บทที่ 84

ชลาทิศค่อยๆ วางมือหนาลงบนทรวงอกอวบข้างซ้ายอีกครั้ง และรับรู้ถึงการเต้นของหัวใจดวงน้อยใต้ฝ่ามือหนา ชายหนุ่มยิ้มบางๆ อย่างยินดี

“รู้สึกจ้ะ พี่รู้สึกแล้ว”

ศศิวิมลยิ้มกว้าง น่าแปลกที่เธอรู้สึกตื่นเต้นมากขนาดนี้เมื่อได้เจอหน้าคนรัก แต่ไม่ยักจะรู้สึกเจ็บแปลบที่หัวใจอีก “พี่ชาร์ลคะ เราแต่งงานกันเถอะนะคะ” หญิงสาวบอกเบาๆ ใบหน้านวลแต้มจุดสีแดงกระจายเต็มใบหน้าอย่างเขินอาย

ชลาทิศมองคนรักอึ้งไปนิด ก่อนจะหลุบตาลงมองที่นิ้วเรียวเล็กของหญิงสาว และต้องยิ้มกว้าง เมื่อเห็นแหวนเพชรวงเล็กน่ารักอยู่ที่นิ้วนางข้างซ้าย

“ตกลง ตกลงจ้ะที่รัก” ชายหนุ่มระล่ำระลักบอก “เราจะแต่งงานกันให้เร็วที่สุดจ้ะ” ร่างบางถูกสวมกอดอีกครั้ง เพราะคนกอดนั้นดีใจสุดๆ ถ้าไม่ติดว่าหญิงสาวยังไม่หายป่วยดี เขาจะเหวี่ยงร่างบางไปรอบๆ กาย และบดขยี้เรียวปากนุ่มๆ นั้นอย่างเต็มรัก

“แต่งเลยนะคะ ไม่หมั้นแล้ว”

“จ้ะ แต่งเลยไม่หมั้นแล้ว”

ศศิวิมลยิ้มเขิน หญิงสาวประทับเรียวปากนุ่มกับริมฝีปากหยักลึกสีสดตามธรรมชาติของชายหนุ่ม และส่งเรียวลิ้นเล็กๆ เข้าไปทักท