เจ้าสาวที่มีความสุข

"ยินดีด้วยนะ"

"เหมาะสมกันมาก"

"กิ่งทองใบหยกจริงๆ"

"ไม่โสดแล้วนะเพื่อน"

หลังจากเสร็จสิ้นพิธีแต่งงานที่เป็นทางการ 'รั่วหยุนซี' เจ้าสาวที่มีความสุขมากที่สุดในงานก็ควงแขนสามีจัดอาฟเตอร์ปาร์ตี้กับเพื่อนพ้องคนสนิทต่ออย่างสนุกสนาน เธอยิ้ม โยกตัว หัวเราะ เอนจอยไปกับบรรยากาศชื่นมื่นในงาน วันนี้เธอคือ 'เจ้าสาว' ที่มีความสุขที่สุดในโลกจริงๆ

"พวกเธอก็รีบๆ หาสามีได้แล้ว"

รั่วหยุนซีบอกเพื่อนๆ พร้อมรอยยิ้มจริงใจ เส้นทางชีวิตของเธอไม่ได้ปูไปด้วยกลีบดอกไม้ กว่าจะมาถึงวันนี้ได้ เธอก็ต้องใช้ความขยันบวกอดทนเพื่อพาตัวเองไปยืนอยู่ในจุดที่ดีๆ 

'เอาเงินมาจะไปซื้อเหล้า'

'ฉันไม่ให้'

'กล้าดียังไงมาขัดใจฉัน'

เพี้ยยย!

'ไอ้ผัวชั่วแกกล้าตบฉันเหรอ'

'เออสิวะ'

​​​​​ตอนเด็กๆ ที่ต้องเห็นภาพของผู้ให้กำเนิดทะเลาะกันทำให้รั่วหยุนซีกลายเป็นคนที่ขาดความรัก โลกความจริงมันโหดร้ายนัก ความสุขของเธอคือการได้อยู่ในโลกจินตนาการ ความชอบอ่านชอบเขียนตั้งแต่เด็กๆ นั้นนำพาให้เธอกลายมาเป็น 'รั่วหยุนซี' นักเขียนนิยายชื่อดัง

ในเมื่อมีงาน มีเงิน ก็ต้องมีคนเข้าหา พอมีหลายคนเข้ามา ดอกไม้ที่ตูมก็เริ่มเบ่งบาน เธอคบหาดูใจกับ 'รุ่ยหาน' เขาอายุมากกว่าเธอสี่ปี บุคลิกสุภาพ อ่อนโยน มีเหตุผล ซึ่งต่างจากพ่อของเธอที่ชอบใช้อารมณ์ เขาเหมาะสมกับเธอแทบทุกอย่าง ตำแหน่งอาจารย์มหาวิทยาลัยทำให้เธอพอใจที่จะตกลงคบหาดู

"ผมรักคุณหยุนซี"

คำบอกรักมาพร้อมแหวนแต่งงาน รุ่ยหานคุกเข่าต่อหน้าเธอราวกับฝัน ภาพโรแมนติกในจินตนาการบัดนี้กำลังเกิดขึ้นกับเธอจริงๆ

"แต่งงานกับผมนะ"

"ค่ะ ฉันจะแต่งกับคุณ"

น้ำตาของผู้หญิงไหลพรากด้วยความดีใจ ชีวิตเธอในตอนนี้มีความสุขจนหุบยิ้มไม่ได้ เธอเล่าเรื่องที่เหมือนเจ้าหญิงในนิยายให้กับเพื่อนสนิทที่สุดฟัง 

📣ประกาศจากหยุนซี

เพราะยุ่งกับการเตรียมตัวเป็นเจ้าสาว ไรท์อาจจะไม่ได้มาอัพนิยายที่เขียนสักพัก อย่าเพิ่งโกรธกันนะคะ🙇

'ยินดีด้วยนะคะไรท์'

'กรี้ดดดด หยุนซีจะแต่งงานแล้ว'

'เจ้าบ่าวต้องหล่อมากแน่ๆ'

'จะรอไรท์กลับมานะคะ'

พอเธอโพสต์ข้อความแจ้งข่าวลงไป แฟนคลับที่ติดตามนิยายต่างก็เข้ามาเขียนข้อความแสดงความยินดี เธอในตอนนี้จึงทุ่มเวลาให้กับการเตรียมงานแต่งที่มีธีมเป็นเจ้าหญิงในนิยาย เจ้าชายก็คือเจ้าบ่าวที่เดินมารับเธอ มีเพื่อนรักคอยจับกระโปรงให้ ไม่ว่าเธอจะไปไหน เพื่อนสนิทคนนี้ก็จะไม่ห่างเลย

"ดีใจด้วยนะหยุนซี"

"ขอบใจนะซูฮวา"

รั่วหยุนซีเอ่ยขอบคุณเพื่อนรักด้วยแววตาที่ซาบซึ้งใจ สวนดอกไม้สีขาวในฝันที่เธอรีเควสกับทีมออแกไนซ์ก็เป็นซูฮวาคนดีที่ช่วยประสานงาน และช่วยทำทุกอย่างแทนเธอที่ยุ่งตัวเป็นเกลียว

"ไม่เอาสิ ไม่ร้อง"

ซูฮวาปาดน้ำตาที่เอ่อคลอให้เจ้าสาวที่เป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย รั่วหยุนซีเป็นคนเงียบๆ ชอบเก็บตัว ไม่คุยหากไม่เปิดใจ ส่วนเธอนั้นมีนิสัยตรงข้ามทุกประการ รอยยิ้มหวานๆ ดวงตาที่สดใส ทำให้เวลาที่ยืนด้วยกัน ความโดดเด่นนั้นก็จะตกมาที่เธอ 'ไป๋ซูฮวา'

"ฉันโชคดีจริงๆ ที่ได้เป็นเพื่อนกับเธอ"

หยุนซียังคงชื่นชมเธอต่อหน้าเจ้าบ่าวที่ยืนเงียบๆ ไม่พูดอะไร เท่าที่เธอสังเกตุอยู่สอง สาม ครั้งที่ทั้งคู่เคยเจอกันดูรุ่ยหานไม่สนใจซูฮวาที่สวยสะพรั่งดั่งดอกไม้ จนบางครั้งเธอยังแอบสงสัยว่าสายตาของเขาคงผิดปกติแน่ๆ 

"เพื่อนฉันสวยใช่ไหมคะ"

หยุนซีกระซิบถามรุ่ยหานหลังจากที่ซูฮวาขอตัวเดินไปคุยกับเพื่อนคนอื่นๆ ในงานต่อ

"สำหรับผมเฉยๆ นะ"

"พูดจริงเหรอ"

หยุนซีหรี่ตามองแฟนตัวเอง

"คุณสวยกว่าเยอะหยุนซี"

หัวใจของหยุนซีเต้นดัง เธอมองใบหน้าหล่อเหลานั้นก่อนจะหัวเราะออกมาเพราะตั้งแต่เธอรู้จักกับซูฮวาเธอไม่เคยคิดที่อยากเอาตัวเองเปรียบเทียบกับซูฮวาที่แสนดีเลย

"ปากหวานจังนะคะ"

หญิงสาวยกมือขึ้นมาหยิกแก้มของชายหนุ่มที่จะเปลี่ยนสถานะจาก 'แฟน' มาเป็น 'สามี' ของเธอในค่ำคืนนี้ ภาพเจ้าบ่าวเจ้าสาวหยอกล้อพูดคุยกัน ใครมองก็น่ารักดี แต่ถ้ามองให้ดีจะเห็นสายตาของคนบางคนที่ไม่พอใจ มือเรียวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมามองรูปภาพที่ตั้งเป็นรูปหน้าจอ ก่อนจะเบะปากใส่ 

ถ้าอยากขอบใจ...

ก็ยกผู้ชายของเธอให้ฉันสิหยุนซี!

​​​​​​