Mag-log inShare
บทที่ 1212
Pinakabagong kabanata
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1214
“ไม่เพียงลงโทษให้ยืนทุกวัน แต่ยังให้นางคอยปรนนิบัติสารพัด แต่ละวันไม่มีแม้แต่เวลาจะพักผ่อน กระทั่งว่าป่วยแล้วก็ยังไม่เรียกหมอมาให้นาง เจ้าว่านี่เป็นเรื่องที่คนเราทำออกมาได้อย่างนั้นรึ?”เหยาซื่อกล่าวพลางเช็ดน้ำตาไปด้วย กระทั่งสิ่งที่เวลาปกติรู้สึกว่าชวนขายหน้า ชั่วขณะนี้ก็ยังพูดออกมาจนหมดกู้หรูเยียนรู้ว่าเหยาซื่อเป็นคนทะนงตนมาแต่ไหนแต่ไร ในอดีตยามอยู่ต่อหน้านางก็ไม่เคยยอมรับความพ่ายแพ้ คิดไม่ถึงว่าวันนี้จะตกอยู่ในสภาพนี้สำหรับเรื่องของซ่งปี้อวิ๋น นางก็เคยได้ยินมาเหมือนกัน แม้จะแยกบ้านกันแล้ว แต่อย่างไรเสียก็เป็นญาติกัน ถึงนางจะไม่เคยถามไถ่ก็มีคนมาพูดให้ฟังอยู่ดี“เสิ่นหวยอันผู้นั้นไม่พูดอะไร ปล่อยให้แม่เล็กของเขาทำเช่นนี้งั้นหรือ?”“ก็ใช่น่ะสิ” เหยาซื่อเพียงเอ่ยถึงเสิ่นหวยอันก็มีน้ำโห “เจ้าหนุ่มนั้นไม่ใช่คนดีอันใดเลย ตนเองไร้ความสามารถ เอาแต่เพ้อพกอยากแต่งงานกับภรรยาดีๆ สักคน ได้ดีในก้าวเดียว!”“เจ้าไม่รู้หรอกว่าเมื่อก่อนเขายังคิดจะแต่งงานกับองค์หญิงมู่เหยา โชคดีที่องค์หญิงไม่ถูกเขาหลอกลวงเอาได้!”“เขาอยากแต่งงานกับองค์หญิงมู่เหยา?” ดวงตากู้หรูเยียนฉายแววประหลาดใจ มองไปทางซ่งจ
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1213
เห็นซ่งรั่วเจินไม่พูดอะไร ซ่งปี้อวิ๋นกลับมั่นใจนักหนาว่านางกำลังหัวเราะเยาะตนเองราวกับอยู่ดีๆ ก็ถูกยั่วโทสะกระนั้นคนสกุลซ่งมองหน้ากัน ต่างก็ขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว สีหน้าหาได้อ่อนโยนเหมือนก่อนนี้ แสดงความไม่พอใจออกมาอย่างชัดเจนแม้สถานการณ์ในตอนนี้ของซ่งปี้อวิ๋นจะยากลำบาก แต่นี่ก็เป็นคนที่นางเลือกเอง ไม่เกี่ยวอันใดกับพวกเขา ทั้งที่มาขอความช่วยเหลือแท้ๆ แต่กลับทำราวกับว่าตัวเองเป็นเหยื่อ ใครย่อมไม่อยากไปสนใจเป็นธรรมดา“น้องหญิงห้าแต่ละวันยุ่งยิ่งนัก ไหนเลยจะมีอารมณ์ไปสนใจเรื่องคนอื่น?”ซ่งจืออวี้เอ่ยปากขึ้นก่อน ใครก็อย่าหวังว่าจะมารังแกน้องหญิงห้าต่อหน้าเขา ต่อให้เป็นญาติผู้น้องที่มีชีวิตชวนเวทนากว่านี้ก็ไม่ได้!“น้องหญิงปี้อวิ๋นช่างน่าสนใจจริงๆ พอมาถึงต้นสายปลายเหตุของเรื่องราวยังไม่ทันบอกเล่าให้ชัดเจน อยู่ดีๆ ก็มาหาว่าน้องหญิงห้าทำผิดเสียอย่างนั้น อะไรกัน? วันนี้พวกท่านมาจวนพวกเราเพื่อกล่าวโทษเช่นนั้นหรือ?”ซ่งจิ่งเซินเลิกคิ้วถาม เขารู้เรื่องราวในตอนนั้นชัดเจนยิ่งนัก ย่อมทราบว่าการกระทำของซ่งปี้อวิ๋นเดิมก็เป็นการหาเรื่องใส่ตัวทั้งสิ้น!บัดนี้คนสองคนมาพัวพันเข้าด้วยกันแล้ว จะโทษใค
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1212
“ฉู่อ๋องดีต่อเจินเอ๋อร์ยิ่งนัก คนเป็นแม่อย่างพวกเรา ความปรารถนาอันสูงสุดไม่มีอะไรเกินกว่าลูกๆ มีความสุข”น้องสะใภ้สองคนของเหยาซื่อได้ยินวาจานั้นก็มองไปทางเหยาซื่ออย่างอดไม่ได้ เรื่องไหนไม่ควรพูดก็ดันหยิบมาพูดโดยแท้ คำพูดเช่นนี้แม้แต่พวกนางก็ยังรู้สึกว่าแทงใจดำ“พี่สะใภ้ ท่านพูดออกมาตามตรงเถอะ มาหาข้ามีเรื่องใดกันแน่?”เหยาซื่อหันมองมาทางซ่งปี้อวิ๋นแล้วถอนหายใจอย่างหนักหน่วง จากนั้นจึงกล่าว “วันนี้มีเรื่องมาขอร้อง พวกเราอับจนปัญญาจริงๆ”“ตอนปี้อวิ๋นออกเรือน คิดว่าเจ้าก็คงได้ยินแล้ว เนื่องจากเป็นเรื่องที่ไม่สะดวกจะเอ่ยปาก ตอนแต่งงานจึงไม่ได้จัดอย่างใหญ่โต ทั้งยังไม่ได้เรียกพวกเจ้าไปร่วมงานเลี้ยง”ซ่งปี้อวิ๋นหน้าแดงวาบ ยามนี้ต้องพูดเรื่องของนางต่อหน้าทุกคนก็รู้สึกเพียงขายหน้าไม่เหลือชิ้นดีนางไม่ชอบซ่งรั่วเจินมาตั้งแต่เด็ก ทั้งที่เป็นคนสกุลซ่งเหมือนกัน แต่หลังจากซ่งรั่วเจินเกิดมา บ้านรองสกุลซ่งก็รักใคร่เอ็นดูนางอย่างท่วมท้นเมื่อหันกลับมามองนาง แม้บิดามารดาจะชอบนางเหมือนกัน แต่ที่บ้านหาได้ร่ำรวยเหมือนบ้านรองไม่ นอกจากนี้ คนที่บิดามารดาชอบมากกว่ายังเป็นพี่ชาย ไม่ใช่นางด้วยเหตุนี้
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1211
เหยาซื่อ ฮูหยินบ้านใหญ่สกุลซ่งเดินนำอยู่ด้านหน้าสุด น้องสะใภ้สองคนและผู้เยาว์เดินตามมาข้างกายเมื่อเห็นกู้หรูเยียน ใบหน้าก็เผยรอยยิ้มสนิทสนมออกมา พร่ำพูดว่าพวกตนเป็นคนครอบครัวเดียวกัน ควรไปมาหาสู่กันให้มากไว้พวกซ่งรั่วเจินมองตาอย่างรู้ใจกัน ดูจากท่าทีนี้ก็คาดเดาได้ว่าวันนี้พวกเขามีเรื่องมาขอร้อง มิฉะนั้นหลายปีที่ผ่านมาความสัมพันธ์สองฝ่ายชืดชามาโดยตลอด อยู่ดีๆ จะมากระตือรือร้นปานนี้ได้อย่างไร?ขณะที่ซ่งปี้อวิ๋นยืนเด่นอยู่ท่ามกลางผู้เยาว์ฝั่งบ้านใหญ่สกุลซ่งไม่เจอกันพักเดียว ซ่งปี้อวิ๋นผอมลงจากตอนแรกไม่น้อย ความอมทุกข์ปกคลุมอยู่ตรงหว่างคิ้ว ไม่สดใสมีชีวิตชีวาเหมือนกาลก่อน ตรงกันข้าม กลับแฝงไว้ซึ่งความหดหู่หม่นหมองซ่งปี้อวิ๋นก็สังเกตเห็นซ่งรั่วเจินแล้วเช่นกัน สีหน้าจึงแข็งทื่อไปชั่วขณะนางไม่อยากมาจวนสกุลซ่งเลย แต่มารดาบอกว่าซ่งรั่วเจินออกเรือนแล้ว ถึงมาจวนสกุลซ่งก็คงไม่ได้เจอ นางจึงได้ตามมาด้วยใครเลยจะคาดว่าวันนี้ซ่งรั่วเจินก็อยู่ด้วยพอดี ทั้งยังมาเจอกันโดยบังเอิญ ในใจพลันรู้สึกอับอายขายหน้าตอนนี้คนที่นางไม่อยากเจอมากที่สุดก็คือซ่งรั่วเจิน“พี่สะใภ้ วันนี้ท่านกับน้องสะใภ้มาด
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1210
ซ่งจืออวี้และซ่งจิ่งเซินสบตากันแวบหนึ่ง คล้ายอ่านความคิดของอีกฝ่ายออก รีบแย่งกันเอ่ยปากซ่งจิ่งเซิน “ท่านแม่ โบราณพูดไว้ได้ดี จะต้องมีลำดับความอาวุโส พี่สามอยู่เหนือข้า ยังเลือกให้พี่สามก่อนเถอะ!”ซ่งจืออวี้ “ท่านแม่ ท่านเองก็รู้ข้าไม่มีประสบการณ์ด้านนี้ น้องสี่เก่งกว่าข้ามากนัก ยังเลือกฮูหยินที่เหมาะสมให้เขาก่อนเถอะ!”กู้หรูเยียนเผยสีหน้ารังเกียจ “ปกติไม่เห็นพวกเจ้ารู้ใจกันเพียงนี้ ครั้นถึงตอนนี้กลับรู้ใจกันที่สุด”“พวกเจ้าไม่ต้องบ่ายเบี่ยง พวกเจ้าสองคนเกิดพร้อมกัน ข้าเตรียมช่วยหาคู่ครองให้พร้อมกัน หากสามารถแต่งงานวันเดียวกันได้ นั่นก็ดีเหลือเกิน!”ซ่งจืออวี้ “...”ซ่งจิ่งเซิน “...”ซ่งรั่วเจินสบสายตาวิงวอนของพวกเขาสองคน ผายมืออย่างเอือมระอา เป็นสัญญาณว่ามีใจแต่ไร้กำลังหากตอนนี้นางวิ่งไปช่วยคลี่คลายสถานการณ์ให้พวกเขา น่ากลัวว่าจะต้องยืนสำนึกผิดพร้อมพวกเขาแน่ นางกินผลไม้อยู่ที่นี่นั่นดีแล้วจากนั้น แม่นมคนสนิทของกู้หรูเยียนก็เดินเข้ามาภายในด้วยสีหน้าแปลกประหลาด พูดว่า “ฮูหยิน สกุลซ่งนั้นมีคนมาเจ้าค่ะ”“ไม่ได้ติดต่อกันนาน เหตุใดจู่ๆ ก็มาเล่า?”กู้หรูเยียนขมวดคิ้ว ออกคำสั่งว่
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1209
ต่อจากนั้นอีกหลายวัน ฉู่จวินถิงก็ยุ่งกับการไปยังศาลต้าหลี่ทุกวันหลายปีมานี้สกุลหลิงหยั่งรากลึกในราชสำนัก เกี่ยวพันกับคนมากมายนัก อยากตรวจสอบให้กระจ่างกลับไม่ใช่เรื่องง่ายพริบตาต่อมาขุนนางไม่น้อยถูกลากออกมา คนในราชสำนักล้วนวิตกกังวล กลัวคนต่อไปที่ถูกลากออกมาจะเป็นพวกเขา!วันนี้สกุลซ่งกลับดีใจมาก เพราะสกุลหลิงล่มสลาย ในที่สุดซ่งหลินก็ช่วยแก้แค้นให้สหายได้สำเร็จ เรื่องนี้กดทับอยู่ภายในใจของเขามาโดยตลอด ในที่สุดก็ได้ผลลัพธ์เสียทีวันที่สกุลหลิงถูกประหาร ซ่งหลินและแม่ทัพหลายท่านพากันออกไปดื่มจนเมามาย หลายวันมานี้หน้าตาผ่องใสเป็นพิเศษทั้งๆ ที่กลับมาได้ระยะหนึ่งแล้ว แต่ช่วงเวลานี้ต่างหากนับว่ามีความสุขอย่างแท้จริงเมื่อวานซ่งรั่วเจินได้รับข่าว วันนี้มารดาให้นางมาที่จวนเพราะถึงเวลาเตรียมงานแต่งของซ่งอี้อันแล้วบัดนี้ฤดูใบไม้ผลิอบอุ่นบุปผาเบ่งบาน อากาศกำลังดี จึงคิดจัดงานแต่งนี้เร็วสักหน่อยนางเพิ่งกลับมาก็ได้เห็นใบหน้าประดับยิ้มของทุกคน ใกล้จะมีเรื่องดีเกิดขึ้นแล้ว ทุกคนล้วนดีใจมาก“น้องหญิงห้า วันนี้ท่านแม่ซื้อผลไม้มามากมาย เจ้าชิมดูว่าชนิดใดอร่อย ถึงตอนนั้นจะวางไว้ในงานเลี้ยงมากส
Maaari mong magustuhan
หญิงอ้วนทำนา กับสามีบนเขาจอมขี้แกล้ง
ฮวาฮวาน่งหยวี่179.2K viewsท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ
สกุลหยางมีบุตรสาว340.8K viewsมนตรารักท่านอ๋องขี้หึง (หึงโหด คลั่งรัก)
ชาไทยเย็น13.1K viewsหญิงหม้ายท้ายหมู่บ้าน
ต้นไม้แห้ง10.7K viewsแม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า
จ้าวฮุ่ยอิง2.1K viewsท่านอ๋องเย็นชากับพระชายาจำเป็น
ชาไทยเย็น1.3K viewsเกิดใหม่ทั้งที ดันเป็นเมียโคตรผีดุ
Madam Hangover2.6K viewsตามรัก
ฉู่เฉียว834 views
