ตอนนี้อารมณ์ของเขามาเต็มเปี่ยม ตอนแรกรู้สึกอยากมีอะไรกับเพนตี้แบบปกติที่ไม่ใช่เพราะฤทธิ์ยา แต่เป็นความต้องการของเธอจึงไม่อยากขัดใจ ยังคงรู้สึกกังวลว่าถ้าพรุ่งนี้ตื่นมา เธอจะความขุ่นเคืองในการกระทำครั้งนี้ ทั้งที่ตัวเองเป็นคนอนุญาต
"เพนแน่ใจหรือยังว่าจะให้เกอร์ทำ อย่ามาเสียใจทีหลังแล้วกัน"
เธอพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อผ้าของเขาทีละอัน จนตอนนี้เสื้อของเขาหลุดลุ่ยออกจากตัวแล้ว เขาก็จัดการถอดกางเกงของตัวเองออก โชคดีมากตรงที่รถจอดมันมืดไม่ค่อยมีรถผ่านไม่งั้นละก็...
"ทะ...ไทเกอร์ ฉะ...ฉันไม่ไหวแล้ว"
เขาถอดกางเกงเสร็จก็ขยับใบหน้าเข้าไปใกล้ก่อนจะใช้ริมฝีปากซุกไซ้ตามซอกคอขาวระหง ช่วยไม่ได้แล้วแหละในตอนนี้ เพราะเขาเองก็อดทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ถ้าจะมาขอให้หยุดในตอนนี้บอกเลยว่าไม่ทำเด็ดขาด
"อ๊ะ! ยะ...อย่าทำรอยสิ"
หญิงสาวร้องครางออกมาเสียงหวาน ไทเกอร์ดูดเม้มซอกคอก่อนจะลากไล้ไปทั่ว ริมฝีปากลากลงมายังยอดปทุมถัน มือข้างหนึ่งบีบเคล้นเต้านมอวบ ส่วนนิ้วเรียวอีกข้างก็ล้วงเข้าไปใจกลางความสาว ค่อย ๆ สอดนิ้วเข้าไปเพื่อเรียกน้ำหวานให้ไหลออกมา
"อ๊ะ เจ็บ!"
และเมื่อนิ้วเรียวสอดเข้าไปยังเนื้อนุ่ม หญิงสาวก็กระตุกเกร็งกัดริมฝีปากด้วยความรู้สึกเจ็บ เขาค่อย ๆ ชักเข้าออกก่อนจะดึงนิ้วออกเพราะรู้สึกสงสาร
"เจ็บเหรอ"
หญิงสาวพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะโอบรอบคอเขาเอาไว้แน่น ไทเกอร์ขยับตัวลงต่ำก่อนจะใช้ลิ้นร้อนค่อย ๆ เลียชิมความหวานที่อยู่ใจกลางความสาว ระรัวลิ้นจนเธอถึงกับสะกดกลั้นอารมณ์ไว้ไม่ไหว ก่อนจะกระตุกเกร็งปล่อยน้ำหวานไหลออกมาตามร่องขา แฉะล้นออกมาจากนั้นเขาก็รีบดูดกลืนจนหมด
"อ้าส์~"
"อร่อยจัง น้ำหวานของเพนหวานสุด ๆ"
เขาเลียริมฝีปากจ้องมองไปยังคนตัวเล็กที่ตอนนี้จัดกัดฝีปากดูเซ็กซี่อย่างถึงที่สุด หันมามองชายหนุ่มด้วยสายตาที่บ่งบอกว่าต้องการแบบถึงที่สุด รู้สึกไม่ดีเลยนะที่รังแกคนไม่มีสติ แต่ไม่เป็นไรเขาพร้อมรับผิดชอบทุกอย่างอยู่แล้ว
"เกอร์ไม่ไหวแล้วจะใส่แล้วนะ"
พูดจบเขาก็ขยับเอวสอบแทรกเข้าไปใจกลางระหว่างขา จับท่อนเอ็นรูดไปมาก่อนจะค่อย ๆ สอดเข้าไปยังเนื้อนุ่มของเธอทันที
"อ๊ะ! จะ...เจ็บ อึก เจ็บค่ะ"
เขาค่อย ๆ จับท่อนเอ็นให้เลื่อนผ่านผนังนุ่มเข้าไปจนสุดลำ ในตอนนี้หญิงสาวถึงกับกัดริมฝีปากเอาไว้แน่น ซุกใบหน้าเข้าไปยังแผงอกด้วยความรู้สึกเจ็บแสบ และนี่ก็เพิ่งรู้ว่าเธอเองยังบริสุทธิ์อยู่ จะทำให้รู้สึกผิดไปถึงไหนเนี่ย เฮ้อ!
"เพนจ๋าใจเย็นก่อนนะ เดี๋ยวมันก็หายเจ็บแล้ว อ่าส์~ แต่ว่าตอนนี้อย่าเพิ่งเกร็งได้ไหม เกอร์เสียวจนจะแตกอยู่แล้ว"
เขาร้องครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน หญิงสาวเกร็งจนตอดรัดท่อนเอ็นแน่นไปหมด มันเสียวมากจนเริ่มอดทนไม่ไหว ต้องเริ่มขยับแก่นกายในที่สุด
"อ๊ะ! จะ....จุก"
เสียงร้องครางของคนใต้ร่างทำเอาชายหนุ่มถึงกับคุมสติตัวเองไม่ได้ หรือกระแทกด้วยความเร็วและแรงหลายที จนร่างบางตัวสั่นไหวไปตามแรง
"อ้าส์ แน่นสุดเลยเพนจ๋า เสียวโว้ย!"
"อ๊ะ! มะ...ไม่ไหว"
"อีกนิด เกอร์จะแตกแล้ว ซี๊ด"
เขาขยับเอวสอบด้วยความแรงและเร็วขึ้น ด้วยความที่ร่องสาวรัดแน่นจนเกินไป มันทำให้เขาแตกง่ายทั้งที่ปกติเป็นคนอึดมาก และเพียงไม่นานเขาก็กระตุกเกร็งปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในตัวของเธอ ฉิบหายแล้วสิ ตอนนี้แตกในไปเรียบร้อย และเป็นครั้งแรกที่เขาสดกับผู้หญิง เพราะหาถุงยางไม่ทัน เพนตี้เมื่อเสร็จสมถึงความปรารถนาก็นอนเหนื่อยหอบสลบไสล เขาจ้องมองไปยังร่างเล็กก่อนจะยิ้มออกมาเล็กน้อย
"เพนจ๋าไปต่อที่ห้องนะในรถเกอร์ไม่ถนัด ใส่เสื้อกันหนาวเกอร์ไปก่อนนะ"
เขาถอดแก่นกายความเป็นชายจะหยิบเสื้อกันหนาวหลังรถมาสวมใส่ให้ อุ้มหญิงสาวให้ไปนั่งตรงที่นั่งคนขับ ดูท่าทางคืนนี้น่าจะอีกยาวเพราะดูจากสายตาอันยั่วยวน คืนนี้คงไม่ได้นอนกันแน่ และดูเหมือนว่าตอนนี้เธออารมณ์ขึ้นมาอีกแล้ว ยังคงลวนลามชายหนุ่มในรถ เขาพยายามแต่งตัวให้เสร็จจากนั้นก็รีบขับรถกลับไปยังคอนโด ใช้เวลาเตรียมไม่กี่นาทีก็มาถึงยังจุดหมาย
"เพนตี้เดินไหวไหม"
เขาเอ่ยถามหญิงสาวหลังจากที่เปิดประตูให้เธอเดินลงมา แต่ทว่าร่างบางเซล้มทรงตัวไม่ค่อยอยู่ สงสัยจะเจ็บช่วงล่างก็เลยเดินไม่ค่อยไหว ก็แน่นอนแหละโดนของใหญ่ไปขนาดนั้น หึหึ
"มาค่ะเกอร์อุ้มไปเอง"
เขาทำการปิดประตูล็อกรถให้เรียบร้อยจากนั้นก็อุ้มหญิงสาวขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน คืนนี้ให้เธอค้างที่คอนโดเขาไปก่อนแล้วกัน และดูท่าทางจะไปถึงห้องน่าจะไม่ได้นอนกันแน่ ๆ หึหึ
เขาวางหญิงสาวลงบนเตียงนอน และดูเหมือนว่าเธอจะยังมีความต้องการอยู่ เพนตี้โอบรอบคอชายหนุ่มเอาไว้ก่อนจะจูบด้วยความเร่าร้อน เขาเองก็สนองให้ด้วยความเต็มใจ มือที่ว่างก็เริ่มถอดเสื้อกันหนาวบนตัวของเธอออก และตอนนี้ความเป็นชายของเขามีเลือดความบริสุทธิ์เลอะติดอยู่ เขาถึงกับถอนหายใจออกมา รีบเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อล้างคราบเลือดที่ติดอยู่แก่นกายความเป็นชายออก จากนั้นก็กลับมาพร้อมกับรูดชักเข้าออกจากนั้นก็สอดเข้าไปใจกลางความสาวของเธออีกครั้ง และครั้งนี้กระแทกหนักหน่วงไม่สนอะไรอีกแล้ว คืนนี้แหละจะเอาให้ตายกันไปข้างเลย คอยดู!
เช้าวันต่อมา...
ชายหนุ่มขยี้ตาตื่นขึ้นมาจ้องมองร่างบางที่ตอนนี้นอนหนุนแขนเขาหลับตาพริ้มดูเหนื่อยล้า ท่าทางจะเหนื่อยไม่น้อยเหมือนกันเพราะเมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ล่อไปเกือบตี 4 ตอนนี้เป็นเวลา 9 โมงเช้าแล้วยังไม่มีวี่แววว่าจะตื่นเลย เขาเอามือข้างที่ว่างเกลี่ยเบา ๆ ที่ปอยผมของเธอ ไม่อยากจะเชื่อเลยจริง ๆ ว่าตอนนี้เขากับเพนตี้เราสองคนกลายเป็นผัวเมียกันเป็นที่เรียบร้อย เขินมากเลยให้ตายสิ... จ้องมองอยู่สักพักร่างบางก็ขยับตัวไปมาก่อนจะค่อย ๆ ลืมตาขึ้น และเมื่อเห็นใบหน้าของเขาก็สะดุ้งด้วยความตกใจ ก่อนจะรีบขยับตัวลุกขึ้นทันที
"โอ๊ย!"
เธอใช้มือกุมช่วงล่างของตัวเองเอาไว้ ไม่รู้ว่าเมื่อคืนเธอโดนไปมากขนาดไหน ตอนนี้ถึงได้รู้สึกเจ็บจนระบมไปหมด ไทเกอร์เห็นแบบนั้นก็รีบเข้ามาคองสาวเอาไว้ด้วยความเป็นห่วง
"จะรีบไปไหนครับเมียจ๋า"
หญิงสาวอ้าปากค้างจ้องมองไปยังใบหน้าของชายหนุ่มด้วยความตกใจ กับประโยคที่เขาเรียกเธอ
"เมียอะไร! พูดให้ดีนะไทเกอร์"
เขาจ้องมองไปยังใบหน้าของหญิงสาวก่อนจะยิ้มแก้มปริ ใช้มือทั้งสองข้างโอบรอบเอวของเธอก่อนจะรัดเอาไว้แน่น
"ก็เพนกับเกอร์ไง ตอนนี้เราสองคนเป็นผัวเมียกันแล้วนะ ดีใจที่สุดเลย"
"..."
และในที่สุดงานมงคลก็มาถึง เป็นงานแต่งงานระหว่างไทเกอร์และเพนตี้ ส่วนคู่ของหนูนิดและเพนเฮาส์จะแต่งงานทันทีหลังจากที่ฝ่ายหญิงเรียนจบ ครอบครัวสุขสันต์ไม่มีอะไรที่ต้องกังวลอีกในตอนนี้เจ้าบ่าวกำลังนั่งรอเจ้าสาวอยู่ในห้องที่ทางออแกไนซ์จัดไว้ให้ และฤกษ์มงคลเวลา 9:09 น. จะมีพิธีสวมแหวนแต่งงานระหว่างทั้งคู่ ซึ่งตอนนี้เจ้าสาวก็เดินเข้ามากับเพื่อนอีกคนซึ่งก็คือหม้อแกง"สวยมาก!""เจ้าสาวสวยมาก!"ทุกคนร้องว้าวออกมาด้วยความตื่นเต้น เจ้าสาวดูมีน้ำมีนวลสวยงามที่สุด ภายในงานนี้ไม่มีใครที่โดดเด่นไปกว่าเธออีกแล้ว ช่างกล้องรัวชัตเตอร์กันอย่างเพลิดเพลิน หม้อแกงพาเพื่อนสนิทไปนั่งตรงที่ทางออแกไนซ์จัดเตรียมไว้ ก่อนจะเดินออกมาหาชายคนรักที่ยืนอยู่ไม่ห่าง"เพนสวยจังเลยค่ะ"และเมื่อหญิงสาวมานั่งลงตรงหน้า ชายหนุ่มก็เอ่ยชมไม่หยุด ตัวเธอเองก็รู้สึกเขินไม่น้อย ตลอดทางที่เดินเข้ามามีแต่เสียงซุบซิบพูดคุยกันว่าเธอดูสวยเหมือนเจ้าหญิง"ไทเกอร์ก็หล่อเหมือนกันนะ""แน่นอนอยู่แล้ว นี่ใครไทเกอร์เลยนะ"ทั้งสองคนจ้องมองสบตากันก่อนจะยิ้มออกมาอย่างมีความสุข บรรยากาศตลบอบอวนไปด้วยความอบอุ่น เจ้าบ่าวสวมแหวนเพชร 15 กะรัตให้คนรักบนน
เวลาผ่านไปประมาณ 15 นาที พยาบาลก็ถือชาร์จอะลูมิเนียมเดินเข้ามาหาคุณหมอพร้อมจะยื่นมาให้เขาตรงหน้า"ผลการตรวจออกมาเรียบร้อยแล้วค่ะ""เป็นยังไงบ้างครับหมอ"ไทเกอร์ลุ้นเป็นอย่างมาก เขากำมือคนรักของตัวเองไว้แน่น รอดูว่าผลการตรวจจะเป็นไปอย่างที่คาดหวังหรือเปล่า เอาจริงตื่นเต้นมากเลยนะ เขาอยากมีลูกกับเพนตี้ใจจะขาด ครอบครัวอบอุ่นสมบูรณ์ดีที่สุดในชีวิตเลย"ผลการตรวจออกมาแล้วนะครับ คุณเพนตี้กำลังตั้งครรภ์ ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ"และเมื่อผลการตรวจออกมาเป็นที่น่าพึงพอใจ ไทเกอร์และคุณแม่ก็ลุกขึ้นกระโดดโลดเต้นก่อนจะสวมกอดกันด้วยความดีใจเป็นอย่างมาก ส่วนคนที่ท้องก็จ้องมองไปยังทั้งสองคนก่อนจะส่ายหน้ายิ้ม ๆ"เย้! เมียผมท้องแล้วครับแม่ เพนตี้ท้องแล้วโว้ยยยย"หญิงสาวหัวเราะขำ ๆ กับท่าทีของชายคนรัก เล่นใหญ่ทั้งแม่และลูกเลย สงสัยจะอยากมีหลานมากจริง ๆ"ถ้าอย่างนั้นเรารีบเดินทางไปที่เชียงรายเถอะ ไปสู่ขอหนูเพนตี้กัน ถ้าเกิดว่าทางนั้นรู้ว่ากำลังท้องต้องตื่นเต้นมากแน่เลย""รีบไปกันเถอะครับแม่ ขอบคุณคุณหมอมากเลยนะครับเอาไว้เดี๋ยวผมจะพาภรรยามาฝากครรภ์ที่นี่""ยินดีมากเลยครับ เดี๋ยวหมอให้ยาบำรุงไปก่อน ถ้าพร้อม
ในตอนนี้เพนเฮาส์ได้กลับมาจากโรงพยาบาลเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เดินทางไปเจอกับครอบครัวของหนูนิด และแอบบอกว่าเป็นเพื่อนรักของไทเกอร์ จึงทำให้ครอบครัวของหนูนิดไว้ใจ เพราะเป็นเพื่อนรักของหลานชาย แถมเขายังโทรมายืนยันว่าเพนเฮาส์เป็นคนดี เรื่องราวจึงจบลงอย่างง่ายดายส่วนไทเกอร์เขาเปลี่ยนวันหยุดมาให้ตรงกับวันหยุดของเพนตี้ และวันนี้เขาพาคนรักมากินบุฟเฟ่ต์ทะเลพรีเมี่ยมตามที่สัญญาเอาไว้ ว่าแต่บุฟเฟ่ต์บ้าอะไรก็ไม่รู้ราคาหัวละตั้ง 4,990 บาท กินแล้วมันลอยได้หรือยังไง"เมียจ๋ากินเยอะ ๆ เลยนะ"เขานั่งแกะกุ้งล็อบสเตอร์ให้กับเพนตี้ เอาอกเอาใจสารพัด และตอนนี้เธอกินไปแล้วสองตัว ขนาดตัวโคตรใหญ่ยังงงเลยว่ากินไปได้ยังไง"ทำไมเกอร์ไม่กินล่ะ""เห็นที่รักกินก็อิ่มแล้วช่วงนี้ดูอุดมสมบูรณ์นะเรา มีน้ำมีนวลขึ้นเยอะเลย"หญิงสาววางกุ้งล็อบสเตอร์ลงก่อนจะจ้องมองไปยังชายหนุ่มด้วยใบหน้าหงุดหงิด"เกอร์กำลังบอกว่าเพนอ้วนเหรอ"หญิงสาวเท้าสะเอวจ้องหน้าคนรักอย่างเอาเรื่อง กล้าดียังไงมาบอกว่าเธอดูอุดมสมบูรณ์ ทั้งที่ความหมายคือการบอกว่าเธออ้วน ไทเกอร์ได้ยินแบบนั้นก็รีบปฏิเสธพัลวัน"ไม่ใช่ หมายถึงว่าเมียจ๋าสวยขึ้นไงจ๊ะ อึ๋มขึ้นด้วย
ทางด้านของเพนเฮาส์เขาเพิ่งจะได้สติ ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นอย่างเชื่องช้า เมื่อเห็นใบหน้าของคนรักอยู่ตรงหน้าก็ตกใจรีบขยับตัวลุกขึ้นจนตัวเองเจ็บตัวรีบกุมขมับเพราะรู้สึกปวดหัว หนูนิดเห็นแบบนั้นก็ตกใจ รีบขยับตัวลุกขึ้นประคองชายหนุ่มเอาไว้ก่อนจะเอ็ดเขาเสียงไม่ดังมากนัก"อย่าเพิ่งลุกสิคะเดี๋ยวก็เจ็บตัวหรอก""หนูนิดให้อภัยพี่แล้วใช่ไหม แล้วตอนนี้พี่อยู่ที่ไหน"เขากุมขมับตัวเองเอาไว้ หันไปมองโดยรอบด้วยความมึนงง ก่อนหน้านี้จำได้ว่าตัวเองอยู่ที่คอนโด ดื่มเหล้าเมาทั้งวันทั้งคืน ตอนนั้นกำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำ แต่ว่าหลังจากนั้นก็ภาพตัดไปเลย"อยู่ที่โรงพยาบาลค่ะ พี่ไทเกอร์บอกว่าพี่เพนเฮาส์จะได้ผ่าตัด แต่ดูจากสภาพในตอนนี้... อย่าบอกนะคะว่าพี่ทั้งสองคนโกหกหนูนิด"ตอนนี้เธอมั่นใจแล้วว่ากำลังโดนหลอกอยู่ เพราะสภาพของคุณที่จะเข้าห้องผ่าตัดไม่น่าจะเป็นแบบนี้ เธอเตรียมจะลุกขึ้นออกไปแต่ทว่าชายหนุ่มก็ดึงรั้งตัวเข้าหาก่อนจะโอบก่อนเอาไว้แน่น"อย่าทิ้งพี่ไปเลยนะ พี่อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีหนูนิด""แล้วทำไมพี่ถึงทิ้งหนูนิดได้ละคะ"หญิงสาวเอ่ยถามกลับไปซึ่งทำเอาชายหนุ่มอึ้งไปไม่น้อยเหมือนกัน ตัวเองยังทิ้งไปโดยไม่สนใจไยดี ทีแบ
ทั้งสองคนเห็นประตูถูกเปิดออกและมีคุณหมอเดินออกมาพร้อมกับพยาบาล ก็รีบขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะวิ่งเข้าไปหาทันที"หมอคะ พี่ชายหนูเป็นยังไงบ้างคะ"เธอเอ่ยถามคุณหมอเสียงสั่น ไทเกอร์กุมมือคนรักเอาไว้ หันมามองสบตากันก่อนจะยิ้มออกมาให้กำลังใจกันและกัน"ตอนนี้ไม่เป็นอะไรมากแล้วครับ คนไข้พักผ่อนน้อยร่างกายอ่อนแรงมาก จนหกล้มหัวหัวแตกตอนนี้หมอทำแผลให้เรียบร้อยแล้วไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง"เธอได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจก่อนจะยกมือไหว้ขอบคุณคุณหมอที่ช่วยเหลือพี่ชายของเธอ"ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ"คุณหมอยิ้มให้กับทั้งสองคนก่อนจะเดินออกไปทันที เขาเหลือบสายตามองคนรักก่อนจะส่งยิ้มไปให้"ไม่ร้องแล้วนะ""อื้ม ขอบคุณนะคะที่ช่วยพาพี่เพนเฮาส์มาส่งโรงพยาบาล"เขาอมยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนจากกุมมือพาเธอเดินออกไปจากหน้าห้องฉุกเฉิน เดี๋ยวอีกสักพักพยาบาลน่าจะพาเพนเฮาส์ขึ้นไปยังห้อง VIP"ก็พี่เขยนี่นาต้องช่วยอยู่แล้ว"หญิงสาวหันหลังกลับไปมองยังประตูห้องฉุกเฉิน ก่อนจะทำหน้าเศร้าหมองเพราะรู้สึกสงสารพี่ชาย"หนูนิดก็ใจแข็งจริง ๆ เลย ไม่รู้จะช่วยพี่เพนเฮาส์ยังไงแล้ว"ไทเกอร์กินมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะหยิบโทรศัพท์
ในเวลานี้เขาไม่รู้จะทำยังไงต่อก็เลยคิดว่าออกไปหาหญิงสาวในตอนนี้เลยจะดีกว่า อยู่กับแม่เดี๋ยวก็ได้ทะเลาะกันอีก เรื่องเก่าตั้งนานมาแล้วขุดมาพูดอยู่ได้ ทั้งแม่ทั้งเพื่อนเลย เฮ้อ"ถ้างั้นผมไปหาเพนนะครับ""เหมือนว่าหนูเพนตี้จะออกไปพื้นที่กับไกด์นะลูก"เขาที่กำลังจะเดินออกไปต้องหยุดชะงัก แล้วหันกลับมามองใบหน้าของคุณแม่ด้วยความสงสัย"ทำไมถึงให้เพนตี้ออกพื้นที่ครับ""ก็หนูเพนตี้ขอแม่ออกไปเองจะห้ามได้ยังไงล่ะ"คุณแม่พิงโซฟาก่อนจะหันมามองใบหน้าของลูกชายพร้อมกับยิ้มออกมา เขาเองก็ไม่รู้ว่าจะไปตามตัวที่ไหนก็เลยคิดว่าการอยู่กับแม่น่าจะเป็นทางที่ดีที่สุด"งั้นผมรอตรงนี้ก็ได้""ตามสบายจ้ะ"สามชั่วโมงต่อมา...เสียงเคาะประตูหน้าห้องทำงานของคุณแม่ดังขึ้น ทำให้ชายหนุ่มสะดุ้งตื่นขยี้ตาของตัวเองก่อนจะลืมตาขึ้นมองว่าใครกำลังเข้ามา อากาศมันเย็นไปหน่อยก็เลยเผลอหลับไป และเมื่อเขาเห็นประตูถูกเปิดออกก็ยิ้มออกมาทันทีเมื่อเห็นใบหน้าของคนรักกำลังเดินเข้ามา"น้าลีเรียกหนูเหรอคะ""จ๊ะ มีคนมาหาน่ะ"เขาเห็นคนรักก็รีบขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะวิ่งไปสวมกอดเธอทันทีด้วยความคิดถึง"ทำไมไม่รับโทรศัพท์เกอร์ ทักไลน์ไปก็ไม่ตอบ คอนโดก็