เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 26 ใครมาหาแต่เช้าเลยเนี่ย ตอนปลาย
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-08-20 22:03:29
บทล่าสุด
ทะลุมิติคราวนี้นางร้ายขอทำสวน บทที่ 30 ยังมีอะไรที่นางทำไม่ได้อีกบ้าง ตอนปลาย
ร่างสูงของเฉินกั๋วกง ยืนมองทิวทัศน์งดงามตระการตาเบื้องหน้าด้วยรอยยิ้มกว้าง กระทั่งอันอ๋องที่มาด้วยกันยังนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง “งดงามราวภาพวาดเลยทีเดียว ช่างเป็นสตรีที่น่าทึ่งคนหนึ่ง” เมื่อชื่นชมทิวทัศน์กันพอสมควร รถม้าทั้งสามคันก็วิ่งข้ามสะพานหินไปถึงเรือนอรุณเคียงใจ เรือนพักรูปแบบแปลกตา ทาสีขาวและสีฟ้าสดใส ประดับประดาด้วยไม้ดอกไม้ประดับดูสดชื่นสบายตาโดยรอบ ตัวอาคารตั้งตะหง่านห่างจากแม่น้ำครึ่งลี้ ด้านหลังเป็นภูเขาเขียวขจี เสียงนกร้อง เสียงน้ำไหล กลิ่นหอมเย็นเจือกลิ่นดอกไม้ลอยอวลในอากาศ โชยเข้าจมูกของผู้มาเยือนบางเบา ทุกคนสัมผัสได้ถึงความสงบร่มรื่นผ่อนคลาย ซึ่งแผ่ซ่านอยู่รอบกายได้ทันทีที่ลงจากรถม้า และเป็นอีกครั้งที่ท่านหญิงเจียงอิ่งตกตะลึงจนพูดไม่ออก หญิงชรากวาดตามองโดยรอบ รู้สึกเหมือนตนได้หลงเข้ามาอยู่ในอีกโลกหนึ่งอย่างไรอย่างนั้น “การออกแบบทั้งหมดนี้ เป็นฝีมือของแม่หนูเชียนเสวี่ยหนิงอย่างนั้นหรือท่านอ๋อง” เสียงทุ้มต่ำทรงพลังของเฉินกั๋วกงเอ่ยถามหลานชาย “ขอรับท่านตา ทั้งหมดนี่ หนิงเอ๋อร์ของข้าเป็นผู้ออกแบบเองกับมือ” เว่ยลี่หยางตอบกลับด้วยความภาคภูมิใจเต็มเปี่ยม คนรักของเขาเก่งก
ทะลุมิติคราวนี้นางร้ายขอทำสวน บทที่ 30 ยังมีอะไรที่นางทำไม่ได้อีกบ้าง ตอนต้น
บทที่ 30 ยังมีอะไรที่นางทำไม่ได้อีกบ้าง ตอนต้น หลังจากได้รับแจ้งจากองครักษ์ของอันอ๋อง ดวงตาของเสวี่ยหนิงวาวโรจน์ด้วยความดีใจ ผักดองของนางอร่อยถูกใจเชื้อพระวงศ์ จนถึงขนาดอยากทำธุรกิจด้วย ช่วงนี้นางดวงขึ้นสุดๆ ไหนจะตกพระเอกได้เพราะท่าปีนกำแพงแสนเร้าใจ มาวันนี้ยังตกอันอ๋องคนงามได้ด้วยผักดองมูเตลู ราวกับสวรรค์เป็นใจ ช่วยให้ความปรารถนาเรื่องที่นางอยากพบอันอ๋องเป็นทุนเดิมสมประสงค์ โฮะๆๆ ทวยเทพช่างเข้าข้างเสวี่ยหนิงจริงๆ เจ้าค่ะ นางอยากเห็นตัวประกอบที่งดงามที่สุดในเรื่อง!! “รบกวนพี่ชายเรียนอันอ๋องว่าข้ายินดีไปพบพระองค์พรุ่งนี้เจ้าค่ะ” เช้าวันรุ่งขึ้น เสวี่ยหนิงและมารดาก็พากันไปพบอันอ๋อง ณ ตำหนักเสียนเยว่ตามคำเชิญ คล้อยหลังไม่นานร่างสูงของเว่ยลี่หยางที่วันนี้หล่อเหลาเต็มพิกัด ย่างเท้าลงจากรถม้ายืนเหยียดแผ่นหลังเต็มความสูง ดูสูงส่งสง่างามน่าเกรงขาม สมกับตำแหน่งจวิ้นอ๋องแห่งต้าเว่ย ชายหนุ่มเร่งตามทันทีเมื่อได้รับรายงานว่าคนรักมาพบน้องชาย แม้แต่ท่านอ๋องน้อยหลางจื่อ วันนี้ก็ดูหล่อเหลาสง่างามกว่าทุกๆวัน บนคอฟูฟ่องของมันสวมสร้อยคอทำจากเส้นไหมถักหุ้มทองลายกระดูกดูล้ำค่า หมาอินดี้ตัวโตยืนเชิดคา
ทะลุมิติคราวนี้นางร้ายขอทำสวน บทที่ 29 น้ำขึ้นต้องรีบตักจะชักช้าไม่ได้ ตอนปลาย
วันเดียวกันนั้น ในขณะที่เว่ยลี่หยางกำลังเจรจากับท่านยายของตน เสวี่ยหนิงก็กำลังเพลิดเพลิน กับการขายผักดองมูเตลูรสเด็ดอยู่หน้าโรงพนันของมารดา เย่หลินอุ้มอวิ๋นเอ๋อร์ยืนสังเกตการณ์อยู่ริมหน้าต่างชั้นสามของโรงพนัน “เร่ เข้ามาเจ้าค่ะ เร่เข้ามา พ่อแม่พี่น้องทั้งหลาย ผักดองมูเตลู ของสวนอรุณรัก อร่อย สะอาด คุณภาพเป็นเลิศ กินแกล้มสุรา แกล้มเนื้อย่าง แกล้มหม้อไฟ หรือกินเล่นๆ แก้เบื่อก็อร่อย เข้ามาชิมกันก่อนได้เจ้าค่า ไม่ถูกใจ ไม่ต้องซื้อ แต่รับรองว่าเมื่อได้ชิมแล้ว ท่านต้องติดใจอย่างแน่นอน เอ้า เร่เข้ามา ช้าหมดอดนะเจ้าคะ” เสียงหวานกังวานมีชีวิตชีวาของเสวี่ยหนิงร้องเรียกลูกค้า กอปรกับผ้าคาดเอวสีสันสดใสปักลายดวงตะวันยิ้มแป้น รวมกับรอยยิ้มเจิดจ้างดงามราวแสงตะวันของนาง จึงไม่อยากนักที่จะเรียกความสนใจจากชาวบ้าน ที่กำลังเดินผ่านไปผ่านมาให้แวะชิม สาวใช้สองซู พานข่าย และอาเฟิง ยืนถือถาดผักดองหั่นเป็นชิ้นพอคำเสียบไม้จิ้มฟัน ยื่นให้ชาวบ้านได้ชิม “มีทั้งแบบเผ็ดและไม่เผ็ดเจ้าค่ะ สนใจชิมรสชาติไหนดีเจ้าคะ” ซูลี่เอ่ยถามสตรีรุ่นป้า ที่เดินเข้ามาขอชิมสินค้าเป็นคนแรก “ใครชอบความเผ็ดให้มาทางข้าเจ้าค่ะ คิกๆๆ
ทะลุมิติคราวนี้นางร้ายขอทำสวน บทที่ 29 น้ำขึ้นต้องรีบตักจะชักช้าไม่ได้ ตอนต้น
บทที่ 29 น้ำขึ้นต้องรีบตักจะชักช้าไม่ได้ ตอนต้น เมื่อได้ยินวาจาจากปากหลานชาย ท่านหญิงเจียงอิ่งตกใจจนแทบสติหลุด เด้งพรวดขึ้นจากเตียงดิ่งมาหาเว่ยลี่หยางด้วยความเร็วสูง ประหนึ่งลูกธนูถูกปล่อยจากสาย “ห๊า! ท่านอ๋องเพิ่งรับสั่งว่าอะไรนะ?!” หญิงชราเอ่ยถามเสียงดัง ลืมไปเสียสนิทว่าตนกำลังป่วยจากอาการตรอมใจ… “อ้าว หายป่วยแล้วรึฮูหยิน หุ หุ แค่เพียงเห็นหน้าจวิ้นอ๋องก็หายป่วยไม่ต้องกินยาสักเทียบ” เฉินกั๋วกงเลิกคิ้วถามภรรยา จากนั้นก็อ้าปากกัดปาท่องโก๋ด้วยสีหน้ารื่นเริง “โอ้ ปาท่องโก๋วันนี้กรอบดีจริงๆ” เว่ยลี่หยางมุ่นหัวคิ้ว พินิจดวงหน้าท่านยายของตนด้วยสายตายากคาดเดา ก่อนก้าวไปนั่งที่ตั่งกับผู้เป็นท่านตา “นั่นสิขอรับ แค่ท่านยายเห็นหน้าหลานก็หายป่วยแล้ว ช่างดีจริงๆ แบบนี้หลานค่อยวางใจ จะได้รับมื้อเช้ากับท่านตาอย่างเต็มที่” พูดจบก็ฉวยปาท่องโก๋ขึ้นมากัดบ้าง “อืม กรอบดีจริงๆด้วย พ่อบ้านฝูข้าขอไข่ลวกเพิ่มอีกสามฟองด้วยนะ” รับสั่งจบก็ตักโจ๊กทรงเครื่องหอมกรุ่นใส่ปาก ท่านหญิงเจียงอิ่งที่ปล่อยไก่ตัวเบ้อเริ่มเท่าห่าน ยืนหน้ากระตุกไม่หยุด เพ่งพิศบุรุษตัวโตทั้งสองที่กำลังรับมื้อเช้าอย่างสำราญใจ! เข้ากันเ
ทะลุมิติคราวนี้นางร้ายขอทำสวน บทที่ 28 หลางจื่ออดทนอีกนิดนะ ตอนปลาย
คนเป็นหลานแอบถอนหายใจอีกรอบ ‘มาแล้วไง สมาคมกีดกันหญิงหม้ายประจำปี’ “จริงขอรับ” เว่ยลี่หยางตอบกลับอย่างไม่อ้อมค้อม เขาไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดอย่างไร เพียงให้รับรู้ไว้เป็นพอ เพราะอย่างไรเสียเขาก็ไม่มีทางเปลี่ยนใจไปจากเชียนเสวี่ยหนิง หญิงสาวที่ทั้งงดงาม ฉลาดกล้าหาญมีน้ำใจ คิดดีทำดี แถมตลกแบบนี้หาไม่ได้ง่ายๆ เรื่องอะไรเขาต้องตามใจคนที่ไม่ได้นอนเคียงหมอนกับเขาด้วยเล่า ใครอยากได้สตรีแบบไหน บุตรีของใครก็เชิญแต่งกันเองเถอะ! คำตอบตรงไปตรงมาของหลานชาย สร้างความตกตะลึงให้ท่านหญิงเจียงอิ่งไม่น้อย แต่กระนั้นนางก็ไม่อยากกดดันเขามากนัก ด้วยรู้ว่าเว่ยลี่หยางเป็นคนดื้อเงียบ หากตัดสินใจอะไรลงไปแล้ว ก็ยากที่จะเปลี่ยนใจ ถึงแม้จะไม่ปฏิเสธ แต่ก็ไม่ปฏิบัติตามเช่นกัน หน้ามึนสุดๆ! คนเป็นยายจึงเลือกใช้วิธีประนีประนอม ในการเกลี้ยกล่อมหลานชายให้ตรึกตรองเรื่องการอภิเษก “หากท่านอ๋องต้องการจะพานางเข้าตำหนัก ก็ให้เป็นอนุชายายังพอรับได้บ้าง แต่ตำแหน่งพระชายาเอกคงไม่เหมาะสมกระมัง หวังว่าท่านอ๋องจะเห็นแก่หน้าตาของราชวงศ์และสกุลเฉิน เอาตามที่ยายแนะนำดีกว่านะ เรื่องการอภิเษกนั้นเกี่ยวพันถึง…ฉอดๆๆๆ” สีหน้าของเว่ยลี่ห
ทะลุมิติคราวนี้นางร้ายขอทำสวน บทที่ 28 หลางจื่ออดทนอีกนิดนะ… ตอนต้น
บทที่ 28 หลางจื่ออดทนอีกนิดนะ… ตอนต้น อวิ๋นเอ๋อร์ที่กำลังงับหูหลางจื่อไม่ให้ไปขโมยหัวไชเท้ามาแทะเล่น เอียงคอมองพี่สาวด้วยสีหน้าหมาสงสัย “พี่สาวเป็นอะไรหรือเจ้าคะ” พระราชวังหลวง ห้องทรงงาน ฮ่องเต้เว่ยจินหยางชันษาสี่สิบกลางๆ สวมเสื้อคลุมแพรไหมสีดำ ปักดิ้นทองมังกรห้าเล็บ ยืนเอาพระกรไพล่หลังทอดพระเนตรโอรสองค์โต ที่คุกเข่าอยู่บนพื้นด้วยสายพระเนตรอ่อนโยน ดวงพักตร์ของเว่ยลี่หยางที่เคยเต็มไปด้วยหนวดเครารกครึ้ม ประหนึ่งหัวหน้าโจรเถื่อนในคราแรก บัดนี้เกลี้ยงเกลาหล่อเหลาราวเทพบุตรอีกครา ยิ่งมองยิ่งละม้ายคล้ายผู้เป็นบิดาถึงเจ็ดแปดส่วน “ลุกขึ้นเถิดจวิ้นอ๋อง” สุรเสียงทุ้มกังวานรับสั่งเรียบง่าย พลางประคองโอรสองค์โปรดให้ลุกขึ้น ก้าวนำไปนั่งยังเก้าอี้รับรองภายในห้องทรงงาน หลังจากไต่ถามสารทุกข์สุกดิบกันเสร็จสรรพจึงเข้าเรื่องสำคัญ “เสด็จพ่อ หากลูกจะขอสมรสพระราชทานจากพระองค์ ไม่ทราบว่าจะทรงมอบให้ลูกได้หรือไม่” “เจ้าคิดถี่ถ้วนแล้วหรือหยางเอ๋อร์ ว่าต้องการแต่งสตรีหม้ายคนนั้นเป็นพระชายาเอก ถึงข้าจะอนุญาตให้เจ้าเลือกคู่ครองได้เอง แต่เจ้าก็ต้องคำนึงถึงความเหมาะสมด้วยเช่นกัน นางเพิ่งหย่าร้างได้ไม่นานมิ
บางทีคุณอาจจะชอบ
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC
กระดิ่งจันทร์27.8K viewsยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
หว่านชิงอิ๋น413.9K viewsใต้หล้าสยบรัก
จูน189.0K viewsอ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
จุ้ยหลิงซู779.4K viewsในวันที่ใจของข้าถ่องแท้
28พิจิกาเฉิน1.3K viewsท่านแม่ทัพ เอ็นดูข้าสักนิดได้หรือไม่
ฉู่เฉียว3.9K viewsสนมรักคืนนี้ข้าจะไปหาเจ้า
องค์หญิงโนเนม2.4K viewsตัวร้ายอย่างข้าต่อไปนี้จะเป็นคนดี
รอรีวัน3.6K views
