Share

บทที่ 2 ช่วยหน่อย

Penulis: Fortune_289
last update Terakhir Diperbarui: 2024-11-22 14:39:08

เพนตี้ถอดเสื้อกันหนาวของตัวเองออก ซึ่งตอนนี้เหลือเพียงแค่เสื้อสายเดี่ยวสีแดงเพลิง สะบัดตัวไปมาด้วยความรู้สึกร้อนรุ่ม อยากจะกระโดดลงไปในน้ำเพื่อให้รู้สึกดีขึ้น

"เพนตี้เป็นอะไรคะไหวหรือเปล่า"

แชมป์ที่เดินตามหญิงสาวมาก็พยายามเอามือมาโอบรอบเอว เพนตี้เหลือบสายตามองเขาด้วยความรู้สึกแปลกประหลาด รู้สึกไม่ค่อยดีกับร่างกายตัวเองในตอนนี้ พยายามที่จะผลักเขาออกแต่ทว่าชายหนุ่มกลับเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ

"เพนอยากกลับค่ะ"

และยิ่งหนีเขาก็ยิ่งตามตื๊อ ตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกแปลกว่ามันมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกับตัวเอง และต้องเป็นเรื่องที่ไม่ดีแน่

"พี่ช่วยเราให้หายได้นะ ให้พี่ช่วยนะ"

เธอรีบผลักเขาก่อนจะวิ่งออกไปจากตรงนั้น ก่อนจะสะดุ้งตกใจเมื่อวิ่งไปชนกับใครคนหนึ่ง

"อ๊ะ!"

ผู้ชายตรงหน้าจับเธอเอาไว้ หญิงสาวเงยหน้ามองสบตาก่อนจะเจอกับไทเกอร์ ซึ่งเขาเองก็กำลังมองเธอด้วยสีหน้าแปลก ๆ

"ทำไมเหงื่อออกแบบนั้น เป็นอะไรหรือเปล่า ใครให้แต่งตัวแบบนี้ล่ะ เพนกำลังทำให้เกอร์โมโหนะ!"

เขาเริ่มโวยวายใส่หญิงสาวเพราะเธอใส่ชุดสายเดี่ยวมันดูโป๊แลดูไม่ชอบใจเอาที่สุด หญิงสาวส่ายหน้าเล็กน้อยเริ่มควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้ มือไม้สั่นก่อนจะเริ่มไต่ตามตัวของเขา

"เฮ้ย! ใจเย็นก่อนครับเป็นอะไร"

เขาโอบเอวของเธอไว้ก่อนจากร้องครางออกมาเมื่อหญิงสาวขยับตัวเข้ามาแนบชิด ทุกสัดส่วนถูไถตามตัวของเขาจนรู้สึกขนลุกอย่างประหลาด

"ฉันเป็นอะไรก็ไม่รู้ มันร้อน"

"น้องเพนตี้ อ๊ะ! ไทเกอร์ ส่งเพนตี้มาให้พี่เดี๋ยวจะไปส่งน้องเขาเอง"

เพนตี้ได้ยินแบบนั้นก็รีบส่ายหน้าทันที เธอไม่มีทางที่จะให้เขาไปส่งแน่ เพราะรู้แล้วว่าตอนนี้เขาเป็นตัวอันตรายที่สุด

"มะ...ไม่นะ! นายช่วยพาฉัน... กลับบ้านหน่อยนะไทเกอร์ ฉันไม่ไหวแล้ว มันร้อน"

หญิงสาวเผลอร้องครางออกมาโดยไม่รู้ตัว รู้สึกร้อนรุ่มไม่สามารถควบคุมตัวเองได้

"นี่แกวางยาเพนเหรอไอ้แชมป์!"

"ฉันเป็นรุ่นพี่แกนะเว้ย เรียกฉันให้ดี ๆ หน่อยสิไอ้ไทเกอร์"

"มึงกล้าดียังไงมาวางยาผู้หญิงที่กูกำลังจีบอยู่ คงอยากตายมากสินะ หึ"

เขายิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อยก่อนจะจ้องมองไปยังใบหน้าของแชมป์ที่ตอนนี้ดูตกใจไม่น้อยเหมือนกัน

"อะ...อะไรนะ! นี่แกจีบเพนตี้อยู่เหรอ"

"เออ! วันนี้กูจัดการยัยตัวดีคนนี้ก่อน ใครให้ไปกินมั่วซั่วแบบนี้วะ นี่ถ้าฉันไม่มาเจอมันจะเกิดอะไรขึ้น ฝากไว้ก่อนเถอะมึง กูจะกลับมาจัดการมึงแน่ไอ้แชมป์"

เขาสบถออกมาอย่างหัวเสีย ก่อนจะอุ้มหญิงสาวขึ้นพาดบ่า จากนั้นก็พาเดินออกไปจากตรงนั้นทันที และเพียงไม่นานก็เดินทางมาถึงที่ลานจอดรถ เขายัดหญิงสาวเข้าไปข้างในก่อนจะเดินอ้อมมายังฝั่งคนขับ และเมื่อขึ้นมานั่งอยู่ตรงเบาะเพนตี้ก็ใช้มือสอดเข้าไปในเสื้อของเขาทันที ชายหนุ่มดูตกใจมาก ไม่คิดว่าฤทธิ์ยาจะแรงขนาดนี้

"ไทเกอร์ช่วยฉันหน่อยสิ ฉะ...ไม่ไหวแล้ว"

เขาถึงกับกลืนน้ำลายลงคอดังอึกด้วยสีหน้าลำบากใจ ไอ้อยากมันก็อยากอยู่แหละ แต่ต้องไม่ใช่ตอนที่สติสัมปชัญญะของเธอไม่ครบถ้วนแบบนี้

"ไม่เอาอ่ะเกอร์ไม่อยากทำ เพราะพรุ่งนี้ตื่นมาเพนจะต้องโวยวายแน่นอนเลย แล้วเพนก็จะเกลียดเกอร์ไปตลอดชีวิต ไม่เอาไม่ทำเด็ดขาด ปะ... กลับบ้านเถอะเดี๋ยวไปส่ง"

เขาดันตัวหญิงสาวให้นั่งลงตามเดิมก่อนจะรีบขับรถออกไปจากตรงนั้นทันที เธอเองก็ไม่ได้อยู่นิ่งยื่นมือไปจับตรงช่วงล่างของเขาจนไทเกอร์ถึงกับสะดุ้งตกใจ

"เฮ้ย! ไม่เอาแบบนี้นะเพนตี้"

ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอจะไม่สนใจในสิ่งที่เขาพูดเลย ลูบไล้ท่อนเอ็นของเขาจนตอนนี้รู้สึกว่ามันเริ่มขยายตัวใหญ่ขึ้น

"ทำไมมันแข็งอ่ะ!"

ชายหนุ่มถึงกับอ้าปากค้างอย่างอึ้งสุด ๆ ก็ไม่คิดว่าผู้หญิงที่หยิ่งและดูไม่สนใจเรื่องพวกนี้ เวลาเมาจะหื่นกามไม่น้อยเลย

"เพนตี้... เกอร์ว่าเพนไม่มีสติแล้วนะ หยุดจับเดี๋ยวนี้มันปวดนะเว้ย สะ...เสียววะ! อ้าส์~ อย่าสิ อื้ม"

ชายหนุ่มเผลอร้องครางออกมาด้วยน้ำเสียงกระเส่า ปากบอกอย่าแต่มันรู้สึกฟินไม่ไหว และเมื่อถูกสายตายั่วยวนจากหญิงสาว เส้นความอดทนก็ขาดสะบั้นลง ไทเกอร์รีบเข้าไปจอดรถข้างทาง จากนั้นก็จับหญิงสาวให้ไปนั่งลงที่เบาะ พร้อมกับคาดเข็มขัดให้เรียบร้อย

"เพนตี้พอก่อน อีกเดี๋ยวก็ถึงคอนโดแล้ว เดี๋ยวจะให้แช่น้ำเย็น ๆ จะได้สบายตัวนะ"

หญิงสาวส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนจะปลดเข็มขัดออก ขยับตัวลุกขึ้นไปนั่งอยู่บนตักของเขาตรงฝั่งคนขับ ขึ้นไปคร่อมอยู่บนตัวโอบรอบคอเอาไว้แน่นก่อนจะลูบไล้ท้ายทอยไปมา มองด้วยสายตาหวานหยาดเยิ้ม

"ไม่เอาตอนนี้เพนต้องการเกอร์นะ มันทรมานมาก ๆ เลยช่วยหน่อยนะ"

ไม่พูดเปล่าแถมยังทำเสียงกระเส่ากระซิบข้างใบหูของเขาจนเริ่มอดทนไม่ไหวแล้ว โดนยั่วขนาดนี้ใครไม่แข็งก็ให้มันรู้ไปสิ เขาพลิกตัวให้หญิงสาวไปนอนพิงอยู่ที่เบาะ เอนลงไปจนสุดก่อนจะสลับขึ้นมาคร่อมอยู่บนตัวของเธอบ้างสองสายตาจ้องมองสบตากัน ไทเกอร์ยื่นมือไปเกลี่ยแก้มนวลก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงหวาน

"แน่ใจแล้วใช่ไหมว่าจะให้เกอร์ทำ สัญญาก่อนนะว่าจะไม่โกรธ ไม่ใช่ว่าตื่นขึ้นมาแล้วกระทืบเกอร์คาเตียงนะ"

เขาเอ่ยถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ มือหนาก็พยายามทำการเลิกเสื้อของเธอขึ้นไปจนตอนนี้เห็นเนินอกอันขาวผ่อง และเมื่อหญิงสาวพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาต มือเล็กก็ทำการลูบไล้ไปมาตามแผงอกของชายหนุ่ม เอ่ยประโยคที่ทำให้เขาหมดความอดทนหลังจากนี้

"อื้ม... ฉันต้องการนายนะ ช่วยหน่อย ตะ...ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว..."

"ได้... ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวเกอร์จะช่วยเพนเอง"

รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ประดับขึ้นมาตรงมุมปาก โน้มใบหน้าเข้าไปคลอเคลียกับแก้มนวลก่อนจะใช้ริมฝีปากซุกไซ้ตามซอกคอขาวระหง ในตอนนี้เขาอดทนไม่ไหวแล้ว ช่วงล่างปวดหนึบไปหมดเพราะคนตัวเล็กที่อยู่ใต้ร่างเป็นคนปลุกมันขึ้นมา ใช้ลิ้นร้อนลากไล่ตามตัวก่อนจะขยับลงมาตรงเนินปทุมถัน ใช้ลิ้นเลียเม็ดทับทิมสีชมพูที่มันเป็นไตแข็งก่อนจะดูดดึงเพิ่มความเสียวซ่าน จนหญิงสาวถึงกับกัดริมฝีปากเอาไว้แน่น เบียดตัวเข้าหาไออุ่นก่อนจะครางออกมาเสียงหวาน

"อ้าส์~ ไทเกอร์เค้าเสียวมากเลย ซี๊ด"

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 33 เวลาแห่งความสุข จบบริบูรณ์

    และในที่สุดงานมงคลก็มาถึง เป็นงานแต่งงานระหว่างไทเกอร์และเพนตี้ ส่วนคู่ของหนูนิดและเพนเฮาส์จะแต่งงานทันทีหลังจากที่ฝ่ายหญิงเรียนจบ ครอบครัวสุขสันต์ไม่มีอะไรที่ต้องกังวลอีกในตอนนี้เจ้าบ่าวกำลังนั่งรอเจ้าสาวอยู่ในห้องที่ทางออแกไนซ์จัดไว้ให้ และฤกษ์มงคลเวลา 9:09 น. จะมีพิธีสวมแหวนแต่งงานระหว่างทั้งคู่ ซึ่งตอนนี้เจ้าสาวก็เดินเข้ามากับเพื่อนอีกคนซึ่งก็คือหม้อแกง"สวยมาก!""เจ้าสาวสวยมาก!"ทุกคนร้องว้าวออกมาด้วยความตื่นเต้น เจ้าสาวดูมีน้ำมีนวลสวยงามที่สุด ภายในงานนี้ไม่มีใครที่โดดเด่นไปกว่าเธออีกแล้ว ช่างกล้องรัวชัตเตอร์กันอย่างเพลิดเพลิน หม้อแกงพาเพื่อนสนิทไปนั่งตรงที่ทางออแกไนซ์จัดเตรียมไว้ ก่อนจะเดินออกมาหาชายคนรักที่ยืนอยู่ไม่ห่าง"เพนสวยจังเลยค่ะ"และเมื่อหญิงสาวมานั่งลงตรงหน้า ชายหนุ่มก็เอ่ยชมไม่หยุด ตัวเธอเองก็รู้สึกเขินไม่น้อย ตลอดทางที่เดินเข้ามามีแต่เสียงซุบซิบพูดคุยกันว่าเธอดูสวยเหมือนเจ้าหญิง"ไทเกอร์ก็หล่อเหมือนกันนะ""แน่นอนอยู่แล้ว นี่ใครไทเกอร์เลยนะ"ทั้งสองคนจ้องมองสบตากันก่อนจะยิ้มออกมาอย่างมีความสุข บรรยากาศตลบอบอวนไปด้วยความอบอุ่น เจ้าบ่าวสวมแหวนเพชร 15 กะรัตให้คนรักบนน

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 32 เจรจาเรื่องข่าวดี

    เวลาผ่านไปประมาณ 15 นาที พยาบาลก็ถือชาร์จอะลูมิเนียมเดินเข้ามาหาคุณหมอพร้อมจะยื่นมาให้เขาตรงหน้า"ผลการตรวจออกมาเรียบร้อยแล้วค่ะ""เป็นยังไงบ้างครับหมอ"ไทเกอร์ลุ้นเป็นอย่างมาก เขากำมือคนรักของตัวเองไว้แน่น รอดูว่าผลการตรวจจะเป็นไปอย่างที่คาดหวังหรือเปล่า เอาจริงตื่นเต้นมากเลยนะ เขาอยากมีลูกกับเพนตี้ใจจะขาด ครอบครัวอบอุ่นสมบูรณ์ดีที่สุดในชีวิตเลย"ผลการตรวจออกมาแล้วนะครับ คุณเพนตี้กำลังตั้งครรภ์ ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ"และเมื่อผลการตรวจออกมาเป็นที่น่าพึงพอใจ ไทเกอร์และคุณแม่ก็ลุกขึ้นกระโดดโลดเต้นก่อนจะสวมกอดกันด้วยความดีใจเป็นอย่างมาก ส่วนคนที่ท้องก็จ้องมองไปยังทั้งสองคนก่อนจะส่ายหน้ายิ้ม ๆ"เย้! เมียผมท้องแล้วครับแม่ เพนตี้ท้องแล้วโว้ยยยย"หญิงสาวหัวเราะขำ ๆ กับท่าทีของชายคนรัก เล่นใหญ่ทั้งแม่และลูกเลย สงสัยจะอยากมีหลานมากจริง ๆ"ถ้าอย่างนั้นเรารีบเดินทางไปที่เชียงรายเถอะ ไปสู่ขอหนูเพนตี้กัน ถ้าเกิดว่าทางนั้นรู้ว่ากำลังท้องต้องตื่นเต้นมากแน่เลย""รีบไปกันเถอะครับแม่ ขอบคุณคุณหมอมากเลยนะครับเอาไว้เดี๋ยวผมจะพาภรรยามาฝากครรภ์ที่นี่""ยินดีมากเลยครับ เดี๋ยวหมอให้ยาบำรุงไปก่อน ถ้าพร้อม

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 31 อาการแปลก ๆ

    ในตอนนี้เพนเฮาส์ได้กลับมาจากโรงพยาบาลเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เดินทางไปเจอกับครอบครัวของหนูนิด และแอบบอกว่าเป็นเพื่อนรักของไทเกอร์ จึงทำให้ครอบครัวของหนูนิดไว้ใจ เพราะเป็นเพื่อนรักของหลานชาย แถมเขายังโทรมายืนยันว่าเพนเฮาส์เป็นคนดี เรื่องราวจึงจบลงอย่างง่ายดายส่วนไทเกอร์เขาเปลี่ยนวันหยุดมาให้ตรงกับวันหยุดของเพนตี้ และวันนี้เขาพาคนรักมากินบุฟเฟ่ต์ทะเลพรีเมี่ยมตามที่สัญญาเอาไว้ ว่าแต่บุฟเฟ่ต์บ้าอะไรก็ไม่รู้ราคาหัวละตั้ง 4,990 บาท กินแล้วมันลอยได้หรือยังไง"เมียจ๋ากินเยอะ ๆ เลยนะ"เขานั่งแกะกุ้งล็อบสเตอร์ให้กับเพนตี้ เอาอกเอาใจสารพัด และตอนนี้เธอกินไปแล้วสองตัว ขนาดตัวโคตรใหญ่ยังงงเลยว่ากินไปได้ยังไง"ทำไมเกอร์ไม่กินล่ะ""เห็นที่รักกินก็อิ่มแล้วช่วงนี้ดูอุดมสมบูรณ์นะเรา มีน้ำมีนวลขึ้นเยอะเลย"หญิงสาววางกุ้งล็อบสเตอร์ลงก่อนจะจ้องมองไปยังชายหนุ่มด้วยใบหน้าหงุดหงิด"เกอร์กำลังบอกว่าเพนอ้วนเหรอ"หญิงสาวเท้าสะเอวจ้องหน้าคนรักอย่างเอาเรื่อง กล้าดียังไงมาบอกว่าเธอดูอุดมสมบูรณ์ ทั้งที่ความหมายคือการบอกว่าเธออ้วน ไทเกอร์ได้ยินแบบนั้นก็รีบปฏิเสธพัลวัน"ไม่ใช่ หมายถึงว่าเมียจ๋าสวยขึ้นไงจ๊ะ อึ๋มขึ้นด้วย

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 30 ทุกอย่างจบลงด้วยดี

    ทางด้านของเพนเฮาส์เขาเพิ่งจะได้สติ ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นอย่างเชื่องช้า เมื่อเห็นใบหน้าของคนรักอยู่ตรงหน้าก็ตกใจรีบขยับตัวลุกขึ้นจนตัวเองเจ็บตัวรีบกุมขมับเพราะรู้สึกปวดหัว หนูนิดเห็นแบบนั้นก็ตกใจ รีบขยับตัวลุกขึ้นประคองชายหนุ่มเอาไว้ก่อนจะเอ็ดเขาเสียงไม่ดังมากนัก"อย่าเพิ่งลุกสิคะเดี๋ยวก็เจ็บตัวหรอก""หนูนิดให้อภัยพี่แล้วใช่ไหม แล้วตอนนี้พี่อยู่ที่ไหน"เขากุมขมับตัวเองเอาไว้ หันไปมองโดยรอบด้วยความมึนงง ก่อนหน้านี้จำได้ว่าตัวเองอยู่ที่คอนโด ดื่มเหล้าเมาทั้งวันทั้งคืน ตอนนั้นกำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำ แต่ว่าหลังจากนั้นก็ภาพตัดไปเลย"อยู่ที่โรงพยาบาลค่ะ พี่ไทเกอร์บอกว่าพี่เพนเฮาส์จะได้ผ่าตัด แต่ดูจากสภาพในตอนนี้... อย่าบอกนะคะว่าพี่ทั้งสองคนโกหกหนูนิด"ตอนนี้เธอมั่นใจแล้วว่ากำลังโดนหลอกอยู่ เพราะสภาพของคุณที่จะเข้าห้องผ่าตัดไม่น่าจะเป็นแบบนี้ เธอเตรียมจะลุกขึ้นออกไปแต่ทว่าชายหนุ่มก็ดึงรั้งตัวเข้าหาก่อนจะโอบก่อนเอาไว้แน่น"อย่าทิ้งพี่ไปเลยนะ พี่อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีหนูนิด""แล้วทำไมพี่ถึงทิ้งหนูนิดได้ละคะ"หญิงสาวเอ่ยถามกลับไปซึ่งทำเอาชายหนุ่มอึ้งไปไม่น้อยเหมือนกัน ตัวเองยังทิ้งไปโดยไม่สนใจไยดี ทีแบ

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 29 ปัญหาที่ค้างคา

    ทั้งสองคนเห็นประตูถูกเปิดออกและมีคุณหมอเดินออกมาพร้อมกับพยาบาล ก็รีบขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะวิ่งเข้าไปหาทันที"หมอคะ พี่ชายหนูเป็นยังไงบ้างคะ"เธอเอ่ยถามคุณหมอเสียงสั่น ไทเกอร์กุมมือคนรักเอาไว้ หันมามองสบตากันก่อนจะยิ้มออกมาให้กำลังใจกันและกัน"ตอนนี้ไม่เป็นอะไรมากแล้วครับ คนไข้พักผ่อนน้อยร่างกายอ่อนแรงมาก จนหกล้มหัวหัวแตกตอนนี้หมอทำแผลให้เรียบร้อยแล้วไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง"เธอได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจก่อนจะยกมือไหว้ขอบคุณคุณหมอที่ช่วยเหลือพี่ชายของเธอ"ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ"คุณหมอยิ้มให้กับทั้งสองคนก่อนจะเดินออกไปทันที เขาเหลือบสายตามองคนรักก่อนจะส่งยิ้มไปให้"ไม่ร้องแล้วนะ""อื้ม ขอบคุณนะคะที่ช่วยพาพี่เพนเฮาส์มาส่งโรงพยาบาล"เขาอมยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนจากกุมมือพาเธอเดินออกไปจากหน้าห้องฉุกเฉิน เดี๋ยวอีกสักพักพยาบาลน่าจะพาเพนเฮาส์ขึ้นไปยังห้อง VIP"ก็พี่เขยนี่นาต้องช่วยอยู่แล้ว"หญิงสาวหันหลังกลับไปมองยังประตูห้องฉุกเฉิน ก่อนจะทำหน้าเศร้าหมองเพราะรู้สึกสงสารพี่ชาย"หนูนิดก็ใจแข็งจริง ๆ เลย ไม่รู้จะช่วยพี่เพนเฮาส์ยังไงแล้ว"ไทเกอร์กินมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะหยิบโทรศัพท์

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 28 ปรับความเข้าใจ

    ในเวลานี้เขาไม่รู้จะทำยังไงต่อก็เลยคิดว่าออกไปหาหญิงสาวในตอนนี้เลยจะดีกว่า อยู่กับแม่เดี๋ยวก็ได้ทะเลาะกันอีก เรื่องเก่าตั้งนานมาแล้วขุดมาพูดอยู่ได้ ทั้งแม่ทั้งเพื่อนเลย เฮ้อ"ถ้างั้นผมไปหาเพนนะครับ""เหมือนว่าหนูเพนตี้จะออกไปพื้นที่กับไกด์นะลูก"เขาที่กำลังจะเดินออกไปต้องหยุดชะงัก แล้วหันกลับมามองใบหน้าของคุณแม่ด้วยความสงสัย"ทำไมถึงให้เพนตี้ออกพื้นที่ครับ""ก็หนูเพนตี้ขอแม่ออกไปเองจะห้ามได้ยังไงล่ะ"คุณแม่พิงโซฟาก่อนจะหันมามองใบหน้าของลูกชายพร้อมกับยิ้มออกมา เขาเองก็ไม่รู้ว่าจะไปตามตัวที่ไหนก็เลยคิดว่าการอยู่กับแม่น่าจะเป็นทางที่ดีที่สุด"งั้นผมรอตรงนี้ก็ได้""ตามสบายจ้ะ"สามชั่วโมงต่อมา...เสียงเคาะประตูหน้าห้องทำงานของคุณแม่ดังขึ้น ทำให้ชายหนุ่มสะดุ้งตื่นขยี้ตาของตัวเองก่อนจะลืมตาขึ้นมองว่าใครกำลังเข้ามา อากาศมันเย็นไปหน่อยก็เลยเผลอหลับไป และเมื่อเขาเห็นประตูถูกเปิดออกก็ยิ้มออกมาทันทีเมื่อเห็นใบหน้าของคนรักกำลังเดินเข้ามา"น้าลีเรียกหนูเหรอคะ""จ๊ะ มีคนมาหาน่ะ"เขาเห็นคนรักก็รีบขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะวิ่งไปสวมกอดเธอทันทีด้วยความคิดถึง"ทำไมไม่รับโทรศัพท์เกอร์ ทักไลน์ไปก็ไม่ตอบ คอนโดก็

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status