บทที่ 8 เหนื่อยใจ

‘พี่ไม่เคยคิดจะปล่อยพรีมไปตั้งแต่แรก ไม่เคย ยิ่งได้รู้ถึงเหตุผลว่าทำไมพรีมถึงต้องไปจากพี่ พี่ก็ยิ่งโกรธ แต่เป็นโกรธตัวเองมากกว่า ที่ตอนนั้นพี่ทำอะไรเพื่อปกป้องความรักของเราไม่ได้เลย แต่ครั้งนี้พี่จะไม่มีวันทำพลาดแบบนั้นอีก ต่อให้แม่จะไม่ยอมรับ หรือคนทั้งโลกจะไม่เข้าใจ…พี่ก็ไม่สน พี่รักพรีม แค่พรีมเท่านั้น!’ ต่อให้เหตุผลของเขาจะน่าฟังสักแค่ไหน แต่ลึกๆ ในใจแล้ว เธอกลับรู้ดีว่าตัวเองกับเขานั้น ต่างกันมากเหลือเกิน และความแตกต่างนี้เองที่มันเป็นปัญหาสำคัญ

“อิงกับใบชาแอบคบกันมาห้าปีแล้ว แต่กลัวครอบครัวรับไม่ได้ เลยไม่กล้าที่จะบอกความจริง พวกเขาสองคนไม่ได้ชอบผู้ชายแบบพี่ ส่วนพี่เองก็มีคนที่รักอยู่แล้ว เพราะแบบนั้นเขาสองคนถึงได้เข้าใจความรักของเรา…” นี่ก็เป็นอีกเรื่องที่เขายอมอธิบายให้ได้รับรู้ ก่อนที่ภาพความห่วงใยที่ดูจะมากไปหน่อยของคนทั้งคู่จะลอยเข้ามาในความคิด ซึ่งก็คงเป็นอย่างที่เขาว่าจริงๆ หลายต่อหลายครั้งที่เธอบังเอิญเห็นท่าทีที่คนทั้งสองแสดงต่อกันซึ่งมันออกจะเกินกว่าคำว่าเพื่อนไปมาก

ตอนนั้นเธอคิดเพียงว่าพวกเขาคงสนิทกันมาก ก็เลยแสดงท่าทีแบบนั้นต่อกัน อิงอรเองก็ยังเป็นว่าที่คู่หมั้นของค