Share

บทที่ 181

Author: จี้เวยเวย
เมื่อคิดว่าจะต้องเรียกชายผู้นั้นว่า ‘พี่เขย’ เขาก็แทบอยากหนีออกจากบ้านให้รู้แล้วรู้รอดไป

“อย่างน้อยก็ดีกว่าเจ้าคนใจดำแบบท่าน!”

ลั่วหวยหลี่คิดแล้วก็ยิ่งโกรธ สมัยก่อนเขาชื่นชอบซ่งเยี่ยนโจวมากเท่าใด หลังจากนั้นก็ยิ่งเกลียดชังมากเท่านั้น ไม่มีใครดีสักคน!

ซ่งเยี่ยนโจวตกอยู่ในความเงียบ ไม่อาจโต้แย้งใดๆ

“เอาล่ะ ข้าจะไปแล้ว ท่านเองก็พักผ่อนให้ดี”

ลั่วหวยหลี่หันหลังเดินจากไป ในเมื่อคำที่ควรพูดก็พูดไปหมดแล้ว ที่เหลือก็ปล่อยให้เป็นไปตามโชคชะตาเถิด!

จนกระทั่งเดินมาถึงหน้าประตู ลั่วหวยหลี่จึงค่อยๆ หันกลับมามองซ่งเยี่ยนโจวที่นั่งอยู่บนเก้าอี้รถเข็น แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า

“แม้ท่านจะได้รับบาดเจ็บ ก็อย่าได้ปล่อยให้ตนเองจมอยู่ในความสิ้นหวัง ท่านได้รับบาดเจ็บจากสนามรบ ท่านเป็นวีรบุรุษ”

“พวกที่ไม่รู้จักคิดและพูดพล่อย ๆ จงอย่าใส่ใจ แม้ว่าท่านจะทำผิดต่อพี่หญิงของข้า และข้าเองก็เกลียดท่านเข้าไส้ แต่ข้ายังมองว่าท่านคือวีรบุรุษเสมอ ข้ามิเคยเปลี่ยนความคิดนี้”

ลั่วหวยหลี่จ้องมองซ่งเยี่ยนโจวด้วยสายลึกล้ำ

ความชื่นชมในวัยเยาว์นั้นมิใช่เรื่องโกหก เขาเคยยกย่องซ่งเยี่ยนโจวเป็นแบบอย่างในใจมาตลอด

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1218

    ซ่งปี้อวิ๋นเสียสติไปแล้ว ก่อนหน้านี้มารดาพูดว่าเสิ่นหวยอันไปมีคนอื่นอยู่ข้างนอก นางยังไม่เชื่อ จนกระทั่งได้มาเห็นด้วยตาตัวเอง นางจึงรู้ว่าทุกอย่างนี้เป็นความจริง!“ปิ่นในมือท่านคือสินเดิมของข้านะ!”ทันใดนั้น สายตาซ่งปี้อวิ๋นพลันแข็งทื่อ สังเกตว่าปิ่นที่เสิ่นหวยอันเตรียมมามอบให้หญิงอื่นนั้นคือปิ่นทองที่ดีที่สุดในกล่องเครื่องประดับของนาง!“ท่านยังเป็นคนอยู่หรือไม่ ถึงได้ขโมยปิ่นของข้าไปให้คนอื่น?”สีหน้าเสิ่นหวยอันเปลี่ยนไปเล็กน้อย นำสินเดิมของภรรยาไปเอาใจหญิงอื่น หากลือออกไปก็เป็นเรื่องขายหน้าโดยแท้“เจ้าพูดเหลวไหลอะไร? ปิ่นนี่ข้าซื้อมา เจ้าจะมาใส่ร้ายข้าเพราะความหึงหวงไม่ได้นะ!”“นั่นคือปิ่นทองของข้าชัดๆ ท่านแม่ยกให้ข้าโดยเฉพาะ ข้ายังจะจำไม่ได้อีกงั้นรึ?” ซ่งปี้อวิ๋นร้องเสียงดังเห็นซ่งปี้อวิ๋นไม่ยอมเลิกรา เสิ่นหวยอันจึงตัดสินใจพูดออกมาตรงๆ “ผู้ชายมีสามภรรยาสี่อนุเป็นเรื่องปกติ ท่านหมอบอกว่าตอนนี้เจ้ามีลูกไม่ได้แล้ว ข้ายังจะรับอนุไม่ได้อีกงั้นรึ?”เมื่อวาจานั้นดังขึ้น ผู้คนก็พลันส่งเสียงฮือฮา“ฮูหยินผู้นี้มีลูกไม่ได้ก็ไม่อาจขัดขวางไม่ให้สามีรับอนุนะ ไม่อย่างนั้นชั่วชีวิตนี้คงไ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1217

    เหยาซื่อไม่ได้รั้งอยู่นาน หลังพูดทุกอย่างจบก็จากไปพร้อมกับน้องสะใภ้ทั้งสองความจริงน้องสะใภ้ทั้งสองรู้สึกไม่พอใจ พวกนางหวังว่าซ่งปี้อวิ๋นจะเลิกราโดยเร็ว รีบจบเรื่องวุ่นวายนี้ลงเสียที ลูกๆ ของพวกนางจะได้รับผลกระทบน้อยลงบ้างดูจากการกระทำในช่วงที่ผ่านมาของเสิ่นหวยอันก็เดาได้ไม่ยากเลยว่าหากทั้งสองไม่หย่าก็ไม่มีทางดีกันได้ มีแต่จะทำให้เกิดปัญหาตามมามากกว่าเดิม!น่าเสียดาย ยามนี้ซ่งปี้อวิ๋นไม่ยินดี กู้หรูเยียนไม่มีทางออกหน้าจึงได้แต่กลับไปด้วยความผิดหวังเห็นว่าคนของบ้านใหญ่จากไปแล้ว กู้หรูเยียนก็อดจะทอดถอนใจมิได้ “พี่สะใภ้ผู้นี้เมื่อก่อนทะนงตนยิ่งนัก ตอนนั้นที่ข้าเพิ่งแต่งงานยังดูแคลนที่ข้าเคยถูกรังแกตอนอยู่ในสกุลหลิ่ว”“คิดไม่ถึงเลยว่าบัดนี้เพื่อปี้อวิ๋นแล้ว สามารถละวางความถือดีในอดีตลงได้โดยสิ้นเชิง น่าเสียดายที่ปี้อวิ๋นไม่เห็นค่า”“แต่ละคนล้วนมีวาสนาของตัวเอง เส้นทางเป็นสิ่งที่ตัวเองเลือก ในเมื่อนางยึดมั่นถือมั่นไม่ยอมวาง คนอื่นคิดเผื่อไปก็ไร้ประโยชน์เจ้าค่ะ”ซ่งรั่วเจินสีหน้าเรียบเฉย หลายปีมานี้ เรื่องที่นางได้พบพานมีมากมายเหลือเกินไม่ใช่ทุกคนที่ควรค่าแก่การช่วยเหลือ คนเรามักช

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1216

    “ในความเห็นข้า นางกับเสิ่นหวยอันเหมาะสมกันมากจริงๆ ถึงอย่างไรอนุหลี่ก็ถูกตีไปแล้ว ไม่แน่ว่าถึงตอนนั้นแม่สามีลูกสะใภ้คู่นี้ตีกันอีกสักหลายรอบ ตีกันให้รู้ผลแพ้ชนะไปเลยได้ก็ยิ่งดี” ซ่งจิ่งเซินเอ่ยเย้าซ่งจืออวี้เหลือบมองซ่งจิ่งเซินแวบหนึ่งแล้วก็หัวเราะออกมาอย่างอดไม่อยู่ “เจ้าว่าท่าทางสมองมีปัญหาแบบนางออกจะคล้ายกับเจ้าที่ดื้อรั้นไม่ฟังใครเมื่อก่อนนี้หรือเปล่า?”ซ่งจิ่งเซิน “...เจ้าหุบปากเสียดีกว่า!”ซ่งรั่วเจินนึกถึงเจ้าของร่างเดิมในอดีต แต่ละบ้านมีความลำบากของตัวเองจริงๆ โชคดีที่นางทะลุมิติมาทันเวลาก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป!มิฉะนั้นถ้ากราบไหว้ฟ้าดินกันไปแล้ว เกรงว่านางคงได้กลายเป็นคนที่หย่าเร็วที่สุดผู้นั้นแล้ว!“น้องสะใภ้ ข้ามาวันนี้ก็เพราะอยากขอให้เจ้าช่วยเหลือ”“เจ้าเองก็รู้ว่าตอนนี้บ้านใหญ่อย่างพวกเราทำอาชีพค้าขาย แต่ใต้เท้าเสิ่นผู้นั้นเป็นขุนนาง ยามอยู่ต่อหน้าเขา คำพูดของพวกข้าไม่มีน้ำหนักเลยสักนิด”“ดังนั้น...ข้าจึงอยากขอให้พวกเจ้าออกหน้า เวลาเจรจาเรื่องหย่าจะได้คุมสถานการณ์ได้บ้าง”ในที่สุดเหยาซื่อก็กล่าวจุดประสงค์การมาออกมา ดวงตาเต็มไปด้วยความหวัง เพียงหวังว่ากู้หรูเยีย

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1215

    น้องสะใภ้สองคนของบ้านใหญ่สกุลซ่งเห็นท่าทางเช่นนั้นของซ่งปี้อวิ๋นแล้วก็สุดจะทนดูต่อไปได้พี่สะใภ้มีลูกสาวคนเดียว เอาใจใส่ไปเสียทุกอย่างมาตั้งแต่เล็ก ใครเลยจะคิดว่าโตมาแล้วกลับไม่เชื่อฟังเลยสักนิด ลักลอบมีสัมพันธ์กับชายนอกจนตั้งครรภ์โดยพลการ ทำให้ทั้งครอบครัวต้องอับอายขายหน้าความจริงพวกนางเก็บงำโทสะเอาไว้ในใจ สกุลซ่งแยกบ้านตั้งแต่รุ่นพ่อสามีของพวกนาง หากยังไม่ได้แยกบ้าน พวกตนยังสามารถใกล้ชิดกับครอบครัวของซ่งหลินได้ยามนั้นพ่อสามีคิดว่าค้าขายดีกว่า แต่บิดาของซ่งหลินกลับรู้สึกว่าต้นไม้ใหญ่มักถูกลมโค่น กิจการสกุลซ่งยิ่งรุ่งเรือง คนที่จับจ้องก็ยิ่งมีมากหากไม่คิดหาวิธีเป็นขุนนางเกรงว่าคงปกป้องสกุลซ่งไว้ไม่ได้ความจริงในสายตาพวกนาง นี่เดิมก็เป็นเรื่องอันประเสริฐ แต่ตอนนั้นพ่อสามีกลับไม่เห็นดีเห็นงาม ทะเลาะกันจนแตกหักจึงแยกบ้านมาตั้งแต่นั้นปรากฏว่านายท่านผู้เฒ่าบ้านรองของสกุลซ่งเข้าร่วมกองทัพแล้วกลายเป็นแม่ทัพ แม้แต่ซ่งหลินบุตรชายที่ให้กำเนิดมาก็ยังมีอนาคตสดใส บัดนี้ตำแหน่งในราชสำนักมั่นคง กิจการก็ดีวันดีคืนหันกลับมามองพวกตน เรียกได้ว่าดิ่งลงเหว ทุกครั้งที่คิดถึงเรื่องนี้ พวกนางก็รู้

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1214

    “ไม่เพียงลงโทษให้ยืนทุกวัน แต่ยังให้นางคอยปรนนิบัติสารพัด แต่ละวันไม่มีแม้แต่เวลาจะพักผ่อน กระทั่งว่าป่วยแล้วก็ยังไม่เรียกหมอมาให้นาง เจ้าว่านี่เป็นเรื่องที่คนเราทำออกมาได้อย่างนั้นรึ?”เหยาซื่อกล่าวพลางเช็ดน้ำตาไปด้วย กระทั่งสิ่งที่เวลาปกติรู้สึกว่าชวนขายหน้า ชั่วขณะนี้ก็ยังพูดออกมาจนหมดกู้หรูเยียนรู้ว่าเหยาซื่อเป็นคนทะนงตนมาแต่ไหนแต่ไร ในอดีตยามอยู่ต่อหน้านางก็ไม่เคยยอมรับความพ่ายแพ้ คิดไม่ถึงว่าวันนี้จะตกอยู่ในสภาพนี้สำหรับเรื่องของซ่งปี้อวิ๋น นางก็เคยได้ยินมาเหมือนกัน แม้จะแยกบ้านกันแล้ว แต่อย่างไรเสียก็เป็นญาติกัน ถึงนางจะไม่เคยถามไถ่ก็มีคนมาพูดให้ฟังอยู่ดี“เสิ่นหวยอันผู้นั้นไม่พูดอะไร ปล่อยให้แม่เล็กของเขาทำเช่นนี้งั้นหรือ?”“ก็ใช่น่ะสิ” เหยาซื่อเพียงเอ่ยถึงเสิ่นหวยอันก็มีน้ำโห “เจ้าหนุ่มนั้นไม่ใช่คนดีอันใดเลย ตนเองไร้ความสามารถ เอาแต่เพ้อพกอยากแต่งงานกับภรรยาดีๆ สักคน ได้ดีในก้าวเดียว!”“เจ้าไม่รู้หรอกว่าเมื่อก่อนเขายังคิดจะแต่งงานกับองค์หญิงมู่เหยา โชคดีที่องค์หญิงไม่ถูกเขาหลอกลวงเอาได้!”“เขาอยากแต่งงานกับองค์หญิงมู่เหยา?” ดวงตากู้หรูเยียนฉายแววประหลาดใจ มองไปทางซ่งจ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1213

    เห็นซ่งรั่วเจินไม่พูดอะไร ซ่งปี้อวิ๋นกลับมั่นใจนักหนาว่านางกำลังหัวเราะเยาะตนเองราวกับอยู่ดีๆ ก็ถูกยั่วโทสะกระนั้นคนสกุลซ่งมองหน้ากัน ต่างก็ขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว สีหน้าหาได้อ่อนโยนเหมือนก่อนนี้ แสดงความไม่พอใจออกมาอย่างชัดเจนแม้สถานการณ์ในตอนนี้ของซ่งปี้อวิ๋นจะยากลำบาก แต่นี่ก็เป็นคนที่นางเลือกเอง ไม่เกี่ยวอันใดกับพวกเขา ทั้งที่มาขอความช่วยเหลือแท้ๆ แต่กลับทำราวกับว่าตัวเองเป็นเหยื่อ ใครย่อมไม่อยากไปสนใจเป็นธรรมดา“น้องหญิงห้าแต่ละวันยุ่งยิ่งนัก ไหนเลยจะมีอารมณ์ไปสนใจเรื่องคนอื่น?”ซ่งจืออวี้เอ่ยปากขึ้นก่อน ใครก็อย่าหวังว่าจะมารังแกน้องหญิงห้าต่อหน้าเขา ต่อให้เป็นญาติผู้น้องที่มีชีวิตชวนเวทนากว่านี้ก็ไม่ได้!“น้องหญิงปี้อวิ๋นช่างน่าสนใจจริงๆ พอมาถึงต้นสายปลายเหตุของเรื่องราวยังไม่ทันบอกเล่าให้ชัดเจน อยู่ดีๆ ก็มาหาว่าน้องหญิงห้าทำผิดเสียอย่างนั้น อะไรกัน? วันนี้พวกท่านมาจวนพวกเราเพื่อกล่าวโทษเช่นนั้นหรือ?”ซ่งจิ่งเซินเลิกคิ้วถาม เขารู้เรื่องราวในตอนนั้นชัดเจนยิ่งนัก ย่อมทราบว่าการกระทำของซ่งปี้อวิ๋นเดิมก็เป็นการหาเรื่องใส่ตัวทั้งสิ้น!บัดนี้คนสองคนมาพัวพันเข้าด้วยกันแล้ว จะโทษใค

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status