ตกล่องปล่องชิ้น 3

"เสวี่ยเอ๋อร์ หยุด!" จิ้งเหอบอกเสียงดุและเลื่อนกายนางขึ้นมาเคียงข้าง เขากดจุมพิตนางร้อนแรงคราหนึ่ง แล้วจึงเอ่ย "เอาไว้วันหลังข้าจะให้เจ้าชิมจนสาแก่ใจ แต่วันนี้ไม่ได้"

นางหายใจหอบ พลางเช็ดคราบที่ริมฝีปากบาง "ของท่านรสชาติดีจริง ท่านรู้ตัวหรือไม่?"

ไป๋จิ้งเหอกัดมุมปากตน เจ้าแมวน้อยของเขาร้ายกาจขึ้นทุกวันแล้ว เห็นทีต้องกำราบเสียบ้าง

เขาหยัดกายขึ้นแล้วกดร่างเล็กลงนอน แล้วแยกสองขาเรียวออก จากนั้นจึงแทรกตัวอยู่ตรงกลาง ก่อนจับสะโพกเล็กให้เกยขึ้นบนตัก หมิงเสวี่ยใจเต้นระรัว เตรียมพร้อมรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้

"เสวี่ยเอ๋อร์ เจ้าแน่ใจหรือไม่?" เขาส่งสายตาถามจริงจัง

นางพยักหน้า...ล่วงเลยจนป่านนี้แล้ว เขายังจะถามอันใดอีก... "ข้าตัดสินใจแล้วว่าจะมอบทุกสิ่งทุกอย่างให้ท่าน..."

"ท่านพี่..."

"เสวี่ยเอ๋อร์...หากข้าเริ่ม..." เขาลากลิ้นชุ่มชื้นเลียกลีบปากบาง "ข้าจะไม่อาจหยุดนะ"

"...สุดแต่ใจท่านเถอะ" นางเม้มปากนิดหนึ่ง ก่อนจูบเขาเบาๆ "สิ่งที่เป็นของท่าน ข้ารับได้"

อึก...ร่างเล็กสะท้านเบาๆ เมื่อเขาใช้มืออุ่นทาบนำทางหยอกเย้า กดตรึงอีกเล็กน้อยป่าฝนแถบนั้นก็ชุ่มฉ่ำ ภายในตอบรับสัมผัสเขาถี่ยิบ เขาจ่อกายลงป