Home / โรแมนติก / ตื๊อรักวิศวะร้าย / บทที่ 2 ช่วยหน่อย

Share

บทที่ 2 ช่วยหน่อย

Author: Fortune_289
last update Last Updated: 2024-11-22 14:39:08

เพนตี้ถอดเสื้อกันหนาวของตัวเองออก ซึ่งตอนนี้เหลือเพียงแค่เสื้อสายเดี่ยวสีแดงเพลิง สะบัดตัวไปมาด้วยความรู้สึกร้อนรุ่ม อยากจะกระโดดลงไปในน้ำเพื่อให้รู้สึกดีขึ้น

"เพนตี้เป็นอะไรคะไหวหรือเปล่า"

แชมป์ที่เดินตามหญิงสาวมาก็พยายามเอามือมาโอบรอบเอว เพนตี้เหลือบสายตามองเขาด้วยความรู้สึกแปลกประหลาด รู้สึกไม่ค่อยดีกับร่างกายตัวเองในตอนนี้ พยายามที่จะผลักเขาออกแต่ทว่าชายหนุ่มกลับเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ

"เพนอยากกลับค่ะ"

และยิ่งหนีเขาก็ยิ่งตามตื๊อ ตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกแปลกว่ามันมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกับตัวเอง และต้องเป็นเรื่องที่ไม่ดีแน่

"พี่ช่วยเราให้หายได้นะ ให้พี่ช่วยนะ"

เธอรีบผลักเขาก่อนจะวิ่งออกไปจากตรงนั้น ก่อนจะสะดุ้งตกใจเมื่อวิ่งไปชนกับใครคนหนึ่ง

"อ๊ะ!"

ผู้ชายตรงหน้าจับเธอเอาไว้ หญิงสาวเงยหน้ามองสบตาก่อนจะเจอกับไทเกอร์ ซึ่งเขาเองก็กำลังมองเธอด้วยสีหน้าแปลก ๆ

"ทำไมเหงื่อออกแบบนั้น เป็นอะไรหรือเปล่า ใครให้แต่งตัวแบบนี้ล่ะ เพนกำลังทำให้เกอร์โมโหนะ!"

เขาเริ่มโวยวายใส่หญิงสาวเพราะเธอใส่ชุดสายเดี่ยวมันดูโป๊แลดูไม่ชอบใจเอาที่สุด หญิงสาวส่ายหน้าเล็กน้อยเริ่มควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้ มือไม้สั่นก่อนจะเริ่มไต่ตามตัวของเขา

"เฮ้ย! ใจเย็นก่อนครับเป็นอะไร"

เขาโอบเอวของเธอไว้ก่อนจากร้องครางออกมาเมื่อหญิงสาวขยับตัวเข้ามาแนบชิด ทุกสัดส่วนถูไถตามตัวของเขาจนรู้สึกขนลุกอย่างประหลาด

"ฉันเป็นอะไรก็ไม่รู้ มันร้อน"

"น้องเพนตี้ อ๊ะ! ไทเกอร์ ส่งเพนตี้มาให้พี่เดี๋ยวจะไปส่งน้องเขาเอง"

เพนตี้ได้ยินแบบนั้นก็รีบส่ายหน้าทันที เธอไม่มีทางที่จะให้เขาไปส่งแน่ เพราะรู้แล้วว่าตอนนี้เขาเป็นตัวอันตรายที่สุด

"มะ...ไม่นะ! นายช่วยพาฉัน... กลับบ้านหน่อยนะไทเกอร์ ฉันไม่ไหวแล้ว มันร้อน"

หญิงสาวเผลอร้องครางออกมาโดยไม่รู้ตัว รู้สึกร้อนรุ่มไม่สามารถควบคุมตัวเองได้

"นี่แกวางยาเพนเหรอไอ้แชมป์!"

"ฉันเป็นรุ่นพี่แกนะเว้ย เรียกฉันให้ดี ๆ หน่อยสิไอ้ไทเกอร์"

"มึงกล้าดียังไงมาวางยาผู้หญิงที่กูกำลังจีบอยู่ คงอยากตายมากสินะ หึ"

เขายิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อยก่อนจะจ้องมองไปยังใบหน้าของแชมป์ที่ตอนนี้ดูตกใจไม่น้อยเหมือนกัน

"อะ...อะไรนะ! นี่แกจีบเพนตี้อยู่เหรอ"

"เออ! วันนี้กูจัดการยัยตัวดีคนนี้ก่อน ใครให้ไปกินมั่วซั่วแบบนี้วะ นี่ถ้าฉันไม่มาเจอมันจะเกิดอะไรขึ้น ฝากไว้ก่อนเถอะมึง กูจะกลับมาจัดการมึงแน่ไอ้แชมป์"

เขาสบถออกมาอย่างหัวเสีย ก่อนจะอุ้มหญิงสาวขึ้นพาดบ่า จากนั้นก็พาเดินออกไปจากตรงนั้นทันที และเพียงไม่นานก็เดินทางมาถึงที่ลานจอดรถ เขายัดหญิงสาวเข้าไปข้างในก่อนจะเดินอ้อมมายังฝั่งคนขับ และเมื่อขึ้นมานั่งอยู่ตรงเบาะเพนตี้ก็ใช้มือสอดเข้าไปในเสื้อของเขาทันที ชายหนุ่มดูตกใจมาก ไม่คิดว่าฤทธิ์ยาจะแรงขนาดนี้

"ไทเกอร์ช่วยฉันหน่อยสิ ฉะ...ไม่ไหวแล้ว"

เขาถึงกับกลืนน้ำลายลงคอดังอึกด้วยสีหน้าลำบากใจ ไอ้อยากมันก็อยากอยู่แหละ แต่ต้องไม่ใช่ตอนที่สติสัมปชัญญะของเธอไม่ครบถ้วนแบบนี้

"ไม่เอาอ่ะเกอร์ไม่อยากทำ เพราะพรุ่งนี้ตื่นมาเพนจะต้องโวยวายแน่นอนเลย แล้วเพนก็จะเกลียดเกอร์ไปตลอดชีวิต ไม่เอาไม่ทำเด็ดขาด ปะ... กลับบ้านเถอะเดี๋ยวไปส่ง"

เขาดันตัวหญิงสาวให้นั่งลงตามเดิมก่อนจะรีบขับรถออกไปจากตรงนั้นทันที เธอเองก็ไม่ได้อยู่นิ่งยื่นมือไปจับตรงช่วงล่างของเขาจนไทเกอร์ถึงกับสะดุ้งตกใจ

"เฮ้ย! ไม่เอาแบบนี้นะเพนตี้"

ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอจะไม่สนใจในสิ่งที่เขาพูดเลย ลูบไล้ท่อนเอ็นของเขาจนตอนนี้รู้สึกว่ามันเริ่มขยายตัวใหญ่ขึ้น

"ทำไมมันแข็งอ่ะ!"

ชายหนุ่มถึงกับอ้าปากค้างอย่างอึ้งสุด ๆ ก็ไม่คิดว่าผู้หญิงที่หยิ่งและดูไม่สนใจเรื่องพวกนี้ เวลาเมาจะหื่นกามไม่น้อยเลย

"เพนตี้... เกอร์ว่าเพนไม่มีสติแล้วนะ หยุดจับเดี๋ยวนี้มันปวดนะเว้ย สะ...เสียววะ! อ้าส์~ อย่าสิ อื้ม"

ชายหนุ่มเผลอร้องครางออกมาด้วยน้ำเสียงกระเส่า ปากบอกอย่าแต่มันรู้สึกฟินไม่ไหว และเมื่อถูกสายตายั่วยวนจากหญิงสาว เส้นความอดทนก็ขาดสะบั้นลง ไทเกอร์รีบเข้าไปจอดรถข้างทาง จากนั้นก็จับหญิงสาวให้ไปนั่งลงที่เบาะ พร้อมกับคาดเข็มขัดให้เรียบร้อย

"เพนตี้พอก่อน อีกเดี๋ยวก็ถึงคอนโดแล้ว เดี๋ยวจะให้แช่น้ำเย็น ๆ จะได้สบายตัวนะ"

หญิงสาวส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนจะปลดเข็มขัดออก ขยับตัวลุกขึ้นไปนั่งอยู่บนตักของเขาตรงฝั่งคนขับ ขึ้นไปคร่อมอยู่บนตัวโอบรอบคอเอาไว้แน่นก่อนจะลูบไล้ท้ายทอยไปมา มองด้วยสายตาหวานหยาดเยิ้ม

"ไม่เอาตอนนี้เพนต้องการเกอร์นะ มันทรมานมาก ๆ เลยช่วยหน่อยนะ"

ไม่พูดเปล่าแถมยังทำเสียงกระเส่ากระซิบข้างใบหูของเขาจนเริ่มอดทนไม่ไหวแล้ว โดนยั่วขนาดนี้ใครไม่แข็งก็ให้มันรู้ไปสิ เขาพลิกตัวให้หญิงสาวไปนอนพิงอยู่ที่เบาะ เอนลงไปจนสุดก่อนจะสลับขึ้นมาคร่อมอยู่บนตัวของเธอบ้างสองสายตาจ้องมองสบตากัน ไทเกอร์ยื่นมือไปเกลี่ยแก้มนวลก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงหวาน

"แน่ใจแล้วใช่ไหมว่าจะให้เกอร์ทำ สัญญาก่อนนะว่าจะไม่โกรธ ไม่ใช่ว่าตื่นขึ้นมาแล้วกระทืบเกอร์คาเตียงนะ"

เขาเอ่ยถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ มือหนาก็พยายามทำการเลิกเสื้อของเธอขึ้นไปจนตอนนี้เห็นเนินอกอันขาวผ่อง และเมื่อหญิงสาวพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาต มือเล็กก็ทำการลูบไล้ไปมาตามแผงอกของชายหนุ่ม เอ่ยประโยคที่ทำให้เขาหมดความอดทนหลังจากนี้

"อื้ม... ฉันต้องการนายนะ ช่วยหน่อย ตะ...ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว..."

"ได้... ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวเกอร์จะช่วยเพนเอง"

รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ประดับขึ้นมาตรงมุมปาก โน้มใบหน้าเข้าไปคลอเคลียกับแก้มนวลก่อนจะใช้ริมฝีปากซุกไซ้ตามซอกคอขาวระหง ในตอนนี้เขาอดทนไม่ไหวแล้ว ช่วงล่างปวดหนึบไปหมดเพราะคนตัวเล็กที่อยู่ใต้ร่างเป็นคนปลุกมันขึ้นมา ใช้ลิ้นร้อนลากไล่ตามตัวก่อนจะขยับลงมาตรงเนินปทุมถัน ใช้ลิ้นเลียเม็ดทับทิมสีชมพูที่มันเป็นไตแข็งก่อนจะดูดดึงเพิ่มความเสียวซ่าน จนหญิงสาวถึงกับกัดริมฝีปากเอาไว้แน่น เบียดตัวเข้าหาไออุ่นก่อนจะครางออกมาเสียงหวาน

"อ้าส์~ ไทเกอร์เค้าเสียวมากเลย ซี๊ด"

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 33 เวลาแห่งความสุข จบบริบูรณ์

    และในที่สุดงานมงคลก็มาถึง เป็นงานแต่งงานระหว่างไทเกอร์และเพนตี้ ส่วนคู่ของหนูนิดและเพนเฮาส์จะแต่งงานทันทีหลังจากที่ฝ่ายหญิงเรียนจบ ครอบครัวสุขสันต์ไม่มีอะไรที่ต้องกังวลอีกในตอนนี้เจ้าบ่าวกำลังนั่งรอเจ้าสาวอยู่ในห้องที่ทางออแกไนซ์จัดไว้ให้ และฤกษ์มงคลเวลา 9:09 น. จะมีพิธีสวมแหวนแต่งงานระหว่างทั้งคู่ ซึ่งตอนนี้เจ้าสาวก็เดินเข้ามากับเพื่อนอีกคนซึ่งก็คือหม้อแกง"สวยมาก!""เจ้าสาวสวยมาก!"ทุกคนร้องว้าวออกมาด้วยความตื่นเต้น เจ้าสาวดูมีน้ำมีนวลสวยงามที่สุด ภายในงานนี้ไม่มีใครที่โดดเด่นไปกว่าเธออีกแล้ว ช่างกล้องรัวชัตเตอร์กันอย่างเพลิดเพลิน หม้อแกงพาเพื่อนสนิทไปนั่งตรงที่ทางออแกไนซ์จัดเตรียมไว้ ก่อนจะเดินออกมาหาชายคนรักที่ยืนอยู่ไม่ห่าง"เพนสวยจังเลยค่ะ"และเมื่อหญิงสาวมานั่งลงตรงหน้า ชายหนุ่มก็เอ่ยชมไม่หยุด ตัวเธอเองก็รู้สึกเขินไม่น้อย ตลอดทางที่เดินเข้ามามีแต่เสียงซุบซิบพูดคุยกันว่าเธอดูสวยเหมือนเจ้าหญิง"ไทเกอร์ก็หล่อเหมือนกันนะ""แน่นอนอยู่แล้ว นี่ใครไทเกอร์เลยนะ"ทั้งสองคนจ้องมองสบตากันก่อนจะยิ้มออกมาอย่างมีความสุข บรรยากาศตลบอบอวนไปด้วยความอบอุ่น เจ้าบ่าวสวมแหวนเพชร 15 กะรัตให้คนรักบนน

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 32 เจรจาเรื่องข่าวดี

    เวลาผ่านไปประมาณ 15 นาที พยาบาลก็ถือชาร์จอะลูมิเนียมเดินเข้ามาหาคุณหมอพร้อมจะยื่นมาให้เขาตรงหน้า"ผลการตรวจออกมาเรียบร้อยแล้วค่ะ""เป็นยังไงบ้างครับหมอ"ไทเกอร์ลุ้นเป็นอย่างมาก เขากำมือคนรักของตัวเองไว้แน่น รอดูว่าผลการตรวจจะเป็นไปอย่างที่คาดหวังหรือเปล่า เอาจริงตื่นเต้นมากเลยนะ เขาอยากมีลูกกับเพนตี้ใจจะขาด ครอบครัวอบอุ่นสมบูรณ์ดีที่สุดในชีวิตเลย"ผลการตรวจออกมาแล้วนะครับ คุณเพนตี้กำลังตั้งครรภ์ ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ"และเมื่อผลการตรวจออกมาเป็นที่น่าพึงพอใจ ไทเกอร์และคุณแม่ก็ลุกขึ้นกระโดดโลดเต้นก่อนจะสวมกอดกันด้วยความดีใจเป็นอย่างมาก ส่วนคนที่ท้องก็จ้องมองไปยังทั้งสองคนก่อนจะส่ายหน้ายิ้ม ๆ"เย้! เมียผมท้องแล้วครับแม่ เพนตี้ท้องแล้วโว้ยยยย"หญิงสาวหัวเราะขำ ๆ กับท่าทีของชายคนรัก เล่นใหญ่ทั้งแม่และลูกเลย สงสัยจะอยากมีหลานมากจริง ๆ"ถ้าอย่างนั้นเรารีบเดินทางไปที่เชียงรายเถอะ ไปสู่ขอหนูเพนตี้กัน ถ้าเกิดว่าทางนั้นรู้ว่ากำลังท้องต้องตื่นเต้นมากแน่เลย""รีบไปกันเถอะครับแม่ ขอบคุณคุณหมอมากเลยนะครับเอาไว้เดี๋ยวผมจะพาภรรยามาฝากครรภ์ที่นี่""ยินดีมากเลยครับ เดี๋ยวหมอให้ยาบำรุงไปก่อน ถ้าพร้อม

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 31 อาการแปลก ๆ

    ในตอนนี้เพนเฮาส์ได้กลับมาจากโรงพยาบาลเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เดินทางไปเจอกับครอบครัวของหนูนิด และแอบบอกว่าเป็นเพื่อนรักของไทเกอร์ จึงทำให้ครอบครัวของหนูนิดไว้ใจ เพราะเป็นเพื่อนรักของหลานชาย แถมเขายังโทรมายืนยันว่าเพนเฮาส์เป็นคนดี เรื่องราวจึงจบลงอย่างง่ายดายส่วนไทเกอร์เขาเปลี่ยนวันหยุดมาให้ตรงกับวันหยุดของเพนตี้ และวันนี้เขาพาคนรักมากินบุฟเฟ่ต์ทะเลพรีเมี่ยมตามที่สัญญาเอาไว้ ว่าแต่บุฟเฟ่ต์บ้าอะไรก็ไม่รู้ราคาหัวละตั้ง 4,990 บาท กินแล้วมันลอยได้หรือยังไง"เมียจ๋ากินเยอะ ๆ เลยนะ"เขานั่งแกะกุ้งล็อบสเตอร์ให้กับเพนตี้ เอาอกเอาใจสารพัด และตอนนี้เธอกินไปแล้วสองตัว ขนาดตัวโคตรใหญ่ยังงงเลยว่ากินไปได้ยังไง"ทำไมเกอร์ไม่กินล่ะ""เห็นที่รักกินก็อิ่มแล้วช่วงนี้ดูอุดมสมบูรณ์นะเรา มีน้ำมีนวลขึ้นเยอะเลย"หญิงสาววางกุ้งล็อบสเตอร์ลงก่อนจะจ้องมองไปยังชายหนุ่มด้วยใบหน้าหงุดหงิด"เกอร์กำลังบอกว่าเพนอ้วนเหรอ"หญิงสาวเท้าสะเอวจ้องหน้าคนรักอย่างเอาเรื่อง กล้าดียังไงมาบอกว่าเธอดูอุดมสมบูรณ์ ทั้งที่ความหมายคือการบอกว่าเธออ้วน ไทเกอร์ได้ยินแบบนั้นก็รีบปฏิเสธพัลวัน"ไม่ใช่ หมายถึงว่าเมียจ๋าสวยขึ้นไงจ๊ะ อึ๋มขึ้นด้วย

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 30 ทุกอย่างจบลงด้วยดี

    ทางด้านของเพนเฮาส์เขาเพิ่งจะได้สติ ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นอย่างเชื่องช้า เมื่อเห็นใบหน้าของคนรักอยู่ตรงหน้าก็ตกใจรีบขยับตัวลุกขึ้นจนตัวเองเจ็บตัวรีบกุมขมับเพราะรู้สึกปวดหัว หนูนิดเห็นแบบนั้นก็ตกใจ รีบขยับตัวลุกขึ้นประคองชายหนุ่มเอาไว้ก่อนจะเอ็ดเขาเสียงไม่ดังมากนัก"อย่าเพิ่งลุกสิคะเดี๋ยวก็เจ็บตัวหรอก""หนูนิดให้อภัยพี่แล้วใช่ไหม แล้วตอนนี้พี่อยู่ที่ไหน"เขากุมขมับตัวเองเอาไว้ หันไปมองโดยรอบด้วยความมึนงง ก่อนหน้านี้จำได้ว่าตัวเองอยู่ที่คอนโด ดื่มเหล้าเมาทั้งวันทั้งคืน ตอนนั้นกำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำ แต่ว่าหลังจากนั้นก็ภาพตัดไปเลย"อยู่ที่โรงพยาบาลค่ะ พี่ไทเกอร์บอกว่าพี่เพนเฮาส์จะได้ผ่าตัด แต่ดูจากสภาพในตอนนี้... อย่าบอกนะคะว่าพี่ทั้งสองคนโกหกหนูนิด"ตอนนี้เธอมั่นใจแล้วว่ากำลังโดนหลอกอยู่ เพราะสภาพของคุณที่จะเข้าห้องผ่าตัดไม่น่าจะเป็นแบบนี้ เธอเตรียมจะลุกขึ้นออกไปแต่ทว่าชายหนุ่มก็ดึงรั้งตัวเข้าหาก่อนจะโอบก่อนเอาไว้แน่น"อย่าทิ้งพี่ไปเลยนะ พี่อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีหนูนิด""แล้วทำไมพี่ถึงทิ้งหนูนิดได้ละคะ"หญิงสาวเอ่ยถามกลับไปซึ่งทำเอาชายหนุ่มอึ้งไปไม่น้อยเหมือนกัน ตัวเองยังทิ้งไปโดยไม่สนใจไยดี ทีแบ

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 29 ปัญหาที่ค้างคา

    ทั้งสองคนเห็นประตูถูกเปิดออกและมีคุณหมอเดินออกมาพร้อมกับพยาบาล ก็รีบขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะวิ่งเข้าไปหาทันที"หมอคะ พี่ชายหนูเป็นยังไงบ้างคะ"เธอเอ่ยถามคุณหมอเสียงสั่น ไทเกอร์กุมมือคนรักเอาไว้ หันมามองสบตากันก่อนจะยิ้มออกมาให้กำลังใจกันและกัน"ตอนนี้ไม่เป็นอะไรมากแล้วครับ คนไข้พักผ่อนน้อยร่างกายอ่อนแรงมาก จนหกล้มหัวหัวแตกตอนนี้หมอทำแผลให้เรียบร้อยแล้วไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง"เธอได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจก่อนจะยกมือไหว้ขอบคุณคุณหมอที่ช่วยเหลือพี่ชายของเธอ"ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ"คุณหมอยิ้มให้กับทั้งสองคนก่อนจะเดินออกไปทันที เขาเหลือบสายตามองคนรักก่อนจะส่งยิ้มไปให้"ไม่ร้องแล้วนะ""อื้ม ขอบคุณนะคะที่ช่วยพาพี่เพนเฮาส์มาส่งโรงพยาบาล"เขาอมยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนจากกุมมือพาเธอเดินออกไปจากหน้าห้องฉุกเฉิน เดี๋ยวอีกสักพักพยาบาลน่าจะพาเพนเฮาส์ขึ้นไปยังห้อง VIP"ก็พี่เขยนี่นาต้องช่วยอยู่แล้ว"หญิงสาวหันหลังกลับไปมองยังประตูห้องฉุกเฉิน ก่อนจะทำหน้าเศร้าหมองเพราะรู้สึกสงสารพี่ชาย"หนูนิดก็ใจแข็งจริง ๆ เลย ไม่รู้จะช่วยพี่เพนเฮาส์ยังไงแล้ว"ไทเกอร์กินมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะหยิบโทรศัพท์

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 28 ปรับความเข้าใจ

    ในเวลานี้เขาไม่รู้จะทำยังไงต่อก็เลยคิดว่าออกไปหาหญิงสาวในตอนนี้เลยจะดีกว่า อยู่กับแม่เดี๋ยวก็ได้ทะเลาะกันอีก เรื่องเก่าตั้งนานมาแล้วขุดมาพูดอยู่ได้ ทั้งแม่ทั้งเพื่อนเลย เฮ้อ"ถ้างั้นผมไปหาเพนนะครับ""เหมือนว่าหนูเพนตี้จะออกไปพื้นที่กับไกด์นะลูก"เขาที่กำลังจะเดินออกไปต้องหยุดชะงัก แล้วหันกลับมามองใบหน้าของคุณแม่ด้วยความสงสัย"ทำไมถึงให้เพนตี้ออกพื้นที่ครับ""ก็หนูเพนตี้ขอแม่ออกไปเองจะห้ามได้ยังไงล่ะ"คุณแม่พิงโซฟาก่อนจะหันมามองใบหน้าของลูกชายพร้อมกับยิ้มออกมา เขาเองก็ไม่รู้ว่าจะไปตามตัวที่ไหนก็เลยคิดว่าการอยู่กับแม่น่าจะเป็นทางที่ดีที่สุด"งั้นผมรอตรงนี้ก็ได้""ตามสบายจ้ะ"สามชั่วโมงต่อมา...เสียงเคาะประตูหน้าห้องทำงานของคุณแม่ดังขึ้น ทำให้ชายหนุ่มสะดุ้งตื่นขยี้ตาของตัวเองก่อนจะลืมตาขึ้นมองว่าใครกำลังเข้ามา อากาศมันเย็นไปหน่อยก็เลยเผลอหลับไป และเมื่อเขาเห็นประตูถูกเปิดออกก็ยิ้มออกมาทันทีเมื่อเห็นใบหน้าของคนรักกำลังเดินเข้ามา"น้าลีเรียกหนูเหรอคะ""จ๊ะ มีคนมาหาน่ะ"เขาเห็นคนรักก็รีบขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะวิ่งไปสวมกอดเธอทันทีด้วยความคิดถึง"ทำไมไม่รับโทรศัพท์เกอร์ ทักไลน์ไปก็ไม่ตอบ คอนโดก็

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status