บทที่ 1027

มองรอยยิ้มงดงามของหญิงสาว ฉู่จวินถิงรู้สึกเพียงหัวใจถูกเติมเต็ม

“เช่นนั้นก็ดี”

ที่ผ่านมาซ่งรั่วเจินได้ใกล้ชิดฉู่จวินถิงไม่น้อย ล้วนรู้สึกดีใจ เพียงแต่บัดนี้สมองกลับนึกถึงเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้อย่างอดไม่ได้ ชนิดที่ว่าเมื่อวานมีแม่นมมาสั่งสอนนางเรื่องนี้โดยเฉพาะ จึงรู้สึกว้าวุ่นใจขึ้นมา

อันที่จริงเรื่องพรรค์นี้...นางที่เป็นคนทะลุมิติมาคนหนึ่ง แม้ไม่เคยทำก็ยังเคยเห็นมาบ้างกระมัง?

เพียงแต่พอถึงเวลาจริง ยังจิตใจว้าวุ่นอย่างอดไม่ได้

“ไม่ได้เรื่องจริงๆ!” ซ่งรั่วเจินลอบสบถด่าภายในใจ หันหน้าไปจู่ๆ ก็มองเห็นหมอนบนเตียง แตกต่างจากหมอนทรงเหลี่ยมที่ทุกคนชอบใช้ แต่เป็นหมอนทำจากปุยนุ่นที่นางชอบ

นี่คือหลังนางทะลุมิติเข้ามาแล้วก็สั่งให้คนไปทำมาเป็นพิเศษ ไม่คุ้นชินกับการนอนหมอนสูงถึงเพียงนั้น เดิมทีคิดว่าหากแต่งงานเข้ามาแล้วจะต้องทำใหม่อีกอัน กลับคิดไม่ถึงเลยว่าจะได้พบที่นี่

นางหยิบหมอน หันหน้ามองฉู่จวินถิง ดวงตาดำขลับทอประกายระยับ “นี่ก็เป็นท่านสั่งให้คนทำหรือ?”

ใบหน้าเรียวเล็กสะท้อนแสงเทียนของหญิงสาวน่ารักเป็นพิเศษ โดยเฉพาะตอนตื่นเต้นเขินอาย พวงแก้มแดงก่ำ คล้ายกระต่ายน่ารักตัวหนึ่ง