แชร์

บทที่ 1744

ผู้เขียน: จี้เวยเวย
แต่ตอนนี้ฉู่อ๋องกลับผงาดขึ้นมาอย่างโดดเด่น นับตั้งแต่กลับเข้าเมืองหลวงก็สร้างผลงานต่อเนื่องไม่หยุด หนำซ้ำครั้งก่อนที่ไต้ซือเสวียนหยางเห็นเขา ยังรู้สึกได้ชัดว่าชะตาของเขาแข็งแกร่งขึ้น

แสงนั้น…ชนิดที่ว่าสว่างยิ่งกว่าเหลียงอ๋องเสียอีก

มันไม่ควรเป็นเช่นนี้!

ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด หรือว่าการฝืนลิขิตของซ่งรั่วเจินนั้นมีอิทธิพลใหญ่หลวงถึงเพียงนี้?

หากเป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงของคนผู้หนึ่ง ก็สามารถเปลี่ยนชะตาชีวิตของทั้งราชวงศ์ได้ เช่นนั้นสิ่งที่ตนยึดถือมาตลอดว่าเป็นลิขิตสวรรค์นับเป็นอะไรกันเล่า?

หรือว่า… เป็นเขาเองต่างหากที่ทำนายผิดตั้งแต่แรก?

“เป็นไปไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่ข้ามองทะลุลิขิตสวรรค์มาเนิ่นนาน แม้ฉู่อ๋องมีความสามารถ แต่เดิมเขาไม่มีชะตาทางด้านนี้ สำคัญที่สุดคือ...เขาไม่เคยสนใจราชบัลลังก์เลยด้วยซ้ำ”

“ทั้งหมดนี้… ล้วนเป็นเพราะเจ้าอย่างนั้นหรือ?”

อกของไต้ซือเสวียนหยางเกิดแรงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ไม่รู้จะกล่าวสิ่งใด เพียงรู้สึกว่าหากซ่งรั่วเจินเพียงคนเดียวสามารถพลิกชะตาทั้งหมดนี้ได้ เช่นนั้นการมีตัวตนของนางเป็นเช่นไรกันแน่!

พลังยิ่งใหญ่ถึงเพียงนี้ แม้แต่เขาเองก็ไม่มี

ซ่งรั่วเจินมองสีหน
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1746

    ทว่าคำพูดนี้กลับเหมือนเหยียบโดนเท้าของเสวียนหยาง เขาถึงกับสะดุ้งลุกขึ้นทั้งคน เอ่ยเสียงกราดเกรี้ยวว่า“เจ้ารู้อะไรบ้างเล่า? นี่ล้วนคือการซ่อนตัวของจักรพรรดิ!”“ซ่อนตัวบ้าบออะไรกัน หากมีความสามารถนัก เหตุใดไม่ออกไปออกรบด้วยตนเอง?”“ฉู่อ๋องปกป้องแคว้นอยู่ภายนอก ช่วยเหลือราษฎรผู้ทุกข์ยาก จึงได้รับความรักจากราษฎร์ เขาเดินหน้าอย่างเปิดเผยสง่างาม ส่วนพวกเจ้าเอาแต่ซ่อนอยู่ในเงามืด”“พูดไปแล้ว พวกเจ้าก็แค่แอบหมอบรอให้เหล่าวีรบุรุษในใต้หล้าสละชีพเพื่อแผ่นดิน แล้วท้ายที่สุดจึงโผล่ออกมาเก็บผลประโยชน์เท่านั้น”“คนเช่นนี้…ก็คือคนสวรรค์กำหนดกระนั้นหรือ?”“ไม่สู้เจ้าพูดว่าศึกใหญ่ ก็เป็นเพียงรอให้สงครามใหญ่กลืนกินยอดคนทั่วทั้งแผ่นดินจนสิ้น แล้วเหลือแต่พวกไร้ความสามารถออกหน้าชี้นิ้วบัญชาการแผ่นดิน”“เพราะเหล่าคนเก่งล้วนตายไปหมดแล้ว”ปากของซ่งรั่วเจินนั้นคมกริบ ย้อนนึกถึงตอนอ่านเรื่องนี้ครั้งแรก นางก็คิดอยู่แล้วว่าโครงเรื่องแปลกยิ่งนักทหารหนุ่มมากมายต้องสิ้นชีพในสนามรบ ส่วนคนที่แสร้งป่วยหลบเลี่ยงความรับผิดชอบกลับได้ครอบครองบัลลังก์ในท้ายที่สุด นี่ต่างหากไร้ความยุติธรรมอย่างแท้จริง!“ต่อให้เจ้

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1745

    เสวียนหยางได้ยินคำถามของซ่งรั่วเจิน จู่ ๆ ก็หัวเราะเสียงแผ่วเบาแล้วพูดว่า “เจ้าห่วงใยญาติผู้น้องคนนั้นของเจ้ายิ่งนัก”“เจ้ามีความสามารถทางวิชาเต๋าไม่น้อย อันที่จริงเจ้าน่าจะทำนายออกมาได้ว่าเดิมทีญาติผู้น้องของเจ้าก็มีชะตาไม่อาจพบจุดจบที่ดี”“ไม่เพียงแค่นาง แม้แต่อวิ๋นอ๋องเองก็ไม่มีชะตาชีวิตที่ดีเช่นเดียวกัน ก็แค่เด็กคนหนึ่ง ต่อให้ไม่มีเรื่องนี้เกิดขึ้น นางก็ไม่มีวันคลอดลูกได้อยู่ดี”ได้ยินดังนั้น สีหน้าซ่งรั่วเจินเย็นชาลง นางย่อมรู้เรื่องนี้ดีอย่างไรเสีย อิงตามต้นฉบับ เมื่อเหลียงอ๋องเริ่มรุ่งโรจน์ เขาก็เริ่มวางแผนกำจัดองค์ชายคนอื่นอวิ๋นอ๋องต้องตายอย่างอนาถ ต่อให้เป็นฮวนเอ๋อร์ที่เขาแต่งงานด้วยก็ตายตามสามีไปในต้นฉบับ เด็กคนนี้ไม่อาจมีชีวิตรอดเพียงแต่ บัดนี้เรื่องมากมายเปลี่ยนไปแล้ว โลกที่นางอยู่เป็นโลกจริง ไม่ใช่เพียงต้นฉบับในนิยายทุกคนที่อยู่ภายในล้วนเป็นของจริง ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตล้วนพิสูจน์ความจริงข้อนี้ ลิขิตฟ้าหรือจะสู้คนกำหนด ทั้งหมดสามารถเปลี่ยนแปลงได้องค์ชายเจ็ดแต่งกับเมิ่งชิ่น ไม่ตอแยอยู่กับอูเยว่เอ๋อร์อีก พี่ชายของนางไม่พิการและตายด้วยความโศกเศร้าสิ้นหวัง

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1744

    แต่ตอนนี้ฉู่อ๋องกลับผงาดขึ้นมาอย่างโดดเด่น นับตั้งแต่กลับเข้าเมืองหลวงก็สร้างผลงานต่อเนื่องไม่หยุด หนำซ้ำครั้งก่อนที่ไต้ซือเสวียนหยางเห็นเขา ยังรู้สึกได้ชัดว่าชะตาของเขาแข็งแกร่งขึ้นแสงนั้น…ชนิดที่ว่าสว่างยิ่งกว่าเหลียงอ๋องเสียอีกมันไม่ควรเป็นเช่นนี้!ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด หรือว่าการฝืนลิขิตของซ่งรั่วเจินนั้นมีอิทธิพลใหญ่หลวงถึงเพียงนี้?หากเป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงของคนผู้หนึ่ง ก็สามารถเปลี่ยนชะตาชีวิตของทั้งราชวงศ์ได้ เช่นนั้นสิ่งที่ตนยึดถือมาตลอดว่าเป็นลิขิตสวรรค์นับเป็นอะไรกันเล่า?หรือว่า… เป็นเขาเองต่างหากที่ทำนายผิดตั้งแต่แรก?“เป็นไปไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่ข้ามองทะลุลิขิตสวรรค์มาเนิ่นนาน แม้ฉู่อ๋องมีความสามารถ แต่เดิมเขาไม่มีชะตาทางด้านนี้ สำคัญที่สุดคือ...เขาไม่เคยสนใจราชบัลลังก์เลยด้วยซ้ำ”“ทั้งหมดนี้… ล้วนเป็นเพราะเจ้าอย่างนั้นหรือ?”อกของไต้ซือเสวียนหยางเกิดแรงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ไม่รู้จะกล่าวสิ่งใด เพียงรู้สึกว่าหากซ่งรั่วเจินเพียงคนเดียวสามารถพลิกชะตาทั้งหมดนี้ได้ เช่นนั้นการมีตัวตนของนางเป็นเช่นไรกันแน่!พลังยิ่งใหญ่ถึงเพียงนี้ แม้แต่เขาเองก็ไม่มีซ่งรั่วเจินมองสีหน

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1743

    “ในเมื่อเจ้าเป็นคนของสำนักวิชาเต๋า ก็ควรเคารพในสัจธรรมทั้งปวง ทุกสิ่งล้วนลิขิตไว้แล้ว มนุษย์ลิขิตอะไรไม่ได้เลยแม้แต่น้อย!”ไต้ซือเสวียนหยางจ้องซ่งรั่วเจินด้วยความเดือดดาล รู้สึกว่านางช่างเป็นพวกนอกรีตโดยแท้!ในฐานะคนของสำนักวิชาเต๋า ย่อมรู้ดีถึงความสำคัญของชะตาชีวิต มนุษย์จะไปต่อต้านสวรรค์ได้อย่างไร!นับตั้งแต่ต้น นี่ก็ไม่สมควร!“ทุกสิ่งล้วนลิขิตไว้แล้ว มนุษย์ลิขิตอะไรไม่ได้เลยแม้แต่น้อย?”ซ่งรั่วเจินหัวเราะเบา ๆ “หากข้าไม่ฝืนชะตา เวลานี้ข้าก็คงตายไปแล้ว หนำซ้ำไม่เพียงแค่ข้า ทั้งตระกูลข้าคงไม่มีใครพบจุดจบที่ดี”“บัดนี้เจ้ากลับบอกว่าจะต้องโดนฟ้าลงโทษย้อนกลับ? ยังไม่ต้องพูดว่าการลงโทษย้อนกลับอะไรนั้นที่เจ้าพูดมีจริงหรือไม่ ต่อให้เป็นจริง พวกข้าก็ได้กำไรมากพอแล้ว ไม่ใช่หรือ?”“หากเป็นเจ้า เจ้าจะยอมรอความตายอยู่เฉย ๆ หรือไม่?”“นี่คือชะตาของเจ้าในชาตินี้ เจ้ารอเกิดใหม่ก็พอ บางทีชาติหน้าอาจจะมีผลลัพธ์ที่ดีกว่านี้”ไต้ซือเสวียนหยางพูดอย่างมีเหตุผล เขาศึกษาวิชาเต๋ามานานหลายปี นับตั้งแต่เด็กก็รู้แจ้งถึงความลับมากมายของโลกใบนี้ย้อนนึกถึงตอนนั้นเขาก็ทำนายชะตาของอาจารย์ออก เห็นเองกับตา

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1742

    ความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในหัวซ่งรั่วเจินอย่างอดไม่ได้ได้ยินมาว่านับตั้งแต่เหลียงอ๋องแต่งกับฉีชิงอี หลายปีมานี้ก็ไม่เคยรับอนุเลย ชนิดที่ว่าไปหาฉีชิงอีน้อยมาก คงไม่ใช่…ที่แท้เขาชอบไต้ซือเสวียนหยาง?ไต้ซือเสวียนหยางเองก็มองสำรวจซ่งรั่วเจินที่อยู่ตรงหน้าเฉกเดียวกัน เพียงสัมผัสได้ถึงวาสนาของอีกฝ่าย สายตาก็ยิ่งซับซ้อน“เจ้าไม่ใช่ซ่งรั่วเจิน ใช่หรือไม่?” เสวียนหยางเปิดปากก่อนซ่งรั่วเจินยกคิ้วขึ้นงามดุจกิ่งหลิวขึ้นเล็กน้อย คนผู้นี้มีของไม่ผิดไปดังคาด นี่ก็ทำนายออกมาได้กระนั้น?“ข้าก็คือซ่งรั่วเจิน” นางตอบเสวียนหยางหัวเราะ “เจ้าหลอกคนอื่นได้ แต่หลอกข้าไม่ได้!”“ข้าเคยพบซ่งรั่วเจินตัวจริง นางไม่มีชะตายืนยาว ตอนนี้นางควรตายไปแล้วแท้ ๆ!”นึกถึงครั้งนั้นเขาเคยทำนายว่าหลินจือเยว่เป็นผู้มีวาสนา หากเหลียงอ๋องดึงตัวมาไว้ข้างกาย จะกลายเป็นยอดขุนศึกของตนตอนนั้นเขาเคยพบซ่งรั่วเจินมาก่อน เป็นคุณหนูผู้เพียบพร้อมจริง เพียงแต่เสียดายที่ชะตาไม่ดี กำหนดให้ต้องตายก่อนวัยอันควรอันที่จริง ไม่เพียงแค่ซ่งรั่วเจิน ทั้งสกุลซ่งต่างก็ไม่มีผู้ใดมีจุดจบที่ดีเลยทว่า ต่อมาเขากลับเริ่มรู้สึกว่ามีบางสิ่งเปลี่ยนไ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1741

    ฉู่อวิ๋นกุยพูดจบจึงรู้ตัวว่าอาจจะตื่นตระหนกเกินไป จึงรีบอธิบายว่า“อันที่จริงนับตั้งแต่รู้เรื่องนี้ ข้าก็เตรียมใจรับทางเลวที่สุดไว้แล้ว หากรักษาลูกคนนี้ไว้ไม่ได้ ก็พิสูจน์แล้วว่าพวกเราไม่มีวาสนาต่อกัน” “ตราบใดที่ฮวนเอ๋อร์ปลอดภัยดี ภายภาคหน้าพวกเราก็ยังจะมีลูกได้อีก”ถึงแม้เขาจะเสียดาย แต่ขอเพียงฮวนเอ๋อร์ปลอดภัย เข้าก็สามารถยอมรับผลลัพธ์นี้ได้ เพียงแต่ทุกครั้งได้เห็นฮวนเอ๋อร์ดีใจลูบท้องและคุยกับลูก เขาก็ปวดใจและไม่กล้าบอกความจริงแก่นางดวงตาซ่งรั่วเจินสะท้อนแววเย็นชาวูบหนึ่ง “นี่เป็นลูกของท่านกับฮวนเอ๋อร์ พวกเขาใช้วิธีโหดเหี้ยมพรรค์นี้มาทำร้ายเขา จะปล่อยให้เป็นเช่นนี้ไม่ได้เป็นอันขาด!”ฉู่จวินถิงเห็นสีหน้าซ่งรั่วเจิน จึงถามว่า “เจ้ามีวิธีหรือ?”“อันที่จริงหากฮวนเอ๋อร์ทนได้จนถึงสามเดือน หม่อมฉันมีวิธีจะสลับกลับมาได้” “แต่ตอนนี้อายุครรภ์ยังน้อยเกินไป เดิมทีเด็กก็ยังไม่แข็งแรง หากลงมือสลับเลย เด็กก็อาจทนไม่ได้”ซ่งรั่วเจินบอกความกังวลของตน ใช่ว่าไม่มีหนทาง เพียงแต่บัดนี้ยังไม่ใช่เวลาเหมาะสมที่สุด“นอกเหนือจากนี้แล้ว ยังมีอีกหนึ่งวิธี คือย้ายเรื่องนี้ไปใส่ในร่างของหญิงอื่น แต่ว

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status