เรียกค่าไถ่(2)

เมื่อธิดากลับไปไม่นาน คุณหมอที่ทำหน้าที่รักษาพ่อเลี้ยงสินชัย ก็เรียกป้านภาให้เข้าไปในห้องคนไข้ขั้นวิกฤต

“ป้านภาครับ เชิญข้างในดีกว่าท่านน่าจะอยากเจอป้า”

นภาแปลกใจในคำพูดของคุณหมอ แต่ก็ยอมเดินตามเข้าไป เพราะเธออยากเห็นว่าตอนนี้เจ้านายของเธอเป็นอย่างไรบ้าง

“นายหัวขับเรือเก่งขึ้นเยอะเลย อีกหน่อยก็ออกทะเลได้เองไม่ต้องมีผมตามมาด้วย”

พร้าวลูกน้องคนสนิทของนายหัวราชัน พูดชมเจ้านายที่สามารถขับเรือได้เก่ง หลังจากให้เขาสอนได้เพียงไม่กี่ครั้ง

“ไอ้พร้าวเอ็งมันก็พูดเกินไป ถ้าลองให้ข้ามาคนเดียว เจอลมเข้าหน่อย รับรองขับไม่เป็นแน่ๆ”

ราชันเพิ่งมารับช่วงดูแลเกาะต่อจากบิดาที่เริ่มแก่ตัวลง และตัดสินใจกลับไปอยู่ที่ตัวเมืองภูเก็ต ได้ไม่ถึงปีถึงแม้เขาจะอาศัยอยู่ที่เกาะมาตั้งแต่เล็กก็ตาม แต่ก็ไม่เคยต้องดูแลทุกอย่างเหมือนตอนนี้ และช่วงหลังเขาก็ต้องไปศึกษาต่อจึงห่างจากเกาะไปหลายปี

“นายหัว นั่นอะไรลอยอยู่”

พร้าวชี้ไปที่อะไรสักอย่างที่กำลังลอยอยู่ไม่ห่างจากเรือของเขากับเจ้านาย

“นายหัวคน คนจริงๆด้วย”

“ไอ้พร้าวเอ็งขับเร็วหน่อย เผื่อเขายังไม่ตาย”

ราชันรีบวิ่งไปที่หัวเรือ เพื่อหวังจะไปถึงคนที่กำลังเกาะลูกมะพร้าวลอยอยู่ในทะเลให้เร็วที่สุด

“พร้าวมาช่วยกันหน่อย ยกคนเดียวไม่ไหวว่ะ”

ทั้งสองคนทั้งยกทั้งลาก หญิงสาวที่ยังคงลืมตาอยู่ แต่ดูอ่อนแรงเต็มที่ ขึ้นมานอนบนเรือ

ยังไม่ทันจะได้ไต่ถามอะไรกัน หญิงสาวก็หมดสติไป เมื่อรู้ตัวว่ารอดแล้ว

“ไปเอาใครกันกลับมาด้วยน่ะนายหัว”

ป้าแก้วแม่บ้านของที่เกาะและเป็นแม่ของพร้าว วิ่งลงจากบ้านมาดูเมื่อเห็นเจ้านายกำลังอุ้มใครขึ้นมาบนเรือน

“ป้าแก้วไปตามลุงหมอมาดูหน่อยผมเจอเธอกลางทะเล”

ลุงหมอที่ราชันให้แก้วไปตาม คือชายแก่ผู้มีความรู้เรื่องแพทย์แผนไทย เป็นที่พึ่งให้กับคนที่เกาะเวลาเจ็บไข้ได้ป่วยกัน

ลุงหมอมาดูอาการและทำการรักษาเบื้องต้นให้ เพราะดูแล้วไม่น่ามีอะไรน่าเป็นห่วง นอกจากความอ่อนเพลียของร่างกาย

“เดี๋ยวพอเธอฟื้น ให้ค่อยจิบเกลือแร่ อย่าเพิ่งให้กินอะไรเลยนะ แล้วเอาสมุนไพรนี้ต้มให้เธอจิบกินด้วย สักชั่วโมงค่อยให้กินน้ำหวาน มื้อเย็นก็หาอะไรอ่อน ๆ ให้กินก่อน ”

ลุงหมอสั่งความป้าแก้วไว้ ก่อนจะลงไปคุยกับนายหัวที่บริเวณใต้ถุนบ้าน

“เธอเป็นผู้หญิงแน่นอน แต่ผมคงโดนกล้อนมา ใบหน้าก็ปูดบวมน่าจะเกิดจากการถูกทำร้าย เราไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร ดีหรือชั่วก็ยังไม่รู้ นายหัวต้องปิดเรื่องนี้ไว้เป็นความลับก่อนนะครับ”

ราชันพยักหน้าเข้าใจในสิ่งที่ผู้ใหญ่ของเกาะบอก เพราะกลางท้องทะเลนี้ มีความชั่วและความหน้ากลัวของสังคมมืดอยู่ ทางที่ดีปิดเรื่องนี้ไว้ก่อน ภัยจะได้ไม่มาถึงเกาะ