LOGIN
ในปัจจุบันมีคู่รักหลายคู่ที่พยายามจะมีลูกแต่ก็อาจไม่เป็นไปอย่างที่ตั้งใจ และหนึ่งในวิธีที่จะช่วยให้คู่รักเหล่านั้นสมหวังและได้มีลูกอย่างที่ตั้งใจในราคาที่ประหยัดกว่าการทำกิฟต์นั้นก็คือ การฉีดเชื้ออสุจิเข้าสู่โพรงมดลูกหรือเรียกง่าย ๆ ว่าการผสมเทียมนั่นเอง ซึ่งเป็นวิธีที่นิยมในการนำมาใช้การรักษาภาวะมีบุตรยากในเบื้องต้นได้ และก็ยังมีความใกล้เคียงกับวิธีการตั้งครรภ์ตามธรรมชาติและให้ผลค่อนข้างเป็นที่น่าพอใจ
ภควดีแต่งงานกับอติรุจผู้เป็นสามีมาเกือบจะครบสามปีแล้ว แต่เร็ว ๆ นี้ผู้เป็นสามีก็เกิดอยากจะมีลูกกับภรรยาขึ้นมา ก็เลยทำให้ตัวสามีนั้นกลุ้มใจเป็นอย่างมาก สาเหตุก็มาจากเรื่องที่มารดาของอติรุจนั้นบอกเขาว่าจะยกมรดกให้ลูก ๆ ที่แต่งงานแล้วมีบุตรเท่านั้น ในอดีตมารดาของอติรุจเธอได้แต่งงานใหม่กับชาวต่างชาติและก็ร่ำรวยมากมายจนเธอและสามีใหม่มีมรดกทรัพย์สินมากมาย คุณพจมานมารดาของอติรุจได้ให้สัญญาว่าถ้าอติรุจบุตรชายของเธอมีลูกเมื่อไหร่ เธอจะแบ่งทรัพย์สินให้เขาส่วนหนึ่ง ซึ่งตอนนี้อติรุจก็ลำบากมากเพราะยั้งต้องผ่อนทั้งบ้านและรถ เขาจึงอยากได้มรดกของมารดามาช่วยแบ่งเบาภาระหนี้สิน อติรุจจึงได้ปรึกษาเรื่องนี้กับภควดีภรรยาสาวของตนเอง
“วดี...เพื่อนพี่แนะนำโรงพยาบาลแล้วก็บอกชื่อหมอมาแล้วนะ”
“แล้วเพื่อนพี่ว่าไงบ้างคะ เค้าทำแล้วติดลูกมั้ย”
“ติดได้สองเดือนแล้ว กำลังจะไปอัลตร้าซาวด์ดูเพศวันนี้แหละ”
“วดีอยากรู้เหตุผลของคุณแม่ค่ะ ว่าทำไมเราต้องมีลูกก่อน ท่านถึงจะแบ่งทรัพย์สินให้”
“เฮ่อ!!! สงสัยแกคงเห็นหลานมั้ง..”
“แม่พี่นี่ก็เล่นใหญ่เนาะ ทำเป็นเหมือนละครหลังข่าวไปได้”
“แกคงเห็นว่าน้องสาวของพี่มีลูกแล้วมั่ง” อติรุจมีน้องคนละพ่อ เธอได้ทรัพย์สินมรดกจากมารดาไปแล้วจากการที่เธอคลอดลูกแฝดเพราะทำกิฟต์ และอติรุจจึงอยากใช้วิธีนี้บ้าง ที่ผ่านมาภควดีคิดว่าสาเหตุที่เธอไม่มีลูกก็เพราะอติรุจไม่ค่อยทำการบ้านเลยต่างหากและหลัง ๆ มานี้เขาก็แทบจะไม่แตะต้องเธอเลยด้วยซ้ำ เธอจึงอยากให้เขาลองใช้วิธีธรรมชาติดูก่อน แต่อติรุจผู้เป็นสามีก็ไม่ยอม และอ้างว่ามันเสียเวลา โดยเขาบอกภควดีว่าอยากเอามรดกที่ได้นั้นมาใช้หนี้ให้มันจบ ๆ ไป
“แล้วพี่คิดเหรอ ว่าถ้าพี่มีลูกแล้ว พี่จะได้ทรัพย์สินพอ ๆ กับน้องสาวของพี่น่ะ” ภควดีถามเพราะเห็นว่าอติรุจนั้นเป็นแค่ลูกติดเท่านั้น แถมยังอยู่กับฝ่ายบิดามาตั้งแต่เด็กอีกต่างหาก และก่อนหน้านี้อติรุจก็เพิ่งจะตามหามารเจอ
“ก็คงไม่หรอกมั่ง เพราะพี่ไม่เคยอยู่กับแม่เลย ที่แม่จะให้ก็คงอยากให้พี่อยู่สบายมากกว่านี้”
“คือยังไงพี่ก็ต้องมีลูกให้ได้ใช่มั้ย” วดีถามอย่างเหลืออด
“ใช่”
“งั้นพี่ก็ควรทำการบ้านบ้างนะคะ ถ้าทำแล้วมันไม่ได้ผลพี่ก็ไปตรวจสเปริ์มของพี่ซะ เพราะวดีเพิ่งจะอายุย่าง 25 ปีเอง ปัญหามีลูกยากมันคงไม่ได้เกิดจากวดีหรอก" ภรรยาสาวบอกอย่างเหลืออด เพราะหลัง ๆ มานี้สามีไม่เคยเหลียวแลเธอเลยสักนิด แล้วจู่ ๆ จะมาอ้างว่าอยากมีลูกแล้วให้เธอต้องเป็นฝ่ายไปทำกิฟต์หรือวิธีอื่น ๆ มันจะเป็นไปได้อย่างไรกัน!
“คือพี่ใจร้อนน่ะ แล้วก็อยากให้วดีไปตรวจพร้อมกันกับพี่เลยจะได้จบในคราเดียว เผื่อหมอเค้าจะได้แนะนำว่าเราควรทำอย่างไร ไปเถอะนะ” ผู้เป็นสามีอ้อนวอน ภรรยาถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้นเพื่อตัดรำคาญ
“ก็ได้ค่ะ แต่ไม่ใช่วันนี้นะคะ เพราะวดีมีสอน”
“พรุ่งนี้วดีลาสักครึ่งวันได้มั้ยละ เดี๋ยวพี่คุยกับไอ้พลมันให้” อติรุจนั้นเป็นเพื่อนกับหัวหน้างานของภควดีซึ่งเจตพลก็คือผู้อำนวยการโรงเรียนที่เขาเคยฝากภรรยาไปทำงานสอนพิเศษภาษาจีนที่โรงเรียนแห่งนี้
ตอนที่ 5 เสน่ห์แรงใกล้ครบหนึ่งอาทิตย์ ชุติมนต์พยายาลสาวก็ได้โทรมาเตือนภควดีและสามีของเธอว่าวันพรุ่งนี้มีนัดมาเก็บน้ำเชื้ออสุจิที่โรงพยาบาล พอเช้าวันรุ่งขึ้นทั้งคู่ก็เดินทางมาที่โรงพยาบาลตามใบนัดพอมาถึงทั้งสองก็ยื่นใบนัดที่หน้าห้องตรวจ จากนั้นชุติมนต์พยาบาลสาวหน้าห้องตรวจของคุณหมอก็พาอติรุจเดินไปที่ห้องเก็บน้ำเชื้อ พอไปถึงห้องเธอก็แนะนำอุปกรณ์ทุกอย่างภายในห้องและชี้ไปที่จอมอนิเตอร์ “คุณอติรุจสามารถใช้วิดีโอและหนังสือพวกนี้ดูเพื่อสร้างอารมณ์ได้ค่ะ แล้วนี่ก็เป็นกระป๋องเก็บน้ำเชื้อนะคะ” อติรุจรับกระป๋องเก็บเชื้อมาถือไว้ ก่อนจะรีบบอกกับชุติมนต์พยาบาลสาว “เอ่อ..คุณพยาบาลครับ คืองี้นะครับ...คือผมชินกับการที่ภรรยาเป็นคนทำให้เสร็จ ถ้ายังไงผมจะรบกวนคุณพยาบาลช่วยไปตามภรรยาผมให้เข้ามาอยู่ในห้องนี้ได้มั้ยครับ” “อ๋อได้ค่ะ แต่การทำให้อสุจิออกมาจะต้องใช้ได้แค่มือเท่านั้นนะคะ” พยาบาลสาวรีบบอกทันที “อย่างอื่น..นี่ไม่ได้เลยใช่มั้ยครับ” “ไม่ได้เลยค่ะ แล้วคุณก็อย่าลืมบอกให้ภรรยาล้างมือให้สะอาดก่อนทำด้วยนะคะ” “เอ่อ...แล้วมันต้องระวัง..แบบไหนอีกบ้างมั้ยครับ ผมจะได้บอกกับภรรยา กลัวจะทำไม่ถูกวิธีเข
ตอนที่ 25 ปลาหมึกแถวบนภควดีที่แต่งตัวเสร็จก่อนจึงรีบเดินมาปลดล็อกประตู ก่อนจะเห็นร่างท่วมของผู้อำนวยการยืนหน้าเครียดอยู่“เข้าไปทำอะไรกันในนั้น..คุณภควดี” เสียงเข้มเอ่ยถาม ภควดีรีบปาดเหงื่อออก และยืนเอาตัวบังไว้ แต่ภูริชก็ดันทะเล่อทะล่าออกมาพร้อมกับเอ่ยขึ้น“พอดี ผมไปเล่นบาสมาแล้วก็เข้าไปเปลี่ยนชุดครับ” เด็กหนุ่มหน้าซีดเผือดทันทีที่เห็นร่างของชายสูงวัยเจ้าของโรงเรียน“แล้วครูวดีล่ะ เข้าไปทำอะไรในนั้น” เสียงเข้มของชายสูงวัยถามขึ้น“วดีจะเข้าไปดูเด็ก ๆ ค่ะ ว่ากลับกันหมดหรือยัง” ครูสาวพูดได้ไม่ค่อยเป็นปากนัก ก่อนจะถูกเสียงเข้มตวาดกลับทันที“นั่นมันหน้าที่ของภารโรง..มันไม่ใช่หน้าที่ของครู” ภควดีก้มหน้ายอมรับผิด“ส่วนเธอก็กลับบ้านได้แล้วนายภูริช ไม่งั้นฉั้นจะฟ้องพ่อเธอ” ผู้อำนวยการ หันมาดุเด็กหนุ่มอีกครั้งเมื่ออ่านป้ายชื่อแล้วรู้จักบิดาของภูริชจากนามสกุลดัง เพราะว่าภูริชนั้นย้ายมากลางคันและพ่อของเขาเองที่พาลูกชายเข้ามาฝากเรียนที่นี่ โดยมอบเงินบริจาคไปหลายล้านบาท“ครับ” ภูริชรีบเดินจากไปเพราะกลัวผู้อำนวยการจะเอาเรื่องนี้ไปฟ้องบิดาสักครู่ ผู้อำนวยการ..ก็เอ่ยขึ้นกับครูสาวที่ยืนรับผิดอยู่“พร
ตอนที่ 24 เสพสุขห้องแต่งตัว NCเด็กหนุ่มโอบกอดร่างนุ่มนิ่งของครูสาวเอาไว้ เขาทั้งจูบและทั้งหอมไปบนใบหน้าเธอก่อนจะเลื่อนมาที่หัวไหล่มน เด็กหนุ่มหอมไปทั่วตรงโน้นตรงนี้ ภควดีแทบไม่มีจะแรงจะขัดขืน จึงปล่อยตัวปล่อยใจไปตามการเล้าโลมของเด็กหนุ่ม“ผมเริ่มจะติดใจเซ็กซ์ของคุณครูซะแล้วสิ มันสนุกกว่าการช่วยตัวเองเป็นไหน ๆ”“เธอช่วยตัวเองบ่อยเหรอ...ภูริช”“ครับ วันละหลาย ๆ รอบเลย บางทีกลางคืนก็สี่ห้าครั้ง กลางวันสามสี่ครั้งแล้วแต่โอกาส”“หมกมุ่นนะเราเนี่ย หาเวลาออกกำลังกายบ้างนะ”“ผมก็เล่นบาสไงครับ” “จบม.6 แล้ว ภูริชตั้งใจจะไปเรียนต่ออะไรเหรอ”“ก็น่าจะวิศวะครับ”“ถ้างั้นก็อย่าทำลายอนาคตตัวเองด้วยการต้องมารักครูเลย”“งั้นผมไม่เรียนละ”“จะบ้าเหรอ นั่นมันอนาคตของเธอนะ”“ก็ผมขาดครูไม่ได้นี่ครับ” ภควดีถอนหายใจเบา ๆ“ภูริช!!!..เธออย่าคิดอย่างนั้นสิ..อนาคตของตัวเองทำไมต้องขึ้นอยู่กับคนอื่นด้วยล่ะ” เด็กหนุ่มหันมาสบตาของเธอ ทั้งสองต่างมองแววตาของกันและกันภควดีพูดด้วยความจริงใจทำให้เด็กหนุ่มมองไม่เห็นความแสแสร้งของเธอ พอพูดจบเด็กหนุ่มก็จูบเธอและเริ่มลูบไล้เนื้อนวลอีกครั้งอย่างรักใคร่“ภูริชเธอเคยรักใครมั้ย
ตอนที่ 23 เด็กหนุ่มผู้คลั่งรัก NCหลังจากที่ภควดีวางสายที่คุยกับสามีเรียบร้อยแล้ว ภูริชเด็กหนุ่มก็โทรเข้ามาอีกรอบ ภควดีตัดใจที่จะไม่รับสายจากลูกศิษย์หนุ่มบ้ากามคนนี้ จนเธอได้ยินเสียงไลน์ของตนเองก็ดังขึ้น ภควดีจึงตัดสินใจอ่านข้อความที่เด้งขึ้นมา ก่อนจะเห็นว่าภูริชนั้นส่งคลิปร่วมรักอย่างดุเดือดเมื่อคืนมาให้เธอ ภควดีถึงกับรับไปไม่ได้จนแทบจะเป็นลมพอภูริชโทรกลับมาอีกครั้ง ภควดีตัดสินใจรับสายจากลูกศิษย์หนุ่ม“จะเอายังไงก็ว่ามา” หญิงสาวกระแทกเสียงไปอย่างโมโหทันทีที่กดรับสาย“เราคุยกันดี ๆ ก็ได้นะครับ...คุณครู อย่าเพิ่งใจร้อนกับผมสิคร๊าบ” เด็กหนุ่มเอ่ยทักทายอย่างอารมณ์ดี“ครูไม่แจ้งความจับเธอก็บุญแล้วนะ...ภูริช”“อย่าใจร้ายกับผมแบบนั้นสิครับ...คุณครูก็รู้ว่าผมรักคุณครูมากแค่ไหน”“รักเหรอ!!!..เล่นวางยาครู นี่นะเหรอคำว่ารักของเธอ” ภควดีต่อว่าเด็กหนุ่มด้วยอารมณ์โมโห“แล้วครูจะกลับคอนโด...ทำไมไม่บอกผม”“ก็แล้วทำไมครูต้องบอก”“อย่าคิดจะดื้อกับผมนะครับ...เพราะไม่เช่นนั้นละก็ เพื่อน ๆ ของผมทุกคนจะได้เห็นแน่ๆ ว่าครูสอนภาษาจีนที่เค้าลือว่าแซ่บน่ะเวลาแก้ผ้าอยู่บนเตียงมันจะเร่าร้อนเซ็กซี่แค่ไหน"“อย่าน
ตอนที่ 22 ขึ้นครู NCครูสาวค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อของเด็กหนุ่มออกเผยให้เห็นหน้าแผงอกกว้างของภูริช ครูสาวถึงกับต้องกลืนน้ำลายที่หุ้นของลูกศิษย์คนนี้ช่างดีงามเหลือเกิน พอถอดข้างล่างดุ้นเอ็นอันเขื่องก็ดีดตัวขึ้นด้วยความต้องการจากนั้นครูสาวก็เริ่มให้ความสุขโดยดูดเลียจากล่างขึ้นบนด้วยอารมณ์ที่ร้อนแรงแห่งไฟตัณหา ไม่เว้นแม้แต่พวงไข่ทั้งสองข้างของเด็กหนุ่มเธอดูดเลียขึ้นมาเรื่อย ๆ ทั้งลิ้นและริมฝีปากของเธอที่นุ่มมันทำให้เด็กหนุ่มสยิวจนหายใจหอบนอนดูการกระทำของคุณครูสาวและลูบศีรษะให้เธออย่างรักใคร่“ผมรักคุณครูครับ” ภูริชลูบผมนุ่ม ๆ ของเธออย่างคลั่งไคล้แล้วเอ่ยขึ้นด้วยเสียงแหบพร่าครูสาวเงยหน้าขึ้นมาด้วยสายตายั่วยวน เธอดูดเลียจนขึ้นมาถึงแผงอกของเด็กหนุ่ม ความรู้สึกผิดชอบหมดหายไปสิ้นเหลือเพียงความต้องการที่ไม่อาจฝืนได้เท่านั้น ร่างบางของครูสาวถูกเปลื้องผ้าออกจนหมดสิ้น ก่อนที่เธอจะค่อย ๆ ขึ้นมาคร่อมร่างอยู่บนตัวลูกศิษย์หนุ่มเธอก้มลงไปจูบที่ริมฝีปากหยักของภูริชอย่างเร่าร้อน ขณะที่เด็กหนุ่มพยายามรั้งศีรษะของครูสาวเอาไว้เพื่อบดจูบก่อนจะสอดแท่งรักเข้าไปในโพรงสวาทอันอ่อนนุ่มจนครูสาวสะดุ้งเฮือก ภูริชรี
ตอนที่ 21 คลั่งรักครูสาว NCภูริชพาภควดีไปดูอุปกรณ์ในการทำเค้กที่อยู่ในครัว ก่อนที่ครูสาวจะคัดเลือกวัตถุดิบที่ใช้ในการทำเค้กออกมาวาง ระหว่างนั้นเด็กหนุ่มก็ชวนเธอคุยไปเรื่อย ๆ “วันจันทร์ตอนเย็นผมมีแข่งบาส คุณครูไปเชียร์ผมหน่อยได้มั้ยครับ”“อ๋อ.. ได้สิ แล้วต้องครูเอาป้ายไฟไปเชียร์ด้วยหรือเปล่าละ” หญิงสาวแกล้งประชด“โห่!!!..ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอกครับ แค่คุณครูไปเชียร์ผมก็ดีใจแล้ว”“อันที่จริงเธอน่าจะบอกครูเร็วกว่านี้ จะได้ซื้อเค้กวันเกิดให้ซะเลย”“อย่าเลยครับ มันจะสิ้นเปลืองเปล่า” พอพูดจบเด็กหนุ่มก็ทำหน้าเศร้าลงทันที ภควดีเห็นดังนั้นจึงอดไม่ได้ที่จะถาม ดูแล้วพ่อแม่ของเด็กหนุ่มคนนี้คงจะไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับลูกเท่าที่ควร“ภูริช!!! เธอมีอะไรในใจหรือเปล่า..เล่าให้ครูฟังได้นะ”“ไม่มีอะไรหรอก จริง ๆ แล้วคุณแม่ผมท่านก็อวยพรวันเกิดให้ทุกปีแหละ เดี๋ยวดึก ๆ ท่านก็คงมาโทรมา” สิ้นเสียงเด็กหนุ่มก็ยิ้มให้เธอ ภควดีรู้สึกว่าที่ภูริชเล่ามา เธอก็เคยรู้สึกแบบนี้เหมือนกัน ซึ่งมันก็ไม่ต่างจากเขา เพราะในตอนเด็ก ๆ เธอก็ไม่เคยได้เค้กวันเกิดเลยสักชิ้น“ภูริชหยิบเนยสดให้ครูหน่อยสิ” ภูริชได้ยินดังนั้นก็รีบไปหยิบเน







