แชร์

บทที่ 1092

ผู้เขียน: จี้เวยเวย
ดวงตาฉู่อวิ๋นกุยเต็มไปด้วยความประหลาดใจ ก่อนนี้เขาเคยได้ประจักษ์ถึงความสามารถในการทำนายตามหาคนของพี่สะใภ้มาแล้ว แต่คิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้ไม่ต้องทำนายก็สามารถบอกออกมาได้เลยว่าใครเป็นบิดาบังเกิดเกล้าของเด็ก จะร้ายกาจเกินไปแล้ว!

เขาเพ่งพินิจดูแล้วก็ทอดถอนใจกล่าวว่า “หน้าตาคล้ายกันมากจริงๆ ใต้เท้าเซี่ยงไม่เหมือนว่าจะเป็นพ่อแท้ๆ คนตรงหน้ายังเหมือนกว่าเสียอีก!”

ซุนเมี่ยวเอ๋อร์กับพ่อบ้านสบตากัน ใบหน้าเผยความแตกตื่น พระชายาฉู่อ๋องรู้จริงๆ หรือนี่!

เวลานี้อนุเจ็ดและคุณหนูสามก็จ้องดูอยู่เช่นกัน ทราบว่าจวนกำลังจะถูกริบทรัพย์ คนทั้งสองรู้สึกโศกเศร้าจากก้นบึ้งหัวใจ

ตอนที่ฮูหยินใหญ่เร่งรุดมาถึงก็ได้ยินพระชายาฉู่อ๋องพูดว่าลูกของซุนเมี่ยวเอ๋อร์ไม่ใช่สายเลือดของนายท่านพอดี รอยยิ้มเย็นชาพลันวาบผ่านดวงตา แต่กลับหาได้ประหลาดใจไม่

นางรู้สึกว่าแปลกมาแต่แรกแล้ว หลังจากที่นายท่านได้รับบาดเจ็บ รับอนุภรรยาเข้ามาติดต่อกันหลายคนเช่นนั้นแต่ก็ไม่มีใครตั้งครรภ์สักคน

แม้ซุนเมี่ยวเอ๋อร์จะอายุยังน้อย แต่อนุภรรยาคนอื่นก็หาด้อยกว่าไม่ แต่กลับมีนางคนเดียวที่ตั้งครรภ์อย่างรวดเร็ว

ก่อนนี้นางเคยไปเห็นเข้าโดยบังเอิญว่าพ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1106

    ทว่าครู่ต่อมานางก็เผยสีหน้าเข้าใจ “ข้าได้ยินมาว่าพี่สะใภ้ใหญ่ท่านเองก็คล้ายสุขภาพไม่ดี ก่อนแต่งงานก็ได้ยินว่าคล้ายไม่สามารถตั้งครรภ์ได้ จริงหรือไม่?”หลังซ่งรั่วเจินที่เดิมทีมีสีหน้าเย็นชาได้ยินประโยคนี้ สายตาก็เย็นชาลงไป ดุจดาบน้ำแข็งฟันไปทางเจียงฉิงหลานเฉินเซียงสังเกตเห็นโทสะของพระชายาตน ใคร่ครวญแล้วก็อยากไปหาท่านอ๋อง พระชายามู่อวิ๋นและชายารองเซียวมีปัญหาจริง!เจียงฉิงหลานมองเพลิงโทสะที่ถูกจุดขึ้นภายในสายตาของซ่งรั่วเจิน ความลำพองใจสะท้อนขึ้นภายในใจ มีละครฉากสนุกให้รับชมแล้ว!“ชายารองเซียว คิดไม่ถึงเลยว่าท่านจะใส่ใจเรื่องตั้งครรภ์ถึงเพียงนี้ ท่านเพิ่งจะแต่งเข้าจวนอ๋อง ตอนนี้ก็อยากได้ตำรับยาตั้งครรภ์แล้วหรือ?”ซ่งรั่วเจินเผยสีหน้าแปลกใจ “ไม่สู้...ข้าช่วยท่านคิดดู? แม้ว่าข้าไม่รู้เรื่องตำรับยานี้มากนัก แต่ข้าก็รู้จักหมออยู่บ้าง น่าจะสามารถหาคนที่เหมาะสมให้ท่านได้”สีหน้าเจียงฉิงหลานเปลี่ยนไป คิดไม่ถึงเลยว่าซ่งรั่วเจินจะเอ่ยถึงตำรับยาขึ้นมา!“ข้า ข้าเปล่า!”เพียงแต่ หลังทุกคนได้ยินแล้ว สายตาทุกคนกลับมีความสนใจสะท้อนออกมา“ข้าว่าหลังเจียงฉิงหลานเข้าจวนอ๋องแล้วคล้ายไม่คิดอยู่อย่

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1105

    เมื่อทุกคนได้ยินวาจาของซ่งรั่วเจิน สีหน้าก็พลันแปรเปลี่ยนเป็นพิกลอีกครา พระชายามู่อวิ๋นก็หาใช่แม่สามีของพระชายาฉู่อ๋องไม่ แม้นจะบอกว่าเป็นผู้อาวุโส แต่นั่นก็เป็นความสัมพันธ์ที่ห่างอยู่มาก อย่างไรเสียก็มิใช่หน้าที่ของผู้อาวุโสที่เป็นญาติห่าง ๆ จนแทบไม่มีความเกี่ยวข้องเลยจะมาตักเตือนว่ากล่าวได้มิใช่หรือ? เช่ออ๋องแต่งงาน พระชายาฉู่อ๋องตั้งใจมาแสดงความยินดี ในวันมงคลเช่นนี้ พระชายามู่อวิ๋นกลับเรียกนางไปว่ากล่าว เช่นนี้ไม่ว่าผู้ใดก็ย่อมไม่พอใจ พระชายามู่อวิ๋นมองพินิจพิจารณาสตรีเบื้องหน้า ก่อนจะพบว่าสตรีนางนี้หาใช่คนธรรมดาไม่ ที่ผ่านมานั้นประเมินนางต่ำไปเสียแล้ว! เอื้อนวาจาเพียงคราเดียว ก็ปฏิเสธความผิดทั้งปวงได้ทั้งหมด ถึงขั้นทำให้ทุกคนรู้สึกว่า นางใช้ท่าทีของผู้อาวุโสมาอวดเบ่งอำนาจเสียเอง ล้วนกลายเป็นความผิดของนางทั้งสิ้น “ข้าได้ยินมาว่าก่อนหน้านี้พระชายาฉู่อ๋องกับฉิงหลานมีปากเสียงกันบนถนน ตบปากถึงยี่สิบฉาด ข้าคิดว่าฉู่อ๋องกับเซียวอ๋องนั้นเป็นพี่น้องร่วมสายโลหิต พวกเจ้าก็มีฐานะเป็นพี่สะใภ้น้องสะใภ้ ในวันหน้าจะต้องพบเจอกันอยู่เรื่อย ไม่อาจเลี่ยงได้” “ด้วยเหตุนี้จ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1104

    อีกฝ่ายคิดจะจับจุดอ่อนของพวกเขาอยู่แล้ว จะนำจุดอ่อนยื่นใส่มือของพวกเขาง่าย ๆ ไม่ได้เด็ดขาด ดวงตางามสง่าของฉู่จวินถิงฉายความเย็นชา พวกสกุลเจียงเหล่านี้ล้วนมิใช่คนที่จะรับมือได้โดยง่ายจริง ๆ เดิมทีเขาก็เพราะเห็นแก่หน้าเสด็จพี่ใหญ่ จึงไม่อยากถือโทษโกรธเคือง ทว่าดูแล้วบัดนี้ อีกฝ่ายกลับได้ใจจนล้ำเส้น! “เจ้าวางใจแล้วไปเถิด หากมีสิ่งใดไม่เหมาะสม ให้สาวใช้มาบอกข้า” ฉู่จวินถิงกล่าว ซ่งรั่วเจินพยักหน้า มีฉู่จวินถิงอยู่ นางย่อมไม่กังวลแม้แต่น้อยว่าจะเกิดอันใดขึ้น ในเวลาเดียวกันนั้น พระชายามู่อวิ๋นและคนอื่น ๆ ต่างกำลังก็มองไปยังเจียงฉิงหลานด้วยรอยยิ้มเปื้อนทั่วใบหน้า “ท่านน้า ช่วงนี้สุขภาพท่านเป็นอย่างไรบ้าง?” เจียงฉิงหลานนั่งลงข้างพระชายามู่อวิ๋นด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม เบียดเจียงหลูเสวี่ยซึ่งควรจะได้นั่งในที่อันสมควรไปด้านหลัง ราวกับไม่ได้รู้สึกว่าไม่เหมาะสมแม้แต่น้อย “ข้าเจอท่านแล้วดีใจจริงๆ! เดิมทีเมื่อหลายวันก่อน ข้าก็อยากจะไปเยี่ยมท่านอยู่ แต่น่าเสียดายที่ช่วงก่อนนั้นข้าเพิ่งก่อเรื่องขายหน้าเล็กน้อย จึงไม่ควรที่จะออกจากจวนชั่วคราว ลำบากอยู่ไม่น้อย”

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1103

    ซ่งรั่วเจินเห็นว่าฉู่จวินถิงหาได้พูดคุยทักทายกับองค์ชายคนอื่นต่อไม่ เขาเดินตรงมาหานาง แววตาใสกระจ่างฉายแววฉงน “ไยจึงมาเร็วถึงเพียงนี้?” “อวยพรเสร็จแล้ว ก็มิมีสิ่งใดอื่นอีก” ฉู่จวินถิงย่างกายมานั่งลงข้างซ่งรั่วเจิน “เมื่อครู่ชายารองเซียวมาหาเรื่องหรือ?” “แค่เรื่องเล็กน้อยเรื่องหนึ่ง เพราะก่อนหน้านี้นางได้รับความอยุติธรรมที่ร้านค้ามาก่อน บัดนี้ได้แต่งงานกับเซียวอ๋อง ก็นับว่าเป็นพี่สะใภ้ของพวกเราแล้ว ย่อมปรารถนาจะทวงศักดิ์ศรีกลับคืนเป็นธรรมดา” มุมปากของซ่งรั่วเจินยกขึ้นเล็กน้อย อุบายเล็กน้อยเหล่านี้ สำหรับนางแล้วไม่นับว่าน่ากลัวอะไร เจียงฉิงหลานคิดจะประจบนางนั้น ย่อมเป็นไปมิได้ “เมื่อก่อนเซียวอ๋องหาได้เป็นผู้รอบคอบระมัดระวังในทุกเรื่องไม่ การกระทำในวันนี้จึงแปลกไปอยู่บ้าง” ฉู่จวินถิงพยักหน้า “เมื่อครู่พวกเราพูดไปแล้ว ทว่าเสด็จพี่หาได้ใส่ใจไม่ เขาโปรดปรานเจียงฉิงหลานนัก ก็แล้วแต่เขาเถิด” มองผ่านสีหน้าเย็นชาของบุรุษ ซ่งรั่วเจินก็สัมผัสได้ถึงความแปรเปลี่ยนของอารมณ์ในทันที นี่เขา…ผิดหวังในตัวองค์ชายใหญ่หรือ? นางหาได้ใส่ใจเรื่องความขัดแย้งระหว่างองค์ชายท

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1102    

    บัดนี้กลับต้องพ่ายแพ้แก่ซ่งรั่วเจินติดต่อกันถึงสองครา นางจะกล้ำกลืนความคับแค้นนี้ได้อย่างไรกัน! “ไม่ต้องหรอก พวกท่านไปก่อนเถิด อีกประเดี๋ยวข้าจะไปพร้อมกับท่านอ๋อง” ซ่งรั่วเจินยิ้มเบา ๆ คิดจะเล่นไม้นี้กับนางหรือ? ฝันไปเถิด! ฉู่จวินถิงยืนอยู่กับอวิ๋นอ๋องและคนอื่น ๆ พอดี คอยหันสายตามามองฮูหยินของตนเป็นระยะ ๆ ครั้นเห็นว่านางมิได้เสียเปรียบ จึงวางใจลง “เสด็จพี่ โปรดวางใจเถิด ข้าดูแล้วพี่สะใภ้หาได้ถูกรังแกง่าย ๆ ไม่” ฉู่อวิ๋นกุยมองตามสายตาของเสด็จพี่ของตนไป ก็อดขำไม่ได้ แต่ก่อนหาได้เคยเห็นเสด็จพี่มีท่าทีเยี่ยงนี้ไม่ หลังจากที่มีพี่สะใภ้แล้วก็เปลี่ยนไปมากจริง ๆ ฉู่จวินถิงละสายตากลับมา ก็ได้ยินเสียงวิพากษ์วิจารณ์ขององค์ชายคนอื่น ๆ “พวกเจ้าว่าเสด็จพี่ใหญ่วันนี้เป็นอันใดไป? แม้นจะเรียกว่าชายารอง แต่ก็เป็นเพียงอนุภรรยา ขนาดว่าวันนี้พี่สะใภ้ใหญ่มาแล้ว ยังพาอนุภรรยามาด้วย เช่นนี้มันก็ผิดแบบแผนอยู่บ้าง” องค์ชายห้ากล่าวพลางทอดถอนใจ องค์ชายเจ็ดส่ายหน้า “กล่าวได้เพียงว่าเจียงฉิงหลานมีฝีมืออยู่บ้าง สามารถเอาอกเอาใจจนทำให้เสด็จพี่ใหญ่โปรดปรานถึงเพียงนี้”

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1101    

    ซ่งรั่วเจินเพิ่งจะตระหนักถึงเหตุผลที่เมิ่งชิ่นมาบอกนาง “เจ้าหมายความว่า...อีกประเดี๋ยวพระชายามู่อวิ๋นจะมาหาเรื่องข้ากระนั้นหรือ?” เมิ่งชิ่นพยักหน้า “ข้าคิดว่ามีความเป็นไปได้ พระชายามู่อวิ๋นมีอุปนิสัยหุนหันอยู่เป็นนิจ ต่างจากฮูหยินนางอื่น เจ้าจงตามติดอยู่ข้างกายฉู่อ๋องเถิด อย่าได้ไปด้านหลังเลย” “นางเป็นผู้อาวุโส ย่อมไม่อาจมาตามหาเจ้าจากทางด้านหน้าได้ ตราบเท่าที่มิได้พบหน้ากัน ก็ย่อมไม่เป็นอันใด” แต่ทว่า ครั้นซ่งรั่วเจินฟังจบแล้ว ก็กล่าวขึ้นอย่างทันทีว่า “เกรงว่าจะเป็นไปมิได้เสียแล้ว” เมิ่งชิ่นงุนงงเป็นอย่างยิ่ง ยังไม่ทันได้ตระหนักว่าคำนี้หมายความว่าอย่างไร ก็เห็นเจียงฉิงหลานยิ้มพลางเดินเข้ามาแล้ว “พระชายาฉู่อ๋อง พบกันอีกแล้ว” นางย่างกรายเข้ามาด้วยใบหน้าที่เปี่ยมด้วยความเบิกบาน บนใบหน้านั้นหาได้มีความไม่พอใจต่อซ่งรั่วเจินแม้แต่น้อยไม่ ตรงกันข้าม กลับดูราวกับปลาบปลื้มที่ได้พบกันอีกครั้ง “เรื่องครั้งก่อนล้วนเป็นความผิดของข้าเอง นับแต่ได้รับการตักเตือนจากฉู่อ๋อง ข้าก็กลับไปทบทวนสำนึกอย่างถี่ถ้วน ในภายหน้า ข้าจะไม่กระทำเรื่องที่ผิดเยี่ยงนั้นอีกเด็ดขาด”

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status