เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 17 หากแตะต้องลูกข้าอีกข้าจะไม่ออมมือ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-26 02:51:40
บทล่าสุด
ทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของเจ้าเด็กแฝดมากแผนการ ตอนที่ 20.2 แอบขึ้นเรือ
เขาไม่รอให้นางได้ตั้งสติ สองเท้าก็ก้าวเข้ามาใกล้ ใช้มือหนาลูบเส้นผมนางเบา ๆ อย่างอ่อนโยน ก่อนจะช้อนตัวซูไป๋จื้อขึ้นมาอุ้มอย่างง่ายดายแม้ว่านางจะยังงุนงงอยู่ แต่เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะเบา ๆ ของต้าซูเธอก็รีบพยักหน้าเบา ๆ แล้วช้อนซูไป๋ฮวาขึ้นมาแนบอก คุณชายรองซูยื่นมือมาจับมือเธอไว้แน่น ไม่มีใครได้พูดอะไร เขาแค่กุมมือของเธอเอาไว้แล้วพาเดินกลับขึ้นไปยังชั้นบนด้วยกันบนดาดฟ้าเรือสำเภาขนาดใหญ่นั้นปลอดโปร่งช่างแตกต่างจากด้านใต้ท้องเรืออย่างมาก ลมทะเลเย็นสบายพัดผ่านเส้นผมปลิวระเรี่ยเบา ๆ สองสาวใช้ตื่นตาตื่นใจยิ่งกว่าสิ่งใด พวกนางหัวเราะคิกคักวิ่งวนไปรอบ ๆ พร้อมกันกับเด็กน้อยสองคนที่กำลังสนุกกับการมองทะเลกว้างสุดสายตาหว่างตันที่ตามขึ้นมาด้วยเดินไปรับห่อผ้าที่สาวใช้ถืออยู่ไปเก็บเรียบร้อย แล้วกลับมายืนคุมเชิงอยู่ห่าง ๆ ฮั่วเฉาซียืนอยู่ใต้แสงแดดอ่อน มองดูภาพเด็ก ๆ ที่วิ่งเล่นด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความสุข ขณะที่ยิ้มบาง ๆ อย่างเผลอไผล ลมทะเลก็พัดเย็นวาบจนนางต้องยกมือกอดตัวเองเอาไว้ ก่อนที่ร่างสูงที่คุ้นเคยจะก้าวเข้ามาโดยไร้เสียงซูอวี่ใช้ผ้าคลุมผืนหนาคลุมไหล่ให้เธออย่างอ่อนโยน ความอบอุ่นจากเนื้อผ้
ทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของเจ้าเด็กแฝดมากแผนการ ตอนที่ 20.1 แอบขึ้นเรือ
ตอนที่ 20แอบขึ้นเรืออาเซี่ยรีบพาทุกคนลงมายังภายใต้ท้องเรือที่มืดสลัว มีเพียงแสงไฟจากตะเกียงบางจุด กลิ่นอับชื้นจากไม้เก่าและทะเลโชยมาแตะจมูกทันทีที่เฉาซีและพวกเด็ก ๆ ก้าวลงมา นางพาทุกคนเดินลงมายังภายในห้องไม้แคบ ๆ ที่มีเพียงตะเกียงน้ำมันดวงหนึ่งส่องแสงริบหรี่ หญิงสาวหันไปมองที่ปลายทางนั้นก็พบว่ามีเถาอวี้ยืนรออยู่ก่อนแล้ว เมื่อเห็นพวกตนเดินลงมา สายตาคู่นั้นก็เหลือบมามองอย่างเยือกเย็น ชายหนุ่มปรายตามองเฉาซีที่อยู่ในชุดผ้าไหมเนื้อดีสีอ่อนสะอาดสะอ้าน เส้นผมที่เคยกระเซอะกระเซิงก่อนนี้ ตอนนี้เกล้าเรียบร้อยอย่างงดงาม ร่างบางที่เคยผ่ายผอมก็ดูมีน้ำมีนวลขึ้นจนนึกว่าเป็นคนละคน"เฉาซี.." เขาเรียกชื่อนางอย่างแผ่วเบาดวงตาเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจก่อนจะเบิกตาอีกรอบเมื่อเห็นเด็กน้อยแฝดสองคนกับสาวใช้ที่เดินตามหลังนางลงมา"คุณหนู คุณชายน้อย เหตุใดลงมายังที่สกปรกเช่นนี้กันขอรับ" เถาอวี้ถามอย่างร้อนรนรีบถลาเข้ามาอย่างลนลาน ซูไป๋จื้อกะพริบตาปริบ ๆ ก่อนจะเอียงคอแล้วพูดออกมาอย่างใสซื่อ "ข้าอยากมาดูสถานที่.. ที่ท่านแม่ของข้าเคยนอนก็เท่านั้น" เถาอวี้ขมวดคิ้วทันทีที่ได้ยินคำว่าแม่ของข้าเขาทวนในใจครู่หนึ่ง เ
ทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของเจ้าเด็กแฝดมากแผนการ ตอนที่ 19.2 แยกจาก
ซูอวี่นิ่งงันพลางลูบเรือนผมของนางเบา ๆ สายตาเต็มไปด้วยความลังเล เขาอยากพานางไปทุกที่ แต่หนทางข้างหน้าช่างเต็มไปด้วยความไม่แน่นอนเกินกว่าจะให้สตรีที่เขารักและเด็ก ๆ ที่เขาหวงแหนนั้นไปเสี่ยงด้วย"เฉาซี.." เขาเอ่ยออกมาเสียงแผ่วราวกับว่ากำลังขอให้นางเห็นใจ"เจ้ารู้หรือไม่ว่าหนทางนั้นลำบากเพียงใด ข้าไม่อยากให้เจ้ากับลูกต้องลำบาก" เฉาซีเงยหน้าขึ้นสบตาเขา ดวงตาของนางสั่นระริก"ข้ายอมลำบากได้.. แต่ข้าไม่สามารถอยู่ห่างท่านได้" คำพูดของนางนั้นราวกับทลายกำแพงที่เขาสร้างขึ้น ซูอวี่ถอนหายใจเฮือกยาวยกมือลูบแก้มนุ่มนั้นแผ่วเบา"เช่นนั้นเอาอย่างนี้ได้หรือไม่.. ข้าจะไปหยางโจวก่อน ดูที่ทาง ดูความเหมาะสม แล้วจะกลับมารับเจ้ากับลูกให้เร็วที่สุด" เฉาซีเงียบลงพร้อมกอดเขาเอาไว้แน่นขึ้นราวกับไม่อยากให้เขาจากไป แต่สุดท้ายนางก็พยักหน้าอย่างยอมจำนน"ได้.. หากท่านคิดว่าดีที่สุดข้ากับลูกก็จะรอท่าน" ชายหนุ่มกอดนางแน่นขึ้นอย่างให้สัญญา ก่อนที่ทั้งสองจะไปในที่สุดหลังจากคืนนั้นสามวัน ในรุ่งสางของวันที่อากาศเย็นสบาย ฮั่วเฉาซีบังเอิญเดินผ่านเรือนหลักแล้วเผอิญได้ยินการสนทนาของหว่างตันเข้า"นายท่าน เรือเตรียมพร้อมแล้วขอร
ทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของเจ้าเด็กแฝดมากแผนการ ตอนที่ 19.1 แยกจาก
ตอนที่ 19แยกจากกลางดึกในคืนนั้นฮั่วเฉาซีได้ลุกขึ้นแล้วเดินออกมาจากห้องเด็ก ๆ เธอปล่อยให้สองสาวใช้เป็นคนดูแลเด็ก ๆ ต่อ นางย่องไปยังห้องนอนใหญ่ที่มีเพียงแสงโคมริบหรี่ ผลักประตูเข้าไปก็เห็นว่าซูอวี่นั้นนอนอยู่บนเตียง ผ้าห่มคลุมถึงอกท่าทางเหมือนคนหลับลึก หญิงสาวจงใจเดินเข้าไปแล้วหยุดยืนข้างเตียง ก่อนจะยกผ้าห่มขึ้นเล็กน้อยพร้อมทั้งแทรกตัวเข้าไปจนกลายเป็นก้อนนิ่ม ๆ ข้างกายเขา เอียงใบหน้าไปใกล้กระซิบเสียงเบา"ท่านหลับแล้วจริงหรือ" สิ้นสุดคำถาม เธอก็เห็นว่าซูอวี่นั้นหรี่ตาขึ้นมามอง มุมปากของยกยิ้มจาง ๆ อย่างน่าเอ็นดู"ถูกเจ้าจับได้เสียแล้ว.." พูดจบเขาก็ยื่นแขนรวบเฉาซีเข้ามากอดแนบอกแน่น กลิ่นกายของชายหนุ่มคนรักทำให้นางรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ฮั่วเฉาซีซุกหน้าอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถามเขาออกไปด้วยน้ำเสียงอู้อี้ "พวกเราจะไปหยางโจวเมื่อไหร่งั้นหรือ" ซูอวี่นิ่งเงียบไปชั่วอึดใจ มือหนายกขึ้นมาลูบเส้นผมนางเบา ๆ "การไปครั้งนี้ข้าคิดว่าไม่ง่ายนัก เลยคิดว่าข้าจะไปเอง เจ้ากับเด็ก ๆ อยู่ที่นี่ก่อนดีหรือไม่ ฮั่วเฉาซีชะงักกึกนางดันตัวออกจากอ้อมแขนแล้วพลิกขึ้นมาจ้องหน้าเขา ดวงตาคมสวยสะท้อนความไม่พอใจ"นี่ท
ทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของเจ้าเด็กแฝดมากแผนการ ตอนที่ 18 ครอบครัวอบอุ่น
ตอนที่ 18ครอบครัวอบอุ่นหลังจากเฉาซีอุ้มไป๋จื้อเดินลิ่ว ๆ ออกไปโดยไม่หันกลับ ซูอวี่เองก็ก้มลงอุ้มไป๋ฮวาขึ้นแนบอกแล้วหมุนตัวเดินตามหลังเธอไปเช่นกัน ทั้งสองอุ้มลูกแฝดออกไป ทว่ากลับทิ้งไออารมณ์ร้อนระอุเอาไว้ข้างหลังสองพี่น้องตระกูลซู ซูเซี่ยและซูเหิงมองตามหลังด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ ซูเซี่ยกัดฟันกรอดก่อนจะสบถเสียงเบา ๆ แทรกออกมาจากไรฟัน"หึ... พวกเจ้าก็ผยองไปได้แค่ตอนนี้แหละ" คำพูดนั้นเต็มไปด้วยความอาฆาตทั้งขบเขี้ยวเคี้ยวฟันพวกเขาเบือนหน้าหนีและกระฟัดกระเฟียดกันไปคนละทิศคนละทาง ก้าวเท้าเร็ว ๆ กลับเรือนตัวเองราวกับไม่อยากทนเห็นแม้แต่เงาของซูอวี่กับครอบครัวอีกแม้แต่วินาทีเดียวในห้องโถงใหญ่บรรยากาศยังคงเงียบงัน มีเพียงเสียงจอกชากระทบกันเบา ๆ ดังเป็นจังหวะ ท่านพ่อนั่งสงบนิ่ง ฝ่ามือใหญ่ถือจอกชาอย่างมั่นคง ท่านแม่เองก็นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามมือบีบถ้วยชาแน่น สายตาเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองแต่ก็ต้องพยายามรักษามารยาทเอาไว้ทั้งสองนั่งดื่มชาเงียบ ๆ ไม่มีแม้แต่คำพูดปลอบใจ หรือกระซิบถามไถ่ กระทั่งผู้เป็นภรรยานั้นอดทนไม่ไหวเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นก่อน น้ำเสียงกดต่ำแต่คุมอารมณ์ไม่อยู่"ท่านทำเช่นนี้.. หมายความว่าอ
ทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของเจ้าเด็กแฝดมากแผนการ ตอนที่ 17 หากแตะต้องลูกข้าอีกข้าจะไม่ออมมือ
ตอนที่ 17หากแตะต้องลูกข้าอีกข้าจะไม่ออมมือผู้เป็นแม่มองหน้าลูกชายคนรองด้วยสีหน้านิ่งสงบทว่าสายตานั้นเฉียบคม นางมองหน้าคุณชายรองซูครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยเสียงเย็น ๆ"เพราะที่นั่นคือแหล่งการค้าที่ดีที่สุดแห่งหนึ่ง เจ้ารู้จักพ่อค้าจากแคว้นต่าง ๆ มากมาย มีความเหมาะสมที่สุด" ซูอวี่หัวเราะเย็นเยียบเหมือนหิมะกลางเหมันต์ เสียงหัวเราะนั้นเยือกเสียจนเฉาซีที่นั่งข้าง ๆ ขนลุกซู่"เพียงแค่ลูกรู้จักคนมากหน่อยแค่นั้นหรือขอรับ" เขากระตุกยิ้มมุมปากอย่างเย็นชา ก่อนจะปรายตามองพี่ชายทั้งสองที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม"หรือว่าเพราะมีใครต้องการปัดข้าออกไปไกล ๆ" คำถามนั้นทำให้คุณชายใหญ่กับคุณชายสามสะอึกพร้อมกัน นัยน์ตากระตุกวูบหนึ่งอย่างห้ามไม่อยู่ มารดาเองก็เงียบไปชั่วขณะก่อนที่ใบหน้าจะครึ้มลงนิดหน่อยเหมือนไม่คิดว่าซูอวี่จะจับไต๋ได้รวดเร็วเช่นนี้ แต่ยังไม่ทันที่ซูอวี่จะเอ่ยปากตอบรับหรือปฏิเสธ เสียงทุ้มต่ำของบิดาที่นั่งเล่นกับหลานอยู่ก็ดังขึ้น"หากเจ้ารองสามารถไปเปิดร้านที่หยางโจวได้อย่างราบรื่น" ผู้เป็นพ่อเว้นจังหวะเล็กน้อย พลางลูบศีรษะเด็กน้อยข้างตัวอย่างอารมณ์ดี"ข้าจะตั้งเจ้าเป็นหัวหน้าตระกูลคนถัดไป"
บางทีคุณอาจจะชอบ
แม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน21.0K viewsบุรุษมากเล่ห์เช่นท่านหาใช่สามีข้า
ไฉ่เลี่ยงหรง16.1K viewsบุปผาร้าย ใต้เงาแค้น
ชาไทยเย็น10.7K viewsอุบายรักแม่ทัพหน้านิ่ง / รักเร้นใจใต้เงาองครักษ์
Priyada7.2K viewsท่านแม่ทัพ เอ็นดูข้าสักนิดได้หรือไม่
ฉู่เฉียว1.5K viewsนางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง
ชวี่เหว่ย4.4K viewsใต้เท้าเจ้าขออย่ากลั่นแกล้งข้านักเลย
Luffy.g4.5K viewsสามีอยากก้าวหน้าต้องช่วยข้าทำสวน
ชงเมิ่ง2.1K views
