หัวขโมย

อาเฟยรู้สึกถึงอันตรายที่อยู่ใกล้ตัวทันที เขามองไปรอบๆเหมือนที่แห่งนี้จะเป็นกองโจรอะไรสักอย่าง มันไม่น่าปลอดภัยกับเขา เขาน่าจะถูกโจรจับมาแล้วล่ะ ถ้าจำไม่ผิดก่อนที่จะหมดสติไปเขาอยู่ในห้องวิจัย แสดงว่าพวกโจรกลุ่มนี้จะต้องลักพาตัวเขามาจากในห้องวิจัยแน่นอน อาเฟยพยายามขยับตัว ปรากฏว่าเขาถูกมัด แต่เขาฝึกการต่อสู้มาอย่างช่ำชอง ไม่มีทางที่โจรพวกนี้จะสามารถพันธนาการเขาได้ อาเฟยใช้เวลาไม่นานเชือดก็หลุดออกจากร่างกาย  เขาเดินไปใกล้ทหารสองคนที่ยืน ปรากฏว่าหลับอย่างที่เขาคิดจริงๆด้วย เขาจึงรีบเดินหลบเข้าไปดูด้านในด้วยความอยากรู้ เขาเห็นว่าทหารสองคนที่ยืนนั้นแต่งตัวแปลกมาก ใส่ชุดเหมือนทหารโบราณ ไม่เหมือนกองโจรอย่างที่คิดไว้ตอนแรก ความอยากรู้อยากเห็นของนักโบราณคดีกระตุ้นให้อาเฟยเข้าไปในชุมโจรแห่งนั้น

"โอ้โห..?มีทั้งดาบมีทั้งหอกแถมยังมีทหารมากมายก่ายกองแต่งตัวเหมือนชุดคอสเพลย์ ต้องลงทุนเท่าไหร่กันเนี่ย"

อาเฟยค่อยๆพาตัวเอง หลบตามมุมต่างๆไม่ให้ใครเห็น ช่วงนี้เป็นช่วงเวลาที่ดึกพอสมควรทำให้คนที่แต่งชุดทหารพวกนี้ส่วนมากนอนหลับ อาเฟยมองเห็นกระโจมที่ใหญ่ที่สุด เขาคิดว่าในนั้นจะต้องมีสิ่งที่เขาอยากรู้แน่ๆ คนกลุ่มนี้อาจจะเป็นนักโบราณคดีมาขุดวัตถุโบราณแต่ไม่เข้าใจจริงๆ ทำไมต้องแต่งตัวแบบนี้ ทันทีที่สามารถพาตัวเองเข้ามาอยู่ในกระโจมใหญ่ได้ เขายิ่งแปลกใจมากขึ้นเมื่อในกระโจมใหญ่ มีความอุ่นมากกว่าข้างนอกเยอะมาก แถมด้านในยังถูกจัดตกแต่งไว้อย่างดี ทั้งๆที่มันเป็นเพียงการออกสนามชั่วคราวเท่านั้น 

[เดี๋ยวกลับไปจะต้องตรวจสอบสักหน่อยนะว่าคนกลุ่มนี้เป็นนักวิจัยกลุ่มไหนใช้ทุนเปลืองมากกกก] อาเฟยคิดในใจ

ในขณะที่เดินสำรวจเขาสังเกตดูว่าบนโต๊ะทำงานที่มีของแปลกๆมากมายวางอยู่ หนึ่งในนั้นมีสิ่งที่เขาคุ้นตา นั่นคือหยกสีเขียวที่เขาจับก่อนหมดสติ อาเฟยรีบตรงไปที่หยกนั้นทันที เขาเห็นว่าเป็นหยกก้อนเดียวกันจริงๆ แต่ที่แปลกไปก็คือหยกนี้มีสภาพที่สมบูรณ์มาก มีพู่ห้อยอยู่ หรือว่ามันจะเป็นเพียงของเลียนแบบเท่านั้น

"เจ้าเป็นใคร!"  เสียงที่ดุดันดังขึ้นทำให้อาเฟยตกใจจนหยกหล่นพื้น 

"ผม...เอ่อผม" อาเฟยตกใจกับคนที่เดินออกมา เขาไม่คิดว่ากระโจมนี้จะมีห้องที่แบ่งเอาไว้นอนด้วย ชายคนที่ออกมานั้นเหมือนยังอยู่ในชุดนอน แต่เป็นชุดนอนที่แปลกประหลาดอีกนั่นแหละ ชายคนนั้นใส่ชุดนอนด้วยชุดสีขาว ผมยาว เขาพึ่งเคยเห็นว่าผู้ชายผมยาวคนนี้ มีเส้นผมที่สวยมาก 

หรือว่า..เป็นวิก!?

ในขณะที่อาเฟยยังคงยืนพิจารณาชายที่เดินออกมา ทั้งๆที่ใบหน้าของชายผู้นั้นกำลังแสดงอาการโกรธ แต่เขากลับไม่ได้สนใจ เดินเข้าไปใกล้ๆเพื่อพิจารณา

"เดี๋ยวนี้นักโบราณคดีเขาต้องแต่งตัวแบบนี้มาทำงานกันแล้วหรือไง"

"เจ้าเป็นโจรเข้ามาขโมยของข้า ช่างไม่เกรงกลัวอำนาจท่านอ๋องอย่างข้าเลยนะ!" อ๋องหลีตวาดด้วยความโกรธเมื่อมีคนบุกรุกเข้ามาจนถึงกระโจมที่พักของเขา

[พูดอะไรน่ะ นี่มันภาษาอะไรกัน] อาเฟยคิดในใจ เขาไม่ได้ตอบโต้อะไรเอาแต่มองชายผมยาวที่พูดภาษาแปลกๆ

"เจ้าได้ยินสิ่งที่ข้าพูดหรือไม่ เจ้าคนตัวแคระ!" อ๋องหลีพูดพร้อมกับผลักร่างเล็กให้ก้นจ้ำเบ้าลงไปด้วยความโกรธที่โจรแคระคนนี้ไม่เกรงกลัวต่ออำนาจของเขา

"โจรแคระบ้าบออะไร กล้าดียังไงมาบูลลี่ความสูงของฉัน!" 

อ๋องหลีฟังสิ่งที่โจรแคระพูดไม่เข้าใจ สายตาของเขามองไปยังโต๊ะทำงานเมื่อเห็นว่าหยกประจำตัวของเขาหายไป ความโกรธพุ่งสูงสุดทันที อ๋องหลีคว้ากริชประจำตัวขึ้นมา ก่อนที่จะใช้จ่อไปที่คอของโจรแคระ

"หยกประจำตัวของข้าอยู่ที่ไหน เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงได้มาขโมยของถึงในกระโจมพักของข้า!" 

คำพูดของอ๋องหลี ทำให้อาเฟยจำได้ทันทีว่าก่อนหน้าที่ชายคนนี้จะปรากฏตัวเขากำลังถือหยกนั้นอยู่ แล้วหยกร่วงลงจากมือเขา เขารีบก้มลงที่พื้นเพื่อหาหยกชิ้นนั้นทันที

"หยกเมื่อกี้เหรอ เหมือนฉันจะทำตกไปตรงไหนเดี๋ยวก่อนนะ"

ชายร่างเล็กผละออกจากปลายกริช ด้วยท่าทางเรียบเฉยยิ่งทำให้อ๋องหลีมองด้วยความประหลาดใจ นอกจากจะไม่กลัวเขาแล้ว ยังไม่กลัวต่ออาวุธที่จ่อคออยู่อีกต่างหาก

"อยู่ไหนนะ เมื่อกี้หล่นอยู่แถวๆนี้นี่นา" อ๋องหลีมองดูโจรตัวน้อยก้มลงที่พื้นพร้อมกับหาหยกประจำตัวของเขา การแต่งกายของชายผู้นี้แปลกประหลาดตั้งแต่ที่เขาเห็นครั้งแรก ผมสั้นทั้งๆที่บุรุษทุกคนที่อยู่แคว้นนี้จะต้องไว้ผมยาวกันหมด ไม่มีบุรุษใดในโลกนี้ที่ตัดผมสั้น นอกจากนักบวชเท่านั้น แล้วดูจริตจะก้านของชายผู้นี้แล้ว ดูไม่เป็นบุรุษเอาเสียเลย ตัวเล็กแขนเล็กหน้าอกก็ไม่บึกบึนไม่สมชายชาตรี ดูๆแล้วน่าจะไม่ใช่ทหารแน่ๆ น่าจะเป็นชาวบ้านที่ริกล้าเข้ามาขโมยของในกระโจมของเขามากกว่า คนพวกนี้มีโทษสถานเดียวคือตายเท่านั้น