อย่าไปจากข้าอีกเลย

เจิ้งซูอี้ได้แต่กัดฟันเพื่อรอรับแรงกระแทกของธนูดอกนั้น ปรากฏว่านางไม่รู้สึกอะไรเลย เพราะมีร่างสูงโปร่งกระโดดกอดนางเอาไว้ทำให้เขาเป็นผู้รับธนูดอกนั้นเอาไว้เอง

อึก!!

ร่างสูงกระตุกเล็กน้อยหลังจากที่ลูกธนูปักลงที่กลางหลังของเขาอย่างแม่นยำ

“ซีหยวนไห่หนาน....ท่าน!!!”

เจิ้งซูอี้ตะโกนออกมาด้วยความตกใจ ซีหยวนไห่หนานผลักนางให้ออกวิ่ง ก่อนที่ทหารของแคว้นจ้าวจะตามมาทัน

“รีบไปเร็ว!!!”

ทั้งสองวิ่งไปจนถึงต้าหลางที่ซีหยวนไห่หนานมัดเอาไว้ในป่า นางกระโดดขึ้นหลังม้าไปก่อนจากนั้นจึงดึงเขาขึ้นซ้อนด้านหลัง ทั้งสองควบม้าออกจากตรงนั้นไปอย่างรวดเร็ว

ทหารแคว้นจ้าวที่ขี่ม้าตามมาติดๆ มีหรือจะตามต้าหลางทัน เพียงไม่นานพวกเขาก็ทิ้งทหารแคว้นจ้าวเอาไว้ข้างหลังไม่เห็นแม้แต่ฝุ่นของมัน ทั้งที่บนหลังของต้าหลางมีคนขี่ถึงสองคน

ซีหยวนไห่หนานที่ถูกยิงเข้าที่แผนหลังกลับหุบยิ้มไม่ลง เขารู้สึกมีความสุขมากที่สุดในรอบหลายเดือน วันนี้เขาหานางพบแล้ว ซีหยวนไห่หนานสัญญากับตนเองว่าเขาจะไม่มีวันทำนางหายไปอีก

ร่างบางที่ควบม้าอย่างเอาเป็นเอาตาย มีหรือจะรู้ความคิดของเจ้าคนวิปริตที่ถึงแม้จะถูกยิงจนเกือบตายด้วยธนู แต่กลับยังคงแสดงท่าทางมีคว