Share

บทที่ 934

Author: จี้เวยเวย
หากรู้ตั้งแต่แรก ไม่ว่าอย่างไรนางก็ไม่มีวันบอกเสด็จแม่ บัดนี้ทุกคนล้วนรู้แล้ว นางไม่มีหน้าหลงเหลือแล้วจริงๆ

“ญาติผู้พี่ แม้พูดว่าพวกเราแยกบ้านกันแล้ว แต่อย่างไรเสียก็มีบรรพบุรุษคนเดียวกัน ท่านก็แค่ไม่พอใจที่คุณชายเสิ่นเปิดร้านปิ้งย่าง ไม่ถึงขั้นต้องพูดจาว่าร้ายพวกเราต่อหน้าองค์หญิงหรอกกระมัง?”

ซ่งปี้อวิ๋นเห็นทุกคนพูดเรื่องระหว่างนางและเสิ่นหวยอันออกมาแล้ว รู้สึกร้อนใจอย่างอดไม่ได้

ฉู่มู่เหยาสั่งให้คนโบยเขาไปแล้ว เห็นได้ชัดว่าไม่เห็นความรักของพวกเขาอยู่ในสายตา เช่นนั้นก็ไม่สามารถปล่อยให้เรื่องลุกลามไปมากกว่านี้ได้อีก หาไม่แล้วสิ่งที่เสียหายก็คือชื่อเสียง

“พวกเจ้าเปิดร้านปิ้งย่าง เหตุใดพวกเราต้องไม่สบอารมณ์ด้วยเล่า?” จู่ๆ ซ่งจิ่งเซินก็ถามกลับ

ซ่งปี้อวิ๋นเผยท่าทางแข็งกระด้าง ย่อมรู้ว่าถ้อยคำนี้ของซ่งจิ่งเซินคือจงใจชี้นำนางให้พูดออกมาว่าเลียนแบบ เพียงแต่ระหว่างเลียนแบบและตั้งใจทำลายชื่อเสียงขององค์หญิงความผิดสองข้อนี้ ย่อมต้องเลือกอย่างแรก

คนเลียนแบบสกุลซ่งไม่ได้มีเพียงพวกเขาสองคน ไม่มีผู้ใดกำหนดว่ามีเพียงสกุลซ่งสามารถขายปิ้งย่างได้ พวกเขาเองก็สามารถขายได้เช่นเดียวกัน

“ข้ารู้ร้านปิ้
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1302

    ด้วยเหตุนี้ ในจวนนอกจากบุตรภรรยาเอกสองคนแล้ว ยังมีบุตรจากอนุอีกสามคน ปกตินับว่าอยู่ร่วมกันอย่างปรองดอง“ผลการทำนายของข้าชี้ว่า เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับคนผู้นี้”ลั่วหวยหลี่พลันหน้าเปลี่ยนสี เขาจำหวงอวี้ซู่ได้ ก่อนนี้เคยพบกันในจวนสกุลหวง ซือถิงยังเคยแนะนำกับเขา ดูออกว่าพี่สาวน้องชายคู่นี้มีความสัมพันธ์ไม่เลวหวงอวี้ซู่มีรูปร่างผอมบาง หากเทียบกับชายทั่วไปแล้วผอมเตี้ยกว่าเล็กน้อย ทั้งยังดูขี้ขลาดอยู่หลายส่วนยามนั้นเขาเห็นแล้วก็ค่อนข้างประหลาดใจ ทว่าแต่ไหนแต่ไรมาบุตรอนุในจวนมักมีฐานะต่ำต้อย จะมีนิสัยเช่นนี้ก็ไม่แปลก แต่การหายตัวไปของซือถิงเกี่ยวข้องกับเขา เป็นเพราะเหตุใดกันเล่า?“ระหว่างข้ากับหวงอวี้ซู่ไม่มีความแค้นต่อกัน ซือถิงยังมีความสัมพันธ์อันดีกับเขา เหตุใดเรื่องนี้จึงเกี่ยวข้องกับเขาได้เล่า?”หวงฮูหยินก็แคลงใจมากเช่นกัน “ข้าจะกลับไปถามอวี้ซู่เดี๋ยวนี้!”อีกด้านหนึ่งหลังจากที่หวงซือถิงตระหนักว่าตนเองถูกคนลักพาตัวมา ดวงตาก็ฉายแววหวาดหวั่นเหลือแสน“อวี้ซู่ ข้าเป็นพี่สาวเจ้านะ เจ้าทำเช่นนี้กับข้าได้อย่างไร?”สองวันมานี้นางเก็บตัวอยู่ในจวนอย่างเชื่อฟังเพราะคำเตือนของพระชายาฉู่อ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1301

    เมื่อได้ยินข่าวการหายตัวไปของหวงซือถิง ดวงตาทุกคนก็ฉายแววตกตะลึงพวกเยี่ยนชิงอวี้ตั้งใจมาบ้านสกุลหวงในวันนี้ก็เพื่อมาหารือเรื่องมงคลระหว่างผู้เยาว์ทั้งสองถ้าสกุลหวงเห็นดีเห็นงามด้วยก็จะได้กำหนดเรื่องมงคลนี้ให้แน่นอนในเร็ววัน ใครเลยจะคาดว่าเพิ่งมาถึงก็ได้ยินข่าวนี้เข้าพอดี?“ก่อนนี้บอกไว้ว่าจะไม่ออกไปข้างนอกไม่ใช่หรือ? เหตุใดจู่ๆ จึงหายตัวไปได้เล่า?”ลั่วชิงอินมีสีหน้าตกใจ ก่อนนี้ทุกคนเคยเตือนไว้เป็นการเฉพาะเนื่องจากไม่สบายใจ เพื่อป้องกันเหตุไม่คาดฝัน แต่ตอนนี้กลับหายตัวไป...มิเท่ากับว่ามีเคราะห์ภัยถึงชีวิตที่น้องหญิงห้าพูดไว้หรอกหรือ?“ข้าก็ไม่รู้เหมือนกันเจ้าค่ะ ซือถิงมีนิสัยอ่อนโยนรู้ความ ทั้งยังขวัญอ่อน”“หลังจากที่รู้เรื่องนี้ก็หวั่นกลัวเรื่อยมา สงบใจอยู่แต่ในห้องทุกวัน ไม่ได้ออกไปไหนเลย”“หลายวันมานี้ข้ายังมาเยี่ยมนางที่บ้านสกุลหวงทุกวัน ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเหตุใดคนจึงหายตัวไปเช่นนี้!”ลั่วหวยหลี่ร้อนใจแทบเสียสติ คนเป็นๆ ผู้หนึ่งจะหายตัวไปจากในจวนกะทันหันได้อย่างไร?หวงฮูหยินยิ่งร้อนใจเหลือประมาณ คนในจวนไม่มีใครรู้เรื่องนี้ น่าแปลกเกินไปแล้ว!“หวยหลี่ พวกเราไปขอร้องพระชาย

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1300

    ได้เห็นคนรวมตัวกันมากถึงเพียงนี้ เขาหัวเราะเบาๆ “ในที่สุดก็มีเวลามาดูว่ามีคนชอบเรื่องเล่าของเจ้ามากเพียงใดกระนั้น?”“หากข้ายังไม่มา ยังจะไม่ถูกท่านบ่นแย่หรือ?”ซ่งจิ่งเซินถอนหายใจ “เรื่องเล่านางพญางูขาวนี้มีคนชอบมากมาย แต่นอกจากนี้แล้ว ข้าตั้งใจรับเรื่องเล่ามาอีกบางส่วน กลับไม่เป็นที่นิยม”“เรื่องเล่าล้วนจบลงแล้ว ขาดความแปลกใหม่ไป กลับเป็นเรื่องยุ่งยากอยู่บ้าง”การค้าของโรงน้ำชาได้รับความนิยม เขาดีใจอย่างมาก เพียงเรื่องเล่านางพญางูขาวก็มีคนมากมายชอบฟัง แต่ต้องการให้การค้าดำเนินต่อไปอีกยาวนาน ย่อมไม่อาจอาศัยเรื่องเล่าเพียงเรื่องเดียวได้“กลัวอันใด? ข้ายังมี ‘บันทึกหอประจิม’ อีกเรื่องหนึ่ง น่าจะมีคนชอบไม่น้อย”ดวงตาซ่งจิ่งเซินทอประกาย “เจ้ายังมีเรื่องเล่า?”“ข้าที่นี่มีเรื่องเล่ามากมาย ยังมีตำนานไซอิ๋ว ซ้องกั๋ง เรื่องเหล่านี้บุรุษน่าจะชอบ”สีหน้าซ่งรั่วเจินประดับยิ้ม เรื่องเล่าของนางเหล่านี้คงความนิยมมายาวนาน มีคนชื่นชอบมากมาย เรียกได้ว่าไม่มีอะไรต้องกังวลเลยแม้แต่น้อย“เจ้ามีเรื่องเล่ามากถึงเพียงนี้?”ซ่งจิ่งเซินรู้สึกเหลือจะเชื่อ มากที่สุดกลับเป็นความตกตะลึงดีใจ เขารู้ว่าน้อง

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1299

    ฉู่จวินถิงสังเกตเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของซ่งรั่วเจิน สายตาเคร่งขรึมขึ้นเล็กน้อย ทั้งสองอยู่ร่วมกันมานาน มองปราดเดียวก็รู้ว่านางผิดปกติไปหรือว่า...มีปัญหาอันใด?“คารวะท่านอ๋อง คารวะพระชายา”ใบหน้าเรียวเล็กขาวเนียนของหวงซือถิงเผยรอยยิ้มอ่อนโยน ยังเจือความเขินอายของคุณหนูในห้องหออีกด้วยทีแรกนางเองก็คิดไม่ถึงเลยว่าจะมีความสัมพันธ์เช่นนี้กับลั่วหวยหลี่ เพราะก่อนหน้านี้นางอยากแต่งงานกับอวิ๋นเฉิงเจ๋อ ต่อมาได้รู้ว่าอวิ๋นเฉิงเจ๋อมีคนในดวงใจแล้ว หนำซ้ำยังเป็นญาติผู้น้องที่เติบโตมาด้วยกัน จึงตัดความคิดนั้นไปเพียงแต่นี่เป็นครั้งแรกที่เคยชอบใครมานานหลายปี ย่อมไม่อาจวางลงได้อย่างง่ายดายคิดไม่ถึงตอนนางลอบปาดน้ำตาจะได้พบลั่วหวยหลี่ วันนั้นฟ้ามืดแล้ว ลั่วหวยหลี่กังวลนางกลับบ้านเพียงลำพังจะไม่ปลอดภัย อีกทั้งยังคิดว่าเดิมทีพวกเขาก็ไม่รู้จักกัน นี่จึงไม่กล้าวู่วามนางเห็นลั่วหวยหลี่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล ส่งนางกลับบ้านโดยเว้นระยะห่างเอาไว้นางคิดเพียงว่าคุณชายท่านนี้เป็นคนดีคนหนึ่งจริงๆครั้งนี้หลังได้พบกันแล้ว ต่อมาก็บังเอิญมีโอกาสได้พบหน้าอีก นางถึงรู้ว่าที่แท้พี่ชายของตนและลั่วหวยหลี่ไม่เพียง

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1298

    “ใช่แล้ว!” มุมปากซ่งรั่วเจินยกขึ้นไม่หยุด “ก่อนหน้านี้ท่านป้ายังเสียดายลั่วหวยหลี่ไม่สามารถคบหากับเนี่ยนชูได้ คิดไม่ถึงเลยว่าบัดนี้จะได้พบคนในดวงใจแล้ว”“ญาติผู้พี่ พวกท่านกำลังพูดอันใดหรือ?”กู้ฮวนเอ๋อร์เห็นซ่งรั่วเจินและฉู่จวินถิงกระซิบกระซาบกัน มองตามไปอย่างอดไม่ได้ นางเองก็รู้จักลั่วหวยหลี่แม้ว่าได้พบหน้าไม่บ่อยครั้ง แต่ก็เคยพบมาก่อน “คุณชายลั่วมีคนในดวงใจแล้ว?”ซ่งรั่วเจินกระซิบเล่าต้นสายปลายเหตุให้ฟังหนึ่งรอบ กู้ฮวนเอ๋อร์เผยสีหน้าตกตะลึงออกมา “บังเอิญเพียงนี้เชียวหรือ?”“อันที่จริงลองคิดดูให้ดีแล้ว พวกเขาสองคนก็เหมาะสมกันยิ่งนัก”เดิมทีลั่วหวยหลี่ก็เป็นคนจิตใจบริสุทธิ์งดงาม ส่วนคุณหนูหวงก็อ่อนโยนเอาใจใส่ ทั้งสองคนอยู่ด้วยกันจึงราบรื่นกลมเกลียว แม้จะไม่หวือหวาร้อนแรง แต่ก็ยั่งยืนดั่งสายน้ำไหลสิ่งที่เรียกว่าวาสนาแท้ก็เป็นเช่นนี้ ไม่ทำให้ต้องเจ็บปวดเสียใจ หากแต่ทำให้รู้สึกอบอุ่นใจอยู่เสมอ“ซือถิง นี่เป็นขนมหร่วนเล่าที่ข้าเพิ่งซื้อให้เจ้า เป็นของกินที่สกุลซ่งทำขึ้นใหม่ รสชาติอร่อยมาก เจ้าชิมดูเถอะว่าชอบหรือไม่?”ภายในสายตาลั่วหวยหลี่เจือรอยยิ้ม ส่งขนมหร่วนเล่าในมือให้ เขาไ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1297

    ซ่งรั่วเจินขมวดคิ้ว “ไม่มีแน่หรือ?”นางเพ่งพิศมองฮวนเอ๋อร์ ลอบรู้สึกได้ถึงความประหลาดบางอย่าง แต่พอมองดูอย่างละเอียดกลับไม่พบความผิดปกติจากตัวนาง“ไม่มีจริงๆ ญาติผู้พี่ ข้าสบายดีมาก ไม่ต้องกังวลข้าเจ้าค่ะ”กู้ฮวนเอ๋อร์หัวเราะเบาๆ คิดว่าญาติผู้พี่กังวลเรื่องของสกุลสวี่จะทำให้อวิ๋นอ๋องเกิดความร้าวฉานกับตน แต่นางรู้ว่าท่านอ๋องไม่ใส่ใจตั้งแต่แรกยิ่งไปกว่านั้นเมื่อครู่สวี่หยวนชิงเองก็บอกกล่าวอย่างชัดเจนแล้ว ตั้งแต่เริ่มจนจบล้วนเป็นอุบายของหวังเสวี่ย ไม่เกี่ยวอันใดกับนางบัดนี้ในที่สุดนางก็ได้แต่งงานกับคนที่ชอบ ไม่รู้ว่าดีมากเพียงใด“ใช่แล้วญาติผู้พี่ จากนั้นนางพญางูขาวนี้เป็นเช่นไร? ก่อนหน้านี้ข้าฟังเรื่องนี้ค้างไว้ถึงแค่กลางเรื่อง ใจก็ร้อนรนแทบขาด ท่านจะเขียนหนังสือเล่มนี้ให้จบยามใด?”ก่อนหน้านี้นางได้ยินว่าเจียงเย่และเจาย่วนไปฟังเรื่องนางพญางูขาวกัน นางตื่นเต้นดีใจมาก เพียงแต่ต้องเตรียมงานแต่งของตนจึงไม่ได้ใส่ใจนัก“หลายวันมานี้ข้าหาเวลาเขียนเนื้อหาออกมาหมดแล้ว เมื่อวานพี่สี่เองก็เร่งข้าอยู่ตลอด หากข้าไม่เขียนออกมา น่ากลัวว่าเขาจะต้องมาเร่งข้าถึงบ้านแน่”ซ่งรั่วเจินหลุดหัวเราะออ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status