บทที่ 60 พวกเราออทัมน์ฟิลด์จะไม่ซื้อมัน

มิคาเอลและอัลเลนจับมือกันด้วยความตื่นเต้นอย่างมาก “มิสวินนี่เฟรด มาสเตอร์อัลเลนและผมเชื่ออย่างเต็มที่ว่าคุณออกแบบผลงานชิ้นนี้ เพราะมีเพียงผู้สร้างที่แท้จริงเท่านั้นที่สามารถบรรยายถึงจิตวิญญาณของมันได้”

“ไม่ มิคาเอล คุณคิดผิด มันไม่ใช่แบบนั้น" ไอริส หมดหนทางอย่างสิ้นเชิง เธอไม่เคยคิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น เธอกลายเป็นบ้าไปแล้วและตอนนี้เธอกำลังตะโกนและกรีดร้องอยู่บนเวที “ผลงานออกแบบนี้เรียกว่า ‘ฟีนิกซ์มรกต' ไม่ใช่ชื่อซื่อบื้ออย่าง ‘ออทัมน์ฟิลด์' มันเป็นการออกแบบของฉัน และวินนี่เฟรดใช้ประโยชน์จากมันด้วยการพ่นเรื่องไร้สาระเท่านั้น พวกคุณไม่สามารถตัดสินใจและตัดสินได้ด้วยตัวเอง ฉันเป็นผู้ชนะเลิศของการแข่งขันครั้งนี้ ฉันคือเจ้าของ ‘ฟีนิกซ์มรกต!"

ถึงจุดนี้ ไอริสยังคงพยายามโต้เถียง อย่างไรก็ตาม ในขณะนั้น ตำรวจสองคนได้นำตัวยาร่า แคมป์เบล มาหาพวกเขา

“มิสไอริส คุณไม่จำเป็นต้องอธิบายอีก ฉันสารภาพกับเขาหมดแล้ว!”

ไอริสมองมาที่ยาร่าอย่างสับสนและพูดอย่างไม่รู้ตัวว่า “ยาร่า แคมป์เบล แก… แกกลับมาทำไม?”

“มิสไอริส จิตใต้สำนึกของฉันไม่ปล่อยให้ฉันได้พักผ่อน ฉันก็เลยยอมมอบตัวและสารภาพกับตำรวจ” ยาร่าหัน