ตอนที่ 50 มีคนแอบทำตัวเป็นสายลับ

จนกระทั่งถึงเช้าของอีกวัน ลี่หลินที่ผ่านการร้องไห้มาทั้งคืนก็มีสภาพซีดเซียว ซึ่งเสี่ยวหลานก็มีสภาพไม่ต่างกับกับเจ้านายแม้แต่น้อย

“ฮึก ๆ เสี่ยวหลานนางจะเป็นอย่างไรบ้างก็ไม่รู้ เมื่อคืนนางจะหิวไหม จะนอนที่ไหน จะกลัวหรือไม่ ข้าจะทำยังไงดีเล่าเสี่ยวหลาน ฮือ ๆ” ลี่หลินยังคงร้องไห้ที่ยังหาบุตรสาวไม่เจอ

เสี่ยวหลานมองนายหญิงแล้วก็สงสารจับใจ เมื่อคืนก็เอาแต่ร้องไห้ไม่ยอมกินไม่ยอมนอน เอาแต่โทษตัวเองที่ยอมปล่อยให้คุณหนูไปวิ่งเล่นเพียงลำพัง

“ไต้ซือเหลียงฟู่มีจดหมายส่งมาจากปรมาจารย์เฉินขอรับ”

ไต้ซือรับจดหมายจากท่านปรมาจารย์จากพระลูกวัด เมื่อเปิดอ่านเนื้อหาข้างในจดหมายแล้ว ก็บอกให้พระลูกวัดที่ไปค้นหาซินเยว่กลับมา

ลี่หลินได้ยินท่านไต้ซือสั่งการลูกศิษย์เช่นนั้น ก็คิดว่าอาจจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับบุตรสาวของนางหรือไม่ ไต้ซือถึงได้เรียกทุกคนกลับมา

“สีกาลี่หลินเจ้าคงต้องออกไปตามหาด้วยตัวเองแล้ว บางทีสายสัมพันธ์แม่ลูกอาจจะทำให้เจ้าหานางพบก็เป็นได้” เมื่อได้ยินไต้ซือบอกมาเช่นนี้ลี่หลินรีบไปตามหาบุตรสาวทันที

ก่อนหน้าที่จะเรื่องขึ้นซินเยว่ที่ขอท่านแม่ออกมาวิ่งเล่น “ท่านแม่ เยว่เอ๋อร์ขอไปเล่นตรงนั้นได้หรือไม่เ