพรรณี“คุณป้า!”ชายหนุ่มเรียกป้าตนเองด้วยความตกใจแล้วเหลือบสายตาเข้ามาในห้อง ภาพที่เห็นก็ทำเอาสติของเขาขาดผึง ราวได้ยินเสียงบางอย่างขาดในหูตัวเองดังเปรี้ยะเลยทีเดียว สันกรามถูกขบแน่นขณะมองร่างสวยระหงที่รีบถอยให้ไกลจากร่างหนาของจารุพงษ์ ตาคมเต็มไปด้วยแววมาดร้ายกวาดตามมือบอบบางที่พยายามรั้งชายผ้าถุงลงปกปิดเรียวขาขาวสวย“ผมจะพาคุณป้าไปโรงพยาบาลก่อน ระหว่างนี้ผมไม่ต้องการให้ใครหายไปไหนเด็ดขาด จะต้องมีคนรับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้นกับป้าของผม”เขาออกคำสั่งรัวเร็วจากนั้นร่างสูงใหญ่ก็อุ้มร่างของป้าตนเองขึ้นแล้วก้าวพรวดพุ่งไปยังประตูทางออกของสำนักงาน ราวกับไม่รับรู้ถึงน้ำหนักใดๆ เลยแม้แต่น้อยนภาที่มาพร้อมกับเพชรรีบก้าวตามไปด้วยเผื่อว่าต้องเป็นคนจัดการทุกอย่างจารุพงษ์เองก็เร่งรีบตามออกไปด้านนอกหลังจากเรียกสติตนเองกลับมาได้“คุณจารุพงษ์คะ”อารยารีบเ
あなたも気に入るかもしれません
เสือร้ายพ่ายเมีย
ลำเจียก99.6K ビューยั่วรักท่านประธาน
ชะนีติดมันส์56.3K ビューรวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม1
เหมือนแพ43.1K ビューCLOSE FRIEND เพื่อนเล่นไม่เล่นเพื่อน
ACHICHI74.0K ビューหนึ่งใจแต่หลายรัก
กาสะลอง858 ビューอีหนูของเสี่ย
หนูแดงอินดี้3.0K ビューว่าจ้างรัก เศรษฐีพันล้าน
ปะการังเรืองแสง284 ビューแม่ยายสุดที่รัก
กาสะลอง1.3K ビュー
