ตัณหาเงินตราสัญญาลับ

“กฎของคุณมีอะไรบ้างคะ ถ้าไม่ยากฉันยินดีรับงานนี้” หญิงสาวถาม ตอนนี้เธอเผชิญหน้ากับชายหนุ่ม ผู้ชายคนนี้เจ๊เพ็ญบอกว่าเขาเป็นเสี่ยกระเป๋าหนัก ที่ยอมจ่ายเงินเพื่อแลกกับความสุขบนเตียง

“ผมจะบอกก็ต่อเมื่อคุณรับงานของผม”

เรื่องกฎเหล็กของเขา เธอก็พอรู้มาบ้าง เพียงแต่อยากได้ยินจากปากของคนตรงหน้ามากกว่าได้ยินจากคนอื่น

“ถ้าฉันไม่รับล่ะคะ”

“ผมไม่เคยบังคับใครนะ”

วายุชายหนุ่มอายุ 32 ปี ทายาทเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนขนาดใหญ่ และเป็นเจ้าของบริษัทนำเขาอุปกรณ์การแพทย์ เขาเป็นคนรักสนุก ไม่คิดจริงจังกับใคร ผู้หญิงที่ผ่านมาทุกคนล้วนเต็มใจที่จะอยู่ในกฎที่เขาตั้งขึ้น แต่ครั้งนี้ เขารู้สึกพอใจกับผู้หญิงที่กำลังยืนตรงอยู่ตรงหน้า เขารู้สึกประทับใจเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นในสถานบันเทิงแห่งหนึ่ง

ชายหนุ่มอยากได้เธอมาเป็นผู้หญิงของเขา วายุให้เพื่อนติดต่อแต่เธอปฏิเสธเขาไปแล้วในครั้งแรก หลังจากนั้นเขาก็ยังให้ลูกน้องสืบเรื่องของหญิงสาวต่อ จนรู้ว่าตอนนี้เธอกำลังเดือดร้อนเรื่องเงิน

“ฉันคงไม่กล้ารับงานนี้ ตราบใดที่ฉันยงไม่รู้กฎ”

“ถ้าไม่รับก็กลับไปได้ ผมไม่อยากเสียเวลา แต่บอกก่อนว่าถ้าออกไปแล้วคุณจะไม่ได้กลับเข้ามาอีก เวลาไม่กี่วันคุณคงหาเงินมากอย่างนั้นไม่ได้หรอก”

“คุณรู้?”

“ใช่ ผมไม่เคยนอนกับใครโดยไม่สืบประวัติหรอกนะ”

“ถ้าอย่างนั้น คุณก็คงรู้ว่าฉันมีลูกแล้ว”

“นั่นเป็นเรื่องดี เพราะมันหมายถึงคุณมีประสบการณ์มาแล้ว”

“ฉันนึกว่าคุณชอบผู้หญิงบริสุทธิ์เสียอีก”

“ผมจ่ายเงินเพื่อซื้อความสุข ผู้หญิงเวอร์จิ้นพวกนั้นจะเอาประสบการณ์จากไหนมากันล่ะ จริงไหม” เขาถามหญิงสาว

“มันก็จริงนะคะ”

“ผมต้องเข้าประชุม ถ้าคุณตัดสินใจได้แล้วก็ให้บอกภูวิศ เขาจะจัดการทุกอย่างแทนผม”

หญิงสาวเดินออกมาจากห้องของชายหนุ่มด้วยใบหน้าเครียด เธอคิดไม่ตกว่าจะรับงานของเขาหรือเปล่า เงินค่าจ้างที่เขาเสนอมากถึงหนึ่งแสนบาท ภายในเวลาไม่กี่วันนี้เธอจะหาเงินจำนวนมากอย่างนั้นได้ที่ไหน แต่ติดอยู่เรื่องเดียว เธอกลัวว่าถ้าเขารู้ทีหลังแล้วจะเรียกเงินคืน