EP7.แบล็กเมย์

เดชายิ้มร้าย สายตารุกรนปนหื่น ขณะเดินกลับไปที่ห้องน้ำหญิงของออฟฟิศ แล้วตรงไปเปิดถังขยะ หยิบกระดาษชำระที่หญิงสาวเพิ่งใช้ขึ้นมาดูด้วยสายตาพราว  

“อือ....หอมมาก หอมจริงๆ” เขาจูบหอมกระดาษชำระที่เปื้อนไปด้วยน้ำสวาทของหญิงสาวราวกับกำลังหอมกลิ่นกุหลาบหรือกลิ่นอาหารโปรดอย่างนั้นล่ะ...

“คุณอรนะคุณอร ทำไมทำให้ผมมีอารมณ์ขนาดนี้”

เขาหายใจแรงและเร็วขณะเก็บกระดาษชำระพวกนั้นใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกง จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา แล้วเปิดดูคลิปที่เขาแอบถ่ายตอนที่อรวิภากำลังช่วยตัวเองอยู่ในห้องน้ำ ด้วยสายตาหื่นกระหาย กลัดมัน อารมณ์คลั่งสวาทเต็มขั้นจนแทบจะทนไม่ไหว

“โอว....เสียงร้องสุดยอด ครางเก่งมากอีหนูเอ๊ย เห็นเรียบร้อย ๆ ไม่คิดเลยว่าจะครางเร้าใจขนาดนี้...อืม...นั่นแหละ  อย่างนั้น...อ่า...” เดชารูดซิปกางเกงแล้วควักท่อนเอ็นขนาดใหญ่ของตัวเองออกมาแล้วสาวมันอย่างบ้าคลั่ง รูดเน้นทั่วลำตัวไปพร้อมกับเสียงครางกระสันของหญิงสาวในคลิป พร้อมจินตนาการว่ากำลังทำเธอไปด้วยอย่างถึงใจ   

“อือ...อ่า...โอว...คุณอร...อรจ๋า...ผมจะเสร็จแล้ว ผมไม่ไหวแล้ว อรจ๋า...อ๊า”

เขาร้องครางอย่างสุขสม สาวมือเร็วรี่ถี่ยิบจนเอ็นแข็งชูชันตั้งโด่ จนกล้ามเนื้อภายในแทบจะแหลกลาน เส้นเลือดผุดโปน เหงื่อแตกพลั่ก กายกดเกร็งไปทั้งร่างแล้วส่วนหัวปลายป้านก็คายน้ำคาวสวาทออกมาจนเต็มหน้ากระจกห้องน้ำ

“อาส์....อรจ๋า...อืม...ผัวเสร็จแล้วนะ” เขาครางอย่างสุขสมอารมณ์หมาย หายใจระส่ำจนกายสั่นคลอน แต่กระนั้นก็ยังไม่สาสมในความรู้สึก “โอย...คุณอรนะคุณอร ไม่น่าทำให้ผมเงี่ยนขนาดนี้เลย แล้วผมจะไปทำกับใคร เมียก็อยู่ต่างจังหวัดโน่น เงินจะซื้อกะหรี่ก็ไม่มี”

เดชาสบถเพราะอารมณ์ค้าง หากเมื่อคิดได้ว่าจะแก้ปัญหาความหื่นของตัวเองอย่างไรก็ยิ้มร้ายออกมา เขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาอีกครั้ง แล้วเปิดโปรแกรมไลน์ขึ้นมา ค้นหากลุ่มบริษัท เพื่อจะติดต่อใครบางคนอย่างไม่ลังเล...

อรวิภานั่งอยู่บนรถเมย์ ระหว่างทางกลับไปยังคอนโดมิเนียมซึ่งอยู่ไม่ไกลจากตึกบริษัทสักเท่าไหร่นัก เธอเลือกนั่งรถเมย์เพราะไม่อยากสิ้นเปลือง และรู้สึกว่าปลอดภัยกว่านั่งรถแท็กซี่หลายเท่า

เสียงข้อความไลน์ดังขึ้น ปลุกเธอจากการมองวิวนอกหน้าต่างได้อย่างชะงัด เธอคิดว่าเป็นข้อความจากแฟนทอมจึงรีบเปิดขึ้นดู แต่ปรากฏว่ามันเป็นไลน์จากคนในบริษัท ซึ่งเธอไม่เคยพูดคุยเป็นการส่วนตัวกับเขาอย่างแน่นอน

“ลุงเดช...ส่งไลน์มาหาเราเนี่ยนะ” เธอแปลกใจไม่น้อยจึงรีบเปิดดูด้วยความสงสัย หากแล้วก็ต้องตกใจตาค้าง

“อะ...อะไรกันเนี่ย!!!” เธออ้าปากหวอ ตาลุกเหลือกด้วยความช็อค เมื่อได้เห็นคลิปความยาวเกือบนาทีขณะที่เธอกำลังช่วยตัวเองในห้องน้ำบริษัทนั่นเอง

“ตายแล้ว...นี่มันเรานี่...โอยทำไงดี”  เธอหน้าเสียหน้าซีดเป็นไก่ต้ม หัวใจเต้นรัวเนื้อตัวสั่นสะท้านไปหมดเมื่อคิดได้ว่าเธออาจจะถูกแบลกเมย์จากหัวหน้ายาม  

อรวิภาทั้งอึ้งทั้งช็อคจนทำอะไรไม่ถูกไปเกือบนาที แต่พอมีสติก็รีบพิมพ์ต่อบกลับไปถามคนส่งว่า...

“ลุงต้องการอะไร ถ่ายไว้ทำไม”

ชั่ววินาทีเดียว เขาตอบกลับมาแบบหยาบ ๆว่า “ใช้นิ้วจะสนุกเหรอคุณอร ไม่อยากโดนจริงบ้างเหรอ ผมช่วยคุณอรได้นะ”

“นี่ลุงเดช คอยดูเถอะ อรจะบอกเจ้านายว่าลุงเดชเป็นคนยังไง ถ้าไม่อยากตกงานก็ลบคลิปซะ”

แต่เขาไม่กลัว กลับส่งสติกเกอร์หัวเราะมาอย่างท้าทาย พร้อมข้อความว่า “คุณอรอยากบอกอะไรเจ้านายก็บอกไปเถอะ แต่พรุ่งนี้ทุกคนในบริษัทจะได้เห็นคลิปคุณอรเล่นเสียวกับตัวเองแน่ คิดดูแล้วกันว่ามันจะน่าอายขนาดไหน แล้วหลังจากนั้นผมก็จะปล่อยลงเน็ต ให้คนทั้งประเทศจะได้เห็นว่าคุณอรน่ะครางเก่งขนาดไหน”

“เลว ทำไมเลวอย่างนี้!!!” เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าลุงเดชแสนใจดีจะกลายเป็นไอ้โรคจิตสุดทรามไปได้ เธอมองไม่ออกเลยว่าคนสุภาพอย่างเขาจะเป็นคนสันดานเสียขนาดนี้ เธอตอบกลับเขาไปด้วยความโกรธแค้นว่า...

“อรจะแจ้งความ ถ้าลุงปล่อยคลิปอร”

“คิดว่าผมกลัวเหรอ”