Share

บทที่ 1550

Aвтор: จี้เวยเวย
แววตาของอัครเสนาบดีมืดและเงียบสงัด เรื่องที่ครานี้เหลียงอ๋องเสด็จไปเมืองฉีหยางก็นับว่าแปลกประหลาดอยู่แล้ว ด้วยความเฉียบแหลมของเขา ทำให้คิดว่าตัวการที่แท้จริงอาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเหลียงอ๋องก็เป็นไปได้

ด้วยสถานการณ์ของเขาในตอนนี้ ยิ่งหลีกให้ห่างจากเหลียงอ๋องได้มากเท่าไหร่ก็ยิ่งเป็นผลดีมากขึ้นเท่านั้น ทว่าบัดนี้เหลียงอ๋องกลับมาหาด้วยตนเอง…

แววตาของฮูหยินอัครเสนาบดีพลันสว่างวาบ นางเอ่ยขึ้นว่า “นายท่าน หนนี้เหลียงอ๋องเป็นคนพาเสวี่ยหนิงไปเมืองฉีหยาง นางถึงได้กลายเป็นเช่นนี้ หรือเหลียงอ๋องอาจจะอยากมาขอโทษก็เป็นไปได้?”

“ข้าคิดว่า พิธีสมรสของเสวี่ยหนิงจำเป็นต้องรีบกำหนดให้เร็วจะดีกว่า มิเช่นนั้นหากชื่อเสียงของนางเกิดเสียหายขึ้นมา หลังจากนี้จะออกเรือนไม่ได้อีกแล้ว!”

“เจ้ากำลังคิดจะทำอะไรอีก?”

“เหลียงอ๋องแม้มีพระชายาอยู่แล้ว แต่เสวี่ยหนิงเป็นพระชายารองก็ไม่เสียหาย นางกับพระชายาเหลียงอ๋องเองก็สนิทสนมกันดีมิใช่หรือ?”

“ต่อให้แต่งเข้าไป อย่างไรก็น่าจะอยู่ร่วมกันได้ไม่เลวทีเดียว”

ใบหน้าของอัครเสนาบดีเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง “เจ้าอยู่ดูแลเสวี่ยหนิงที่นี่ให้ดีเถิด ข้าว่านิสัยที่เอาแต่เพ้อฝันทั้
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Заблокированная глава

Latest chapter

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1550

    แววตาของอัครเสนาบดีมืดและเงียบสงัด เรื่องที่ครานี้เหลียงอ๋องเสด็จไปเมืองฉีหยางก็นับว่าแปลกประหลาดอยู่แล้ว ด้วยความเฉียบแหลมของเขา ทำให้คิดว่าตัวการที่แท้จริงอาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเหลียงอ๋องก็เป็นไปได้ด้วยสถานการณ์ของเขาในตอนนี้ ยิ่งหลีกให้ห่างจากเหลียงอ๋องได้มากเท่าไหร่ก็ยิ่งเป็นผลดีมากขึ้นเท่านั้น ทว่าบัดนี้เหลียงอ๋องกลับมาหาด้วยตนเอง…แววตาของฮูหยินอัครเสนาบดีพลันสว่างวาบ นางเอ่ยขึ้นว่า “นายท่าน หนนี้เหลียงอ๋องเป็นคนพาเสวี่ยหนิงไปเมืองฉีหยาง นางถึงได้กลายเป็นเช่นนี้ หรือเหลียงอ๋องอาจจะอยากมาขอโทษก็เป็นไปได้?”“ข้าคิดว่า พิธีสมรสของเสวี่ยหนิงจำเป็นต้องรีบกำหนดให้เร็วจะดีกว่า มิเช่นนั้นหากชื่อเสียงของนางเกิดเสียหายขึ้นมา หลังจากนี้จะออกเรือนไม่ได้อีกแล้ว!”“เจ้ากำลังคิดจะทำอะไรอีก?”“เหลียงอ๋องแม้มีพระชายาอยู่แล้ว แต่เสวี่ยหนิงเป็นพระชายารองก็ไม่เสียหาย นางกับพระชายาเหลียงอ๋องเองก็สนิทสนมกันดีมิใช่หรือ?”“ต่อให้แต่งเข้าไป อย่างไรก็น่าจะอยู่ร่วมกันได้ไม่เลวทีเดียว”ใบหน้าของอัครเสนาบดีเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง “เจ้าอยู่ดูแลเสวี่ยหนิงที่นี่ให้ดีเถิด ข้าว่านิสัยที่เอาแต่เพ้อฝันทั้

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1549

    ณ จวนอัครมหาเสนาบดีอัครเสนาบดีมองบุตรสาวของตนเองที่บัดนี้กำลังคลุ้มคลั่ง กอดขาของเขาไว้แน่นสลัดเท่าใดก็ไม่ปล่อยมือ เขาโกรธจัดปวดศีรษะจี๊ด“ท่านพ่อ ช่วยลูกด้วยเถิดเจ้าค่ะ ลูกทนไม่ไหวแล้ว รอบตัวลูกมีแต่ผีวิญญาณเต็มไปหมด!”ฮูหยินอัครเสนาบดีสีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล “นายท่าน บุตรีครั้งนี้ได้ลำบากหนักแล้ว ท่านต้องคิดหาทางแก้ไข หากปล่อยให้เป็นเช่นนี้ต่อไป ร่างกายของนางจะต้องทนรับไม่ไหวแน่!”“ข้าบอกหลายครั้งแล้ว ให้เจ้าดูแลเจ้าเด็กคนนี้ให้ดี อย่าให้นางออกไปก่อเรื่องอีก อยู่ดีไม่ว่าดีตามพระชายาเหลียงอ๋องไปเมืองฉีหยางหาอะไร”“ที่สำนักเทียนฉือนั่นมีโครงกระดูกฝังไว้มากเพียงใด พอข่าวแพร่ออกไปก็สั่นสะเทือนทั้งราชสำนักแล้ว!”อัครเสนาบดีข่มโทสะไว้ไม่ไหว ก่อนหน้านี้ยังคิดว่าเสวี่ยหนิงเรียบร้อยเชื่อฟังน่าเอ็นดู ใครจะคิดยิ่งโตนางกลับยิ่งสร้างปัญหาไม่หยุด ดูแต่ละเรื่องที่นางก่อขึ้นมา ทำให้เขาโมโหจนแทบจะระเบิดให้ได้!“ครานี้ฉู่อ๋อง เซียวอ๋องเดินทางไปสืบคดี พวกเขากลับมาก็ได้รับความดีความชอบอันใหญ่หลวง ยิ่งพระชายาฉู่อ๋องยิ่งได้รับคำชื่นชมจากฝ่าบาทไม่ขาดปาก”“แต่เด็กเวรอย่างเจ้ากลับไม่รู้จักประมาณตน

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1548

    ฉีชิงอีรับยันต์มา แววตาเต็มไปด้วยความคาดหวัง “จริงหรือ? หลายวันที่ผ่านมานี้ข้าถูกผีร้ายติดตามตลอด กินไม่ได้นอนไม่หลับ แค่หลับตาก็เห็นภาพของผีสางดวงวิญญาณเหล่านั้นพัวพันตามติดข้าไม่หยุด”“หากข้ายังไม่ดีขึ้น ข้าคงได้กลายเป็นคนบ้าไปจริง ๆ แน่!”“พระชายาอ๋อง เหตุผลที่วิญญาณเหล่านั้นตามติดท่าน เป็นเพราะพระชายาฉู่อ๋องใช้ยันต์เรียกผีต่างหาก”“อันที่จริงหากท่านลองมองในอีกแง่หนึ่ง วิญญาณเหล่านั้นเพียงติดตามท่าน กลับมิได้ทำร้ายท่าน เพราะท่านเป็นคน ส่วนพวกมันเป็นผีพ่ะย่ะค่ะ”“ในสายตาของพวกเราผู้บำเพ็ญเพียร วิญญาณผีเร่ร่อนเป็นการมีอยู่ที่อ่อนแอที่สุด เหมือนกับมดปลวกทั่วไป พลังของพวกมันบางเบายิ่งนัก ไม่มีทางทำร้ายมนุษย์ได้พ่ะย่ะค่ะ”ฉีชิงอีสงสัย “แต่ข้าได้ยินว่าบางวิญญาณสามารถทำร้ายคนได้มิใช่หรือ”“พวกผีที่มีพลังสามารถทำร้ายมนุษย์ได้ คือผีร้าย ผีประเภทนี้มักตายอย่างน่าสลดสังเวช ต้องทนรับความอยุติธรรมอย่างมหันต์ก่อนตาย จนความเคียดแค้นเหล่านั้นก่อตัวเป็นจริงขึ้นมาหลังความตาย เป้าหมายของมันก็คือการแก้แค้น”“พระชายาท่านไม่เคยทำสิ่งชั่วร้ายใด ไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องเหล่านี้พ่ะย่ะค่ะ”ฉีชิงอีหวน

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1547

    ผ่านการทนทุกข์ทรมานมาทั้งสิ้นสามวันเต็ม ลืมตาหลับตาล้วนเห็นแต่ดวงวิญญาณ ภาพผีสางที่ตายโหงด้วยสภาพแตกต่างกันคล้ายกับฝังลึกลงไปในจิตวิญญาณของนางแม้ตอนนี้จะไม่เห็นภาพเหล่านั้นแล้ว ทว่านางย่อมรู้ดีแก่ใจว่าเจ้าพวกดวงวิญญาณเหล่านั้นมีอยู่จริง และอยู่รอบกายนางหูยังคงได้ยินเสียงที่ดังแทรกซึมเข้ามาไม่หยุดจากทั่วทุกทิศทาง จนนางถึงขั้นแยกไม่ออกว่าทุกสิ่งที่เห็นตรงหน้าเป็นภาพจริงหรือภาพลวงตานางต้องการเพียงสถานที่ซึ่งปราศจากผีสางดวงวิญญาณ ต้องการเพียงความสงบและปลอดภัยอย่างแท้จริง ทว่ากลับต้องค้นพบว่ามันไม่มีอยู่เลย!ความสิ้นหวังอันลึกล้ำท่วมทับนางจนจมหายไป ในใจยิ่งเต็มไปด้วยความเสียใจอย่างถึงที่สุดหากมีโอสถถอนความรู้สึกผิด นางไม่มีทางคิดสัมผัสความน่าสะพรึงกลัวของตาทิพย์นี้อย่างเด็ดขาด ทว่านางคิดเท่าใดก็ไม่เข้าใจ เหตุใดซ่งรั่วเจินที่ต้องเห็นสิ่งเหล่านี้ทั้งวันทั้งคืนจึงไม่รู้สึกหวาดกลัวบ้าง“ข้าผิดไปแล้ว ข้าไม่ควรไปล่วงเกินซ่งรั่วเจินเลย ข้าไม่ควรเลยจริงๆ!”ฉีชิงอีสองมือกุมศีรษะ กรีดร้องคำรามออกมาด้วยความเจ็บปวดทรมานเมื่อคิดถึงการมีอยู่ของพวกผีสางดวงวิญญาณเหล่านี้ขึ้นมา ก็หมายความว่าไม่

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1546

    สองคนที่ไม่มีความเกี่ยวข้องใด ๆ กับคดี แต่กลับปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน มิหนำซ้ำยังหาขี้เมางี่เง่าหยำเปคนหนึ่งมาทำนายชะตา อีกทั้งคำทำนายก็หาได้มีประโยชน์อะไร แต่เมื่อพวกฉู่อ๋องไปที่หมู่บ้านหมิงเยว่ กลับชี้นำให้เสนาบดีศาลต้าหลี่และผู้เกี่ยวข้องเร่งรีบตามไปด้วยเสนาบดีศาลต้าหลี่ครั้นได้ฟังถ้อยคำนี้ก็ทราบทันทีว่าฝ่าบาททรงสังเกตเห็นความผิดปกติในเรื่องนี้แล้ว ฝ่าบาททรงมีพระปรีชาปราดเปรื่องตั้งเพียงใด เล่ห์เหลี่ยมเล็กจ้อยของพวกองค์ชายย่อมหนีไม่พ้นสายพระเนตรของฝ่าบาทเพียงแต่…หากว่าเหลียงอ๋องมีส่วนเกี่ยวข้องกับมือมืดเบื้องหลังผู้นั้นจริง เรื่องนี้ก็น่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก…“ทูลเสด็จพ่อ พวกกระหม่อมเองก็ยังไม่ทราบสาเหตุแน่ชัด ทว่าพระชายาเหลียงอ๋องและรั่วเจินเคยมีความขัดแย้งต่อกันมาก่อน และที่สำนักเทียนฉือครานี้ก็ยังปะทะกันอย่างไม่ยอมลดราวาศอกพ่ะย่ะค่ะ”ฉู่จวินถิงกล่าวตามความจริง เขาย่อมเข้าใจดีด้วยพระปรีชาของเสด็จพ่อเกรงว่าเรื่องทั้งหมดคงถูกสืบรู้ชัดเจนตั้งแต่ต้นแล้ว กลอุบายเล็กน้อยของพวกเขาไม่มีทางปิดบังพระองค์ได้อยู่แล้วเซียวอ๋องเห็นฉู่จวินถิงกล่าวอย่างตรงไปตรงมาเช่นนี้ ก็ยิ่งเข้าใจว่าที่เ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1545

    “พี่ชายสี่ ในเมื่อคุณหนูฉู่มีใจอยากพบท่าน ข้าคิดว่า มิสู้ใช้โอกาสนี้ไปพบนางสักครั้งเป็นอย่างไร”“ไม่ว่าเรื่องทั้งหมดจะเป็นการเข้าใจผิดกันหรือไม่ แต่อย่างน้อยก็ควรจะต้องไปทำให้เรื่องราวกระจ่างชัดก่อนจะดีกว่า ท่านคิดว่าอย่างไรหรือ?”สายตาของซ่งรั่วเจินจริงจังยิ่งนัก พวกเขาเดาไปเดามาอยู่แบบนี้ก็ไร้ประโยชน์ มิสู้ทำให้เรื่องราวกระจ่างชัดก่อนแล้วค่อยว่ากันยังดีเสียกว่าหากคนที่ฉู่ชิงหลีชมชอบคือพี่ชายสามจริง เช่นนั้นก็นับเป็นเรื่องดีงามถ้วนหน้า หากมิใช่ พี่ชายสี่ก็ต้องพูดกับแม่นางผู้นั้นให้ชัดเจน เพื่อมู่เหยาจะได้ไม่ต้องเข้าใจผิด“วันที่เลือกมิสู้วันที่เหมาะสม ก็เอาวันนี้ไปเลยเป็นอย่างไร!” ซ่งจิ่งเซินตบมือพลางเอ่ยซ่งรั่วเจินผงะไปเล็กน้อย “วันนี้? เร็วเพียงนี้เชียวหรือ?”“ไม่เร็วไปหรอก เจ้าคงไม่รู้หรอกว่าหลายวันมานี้หลังจากข้ากลับมาก็ต้องมาเจอพี่ชายสามจับคู่ผูกสัมพันธ์ให้แบบนี้ มันน่าอึดอัดขนาดไหน!”“ข้าเองก็รอให้เจ้ากลับมาไม่ไหวแล้วเหมือนกัน เจ้าเป็นสตรี หากไปพบแม่นางผู้นั้นกับข้าอย่างไรก็พูดคุยกันได้สะดวกกว่า หากวันนี้เจ้ายังไม่กลับมาอีก ข้าก็ตั้งใจเอาไว้แล้วนะว่าคืนนี้จะไปค้างแรมที่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status