แชร์

ตอนที่ 31

ผู้เขียน: นาวิกา
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-29 21:36:05

ตอนที่ 31.

“ผมรักเธอนะ”

“รักจะไวไปไหมคะ”

“แล้วจะให้ผมบอกเธอหรือว่านี่คือความใคร่”

นันทานิ่งไป

“มันก็เรียกความรัก”

“ค่ะ” นันทายอมรับออกมาในที่สุด

รักก็รัก

เขารวบหล่อนเอาไว้ในอ้อมออกกระชับแน่น

“ยังมีอีกมากมายที่เราต้องเผชิญ เรื่องแค่นี้จิ๊บๆ จำเอาไว้ เรื่องข้างหน้าไม่ว่าจะทางผมหรือทางเธอ...”

จริงของเขาเฉพาะทางหล่อนเอง..หากธมรู้

หล่อนกลัวธมเหมือนกัน

เขาอาจจะโกรธ หากเขารู้ในการกระทำของหล่อนเรื่องนี้

เหมือนภีมรู้เช่นกัน

“พี่ชายเธอใช่ไหมที่ทำให้กังวล”

“ค่ะ”

“ผมรับผิดชอบเธอนะ นันทา”

“แต่ฉันก็ยังอดกลัวเขาไม่ได้”

“เขาดุนักหรือ”

“เขาไม่ได้ดุ แต่พี่ธมเป็นคนซีเรียส และเขาก็มีปัญหาส่วนตัวของเขามากพอแล้ว”

“อือ...”

“และหากเขารู้เรื่องแม่ด้วย...เขาอาจจะยิ่งรับไม่ได้”

“เขาคงจะเกลียดแม่” ภีมลองเดา และนันทาก็พยักหน้ารับ

“ผมเข้าใจเขานะ”

“ไม่ตำหนิเขาหรือคะที่เขาจะเกลียดแม่”

“เธอละ เกลียดแม่ไหม”

หล่อนมองสบตากับเขาแล้วถอนใจ “มันไม่ดีใช่ไหม เพราะนั่นก็แม่...”

“พ่อแม่ทำผิดไม่เป็นไรเสมอ จริงไหม”

แทนคำตอบภีมกลับย้อนถาม

“สังคมไทยเป็นเช่นนี้ ลูกทำผิดเสมอ แต่พ่อแม่ไม่เคยผิด...ลูกอกตัญญู ลูกทำผิด พ่อแม่ไม่
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 60

    ตอนที่ 60.“คุณพิม ผมจะตามหาป๋าให้เจอให้เร็วที่สุด”“ภีม” เสียงนั่นถูกบังคับไม่ให้สั่น “พาป๋ากลับมานะ”“วุ้ย...จะทำอะไรได้” คุณพุดทำเสียงเหมือนไม่พอใจ “แกเป็นอะไร มีความสามารถตามหาคนด้วยหรือ”“คุณพุดอย่าเพิ่งตีโพยตีพายสิ”“ฉันก็อยากจะบอกว่านี่เรื่องคอขาดบาดตายนะเออ จะมาทำเล่นๆ ไม่ได้ แล้วป๋าก็ป่วย หายไปไหน เกิดไปเป็นอะไรเข้าละ จะทำยังไง”“ผมจะรีบตามหา ตอนนี้ก็ติดต่อไปตามบ้านเพื่อนสนิทของป๋า และตามโรงพยาบาลทุกแห่งแล้ว แต่ยังไม่มีข่าวกลับมาเลย ผมกำลังจะให้จักราตามทางตำรวจอีกที”“ดีๆ ให้เขาช่วย”คุณพิมรีบบอก ท่าทีกระตือรือร้นของเธอ และยังคำพูดประโยคต่อมาของเธออีก“ให้จักรมาช่วยน่ะดีเลยนะ ภีม เพื่อนรักของเธอไม่ใช่หรือ มีอะไรบอกเขาได้หมดนะ”มีอะไรกันแน่...เขายิ่งนึกถึงคำกำชับของป๋า...แม้แต่เพื่อนสนิทก็อย่าบอก...ป๋าห้ามนัก...แล้วทำไมคุณพิมให้เขาบอกกับจักราก่อนหน้าใช่ว่าเธอจะชอบหน้าจักรา เธอเคยบอกกับเขาว่า...หมอนี่ท่าทางชอบกลอยู่นะ ภีม...เกิดอะไรขึ้น เขาเริ่มระแวงแต่เขาไม่พูด ไม่ถาม ไม่แสดงออกอะไรนอกจากทำเหมือนไม่รู้อะไร ทำท่าซื่อๆ โง่ๆเออ...ซื่อกับโง่นี่ใกล้กันแค่ไหนไม่รู้ได้เห

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 59

    ตอนที่ 59.“คะ...”“เธอทำอาหารได้ไหม”“ก็พอได้นะคะ”“ผมอยากกินอาหารฝีมือเธอ”หล่อนทำท่างงๆ“จะได้หรือไม่ จะต้มแกงทอดผัด เป็นแม่ครัวมือใหม่ แค่ไหนก็ทำไป”“เอ้อ...ไม่กลัวว่ารสมือนันจะเป็นอย่างที่เขาแดกดันกันหรือคะ ว่าเทให้หมา ก็ยังโดนหมาเมินไม่กิน”ภีมหัวเราะเต็มเสียง “แต่หมากินก็ไม่ตายนอกจากไม่อร่อย ดีกว่าอร่อยแล้วเราตายทีละน้อย จริงไหม นันทา”คุณพิมกลับมาแล้ว แน่ละการไปนอกบ้านของเธออาจจะไม่มีใครประหลาดใจ แต่คุณพุดนั้นแม้จะกังวลกับการที่บิดาหายไป แต่หล่อนก็ยังสังเกตได้ว่านี่ไม่ใช่เรื่องปกติ พี่สาวออกจากบ้านไปไหนแต่เช้า และไม่ไปรถที่บ้าน เธอไปรถแท๊กซี่...และกลับมาโดยรถแท๊กซี่อีกด้วย นับว่าเป็นเรื่องแปลกมากนัก“ไปไหนมา ไปทำอะไร ทำไมไม่ใช้รถที่บ้าน เอารถไปสิ ไปหาใคร ทำอะไร”ถามย้ำซ้ำๆ จนคุณพิม “จี๊ด” เพราะไม่พอใจ“ธุระอะไรมาซัก มาถาม”“ก็ทำอะไรพิลึก ไปแต่เช้า”คนเป็นน้องเดินตาม มองพิจารณา...คุณพุดเป็นคนชอบในเรื่องโลกีย์ เจนจัด...เพราะแต่ไหนแต่ไรก็คุ้นเคย ดังนั้น สายตาจึงสอดส่องมองหา ได้กลิ่น ได้แยกแยะมองเห็นและเล็งเห็นจนถึงกับอุทานในใจ...เหมือนไปนอนกับผู้ชายมา...ดีว่าไม่ปากไวเหมื

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 58

    ตอนที่ 58.แต่คุณพุดพูดอะไรคุณพุดรายงานอะไรกันนั่น“ป๋าหายไป”อะไรกัน...คนป่วย...นอนบนเตียง และทำท่าเหมือนหมดอาลัยกับการมีชีวิตคนป่วยที่ไม่อยากกลับบ้าน และยังโวยวายว่าหากกลับบ้านจะโดนเธอฆ่า...กลับหายไปหายไปไหน“พุด ป๋าเข้าห้องน้ำ หรือลงไปตรวจวินิจฉัยโรคไหม”“คุณพิม...ป๋าหายไป ไม่มีป๋าที่นี่ ทางนี้แจ้งว่าป๋ากลับบ้านแล้ว”“อะไรนะ”“ป๋ากลับบ้าน”“แล้วที่บ้านละ”“ไม่มีป๋านะ ป๋าเช็คออกตั้งแต่เมื่อคืนตอนหัวค่ำ”“ตอนหัวค่ำหรือ”“ก็ตอนที่เรากินข้าวกัน”“ยังไง...ป๋าทำอะไร...ทำไมป๋าไม่บอกกัน แล้วนี่เธอดูที่บ้านแล้วแน่หรือ พุด ป๋าอาจจะอยู่ที่บ้าน นั่นบ้านป๋านะ ป๋าจะไปไหนได้”“คุณพิม แม้แต่แมลงวันสักตัวยังไม่พ้นสายตาพุด นี่พุดไปค้นบ้านเจ้าภีมมาแล้วด้วย...”“ไม่มีป๋าใช่ไหม”“ไม่มี...ไม่มีแม้เงา ป๋าไปไหน”“บ้านที่เชียงใหม่ละ ป๋าจะไปที่นั่นไหม”“พุดส่งคนไปดูแล้ว ไม่มีนะ ไม่มีการเตรียมบ้านด้วยอะไรเลย”“พุด...เช็คโรงพยาบาลอื่นหรือยัง โรงพยาบาลใหญ่ๆ ดังๆ เช็คชื่อป๋าเลย”“ได้ค่ะ ได้” คุณพุดรับคำโดยเร็ว แต่ด้วยเสียงดุจจะร้องไห้ “คุณพิมอยู่ไหน ไปไหน กลับบ้านนะ กลับมาเดี๋ยวนี้เลย พุดใจจะขาดแ

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 57

    ตอนที่ 57.จักราแทบจะลืมหายใจ...กับการนัดพบกันของเขากับคุณพิม ไม่เพียงแค่นั้น วันนี้คุณพิมจับเนื้อตัวของเขา เธอให้สัมผัสที่เขาอบอุ่นเกินพอ...มันวิ่งตรงไปสัมผัสที่หัวใจเขา“จักร...”เขาบังคับเสียงให้เป็นปกติไม่สั่น “ครับ”“เธอคิดยังไงกับพี่ เรามาพูดกันเสียทีนะ มัวแต่อ้อมไปอ้อมมา อมพะนำกันนานแล้ว”เอาละสิ เขากระสับกระส่าย...“ทำไมไม่ตอบ มือนั่นลูบไล้มาที่ปลายคางเขาแล้วเกาเบาๆ...จักราขนลุก“คุณพิม...อย่า...” เขาห้าม เสียงแหบแห้ง“อย่าอะไร” เสียงถามแผ่วเบา “อย่าหยุดหรืออย่าอะไร”“เอ้อ...”“ไม่ชอบหรือ”“ผม...ผม”“ไม่ชอบสินะ”“คุณพิมทำอะไร” เขาคาดไม่ถึง“หรือที่พี่คิดมันไม่ถูก”“ก็...” เธออ้อยอิ่ง “เธอชอบพี่ไม่ใช่หรือ เธออยากแตะต้องพี่ไหม อยากจูบพี่ไหม อยากทำรักกับพี่ไหม จักร หากเธอต้องการ และพี่อนุญาต เธอจะกล้าไหม...กล้าพอไหม จักร พี่อยากรู้”นี่อะไรกัน เธออนุญาตให้เขาแตะต้องเธอได้ ให้จูบ ให้ทำรักได้ หลายสิ่งที่เขาเร้นความรู้สึกเอาไว้ เร้นปรารถนาเอาไว้ มันแทบจะทะลักล้นออกมา จริงหรือกับประโยคต่อท้ายที่ว่า หากเขาต้องการ และเธออนุญาตเขาหรือจะไม่กล้า เขากล้าแน่นอนและหากเธอ “อยาก” เ

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 56

    ตอนที่ 56.“หน็อย...ใครเกลียดพ่อ ใคร บอกมา จะไปจิกหัวตบ”“พ่อกล้าหรือ พ่อกล้ากับยัยชีเฒ่าหรือ กว่าพ่อจะได้ตบยัยชีเฒ่าคนนั้น พ่อจะโดนพวกบริวารเค้าเหยียบจมดินก่อน พ่อก็รู้ว่าพ่อเข้าไม่ถึงตัวเค้า”“ยัยรสาไง พ่อบุกไปที่บริษัท เค้าคนหน้าบาง”“เค้าจะให้รอปอภอจับพ่อโยนออกมาน่ะสิ หากพ่อจะไปประจานเค้าที่บริษัท”“อุวะ...แล้วจะให้พ่อทำยังไง พ่อไม่มีเงินจ่ายบิล แกมีให้พ่อสักห้าพันไหม”หล่อนยิ้มอนาถ ห้าพัน...พ่อทำเหมือนขอทาน...เงินแค่ห้าพัน แต่หล่อนอนาถใจกว่านั้นเมื่อหล่อนไม่มี“แกโอนเงินมาให้พ่อหน่อยสิ”“ตอนนี้หรือ พ่อ”“ใช่...พ่อมากินข้าว ไม่มีเงินจ่าย”“โอย...อีกแล้ว ขายหน้าจัง”“แกไปบอกนังรสา บอกมันว่าพ่ออยู่ร้านอาหาร หากไม่มีเงินจ่าย ก็นามสกุลมันละ ให้รู้ไปว่ามันจะไม่อับอาย..มันเป็นถึงผู้บริหารธุรกิจศูนย์การค้าชื่อดัง...เป็นพันล้าน แต่พี่ชายมันไม่มีเงินจ่ายค่าอาหารแค่หมื่นกว่าๆ”“พ่อขาดแค่ห้าพันเองหรือ”“ใช่ อีกห้าพัน หรือจะให้มันโอนมาห้าหมื่นก็ได้...”รสาถูกเรียกอีกหน หล่อนเปิดประตูออกมายืนรอด้วยสีหน้าเย็นชาเป็นอันมาก “คุณอาเล็ก คราวนี้ไม่ใช่เรื่องภีมนะคะ” เสียงของลลิลเหมือนคนใกล้ร้

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 55

    ตอนที่ 55.แต่รสาไม่ได้หลับ...คำพูดของลลิลทำให้หล่อนกลับมาฟุ้งซ่านอีกหน ตะกอนที่ตกลงไปก้นบึ้งของหัวใจเพราะการข่มใจอันแรงกล้าของตัวเองกลับมาอีกหนหนึ่ง หล่อนนึกถึงเขา...ภีมคนที่พยายามเสือกไสห่างออกไปจากหัวใจ เพราะจำยอมหลีกทางให้กับหลานสาว...ลลิล ลูกของพี่ชาย...เพราะรำคาญประการหนึ่ง อีกประการก็เพราะหยิ่งทระนง...หล่อนรู้สึกอับอายกับการแย่งผู้ชายสักคน...รสาไม่อาจจะทำเช่นนั้นได้ หล่อนมีวุฒิภาวะมากพอในขณะที่ลลิลไม่เคยมี...ลลิลนิสัยไม่ดี...แต่จะโทษลลิลคนเดียวก็ไม่ได้ พ่อของลลิล พี่ชายของหล่อนก็ผิดด้วยเช่นกัน เขาล้มเหลวหลายอย่างกับชีวิต และเลี้ยงลูกสาวผิดๆ เขาเหมือนรอยด่างดำของครอบครัวที่แม้แต่แม่ของเธอก็เอือมระอากับเขาอย่างยิ่ง เขาเป็นพี่ชายต่างมารดา ที่แม่ของเขาตายไปนานปี ก่อนแม่ของหล่อนจะเข้ามารับตำแหน่งคุณผู้หญิงของตระกูล และพรไชยมักจะถือว่าคุณศรีวรรณนั้นก็แค่เคยเป็นนางพยาบาลเลี้ยงดูเขามาก่อน ไม่ต่างจากคนรับใช้เท่านั้นเขาไม่เคยมองคุณศรีวรรณเป็นแม่ของเขา และเขาก็เรียกร้องมากมายหลังจากพ่อตาย ในกองมรดกที่พ่อทิ้งไว้ให้เขา และแน่นอนเขาผลาญหมดไปแล้วกับการทำหนังที่ไม่เคยทำเงิน และไม่เค

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status